تحقیق درباره تاریخچه تنیس روی میز

اختصاصی از رزفایل تحقیق درباره تاریخچه تنیس روی میز دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 8

تاریخچه تنیس روی میز

تنیس روی میز ورزش خیلی قدیمی نیست. اولین نشانه هان مربوط به این رشته ورزشی مربوط به دهه های پایانی قرن نوزدهم است که سربازان انگلیسی در هند و آفریقای جنوبی به وسیله ی بسته های سیگار و سرهای نوشابه، یک میز و تعدادی کتاب در وسط میز بازی می کردند. این ورزش در ابتدا تنیس داخل سالن نامیده می شد.

تنیس روی میز ورزش خیلی قدیمی نیست. اولین نشانه هان مربوط به این رشته ورزشی مربوط به دهه های پایانی قرن نوزدهم است که سربازان انگلیسی در هند و آفریقای جنوبی به وسیله ی بسته های سیگار و سرهای نوشابه، یک میز و تعدادی کتاب در وسط میز بازی می کردند. این ورزش در ابتدا تنیس داخل سالن نامیده می شد. به مرور زمان و در اواخر قرن نوزدهم در انگلستان این ورزش با نام هایی چون (Whiff Whaff) و (gossima) شناخته می شد، برادران پارکر اولین افرادی بودند که لوازم مناسب برای این ورزش تولید کردند.

در سال ۱۹۰۲ اولین راکت های حرفه ای این ورزش ساخته شد و انجمن پینگ پنگ در انگلستان تاسیس شد. هر چند این ورزش ابتدا به عنوان یک سرگرمی در بین افراد رایج شد که با هم بازی می کردند ولی به تدریج در انگلستان و اروپا گسترش یافت. با ورود تجهیزات این رشته ورزشی به ژاپن در حدود سال های ۱۹۲۰ تعداد بیشتری از مردم دنیا با این ورزش جدید آشنا شدند.

فدراسیون بین المللی تنیس روی میز در سال ۱۹۶۲ در گردهمایی بین المللی که در برلین تشکیل شده بود با حضور کشورهای انگلیس، سوئد، مجارستان، هند، آلمان، دانمارک، چکسلواکی، استرالیا و ولز تأسیس شد. اولین دوره رقابت های قهرمانی جهان یک سال بعد در کشور انگلستان برگزار شد.

در سال های اولیه رقابت های جهانی تا حدود دهه پنجاه میلادی تیم های مجارستان، انگلیس، چکسلواکی و تیم های اروپایی بر سایر تیم ها برتری داشتند ولی با پیشرفت این رشته ورزشی در شرق آسیا و ورود ژاپن، چین، تایوان و کره جنوبی به این رقابت هاریال برتری ژاپنی ها و بعدها کره ایها و چینی ها به حدی رسید که امروزه در رقابت های جهانی و المپیک تمامی رویدادهای این ورزش با برتری ورزشکاران این کشورها به پایان می رسد.

ورزش تنیس روی میز از بازی های المپیک ۱۹۸۸ وارد برنامه بازی ها شد. البته این رشته ورزشی از ۱۹۵۸ و سومین دوره بازی های آسیایی در برنامه این رقابت ها قرار گرفت.

● تنیس روی میز در ایران

ورزش تنیس روی میز نخستین بار در سال های ۱۳۱۷ و ۱۳۱۸ توسط خارجی های مقیم آبادان و مسجد سلیمان به ایرانیان معرفی شد. تا سال ۱۳۲۵ که فدراسیون تنیس روی میز تأسیس شد، بازیکنان ایرانی با انجام بازی های داخلی با خارجیان مقیم ایران در این رشته پیشرفت می کردند. هفت سال پس از تأسیس فدراسیون اولین دوره مسابقه های قهرمانی کشور در سال ۱۳۳۲ برگزار شد. در اولین دوره این رقابت ها ۳ تیم تهران، آبادان و خراسان در تهران رقابت کردند. در انفرادی امیر احتشام زاده با پیروزی بر هوشنگ بزرگ زاده به مقام قهرمانی دست یافت.

