مقاله آشنایی با فرآیند جوشکاری قوسی

اختصاصی از رزفایل مقاله آشنایی با فرآیند جوشکاری قوسی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود در "پایین مطلب"

 فرمت فایل: word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

 تعداد صفحات:14

برای جوشکاری فلزات آهنی مانند چدن و فولاد معمولأ از فرآیند جوشکاری قوسی با الکترود روپوش دار استفاده می شود، زیرا فلزات آهنی در دمای بالا ذوب می شوند.

از اغلب فرآیندهای جوشکاری قوسی برای متصل کردن قطعات فلزی به یکدیگر استفاده می شود. کاربرد دیگر جوشکاری قوسی روکش کاری سخت است. با استفاده از این روش لبه ها و سطوح تجهیزات فولادی، مانند جام بیلهای مکانیکی، غلتک ها و خیش های فرسوده را بازسازی می کنند.

فرآیند جوشکاری قوسی

فرآیند جوشکاری قوسی با الکترود روپوش دار، که معمولأ آن را جوشکاری قوسی یا جوشکاری برق می نامند فرآیندی است که در آن فلزات بر اثر گرمای حاصل از ایجاد قوس الکتریکی ذوب می شوند و به هم جوش می خورند. قوس الکتریکی در فاصله ی نوک یک مفتول فلزی روپوش دار، به نام الکترود، و قطعات فلزی که باید جوشکاری شوند تشکیل می شود. الکترود مفتولی فلزی به طول 35 تا 45 سانتیمتر و قطر 5/2 تا 10 میلیمتر است. در حین جوشکاری، الکترود ذوب می شود و بخشی از خط جوش را تشکیل می دهد.

الکترودها روپوشی از جنس مواد گدازآور دارند. روپوش الکترود از مواد شیمیایی مختلفی تشکیل می شود و نقطه ی ذوب آن با نقطه ی ذوب فلزی که باید جوشکاری شود، تقریبأ برابر است. وقتی روپوش الکترود ذوب می شود، گازی تولید می کند که حوضچه ی مذاب را پوشش می دهد (حوضچه ی مذاب ترکیبی از فلز پایه ی مذاب و الکترود مذاب است) و مانع از ورود اکسیژن و نیتروژن به فلز مذاب می شود. در صورتی که این گازها وارد فلز مذاب شوند، خط جوش حاصل از آن را تضعیف می کنند. ناخالصی های موجود در حوضچه ی مذاب روی سطح آن شناور می شوند و سرباره ای تشکیل می دهند که روی خط جوش رسوب خواهد کرد. این رسوب را گِل جوش می نامند.