لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 27
سیتوکسینی به نام فاکتور نکروز دهندة و ژن کننده گلوتاتیون – S ترانسفراز M1 (GST-M10 بودو طبق این بررسی، هیچ ارتباط خاصی برای آللهای GST-M1 با عمل ریوی یافت شد ولی بیان بیشتر آلل با عمل ریوی بدتر همراه بود.
همجچنین ارتباط ژن TGF-B1 با عمل ریوی بررسی شده است TGF-B1 نوعی سیتوکین با اثرات متنوع می باشد، که در پیش فیبروزی کردن و واکنشهای التهابی [] نقش دارد. آللی از این ژن که با بیان TGF-B1 همراه است نسبت به آللهایی با بیان کم منجر به کاهش سریعتر عمل ریوی می شود [].
تشخیص
عموماً تشخیص cf بر اساس شواهد بالینی و شواهی که نشان دهندة غیر طبیعی بودن عمل کانال CFTR است می باشد.
تشخیص براساس شواهد بالینی: در این روش از علائم بالینی CF جهت تشخیص بیماری استفاده می شود. این علائم در بخش بالینی CF توضیح داده شدند.
تستهای تشخیصی جهت تعیین غیرطبیعی بودن کانال CFTR
این تستها شامل تست اندازه گییر کلر عرق، تست کاندازه گیری اختلاف پتانسیل غشای سلول اپی تلیال، تست اندازه گیری ترتریپینوژن ایمنوراکتیو، کشت خلط، بررسی های رادیولوژی و تستهای ژنتیکی – مولکولی می باشند.
تست اندازه گیری کلر در عرق: افزایش کلر عرق در بیماران CF، اولین بار در قرن بیستم به عنمان شاخص اولیه تشخیص CF شد. دقت اندازه گیری کلر عرق، 90 درصد بوده و در 10 درصد موارد مثبت و منفی کاذب می باشد. در این روش که حداقل حدود 100 میلی گرم عرق بایستی جمع آوری گردد، در صورتی که مقدار کلر عرق بیش از 60MM باشد، فرد به عنوان بیمار شناسایی می شود [ ]
اندازه گیری کلر عرق به دو روش زیر انجام می گیرد:
تست غربالگری: در این روش بعد از شستشوی کف دست و خشک کردن آن، دست را برروی کاغذ فیلتر آغشته به نیترات نقره و مرطوب قرار می دهند. هنگامی که کلر زیاد با نیترات نقرع ترکیب شود و روی کاغذ اثر سفیدرنگ تشکیل دهد، نتیجه مثبت است.
تست یونوفورز پیلوکارپین: دراین روش الکترودهایی روی پوست ساعد دست قرار داده می شود تا یک جریان الکتریکی بریا انتقال پیلوکارپین (یک داروی محرک) به داخل پوست به منظور القای تعریق، ایجاد شود. سپس عرق جمع آوری و وزن شده و کلر آن اندازه گیری می شود [].
معمولاً یک تست غربالگری مثبت با انجام تست یونوفورز معتبر می شود. چرا که سطح کلر در کف دست بالاتر از جاهیا دیگر بدن می باشد [].
تست اندازه گیری اختلاف پتانسیل غشای سلول اپی تلیال (NPD):
فقدان کانال CFTR فعال در سطح رائی سلولهای اپی تلیال با تغییر در انتقال کلروسدیم همراه بوده و منجر به اختلاف پتانسیل الکتریکی غیرطبیعی در غشاء می شود. اختلاف پتانسیل منفی تر در بیماران نشان دهندة جذب بیشتر سدیم به داخل سلول و عدم ترشح یون کلر به خارج می باشد.
به علاوه راه دیگر تسخیر از طرق اختلاف پتانسیل الکتریکی غشای سلولهای اپی تلیال، تزریق آمیلورید می باشد. در هنگام تزریق این ماده که یک مهارکنندة فعالیت کانال سدیم است به افراد بیمار، تغییرتات بیشتری در اختلاف پتانسیل الکتریکی سلولهای اپی تلیال نسبت به افراد سالم دیده یم شود.
از NPD برای تأیید تشخیص CF، به هنگامی که فردی دارای علائم CF است ولی تست عرق منفی دارد و از طرفی تشخیص دو جهش مسبب بیماری با استفاده از روش های ژنتیکی – مولکولی امکان پذیر نیست استافده یم شود [].
تست اندازه گیری تریپسینوژن (IRT) (تست غربالگری نوزادان): غربالگری نوزادان در برخی کشورها با استفاده از بررسی میزان تریپ سینوژن ایمنوراکتیو خون انجام می گیرد. زیرا تولید عرق در نوزادان کم بوده و جمع آوری آن مشکل است []. در این روش 2 تا 3 روز بعد از تولد نوزاد، مقداری خون از پاشنة او گرفته و میزان پروتئین تریپسنوژن را اندازه گیری می کنند. در صورتی که مقدار این پروتئین در خون افزایش یابد تست مثبت است و نوزاد بایستی بعد از سن دو ماهگی با روش ژنتیکی – مولکولی و یا تست عرق مورد بررسی بیشتر قرار گیرد [].
کشت خلط: این تست نیز در بعضی بیماران مشکوک به CF انجام می گیرد. در این روش خلط بیمار از لحاظ وجود باکتریهیا مختلف مانند پودوموناس آئروجینوزا بررسی می شود [].
بررسی های رادیولوژی: در بررسی های رادیولوژی بیماران CF، بزرگ شدن قفسه، برونشیت و تراکم موکوس دیده می شود. در صورتی که در افراد سالم قفسه سینه طبیعی می باشد [].
دانلود مقاله درمورد پزشکی 27ص