تنیس روی میز ایران در اولین میدان بین المللی که مسابقه های جهانی سال ۱۹۵۷ بود به مقام هفدهم مشترک در میان سی و سه تیم شرکت کننده دست یافت. علی رغم کمبود امکانات در آن زمان، تیم ایران در بازی های آسیایی ۱۹۵۸ توکیو به مقام سوم دست یافت. امیر احتشام زاده و هوشنگ بزرگ زاده چهره های بی رقیب آن زمان تنیس روی میز ایران بودند. امیر احتشام زاده در بین سال های ۱۳۳۲ تا ۱۳۴۸ دوازده بار قهرمان ایران شد.

در بازی های آسیایی ۱۳۶۶ تیم ایران به مقام پنجم دست یافت و هوشنگ بزرگ زاده در رقابت های انفرادی مکان سوم آسیا را به چنگ آورد و صاحب نشان برنز شد. بهترین عنوان ایران در تاریخ حضورش در رقابت های جهانی کسب مقام نهم جهان در سال ۱۹۶۳ است. در سال های ۱۹۶۵ (مقام دوازدهم)، ۱۹۶۷ و ۱۹۷۱ (مقام شانزدهم) برای ما به دست آمد. پس از چندین سال غیبت به علت پیروزی انقلاب اسلامی، تیم ایران در سال ۱۹۸۰ در قهرمانی آسیا شرکت کرد و به مقام یازدهم رسید. اولین حضور ما در مسابقه های قهرمانی آسیا به سال ۱۹۷۲ در اولین دوره این رقابت ها در پکن شرکت کرد و به مقام هفتم رسید.

هر چند در دهه ۶۰ و ۷۰ هم بازیکنان خوبی چون مجید احتشام زاده، فواد کاسب، ابراهیم علیدخت، ابوطالب نجفی و ... در تنیس روی میز ایران حضور داشتند ولی هیچگاه دوران پرشکوه گذشته تکرار نشد.

تحقیق درباره تنیس روی میز (2)

اختصاصی از رزفایل تحقیق درباره تنیس روی میز (2) دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 18

تنیس روی میز

تاریخچه :

تنیس روی میز مانند بسیاری از ورزش های دیگریک تفریح متعادل اجتماعی است . احتمالا برای اولین بار طی 25 سال آخر قرن 19 با وسایل ساده در انگلستان به بازی گرفته شده است . . عناوین مختلفی مانند گوسیما وپف واف ،‌پیم پام ،‌پینگ پنگ و تنیس روی میز عناوینی که به تقلید ازصدای برخورد توپ با میز اطلاق شده است . بعد از آن که عنوان پینگ پنگ به این ورزش اختصاص داده شد در سال 1900 توسط کمپانی تری _ژاک و پسر به ثبت رسید .

در اوایل قرن 20 بعد از آنکه این ورزش در اروپا مدتی به کار گرفته شده بود مجددا در انگلستان حیاتی دوباره یافت .

فدراسیون های ملی هم در اروپاو هم در خاور دور تاسیس گردیدند . بیش از 60 سال است که تنیس روی میز به صورت یک ورزش ارزنده دوره جهانی مطرح بوده است . هم اینک 40 میلیون بازیکن جدی و مشتاق و میلیون ها بازیکن معمولی به این ورزش می پردازند . تغییرات در این ورزش فقط توسط مجمع عمومی فدراسیون بین المللی تنیس روی میز امکان پذیر خواهد بود . که هر دو سال یک بارصورت خواهد پذیرفت . این ورزش به نام تنیس روی میز در سال 1962 در برلین تاسیس یافت . در سال 1977 فدراسیون تنیس روی میز تصمیم گرفت که این رشته را وارد مسابقات المپیک نماید . در سال 1988 در بیست و چهارمین المپیک جهانی در کشور سئول این رشته نیز حضور یافت . فدراسیون بین المللی تنیس روی میز حدودا 140 عضو دارد که گسترده ترین عضویت را بین فدراسیون های بین المللی که راکت وسیله ورزشی آنان است دارا بوده و در بین کلیه ورزش های در بین 6 فدراسیون برتر دنیا جای دارد . تنیس روی میز یکی از عظیم ترین رویدادهای ورزشی انفرادی در جهان می باشد که

