تحقیق و بررسی در مورد شاه انگبین

اختصاصی از رزفایل تحقیق و بررسی در مورد شاه انگبین دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 25

خواص غذایی، دارویی و درمانی

شاه انگبین

(Royal Jelly)

شاه انگبین که نام های دیگر آن ژله رویال، ژله سلطنتی یا ژله شاهانه است، ماده ای است که زنبورهای ماده برای تغذیه ملکه وتغذیه لاروها در 2 تا 3 روز اول دروه لاروی می سازند. لاروها در مابقی دوره لاروی و در روزهای اول پس از تبدیل شدن به زنبور، توسط کارگران با گرده تغذیه می شوند. در برخی از کشورها، زنبورداران شاه انگبین را از کندوها استخراج می کنند و با قیمت بسیار بالا در فروشگاه های غذاهای دارویی عرضه می کنند. شاه انگبین یک مایع شیر مانند است که با بریدن حجره های ملکه از شان و خارج کردن لارو و درون آن ها قابل تخلیه و استخراج است و در شرایط مناسب به مدت طولانی قابل نگه داری است.

برای تولید شاه انگبین در حدّ قابل برداشت و عرضه به بازار، روش های خاصی برای ایجاد انبوه حجره های ملکه باید به کار گرفته شود. تولید تجارتی این ماده مستلزم پرورش انبوه ملکه است. معمولاً مقدار تولید این ماده از هر 100 حجره ملکه حدود 28 گرم است و به همین دلیل به قیمت فوق العاده گران عرضه م یشود. ادعا شده است که شاه انگبین درمان هر دردی است. معمولاً آن را به صورت مخلوط با عسل و گاهی بره موم عرضه می کنند. گفته شده است که شاه انگبین مقاومت بدن را در مقابل بیماری ها بالا می ربرد و طول عمر را زیاد می کند!

توجه: آن چه مسلم است، همچون دیگر محصولات زنبور عسل، مثل، عسل، گرده و بره موم، مصرف شاه انگبین برای بدن سودمند است. حال ادعاهای اغراق آمیز در مورد آن صحیح است یا نه، معلوم نیست و تنها چیزی که ما می دانیم این است که بسیار گران است. البته به نظر مولف، هیچ ماده ای در جهان وجود ندارد که از لحاظ تمامی مواد غذایی مورد نیاز بدن انسان ، از تمام مواد دیگر ارزشمندتر باشد . تمام غذاهای قابل مصرف توسط انسان و حیوانات از شش گروه مواد غذایی تحت عناوین : آب ، کربوهیدرات ها ، پروتئین ها ، چربی ها ، ویتامین ها و مواد معدنی ، تشکیل می شوند . برخی از مواد : مثل ، مواد ضد اکسایش ( آنتی اکسیدان ها ) ، آنتی بیوتیک ها ، هورمون ها ، آنزیم ها ، مواد رادیواکتیو و غیره نیز وجود دارند که جزء شش گروه غذایی فوق محسوب نمی شوند ، ولی ساختمان شیمیایی آن ها به میزان کم و بیش از همان عناصری تشکیل شده است که شش گروه مواد غذایی را تشکیل می دهند دسته اخیر به عنوان مواد غذایی مطرح نیستند اما خواص مخصوص به خود ، از جمله ، خواص ، تسریع کنندۀ واکنش های شیمیایی ، تنظیم کننده فرایندهای حیاتی ، ضد اکسایش و غیره را ممکن است دارا باشد .

آنچه باعث می شود که یک غذای خاص بتواند خواصی غیر از خواص غذایی خود را نشان دهد ، وجود مقادیری کم و بیش از مواد غیر غذایی فوق الذکر در آنها است و. عوام بر حسب تجربه می دانند و قبول دارند که یآن گونه غذاها خواصی مخصوص دارند که بیشتر به خواص شفابخش بودن آنها توجه دارند ، اما نمی دانند که چرا این گونه غذاها دارای چنان اثراتی هستند . به حر حال بر حسب تجربه ، در مواردی خاصی از بیماری ها و ناخوشی ها ، از غذاهای خاص استفاده می کنند . مثلا سیر ، پیاز ، شلغم ، عسل و بسیاری از گیاهان داروییرا دارای خاصیت شفابخشی برای برخی از بیماری ها می پندارند . همچنان که دود اسپند را وسیله ای برای جلوگیری از « چشم و نظر بد » می شناسند .

