تحقیق درباره بررسی ارزش معاینه مکرر بیماران مبتلا به درد غیر اختصاصی شکم

اختصاصی از رزفایل تحقیق درباره بررسی ارزش معاینه مکرر بیماران مبتلا به درد غیر اختصاصی شکم دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 6

بررسی ارزش معاینه مکرر بیماران مبتلا به درد غیر اختصاصی شکم

جهت کاهش موارد آپاندکتومی غیر ضروری

چکیده

هدف: تحت نظر گرفتن بیماران در بیمارستان به همراه معاینات مکرر معمولاً جهت تشخیص بیمارانی که دارای علائمی بینابینی از آپاندیسیت حاد هستند به کار گرفته می‌شود. در یک بررسی آینده نگر، ما ارزش معاینه مکرر در بیماران دارای شکم درد غیر اختصاصی در یک بیمارستان دانشگاهی در همدان مورد بررسی قرار دادیم.

روش بررسی:200 بیمار مبتلا به درد شکمی حاد و دارای علائم بینابینی در قالب یک مطالعه توصیفی آینده نگر در بیمارستان مباشر کاشانی همدان طی سالهای 1382 الی 1384 مورد قرار گرفتند. همچنین بیماران دارای شواهد محتمل از آپاندیسیت حاد در اولین بررسی، از مطالعه خارج شدند. بیماران بعد از بستری هر 4 ساعت در طول روز و هر 6 ساعت در طول شب مورد معاینه و ارزیابی مجدد قرار می‌گرفتند. حداکثر مدت تحت نظر بودن 48 ساعت بود. در بیمارانی که تحت عمل قرار گرفتند، تشخیص با پاتولوژی تائید شد. اطلاعات به صورت دستی استخراج و با نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. از آزمون Student t Test و Chi squared جهت مقایسه متغییرهای مورد بررسی استفاده شد.

یافته‌ها: از 200 بیمار مورد بررسی در این مطالعه 58 نفر (29درصد) مرد و 142 نفر (71درصد) زن بودند. میانگین سنی بیماران 53/11±03/25 سال بود که تفاوت معنی داری بین آن دو وجود نداشت. در معاینه مکرر بیماران، 156 بیمار (78درصد) دارای علائم و درد غیر اختصاصی بودند که بعد از حداکثر 2 روز تحت نظر گرفتن و بستری در بیمارستان بدون مشکل خاصی مرخص شدند که بعد از یک هفته پیگیری در هیچ یک علائم عود ننمود. 44 بیمار (22درصد) نیز مورد عمل جراحی قرار گرفتند که در 41 بیمار (5/20درصد) تشخیص آپاندیسیت حاد توسط پاتولوژی به اثبات رسید. 3 بیمار نیز بدون یافته خاصی تحت آپاندکتومی قرار گرفتند که میزان آپاندکتومی منفی 82/6درصد (3 بیمار) از مجموع بیماران جراحی شده گزارش گردید که ارزش اخباری مثبت معاینه مکرر 7/92درصد گزارش گردید.

نتیجه‌گیری: معاینه مکرر در تشخیص دقیق و کاهش موارد آپاندکتومی منفی در بیمارانی که با علائم و نشانه‌های غیر اختصاصی از درد شکم مراجعه می‌کنند، سودمند است.

کلیدواژه‌گان: آپاندیسیت حاد، تشخیص، معاینه مکرر م ع پ 1387 ؛‌ 7 (1) : 78-74

مقدمه

تشخیص و درمان به موقع بیماران مشکوک به آپاندیسیت حاد غالباً بر معاینات بالینی استوار است. واقعیت آن است که با وجود پیشرفتهای بسیاری که در زمینه‌های تشخیصی در این خصوص صورت گرفته است، هنوز نیز تشخیص صحیح و به موقع این بیماری خالی از مشکل نیست. با این حال مجموعه‌ای منظم و صحیح از معاینات بالینی می‌تواند به همراه بررسی‌های آزمایشگاهی میزان اعمال جراحی غیر ضروری را به 20 الی 30درصد کاهش دهد (1). دقت تشخیص در بیمارانی که علائم بینابینی از آپاندیسیت حاد دارند به کمک تحت نظر گرفتن در

(استادیار بخش جراحی عمومی بیمارستان بعثت، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی همدان

((استادیار بخش جراحی عمومی بیمارستان شهید مصطفی خمینی، دانشکده پزشکی، دانشگاه شاهد تهران

1- نویسنده مسئول: Email: hamid _ khorshidi@hotmail . com

دریافت مقاله: 28/12/1385 دریافت مقاله اصلاح شده: 21/9/1386 اعلام قبولی: 18/10/1386

بیمارستان و معاینه مکرر آنان بهبود می‌یابد (2-5). در این خصوص معاینه سریال بیماران توسط یک جراح دارای ارزش بسیاری است. به عنوان مثال Graff و همکارانش در طی بررسی جامع بیماران با معیار هشت متغیره Alvarado یافتند که معاینه و یافته‌های بالینی توسط فرد معاینه کننده دارای بیشترین ارزش تشخیصی در شناسایی موارد آپاندیسیت حاد است (6).

با توجه به این نکته که آپاندیسیت حاد شایعترین اورژانش جراحی به شمار می‌رود (7) و سالیانه مقادیر بسیاری از امکانات جهت درمان این دسته از بیماران صرف می‌گردد، این مطالعه در پی آن است تا با بررسی نقش معاینه مکرر در بیماران مبتلا به درد شکم غیر اختصاصی و علائم بینابینی آپاندیسیت، نتایج حاصل از آن را بررسی نماید.