در آن صدها نفر ورزشکار از بین 105 کشورحضور دارند که دردو رشته تیمی و پنج رشته انفرادی بر روی بیش از هشتاد میز به رقابت خواهند پرداخت .

این ورزش توسط افسران انگلیسی برای نخستین بار در جنوب کشور در شهر های آغاجاری . آبادان . مسجد سلیمان آغاز فعالیت نمود و سپس به مناطق دیگر کشور نیز کشیده شد .

ورزش تنیس روی میز هم به صورت همگانی و نیز در بعد قهرمانی مورد استفاده قرار می گیرد . باتوجه به این که محدودیت سنی برای این رشته وجود ندارد و هم چنین در هر مکانی می توان به آن پرداخت . از طرف دیگر در پاره ای از مشکلات فیزیکی نظیر معلولیتهای جسمی و در بخشی از پزشکی نیز می تواند مورد استفاده قرار گیرد . به همین دلایل ، مورد توجه اقشار مختلف می باشد .

عوامل مهم موثر در این رشته عبارتند از : سرعت ، عکس العمل ، چابکی ، هماهنگی اعصاب و عضلات ،‌تمرکز ، دقت ، ظرافت دید و ... .

آشنایی با وسایل تنیس روی میز :

برای پرداختن به این رشته در جاهای مستقف و یا روباز نیاز به میز . راکت و توپ می باشد .

انواع شیوه راکت گیری :

به دو شیوه قلمی و دست دادن اجرا می شود . که شیوه قلمی یا پن هلدر pan holder مخصوص خاور دور " نژاد زرد " می باشد . برای این شیوه ابتدا صفحه راکت را در کف دست آزاد قرار می دهیم که دسته راکت به طرف بالاست و در این حالت با 2 انگشت شست و اشاره نیز دسته راکت را می گیریم و سه انگشت میانی ، انگشتری و کوچک در پشت راکت به صورت باز یا بسته جای خواهد گرفت . از ویژگی های مطلوب این روش این است که جهت اجرای سرویس می توان به خوبی از حرکتهای مفصل مچ استفاده نمود .

اما همین سبک راکت گیری در قسمت بک هند ( جهت دریافت توپ در قسمت چپ میز ) با مشکلاتی مواجه می باشد ، خصوصا اگر بازیکن دورتر از میز قرار گرفته باشد . در واقع در قسمت فورهند قدرت بازی خیلی خوبی دارند اما چنان چه توپ در قسمت چپ میز و مخصوصا اگر دور تر از میز باشد بازیکنان را در دریافت با مشکلاتی مواجه می سازد .

روش بعدی شیوه دست دادن یا شکند است . جهت این شیوه صفحه راکت را در دست آزادانه نگه می داریم در این حالت دسته راکت به طرف زمین متمایل است به حالت دست دادن با دسته راکت دست می دهیم به گونه ای که تیغه بین دسته و صفحه راکت در قسمت نرمه بین بین شست و سبابه قرار گیرد و انگشت اشاره در پشت راکت قرار خواهد گرفت و انگشت شست در طرفی دیگر از راکت که فورهند یا جلوی راکت نامیده می شود به اتفاق سه انگشت دیگر قرار خواهند داشت .