حال آنکه دود اسپند هیچ گونه خاصیت ضد چشم و نظر ندارد و فقط هوای اتاق را ضد عفونی می کند و شخصی ه به سرماخوردگی ساده مبتلا شده است ، با استنشاق دود اسپند ، آن دود وارد ریه ها و در نتیجه خون وی می شود و احتمالاً ویروس های سرماخوردگی یا عوامل عفونت زای یک ناخوشی دیگر در اثر مواد ضد عفونی کننده موجود در دود مذکور از بین می رود آی ضعیف می شود و لذا شخص ممکن است پس از استنشاق دود اسپند ، احساس بهبودی یا بهتر شدن کند . همچنین در سیر آنتی بیوتیک خاصی وجود دارد که روی بهبود برخی از بیماری های جزئی موثر است و این تأثیر معجزه آسا بودن سیر در درمان بیماری ها نبوده و علت اثر بخشی احتمالی آن ، فقط وفقط همان آنتی بیوتیکی است که در آن وجود دارد . اما باید توجه داشت که آنتی بیوتیک یآ سایر مواد تسکین دهندۀ دردها آی شفابخش برخی از بیماری های معمولی که در سیر یا غذاهای دیگر وجود دارد ، هیچ مزیت خاصی نسبت به آنتی بیوتیک ها یا سایر داروهای مورد تجویز توسط پزشک ندارد .

سایر غذاها ، میوه ها ، سبزی ، عسل و گرده ، موم ، بره موم ، شاه انگبین و تمامی گیاهان دارویی یآ فراورده های دارویی حیوانات نیز از این قاعده استثناء نبوده و تماماً ممکن است علاوه بر داشتن مقادیر کم و بیش از شش گروه مواد غذایی مذکور ، حاوی یک یا چند ماده دارویی هم باشند . لذا ضمن این که خاصیت دارویی غذاهای دارویی قابل انکار نیست، باید توجه داشت که

کشته شدن ناصرالدین شاه

اختصاصی از رزفایل کشته شدن ناصرالدین شاه دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

موضوع :   کشته شدن ناصر الدین شاه

تعداد صفحات :  20

فونت : B Zar

اندازه قلم :  14

فرمت : word

 چکیده :

کشته شدن پادشاه مستبد به دست یک مرد آزادیخواه مظلوم و متعصب یکی از وقایع مهم تاریخی است که در آزاد کردن ملت ایران از قید و بندگی اهمیت بسزائی دارد و تأثیر بسیاری در جنبش ملی و نهضت مشروطیت ایران حائز است و درخور آن است که تا حدی که موقعیت اجازه می دهد در اطراف آن بحث و دقت کنیم.

دوره سلطنت ناصرالدین شاه از چندین جهت درخور اهمیت است :

اول،آنکه در زمانی این پادشاه مسبتد و خودخواه زمان سلطنت ایران را در دست داشت که نور آزادی قسمتی از عالم را روشن کرده بود و ملل مترقی با سرعت و رغبت بی نظیری به طرف آبادی و آزادی و بسط صنایع و فرهنگ نوین پیش می رفتند.

دوم،آنکه ناصرالدین شاه مردی با عزم و اراده بود و می توانست با اندکی کوشش ملت خود را به شاهراه ترقی هدایت کند.

سوم،آنکه سلطنت این پادشاه 50 سال دوام داشت و طول زمان و استحکام مقام یکی از بزرگترین عوامل پیشرفت کار است و او می توانست در این مدت طولانی قدمی در راه بهبودی اوضاع کشور خود بردارد و با همعنان بودن طول زمان و قدرت،ملت ایران را به سر منزل سعادت سوق دهد.

