دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .
در پژوهش حاضر به بررسی تاثیر دعا و نیایش در کاهش اضطراب دانش آموزان شهرستان پرداخته شده است. این پژوهش شامل دانش آموزان سطح شهرستان قوچان می باشد.
که جامعه تحقیق آن شامل 30 نفر افراد نمونۀ پژوهشی می باشد که تست های اضطراب بک توسط آنها تکمیل شده است ونتایج به دست آمده مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و طی محاسبات انجام شده فرضیۀ پژوهش تحقیق به علت وجود همبستگی مثبت بین متغیرهای پژوهش (میزان دعا و میزان کاهش اضطراب) و وجود تفاوت معنادار بین آن ها تأیید شده است، به عبارت دیگر، دعا به عنوان معیار کاهش اضطراب به کار می رود.
کلمات کلیدی :
دعا - نماز – اضطراب – دانش آموزان – نیایش
دعا و نیایش به درگاه خداوند تبارک و تعالی انسان خاکی را به خداوند بزرگ نزدیکتر می سازد و انسان هنگام دعا و نیایش به چنان حالتی دست پیدا می کند که احساس می نماید سبک شده و روحش در پرواز است و توجه چندانی به مادیات و اطراف خود ندارد.
اهمیت و جایگاه « نیایش و پرستش » به اندازه ای است که خداوند، بندگانش را به « دعا» و خواستن از خود فرا می خواند و آنان را به اجابت دعاها و برآوردن خواسته هایشان از خود امیدوار می گرداند. (انصاری، محمد، 1384)
انسان ها در زندگی هنگام ناامیدی و یأس پناهگاهی را جست و جو می کنند تا آرامش یابند و این روح انسان است که خود به خود به طرف مبدأ مطمئن سیر می کند و آن خدای یکتا و یگانه است که همیشه حافظ و نگهدار انسان ها و تمام موجودات و جمادات است.
هنگام دعا و راز و نیاز انسان با معبود خویش سخن می گوید، از او کمک چ می خواهد و او را قدرتمند می داند. خود را مقابل او کوچک می شمارد و کسی را جزء او چارۀ کار خود نمی داند.
اگر کسی را هم واسطه قرار می دهد باز هم از خداوند حاجات و نیازهای خود را می خواهد.
در یک کلام خداست که بر همه چیز آگاه است و مشکل گشای هر کاری است و درمان ناراحتی های انسانی و آرامش روان تنها با داشتن این نیروی نهانی و اعتماد به مبدأ حقیقی است که می تواند بر مشکلات زندگی فائق آید، تنها آن نیرو و قدرت است که می تواند بر تشویش – نگرانی – اضطراب و عدم اطمینان آدمی فائق آید.
این نیرو جز با تربیت اخلاقی و تزکیۀ نفس و رعایت اصول دستور و تعلیمات بزرگان و پیشوایان دین و دانش و خداپرستی به دست نمی آید.
نیروی ایمان و خداپرستی و متابعت از تعالیم نمایندگان حق بر تمام مشکلات روحی و دغدغه زندگی و پریشانیها چیره و غالب خواهد شد.
بیان مسأله:
عدم سازش و وجود اختلاف رفتار در جوامع انسانی بسیار مشهود و فراوان است. در هر طبقه و صنفی و در هر گروه و جمعی، اشخاص نامتعادلی زندگی می کنند. بنابراین در مورد همۀ اعم از کارگر، محصل ، پزشک و مهندس، زارع ، استاد دانشگاه و غیره، خطر ابتلاء به ناراحتی های روانی وجود دارد. به عبارت دیگر هیچ فرد انسانی در برابر امراض روانی مصونیت ندارد. (احمدوند، محمدعلی، 1382، ص1)
امروزه به دلایل مختلف بیماریهای روانی افزایش یافته، پیشرفت تکنولوژی ، صنعتی ، زندگی ماشینی ، ازدیاد و افزایش جمعیت، بحران آموزش و بهداشت، بیکاری، فقر اقتصادی، از بین رفتن سنن، آداب و رسوم دیرینه، سست شدن پایه های معنویت، فضیلت ، انسانیت و نوع دوستی که انسان را تبدیل به یک ماشین کرد و دیگر مفهوم شعر سعدی : « رسد آدمی به جایی که به جز خدا نبیند» از بین رفته است. نکته مهم و قابل ذکر اینکه امروزه کار به جایی رسیده که بدون تکنولوژی نمی توان زندگی کرد و اصول تکنولوژی تنها راه عملی برای پیشرفتهای اجتماعی است. پس بهترین راه حل این است که بین علم و تکنولوژی از یک طرف و روان انسان از طرف دیگر سازش و آشتی برقرار کرد و تکنولوژی را در خدمت آزادی اندیشه و رعایت حال روحی و معنوی مردم به کار برد، نه اینکه آنان را گرفتار کرد و با اصطلاح کاری کرد که قلب، روح و عاطفۀ انسان دستخوش ناراحتی و نابسامانی نشود.