انگشت شست می تواند روی انگشت میانی قرار داشته باشد یا اینکه کمی بالاتر و روی صفحه توصیه می شود که جهت آموزش مبتدیان به اهمیت آزاد بودن عضلات مچ توجه نمود . معمولا بهتر است که برای اجرای تکنیک فورهند انگشت سبابه در حد کوتاهی روی راکت مانور داشته باشد و برای اجرای تکنیک بک هند انگشت شست حرکت خواهد داشت .

این روش مخصوص اروپائیان و بقیه نقاط دنیاست و معمولا قهرمانان جهان که با این روش راکت را می گیرند به دلیل اینکه در قسمت سرویس مانور

تاریخچه تنیس روی میز

اختصاصی از رزفایل تاریخچه تنیس روی میز دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 8

تاریخچه تنیس روی میز

تنیس روی میز ورزش خیلی قدیمی نیست. اولین نشانه هان مربوط به این رشته ورزشی مربوط به دهه های پایانی قرن نوزدهم است که سربازان انگلیسی در هند و آفریقای جنوبی به وسیله ی بسته های سیگار و سرهای نوشابه، یک میز و تعدادی کتاب در وسط میز بازی می کردند. این ورزش در ابتدا تنیس داخل سالن نامیده می شد.

تنیس روی میز ورزش خیلی قدیمی نیست. اولین نشانه هان مربوط به این رشته ورزشی مربوط به دهه های پایانی قرن نوزدهم است که سربازان انگلیسی در هند و آفریقای جنوبی به وسیله ی بسته های سیگار و سرهای نوشابه، یک میز و تعدادی کتاب در وسط میز بازی می کردند. این ورزش در ابتدا تنیس داخل سالن نامیده می شد. به مرور زمان و در اواخر قرن نوزدهم در انگلستان این ورزش با نام هایی چون (Whiff Whaff) و (gossima) شناخته می شد، برادران پارکر اولین افرادی بودند که لوازم مناسب برای این ورزش تولید کردند.

در سال ۱۹۰۲ اولین راکت های حرفه ای این ورزش ساخته شد و انجمن پینگ پنگ در انگلستان تاسیس شد. هر چند این ورزش ابتدا به عنوان یک سرگرمی در بین افراد رایج شد که با هم بازی می کردند ولی به تدریج در انگلستان و اروپا گسترش یافت. با ورود تجهیزات این رشته ورزشی به ژاپن در حدود سال های ۱۹۲۰ تعداد بیشتری از مردم دنیا با این ورزش جدید آشنا شدند.

فدراسیون بین المللی تنیس روی میز در سال ۱۹۶۲ در گردهمایی بین المللی که در برلین تشکیل شده بود با حضور کشورهای انگلیس، سوئد، مجارستان، هند، آلمان، دانمارک، چکسلواکی، استرالیا و ولز تأسیس شد. اولین دوره رقابت های قهرمانی جهان یک سال بعد در کشور انگلستان برگزار شد.

در سال های اولیه رقابت های جهانی تا حدود دهه پنجاه میلادی تیم های مجارستان، انگلیس، چکسلواکی و تیم های اروپایی بر سایر تیم ها برتری داشتند ولی با پیشرفت این رشته ورزشی در شرق آسیا و ورود ژاپن، چین، تایوان و کره جنوبی به این رقابت هاریال برتری ژاپنی ها و بعدها کره ایها و چینی ها به حدی رسید که امروزه در رقابت های جهانی و المپیک تمامی رویدادهای این ورزش با برتری ورزشکاران این کشورها به پایان می رسد.

ورزش تنیس روی میز از بازی های المپیک ۱۹۸۸ وارد برنامه بازی ها شد. البته این رشته ورزشی از ۱۹۵۸ و سومین دوره بازی های آسیایی در برنامه این رقابت ها قرار گرفت.