تحقیق در مورد محمد علی شاه

اختصاصی از رزفایل تحقیق در مورد محمد علی شاه دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 4

محمد علی شاه

تلاطمی که ترور ناگهانی ناصرالدین شاه به دست میرزا رضا در سال 1313 هـ.ق. به وجود آورد و بی‌تدبیریهایی که تیم دیر به مسند رسیده مظفرالدین شاه در اداره کشور از خود بروز داد، در زمانه‌ای که دیگر زمانه «دور شو، کورشو»، نبود بسیار کسان را از عارف و عامی، با سواد و بی‌سواد و کم سواد، خودنما و گوشه‌گیر، نازک‌نارجی و پوست کلفت، با ظرفیت و بی‌ظرفیت، با مسؤولیت و بی‌مسؤولیت و غیره و غیره به طرف سیاست هل داد. هرکسی از ظن خود یار عدالت طلبی و آزادی خواهی شد و حالا از قضای روزگار بود یا اقتضای گردانندگان روزگار، دلبر، بی‌خون دل به کنار آمد و آنهایی که به دنبال عدالتخانه بودند در یک فرصت طلایی، که به وجود آورده شد، فتیله را بالا کشیدند و «عدالتخانه» را تبدیل به مشروطه کردند و خیلی زود به آن رسیدند.شاید نه مظفرالدین شاه سلطان بن سلطان هنگامی که در پای فرمان مشروطیت صحه می‌گذاشت و نه محمدعلی میرزای ولیعهد زمانی که پدر را به توشیح فرمان، تشویق و تشجیع می‌کرد، هیچ یک نمی‌دانستند چه اختیارات نامحدودی را دارند به دست خودشان سلب می‌کنند.مظفرالدین شاه رنجور پس از صدور فرمان مشروطیت چندان نزیست و به‌‌‌زودی خرقه تهی کرد. محمدعلی میرزای سی و پنج ساله هنگامی که به جای پدر نشست، یک سابقه دوازده ساله ولیعهدی در تبریز داشت و یک پرونده خراب در نزد مردم. دولت در یک طرف ایستاده و مردم در طرف دیگر. و این دو آن قدر به همدیگر دهن‌کجی کردند که کارشان به یقه‌گیری و زدوخورد و توپ و توپ‌کشی کشید و فصل جدیدی از مکابره و کلنجار بین طرفین متخاصمین گشوده شد و حضرات، زخمهایی به یکدیگر زدند که پاره‌ای از آنها هیچ گاه التیام نپذیرفت.تیمی که بعد از ترور ناصرالدین شاه از تبریز به تهران آمد و حکومت را در دست گرفت، یک تیم محلی کارکشته بود که نیم قرن تمام در فضای حساس ولایت‌‌عهدی بازی کرده بود،‌ اما قاعده بازی در سطح ملی را نمی‌دانست و نمی‌توانست سیطره‌ای همچون سیطره ناصرالدین شاه و کارگزارانش ایجاد کند. این تفاوت قدرت را می‌توان در ترانه‌ها و اشعاری که از سوی مردم ساخته می‌شد، به خوبی احساس کرد. مردمی که در ترانه‌های طنزآمیزشان ناصرالدین شاه را «شاه کج کلاه»(8) می‌نامیدند، از مظفرالدین شاه به‌عنوان «آبجی مظفر» یاد می‌کردند.ناصرالدین شاه هنگامی که می‌خواست از مردم زهرچشم بگیرد سرباز رشید بی‌گناهی را می‌کشت که کس و کار مشخص و مدعی و خونخواه معینی نداشت. اما اطرافیان مظفرالدین شاه برای جلوگیری از افزایش قیمت قند، آقا سید هاشم را «که از سادات قندی و از سادات محترم و تجار معتبر تهران، درحدود 67 سال داشت» به چوب و فلک می‌بستند و «مُشلَق» می‌کردند که هزار تا دوست و آشنا و طرف حساب و طرفدار داشت؛ و بعد هم هنگامی که در اواسط جلسه چوب زدن، پیشخدمت اعلام می‌کرد: ناهار حاضر است؛ علاءالدوله حاکم تهران، آقاسیدهاشم مشلق را به ناهار دعوت می‌کرد و می‌گفت: «آقا! وقت چوب، باید چوب خورد و وقت ناهار باید ناهار خورد.»