روش بررسی

در غالب یک مطالعه توصیفی آینده‌نگر، تعداد 200 بیمار مراجعه کننده به بیمارستان شهید مباشر کاشانی شهر همدان (وابسته به دانشگاه علوم پزشکی همدان) که مبتلا به شکم حاد بودند، طی مهر ماه سال 1382 الی مهر ماه 1384 مورد بررسی قرار گرفتند. معیارهای ورود به مطالعه عدم وجود علائم واضح آپاندیسیت حاد و نامشخص بودن سایر تشخیص‌های افتراقی شکم حاد در اول نوبت معاینه توسط جراح بود. در این حالت بیمار در طی فواصل منظم چهار ساعت (در طی روز) و هر شش ساعت (در طول شب) توسط یک جراح عمومی مورد بررسی منظم و پی در پی قرار می‌گرفت. همچنین در طی این مدت جهت رسیدن به تشخیص صحیح، از آزمایشات شمارش کامل سلولهای خون (CBC) و آنالیز کامل ادرار به همراه گرافی ساده شکم و سونوگرافی کمک گرفته می‌شد.

معیارهای خروج از مطالعه شامل سابقه عمل جراحی شکمی و آپاندکتومی، عدم امکان تحت نظر گرفتن بیمار در بیمارستان و تروما بود. لازم به یادآوری است که در بدو ورود بیماران به مطالعه در صورت وجود علائم آپاندیسیت حاد، بیمار وارد مطالعه نمی‌گردید و اقدام درمانی لازم (جراحی) برای بیمار در همان زمان انجام می‌شد. بیماران حداکثر برای مدت دو روز (48 ساعت) تحت نظر گرفته می‌شدند و با توجه به نتایج و یافته‌های بررسی‌های متناوب بالینی، اقدام مناسب درمانی شامل ترخیص به همراه دارو درمانی و یا جراحی جهت وی انتخاب می‌شد. همچنین به تمامی بیمارانی که بعد از 24 ساعت مرخص می‌گشتند، تاکید می‌شد که در صورت عود علائم مجدداً به بیمارستان مراجعه نمایند.

در پایان اطلاعات توسط نرم افزار SPSS ویرایش سیزدهم مورد بررسی قرار گرفت و نتایج به صورت توصیفی و تحلیلی به کمک آزمون های Student t-test و Chi squared مورد مقایسه قرار گرفت. مقادیر P کمتر از 05/0 در این مطالعه معنی‌دار در نظر گرفته شد.

یافته ها

از 200 بیمار مورد بررسی در این مطالعه 58 نفر (29درصد) مرد و 142 نفر (71درصد) زن بودند. میانگین سنی بیماران 53/11±03/25 سال بود که تفاوت معنی داری بین آن دو وجود نداشت (264/0= P). در معاینه مکرر بیماران، 156 بیمار (78درصد) دارای علائم و درد غیر اختصاصی1 بودند که بعد از حداکثر 2 روز تحت نظر گرفتن و بستری در بیمارستان بدون مشکل خاصی مرخص شدند که بعد از یک هفته پیگیری در هیچ یک علائم شکم درد عود ننمود. 44 بیمار (22درصد) نیز مورد عمل جراحی قرار گرفتند که در 41 بیمار (5/20درصد) تشخیص آپاندیسیت حاد توسط پاتولوژی به اثبات رسید.

1- Non Specific Pain

در این بین 3 بیمار (82/6درصد) نیز بدون یافته خاصی تحت آپاندکتومی قرار گرفتند که آپاندیسیت آنها طبیعی بود و اشتباه تشخیصی وNegative Appendectomy

در نظر گرفته شد که ارزش اخباری معاینه مکرر 7/92 درصد گزارش گردید. میانگین مدت تحت نظر گرفتن بیماران 29/9 ± 79/24 ساعت بود که این مدت در بین دو گروه مردان و زنان تفاوت معنی داری نداشت ولی بیماران تحت عمل قرار گرفته به صورت معنی‌داری کمتر از بیماران دارای درد غیرمشخص تحت نظر قرار گرفته بودند(جدول 1). بیماران در بین فواصل مرتب مورد بررسی قرار می‌گرفتند که تعداد بررسی‌ها در بیماران حداقل دو مرتیه و حداکثر دوازده مرتبه مورد بررسی و معاینه قرار گرفتند. نمودار 1 پراکندگی دفعات بررسی‌ بیماران مبتلا به شکم حاد با علائم غیر اختصاصی را نشان می‌دهد. همچنین هیچ یک از بیماران پس از ترخیص از بیمارستان مجدداً دچار عود علائم نشدند. در بیمارانی نیز که تحت عمل جراحی قرار گرفتند موردی از پرفوراسیون و عارضه‌دار شدن آپاندیس گزارش نگردید.

جدول 1: میانگین مدت زمان تحت نظر گرفتن بیماران بر حسب سن و تشخیص نهایی.

میانگین مدت زمان تحت نظر بودن

P

جنسیت

مرد

35/9±17/24

552/0(

زن

29/9±04/25

تشخیص

آپاندیسیت حاد

56/6±39/20

(( 001/0

آپاندکتومی غیر ضروری

00/8±00/20

درد غیر اختصاصی

58/9±03/26

*student t test

**one way ANOVA