● تنیس روی میز در ایران

ورزش تنیس روی میز نخستین بار در سال های ۱۳۱۷ و ۱۳۱۸ توسط خارجی های مقیم آبادان و مسجد سلیمان به ایرانیان معرفی شد. تا سال ۱۳۲۵ که فدراسیون تنیس روی میز تأسیس شد، بازیکنان ایرانی با انجام بازی های داخلی با خارجیان مقیم ایران در این رشته پیشرفت می کردند. هفت سال پس از تأسیس فدراسیون اولین دوره مسابقه های قهرمانی کشور در سال ۱۳۳۲ برگزار شد. در اولین دوره این رقابت ها ۳ تیم تهران، آبادان و خراسان در تهران رقابت کردند. در انفرادی امیر احتشام زاده با پیروزی بر هوشنگ بزرگ زاده به مقام قهرمانی دست یافت.

تنیس روی میز ایران در اولین میدان بین المللی که مسابقه های جهانی سال ۱۹۵۷ بود به مقام هفدهم مشترک در میان سی و سه تیم شرکت کننده دست یافت. علی رغم کمبود امکانات در آن زمان، تیم ایران در بازی های آسیایی ۱۹۵۸ توکیو به مقام سوم دست یافت. امیر احتشام زاده و هوشنگ بزرگ زاده چهره های بی رقیب آن زمان تنیس روی میز ایران بودند. امیر احتشام زاده در بین سال های ۱۳۳۲ تا ۱۳۴۸ دوازده بار قهرمان ایران شد.

در بازی های آسیایی ۱۳۶۶ تیم ایران به مقام پنجم دست یافت و هوشنگ بزرگ زاده در رقابت های انفرادی مکان سوم آسیا را به چنگ آورد و صاحب نشان برنز شد. بهترین عنوان ایران در تاریخ حضورش در رقابت های جهانی کسب مقام نهم جهان در سال ۱۹۶۳ است. در سال های ۱۹۶۵ (مقام دوازدهم)، ۱۹۶۷ و ۱۹۷۱ (مقام شانزدهم) برای ما به دست آمد. پس از چندین سال غیبت به علت پیروزی انقلاب اسلامی، تیم ایران در سال ۱۹۸۰ در قهرمانی آسیا شرکت کرد و به مقام یازدهم رسید. اولین حضور ما در مسابقه های قهرمانی آسیا به سال ۱۹۷۲ در اولین دوره این رقابت ها در پکن شرکت کرد و به مقام هفتم رسید.

هر چند در دهه ۶۰ و ۷۰ هم بازیکنان خوبی چون مجید احتشام زاده، فواد کاسب، ابراهیم علیدخت، ابوطالب نجفی و ... در تنیس روی میز ایران حضور داشتند ولی هیچگاه دوران پرشکوه گذشته تکرار نشد.

تحقیق در مورد تنیس روی میز

اختصاصی از رزفایل تحقیق در مورد تنیس روی میز دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 13

مقدمه

تنیس روی میز که توسط بسیاری از مردم بازی می شود، در کنار فوتبال، پرطرفدارترین ورزش جهان به حساب می آید. محبوبیت تنیس روی میز بخاطر ماهیت هیجان انگیز آن و خصوصیات حفظ سلامتی آن بر روی بدن می باشد. این بازی به وسایل چندان گرانی نیاز ندارد، هیچگونه محدودیت سنی برای بازیکنان وجود ندارد، ومی توان اصول پایه این بازی را درعرض چند روز یاد گرفت، با این وجود برای پیدا کردن مهارت در انجام آن، باید مدتها تمرین نمود. در این مطلب ، اصول بازی تنیس روی میز را با استفاده از دستورالعمل های ساده و روشن توضیح داده شده. یک نکته مهم در یادگیری، توانایی تجسم هر حرکتی است که در این مطلب شرح داده می شود در واقع جذابیت بازی تنیس روی میز در این است که تکنیک بازی ما، نه تنها بیانگر شخصیت ماست، بلکه به ما کمک می کند که مهارتهایی همچون افزایش توانایی در مقابل فشار مشکلات را کسب نماییم.

راکت

در انتخاب یک راکت، همیشه بخاطر داشته باشید که :

- راکت نباید زیاد سنگین باشد.