عکس‌العمل چنین حرکت نامربوطی بستن بازار و مهاجرت علما به شاه‌عبدالعظیم و پیامدهای بعدی آن است که باعث می‌شود ملت و دولت خواه ناخواه یکدیگر را محک بزنند و ملتفت بشوند که هرکدام چند مرده حلاجند. (9)3- از حرکت بی‌ربط مسیو نوز بلژیکی نیز نباید سرسری گذشت که در بالماسکه با عبا و عمامه و غلیان عکس انداخت و این عکس در تیراژ وسیع منتشر شد و کار به دست دولت داد. مسیو نوز هم البته از خشم مردم بی‌نصیب نماند.عین‌الدوله که یکی از رجال جاسنگین اواخر دوره قاجار به حساب می‌آید، آدم چندان ناموجهی نبود، حتی دشمنانش بعضی از جنبه‌های اخلاقی او را ستوده‌اند، اما عیب عمده‌اش این بود که از دماغ فیل افتاده بود و تفرعن و یکدندگی‌اش، هم خودش را کشته بود، هم دوست را و هم دشمن را، و هم زیردستی‌ها و گمارده‌ها و پرقیچی‌هایش را که به شهادت وقایع، قرص و محکم پای اعمالشان می‌ایستاد و به شدت از آنها دفاع می‌کرد. برخوردهای چکشی او با مخالفان، کم‌کم دست و پایش را توی پوست گردو گذاشت و او را در بن بست انداخت و به سوی خشونت هل داد. برای مقابله با مخالفان تدبیرهایی اندیشید و به‌کار بست که بیشتر مناسب حکایت شیرین عبارت حسین کرد و مهتر نسیم عیار بود تا صدراعظم با ابهت و هیمنه‌ای مثل عین‌الدوله.«همین که عین‌الدوله از صلح با آزادیخواهان و منتقدین مأیوس شد... شهر را نظامی کرد. در قراولخانه‌های شهر سربازهایی گماشت. اجتماعات را قدغن نمود... می‌گویند به خانه بعضی از افراد آزادی خواهان نصف شب آب می‌انداختند که آنها از خانه برای بستن آب بیرون بیایند و آنها را بگیرند.» و «در قراولخانه‌ها سرباز زیاد نمود و فشنگ داد و از ساعت 4 به بعد هرکس بیرون می‌آمد، می‌گرفتند و هر قراولخانه شیپور قورق می‌زدند و مخصوصاً کوره راه آب خانه‌ها را باز می‌کردند که صاحبخانه بیرون بیاید و بگیرند. خیلی‌ها را به این خدعه می‌گرفتند و به اداره نظمیه می‌بردند و به غالب خانه‌ها دق‌الباب می‌کردند و یا مثل دزد به درب خانه ور می‌رفتند و کندوکاو می‌کردند که صاحبخانه بیرون بیاید و بگیرند... تا اینکه کار به گرفتن روز رسید و حاج محمد را گرفتند و این هنگامه برخاست.» (10)ضربه کاری را به پیکر بی‌جان دستگاه مظفری، احمدخان قاقازانی یاور فوج قزوین زد. او که حسب‌الامر، شیخ محمد سلطان المحققین را دستگیر کرده و به قراولخانه باغ پسته بک برده بود، با اعتراض مردم مواجه شد و جو او را گرفت و یک تیر انداخت به سینه سیدعبدالحمید طلبه و او را کشت. کانه فوتبالیستی که در دقیقه 90 به تیم خودی گل بزند و باعث شود که تیم خودی بازی را واگذار کند. عین‌الدوله افتاد. مشیرالدوله به جایش نشست و صدراعظم شد. مردم هم تقاضای دیوانخانه عدالت را پی کردند و کشمکش از نو آغاز شد. تحصن در سفارت انگلیس، محصول این دور جدید از کشمکش بین دولت و ملت است. ابتدا «از جماعت بزاز یکی – دو نفر در سفارت عثمانی رفته و مقاصد خود را اظهار نمودند و خواستند استمزاج حاصل نمایند که معاونت و تقویت و همراهی در سؤالات و مطالبات اینها که عمده، مجلس عدالت است اقدام نمایند یا خیر؟ سفیر عثمانی جواب داده بود که از عهده ما خارج است... به سفارت روس هم اظهار کردند، او هم قبول ننموده بود. از اینجا به سفارت انگلیس نزد شازدفر (شارژ دافر) نایب رئیس انگلیس رفته و جهت اجرای مطالب خود پناه خواسته بودند. آن محیل شیطان صفت گفته بود قبول می‌کنم و پناه می‌دهم مشروط بر اینکه بدواً سه نفر- چهار نفر بیایید و در آنجا که آمدید مثل این است که قدم در تاج امپراتور انگلستان گذاشته باشید.»