اصولاً انسان برای رسیدن به موفقیت و پیشرفت در زندگی نیازمند برنامه ای تعیین شده ، منظم و صحیح می باشد. این برنامۀ روشن و جامع و کامل که می تواند روش های زندگی کردن را به انسان نشان دهد، در واژه دین خلاصه می گردد. (www.khedu.ac.ar)
این همه دستورات مذهبی و اخلاقی و خداپرستی که از طرف پیشوایان مذهبی ارائه شده ، همه و همه برای سوق دادن بشریت به سوی برابری، حقیقت و خداپرستی است.
بوجود آمدن مشکلات و ناراحتی های روحی در افراد بویژه دانشجویان سبب سلب آرامش خاطر ایشان و اشتغال فکری در آنها می شود، که گاهی اوقات سبب پایین آمدن کارآیی آنها در حیطۀ زندگی شخصی و اجتماعی و کاری می گردد.
در این تحقیق به نظر می رسد تأثیر دعا بر کاهش اضطراب دانش آموزان قوچان در سال تحصیلی 89-88 تأثیرگذار باشد.
آیا بین دو متغیر اضطراب و دعا رابطۀ معناداری وجود دارد؟ آیا اضطراب نقش مؤثری در ایجاد تنش های روحی افراد دارد؟ آیا دعا تأثیر مثبتی در کاهش اضطراب و آرامش روحی افراد دارد یا خیر؟ آیا می توان به وسیلۀ آموزش ادعیۀ گامی در جهت آرامش خاطر افراد برداشت؟ آیا
می توان از دعا به عنوان وسیله ای در جهت کاهش سطح تنش در افراد استفاده کرد؟ این مسائلی است که این پژوهش سعی دارد به آن بپردازد، در این پژوهش سعی شده است به این سؤالات پاسخ مناسبی ارائه شود و رابطۀ میان اضطراب و دعا بررسی گردد.
اهمیت و ضرورت تحقیق:
تحقیق حاضر به بررسی تأثیر دعا بر کاهش اضطراب دانش آموزان می پردازد تا مشخص شود که آیا دعا بر کاهش اضطراب دانش آموزان تأثیر می گذارد یا خیر؟
در قرن حاضر هر چه بیشر و جوامع بشری بسوی صنعتی شدن و مدرنیزه شدن پیش می رود، به همان اندازه نیز بشر امروزی با مشکلات و مسائل روانی و عاطفی و ناراحتی های ناشی از آن رنج می برد و باعث بروز اختلاف و ناهنجاری هایی در روابط بین افراد می گردد و پیوسته در جوامع و بحث پیرامون بزهکاریهای جوانان و نوجوانان مطرح می باشد و دست اندرکاران تعلیم و تربیت در جوامع مختلف به گله و شکایت از بروز بزهکاریها و نابهنجاریها دانش آموزان می پردازند و در پی جستجوی یک راه حل منطقی برای برطرف کردن این مشکل حاد می باشند.
لذا بهترین شیوه هایی را که در عصر حاضر می توان برای برطرف کردن این مشکلات به کارگرفت ، تحقیق پیرامون مسائل مورد نظر می باشد که ابتدا علت مشکل را پیدا نمود و سپس درصد رفع مشکل برآییم. انسان، این پدیدۀ خاکی که از دو قوۀ متمایز بدست آمده یعنی جسم و روح، خود حس می نماید که مادیات تنها او را قانع و راضی نمی کند تا موقعی که تعادل روحی و آرامش خاطر میسر نشود، سعادت واقعی بدست نمی آید، اما باز هم غافل است.