- دسته راحتی داشته باشد.

- ضخامت سطح لاستیکی آن از 5/1 میلیمتر بیشتر نباشد.

راکتی با مشخصات فوق که ارزان نیز می باشد برای افراد مبتدی مناسب است. با اینحال اگر تصمیم داید که راکت گرانتری بخرید، باید ویژگیهای تیغه راکت و روکش لاستیکی آن را سؤال نمایید.

تیغه راکت

تیغه راکت ها بر اساس شکل دسته و سر آن متفاوت هستند. دسته آن می تواند بصورت مستقیم، آناتومیک یا عریض باشد . تیغه راکتها بر اساس موارد زیر فرق می کنند:

تعداد لایه های چوب بکار رفته در آن( از 5 تا 7 لایه)

وزن آن( از 70 تا 90 گرم)

سرعت و کنترل

تیغه های راکت همچنین بصورت زیر درجه بندی می شوند:

سریعFAST با کنترل محدود برای بازی تهاجمی.

آهسته یا کندSLOW با کنترل زیاد برای بازی دفاعی .

همه فن حریف ALL-ROUND برای انجام هر نوع بازی .

بر اساس مقررات فدراسیون بین المللی تنیس روی میز، تیغه راکت ها باید 85 درصد از چوپ طبیعی ساخته شده باشد. 15 درصد بقیه می تواند از موادی مثل فیبرکربن ساخته شده باشد.

انواع روکشهای لاستیکی

    سطوح عاج از داخل یا معکوس(DIMPLED  ) این راکتها از دو لایه تشکیل شده اند، یک لایه پایه اسفنجی و یک لایه لاستیکی بر روی آن، بطوریکه عاجهای آن در داخل قرار گرفته است. چنین لایه هایی باعث می شود که انعطاف پذیری و قدرت جذب راکت افزایش یابد. ضخامت لایه های سطحی برای بازی تهاجمی، بیشتر از 2 میلیمتر، برای راکتهای همه فن حریف بین 7/1 تا 2 میلیمتر و برای بازی دفاعی، کمتر از 7/1 میلیمتر می باشد.

   سطوح عاج از خارج( PIMPLED ) در این نوع راحت، عاجهای لایه لاستیکی بطرف خارج هستند و باعث می شود که سرعت و پیچش توپ افزایش یابد. بازیکنان حرفه ای معمولاً از راکتهایی استفاده می کنند که ترکیبی از سطوح عاج از داخل و عاج از خارج را داشته باشد. بدین ترتیب که در سطح بک هند راکت، عاج از خارج و در سطح فورهند آن، عاج از داخل قرار گرفته باشد.

   سطح لاستیکی ویژه(SPECIAL  ) این نوع راحت برای بازی دفاعی مناسب می باشد. عاجهای این سطوح لاستیکی بصورت باریک و بلند هستند که اصطلاحاً به آن " ضد پیچ رویی("(ANTI-TOPSPINS می گویند.

توپ

توپها از سلولوئید یا پلاستیک ساخته می شوند. روی توپها علامت کارخانه و درجه کیفیت توپ نوشته شده است. بهترین توپها بر رویشان علامت سه ستاره نقش بسته است. وزن توپ 5/2 گرم و قطر آن 38 میلیمتر می باشد. توپها معمولاً در بسته های 3،6،12 تایی فروخته می شوند. رنگ توپها بصورت سفید مات یا زرد پرتغالی می باشد که بر اساس رنگ میزی که روی آن بازی می شود. فرق می کند.

معمولاً توپهای زرد در میزهای آبی رنگ و توپهای سفید در میزهای سبز رنگ استفاده می شوند. هیچگاه توپی نخرید که فاقد علامت کارخانه باشد یا دارای شیار واضح بر روی آن باشد.