تحقیق و بررسی در مورد شاه عباس اول صفوى 10 ص

اختصاصی از رزفایل تحقیق و بررسی در مورد شاه عباس اول صفوى 10 ص دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 11

شاه عباس اول صفوى

«996 - 1038 ق / 1588 - 1629 م»

شاه عباس در رمضان «978 ق / فوریه 1571 م» در هرات دیده به جهان گشود. هنگام ولادت او، پدرش محمد میرزا حکومت هرات داشت. سالهاى کودکى عباس در همین تختگاه پر آوازه خراسان گذشت؛ در همانجا، و در همان سالهاى کودکى، مدتها حکومت اسمى خراسان به او تعلق داشت و از همان دیار هم بود که در آغاز جوانى، عازم تختگاه صفوى در قزوین شد و تخت و تاج پدر را در عهد حیات او به دست گرفت.

هنگام دست یابى به تاج و تخت صفویان هجده سال داشت و به سعى امراى قزلباش خراسان که در واقع بر پدر او شوریده بودند به تخت سلطنت نشست «ذى‏الحجه 996 ق / 1588 م». هنگام جلوس او بر تخت سلطنت، اغتشاش و آشوب ناشى از سستى و بى لیاقتى پدرش سراسر ایران را فرا گرفته بود. خراسان از همان هنگام که او عازم قزوین شد، عرصه تاخت و تاز ازبک واقع شد. عبدالله خان ثانى، فرمانرواى ازبک، این تختگاه خراسان را با وجود یک مقاومت طولانى هشت ماهه در برابر محاصره او، از دست حکام قزلباش بیرون آورد. پسرش عبدالمؤمن خان، حتى مشهد را هم بر قلمرو ازبکان افزود و دامنه تاخت و تاز را تا نواحى قومس و بسطام کشاند. شروان و گرجستان و حتى لرستان هم تحت اشغال یا نظارت آنها قرار داشت. در دولتخانه قزوین هم قدرت واقعى در دست مرشد قلى خان استاجلو متمرکز بود که خود را مربى پادشاه جوان مى‏دانست و حتى گه گاه به او تحکم نیز مى‏کرد.

حضور سران قزلباش که در توطئه قتل برادرش حمزه میرزا دست داشتند و برخى از آنها حتى متهم به دخالت در قتل مادرش مهد علیا بودند، جو دربار را براى وى آزار دهنده مى‏کرد و قدرت و نفوذ این قاتلان را براى خود نوعى کابوس موحش مى‏یافت که بدون دفع آنها حفظ حیات و دوام سلطنت برایش غیر ممکن یا آکنده از تشویش و تزلزل بود.