همانطور که اختلال در نظام جسمی باعث می شود که انسان دچار مرض های جسمی گردد و همچنین اختلال در نظام روحی انسان هم باعث می شود ، به مرض های روحی مبتلا شود و برای دردهای جسمی انسان ها هزاران گونه داروی متنوع ساخته اند. آیا برای تسکین آلام روحی و ناراحتی خاطر چه ساخته اند؟
برای آرامش خاطر بشریت داروی مؤثر بدست سفیران الهی ارزانی شده که همانا ایمان راسخ و پرستش خدای یکتا است.
خداوند در قرآن کریم می فرماید :
« و تَنَرَّل مِنَ القُرآن ما هُوَ شَفاء وَ رَحمَته لِلمؤمِنین وَ لایزید الضّالِمین اِلاّ خساراً »
« و نازل می نماییم از قرآن چیزی را که آن شفا و رحمت است، برای گروندگان و نمی افزاید ستمکاران را جز زیان »
و اگر خداوند قرآن را شفاء نامیده با در نظر داشتن این که شفاء باید حتماً مسبوق به مرض باشد، خود افاده می کند که دلهای بشر احوال و کیفیاتی دارد که اگر قرآن را با آن احوال مقایسه کنیم، خواهیم دید که همان نسبتی را دارد که داروی معالج با مرض دارد ، این معنا از اینکه دین حق را فطری دانسته نیز استفاده می شود و ما باید بعد معنوی را بوسیلۀ دعا و ذکر خدا در دانش آمو.زان قوی کنیم تا آرامش دلهای آنان باشد.
که در پایان دعای کمیل آمده :
« یا مَنِ اسمُهُ دَواء وَ ذِکرُهُ شَفاءو طاعته غنی »
« ای خدایی که نام او دواء است و یادش شفابخش و اطاعت او بی نیازی است.
پیشینۀ تحقیق
پیشنیۀ تحقیق :
مفهوم دعا در لغت و اصطلاح :
دعا از نظر لغوی :
درخواست نیایش، درخواست از خداوند و علمائی که در اوقات مختلف در مقام استغاثه از خداوند و طلب آمرزش یا درخواست خیر و برکت و برآورده شدن حاجت بخوانند. همچنین دعا یعنی خواندن، ادعا کردن، صدا کردن و دعا کردن)
« دعا » از نظر اصطلاحی :
یعنی یاد دوست در دل راندن و نام او به زبان آوردن و در خلوت با او نجوا گفتن و دعا سیر شهودی و کشف وجودی اهل کمال و تنها رابطۀ انسان با خدای متعال است. دل بی دعا بها ندارد و دل بی بهاء بها ندارد.
امام جعفر صادق (ع) فرمود :
« عَلَیکُم بِالدُعاء فَاِنَّکُم لاتَقرَبُون بِمِثله »
« یعنی بدعاء تمسک جوئید که به هیچ چیز همانند دعا به خداوند نزدیک نمی شود»
تعریف دعا :
دعا عبارت است از مجموعه ای از معیارها و ضوابط اعتقادی و توحیدی است که ارتباطی بی واسطه و مستقیم انسان به خدا را به گونه ای صحیح و دور از انحراف نظم می بخشد. بطوریکه با هدایت و کنترل مستمر این ارتباط سازمان یافته، انسان را در حد اعلای توان و ظرفیتش از نیروهای شور و عشق و دلبستگی و وفاداری نسبت به مفاهیم اعتقادی توحیدی لبریز می کند. دعا همان نیایش است و درخواست از خداوند، آن حالت روحی که میان انسان و معبودش رابطۀ انس ایجاد نموده و کشش برقرار می سازد، نیایش نامیده می شود. (ایزدی ، علی، 1376، ص 6)
شامل 12 صفحه فایل WORD قابل ویرایش
پرداخت آنلاین 