سایر تجهیزات

    چسب لاستیک - بازیکنان با تجربه معمولاً بعد از مدتی لایه لاستیکی راکت خود را تعویض می کنند. چسب تازه باعث افزایش انعطاف پذیری و کشش لاستیک می شود.

    اسپری - برای پاک کردن چربی و کثافات از روی سطح لاستیکی

    نوار لبه راکت - این نوار از جدا شدن سطوح لاستیکی جلوگیری کرده و از وارد شدن آسیب به لبه راکت محافظت می کند.

    نوار برای دسته - معمولاً برای جذب عرق دست بازیکن، یک نوار چرمی نرم پیچیده می شود.

    اسفنج - برای پاک کردن سطوح عاج از داخل

    برس - برای پاک کردن سطوح دارای عاج از خارج

ویژگیهای میز

بیش از هشتاد سال است که از عمر طراحی میز پینگ پنگ می گذرد. طول میز استاندارد 274 سانتیمتر، عرض آن 5/125 سانتیمتر و ارتفاع آن 76 سانتیمتر است. تور در وسط میز قرار گرفته و از طرفین توسط وسیله ای نگهداشته می شود و ارتفاع ان 25/15 سانتیمتر است. لبه های میز بوسیله خطوط سفید رنگی به عرض دو سانتیمتر مشخص شده اند. یک خط باریک سفید به عرض سه میلیمتر، میز را از وسط به دو قسمت کرده وبرای تعیین منطقه سرویس در بازی دوبل بکار می رود. جنس میز انواع مختلفی دارد که باعث تغییراتی در سطح اصطکاک، انعطاف پذیری و سختی آن می شود. رنگ میز را فدراسیون بین المللی (ITTF) مشخص کرده و باید به رنگ سبز یا آبی تیره باشد.

طول میز 274 سانتیمتر

تحقیق در مورد تنیس روی میز

اختصاصی از رزفایل تحقیق در مورد تنیس روی میز دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 11

تنیس روی میز

        آموزش تنیس روی میز

آیا می دانید که تنیس روی میز که توسط بسیاری از مردم بازی می شود در کنار فوتبال ، پر طرفدار ترین ورزش جهان به حساب می آید؟محبودبیت تنیس روی میز به خاطر ماهیت هیجان انگیز آن و خصوصیات حفظ سلامتی آن بروی بدن می باشد . این بازی به وسایل چندان گرانی نیاز ندارد ، هیچ گونه محدودیت سنی برای بازیکنان وجود ندارد،  و می تواند اصول پایه این بازی را در عرض چند روز یاد گرفت ، با وجود پیدا کردن مهارت در انجام آن بایدمدتها تمرین نمود.

راکت

در انتخاب یک راکت همیشه به خاطر داشته باشید که:

1- راکت نباید زیاد سنگین باشد

2- دسته راحتی داشته باشد

3-ضخامت سطح لاستیک آن از 1/5 میلی متر بیشتر نباشد.

راکتی با مشخصات فوق که ارزان نیز می باشد برای افراد مبتدی مناسب است با این حال اگر تصمیم دارید که راکت گرانتری بخرید ، باید از ویژگی های تیغه راکت و روکش لاستیکی آن سوال نمایید .

تیغه راکت

تیغه راکتها براساس شکل دسته و سر آن متفاوت هستند ، دسته آن می تواند به صورت مستقیم آناتو میک یا عرض باشد ، تیغه راکتها براساس موارد زیر فرق می کنند :

1- تعداد لایه های چوب بکار رفته در آن ( از 5 تا 7 لایه )

2- وزن آن ( از 70 تا 90 گرم )

3- سرعت و کنترل

تیغه های راکت همچنین به صورت زیر درجه بندی می شوند :

1- سریع (Fast) با کنترل محدود برای بازی تهاجمی .

2- آهسته یا کند (slow ) با کنترل زیاد برای بازی دفاعی

3- همه فن حریف (All-round) برای انجام هر نوع بازی .