با آنکه هنوز کم تجربه و جوان بود، غریزه حفظ حیات و تجربه سرنوشت پدر و برادر، این اندازه به او آموخته بود که تمام این عوامل تهدید و خطر را نمى‏توان یک باره از میان برداشت و باید با سعه صدر، یک به یک و به نوبت ، از سر راه دور کرد. بدین گونه از احتمال اتحاد آنها بر ضد خویش در امان ماند. شاه عباس با حوصله و تأنى، سران گستاخ و نافرمان قزلباش را که مادر و برادرش به تحریک یا مداخله آنها به قتل رسیده بودند، به کمک مرشد قلى خان از بین برد. خود مرشد هم که مزاحم قدرت او بود و دخالتش در جزییات امور عرصه را بر وى تنگ مى‏کرد، به تدبیر و حیله، در اولین فرصت از میان برداشت؛ بدین گونه، نیروهایى را که در داخل دربار قدرت او را تهدید یا محدود مى‏کرد، به تدریج سرکوب کرد و در آنچه به کار فرمانروایى مربوط مى‏شد به قدرت مطلقه که لازمه استبداد او در تمام امور فرمانروایى بود، دست یافت. سرکشان داخلى را هم به مجرد آن که فرصت مناسب براى سرکوبى آنها برایش حاصل شد، دفع یا آرام کرد و خود را براى مبارزه با تهاجمات خارجى که قلمرو او را از شرق و غرب اشغال یا مورد تهدید قرار داده بودند آماده یافت.

این دشمنان خارجى، هر دو اهل تسنن و هر دو مهاجم بودند و چون به شدت تعصب ضد تشیع داشتند، احتمال اتحاد آنها و درگیر شدن شاه عباس در دو جبهه، متضمن خطر و ریسک فراوان بود. پادشاه قزلباش که شروع جنگ همزمان در دو جبهه را با دشمنان خود، محرک حصول اتحاد مابین آنها مى‏یافت، ترجیح داد اول با دولت عثمانى که قواى آنها در آذربایجان به تختگاه او در قزوین نزدیکتر بود و درگیرى با آنها دشواریهاى بیشترى داشت، کنار بیاید؛ تا براى دفع ازبکان که فقدان ارتش منظم و قدرت منسجم بودند؛ بدین سان، جنگ با قواى ازبک را آسانتر یافت و با آسایش خاطر به آن دست زد. از این رو، حیدر میرزا، برادر زاده خود را که بعد از کشته شدن پدرش حمزه میرزا به موکب او پیوسته بود، جهت مذاکره صلح نزد سلطان عثمانى فرستاد. در معاهده صلحى که بسته شده شاه جوان، ولایات آذربایجان، کردستان، شروان و گرجستان را که در دست قواى عثمانى بود، به آنها واگذاشت، تا در وقت مقتضى آنها را باز پس گیرد و در عین حال مانع اتحاد آنها با ازبکان شود.

شاه عباس اول و سرکوب مخالفان

عبدالمؤمن خان، معروف به خان خرد، پسر عبدالله خان دوم که در حوالى خراسان مشغول تاخت و تاز بود، به محض شنیدن خبر حرکت پادشاه قزلباش از تهران، با عجله آن دیار را ترک و به ماوراءالنهر بازگشت «1005 ق / 1596 م». شاه عباس که نیازى به تعقیب او در آن سوى جیحون ندید، چندى در خراسان، کرمان و یزد به تنبیه سرکشان و برقرارى نظم در داخل مملکت پرداخت. در عین حال، هم به تسخیر لرستان که در دست بازماندگان امراى لر کوچک بود توفیق یافت و هم حکام محلى ولایت استمداد را در مازندران به اطاعت درآورد. چون در همین ایام، عبدالمؤمن خان که بار دیگر در خراسان به تاخت و تاز مشغول بود به دست امراى خود به قتل رسید و خراسان همچنان عرصه غارت ازبک ماند، شاه، بار دیگر، لشکر به خراسان برد و مشهد را در محرم 1006 ق / اوت 1597 م گرفت و ازبکان را به سختى شکست داد؛ پس از آن تاخت و تازى در ماوراءالنهر کرد و خراسان را از دست راهزنى و غارتگرى قوم ایمن ساخت.