براساس مقرارت فدارسیون بین المللی تنیس روی میز ، تیغه راکتها باید 85  در صد از چوب طبیعی ساخته شده باشد 15 در صد بقیه می تواند از موادی مثل فیبر کربن ساخته شده باشد

   انواع روکشهای لاستیکی    

1) سطوح عاج از داخل یا معکوس (Dimpled)

2) سطوح عاج از خارج (Pimpled)

 3) سطح لاستیکی ویژه (Special)

       توپ

توپها از سلو لو ئید یا پلا ستیک ساخته می شوند . روی توپها علا مت کارخانه و درجه کیفیت توپ نوشته شده است .علامت کارخانه و درجه کیفیت توپ نوشته شده است بهترین توپها نوشته بر رویشان علامت سه ستاره نقش بسته است .وزن توپ 2/5 گرم و قطر آن 38 میلی متر می باشد . توپها معمولاً در بسته های 3، 6، 12 تایی فروخته می شوند .رنگ توپها به صورت سفید مات یا زرد پر تقالی می باشد که براساس رنگ میزی که روی آن بازی می شود فرق می کند .معمولاً توپهای زرد در میزهای آبی رنگ و توپهای سفید در میزهای سبز رنگ استفاده می شوند .هیچ گاه توپی نخریده که فاقد علامت کارخانه باشد یا دارای شیار واضع بر روی آن باشد.

سایر تجهیزات

اسپری :برای پاک کردن چربی و کثافات از روی سطح لاستیکی

چسب لاستیک : بازیکنان با تجربه معمولاً بعد از مدتی لایه لاستیکی راکت خود را تعویض می کنند . چسب تازه باعث افزایش انعطاف پذیری و کشش لاستیک می شود .

اسفنج : برای پاک کردن سطوح عاج از داخل .

برس : برای پاک کردن سطوح داری عاج از خارج

نوار لبه راکت : این نوار از جدا شدن سطوح لاستیکی جلوگیری کرده و از وارد شدن آسیب به لبه راکت محافظت می کند .

نوار برای دسته : معمولاً برای جذ ب عرق دست بازیکن ، یک نوار چرمی پیچیده  می شود .

ویژ گیهای میز

بیش از هشتاد سال است که از عمر طراحی میز پنگ پنگ می گذ ارد . طول میز استاندارد 274 سانتی متر، عرض آن 152/5 سانتی متر و ارتفاع آن 76 سانتی متر است . دور ور میز وسط میز قرار گرفته واز طرفین توسط وسیله ای نگه داشته می شود و ارتفاع آن 25/15 سانتی متر است ،لبه های میز به وسیله خطوط سفید رنگی به عرض دو سانتی متر  مشخص شده اند ،یک خط باریک سفید به عرض سه میلی متر ، میز را از وسط به 2 قسمت کرده و برای تعیین منطقه سرویس در بازی دوبل بکار می رود ، جنس میز انواع مختلفی دارد که باعث تغییراتی در سطح اصطکاک ، انعطاف پذیری و سختی آن می شود .رنگ میز را فدراسیون بین المللی روی میز (ITTF) مشخص کرده و باید به رنگ سبز یا آبی تیره باشد .

منطقه های  بازی

براساس فاصله خط انتهایی میز با محلی که به توپ ضربه زده می شود ، منطقه های بازی فرق می کنند. منطقه اول در فاصله یک متری   میز است منطقه دوم در فاصله دو متری  درنهایت منطقه سوم در فاصله سه متری میز قرار دارد.بازیکنان تهاجمی از مناطق اول و دوم به توپ ضربه می زنند، در حالیکه بازیکنان دفاعی راحت تر هستند که از مناطق دوم و سوم به توپ ضربه بزنند.

راکت گیری

دو روش راکت گیری وجود دارد:روش اروپایی یا دست دادن (شیک هندز Shake-hands) که در بین اروپاییها طرفدار دارد

روش مدادی (پن هولد Pen hold ) که در بین آسیایی ها طرفدار دارد .