شاه عباس بزرگ نیاز به ارتشی جدید و مجهز

در بازگشت از لشکرکشى خراسان، شاه عباس، دو برادر انگلیسى را که در ظاهر براى جهانگردى همراه عده‏اى ملازم به شرق آمده بودند «1006 ق / 1597 م»، در قزوین به حضور پذیرفت؛ آنتونى شرلى و برادرش رابرت شرلى که با همراهان خویش به ظاهر به طور اتفاقى و در واقع به قصد باریابى به درگاه صوفى اعظم به ایران آمده بودند، در باریابى به حضور شاه، هدایایى به وى تقدیم کردند و از جانب شاه با محبت و علاقه پذیرفته شدند. شاه چون دریافت که برخى از همراهان این دو برادر در فن توپ ریزى و ساختن سلاحهاى آتشین مهارت دارند، به وسیله آنها ارتش شخصى خود را که در حال تشکیل بود، به اینگونه سلاحها مجهز کرد. شاه چون دیگر به ارتش قزلباش که افراد آن فقط از سرکردگان خود فرمانبردارى داشتند، و سرکردگان هم گرچه با وجود اظهار جانسپارى و اخلاص زبانى، لزوما" به وى وفادار نبودند؛ تشکیل یک ارتش جدید را که داراى انضباط محکم، و تحت فرمان مستقیم خود او باشد، لازم مى‏دید. به علاوه، از روى تجربه شخصى دریافته بود که ارتش عثمانى نیز غالبا" پیروزیهاى خود در جنگ با ایران را مدیون برترى و کارآیى اسلحه و تجهیزات خود بود؛ از این رو، ضرورت تجهیز ارتش به سلاح آتشین و مدرن و به ویژه به توپخانه مؤثر و کارساز، کاملا" احساس مى‏شد؛ و این شرط نخست براى آمادگى در جنگ با عثمانى بود؛ به احتمال قوى، شاه دانا، بر مبناى همین نیازها بود که نبرد با عثمانى را به عهده تعویق انداخت؛ و از ارتش قزلباش تنها براى دفع ازبکان و سرکوب متمردان داخلى سود جست.

بازیافتن وحدت وتمامیت ارزی ایران در عهد شاه عباس بزرگ

شاه در اولین فرصت، با ارتش جدید منظم و تعلیم یافته و جنگ آزموده تازه‏اى که تجهیز کرده بود، لشکر به آذربایجان برد، تبریز را از چنگ عثمانى بیرون آورد «1011 ق / 1602 م»، سپاه عثمانى را از ایروان بیرون کرد و چقالى اغلى، سردار عثمانى را که ماشین جنگى عظیم روم را با یکصد هزار مرد جنگى براى مقابله تعرضى به ایران، به نواحى وان و قارص در ارمنستان همراه آورده بود، شکست سختى داد «جمادى الثانى 1013 ق / نوامبر 1604 م». به دنبال آن در 1015 ق / 1606 م تفلیس و شروان و حتى موصل و دیار بکر را هم از دست عثمانى خارج ساخت. با آنکه دو سال بعد، سلطان احمد خان، پادشاه عثمانى، طى یک لشکرکشى مجدد که به سردارى صدر اعظم خود مراد پاشا به راه انداخت و تبریز را دوباره فتح کرد «1017 ق / 1608 م»، سپاه عثمانى بلافاصله در همانجا مغلوب و منهزم گردید. بالاخره،عثمانى که بیشتر مناطقى را که مقارن آغاز سلطنت شاه عباس طى یک متارکه طولانى به حساب خود به دست آورده بود، در طى این جنگها از دست داد و خود را براى برقرارى یک صلح پایدار ناچار یافت. سرانجام، طى مقاوله نامه‏اى رسمى، الحاق ولایات غصب شده ایران، به خاک اصلى، مورد تأیید و قبول قرار گرفت. شاه عباس هم براى دفع هر گونه بهانه غرامت جویى از جانب آنها، موافقت کرد که در مدت برقرارى صلح، سالانه معادل دویست بار ابریشم خام به دولت عثمانى تحویل نماید «1020 ق / 1611 م». بدین گونه در پایان سه سال جنگ، شاه عباس بهادر خان، توانست وحدت و تمامیت ارضى سرزمین ایران را که در دوران فرمانروایى پدرش محمد خدابنده به سختى لطمه دیده بود، دوباره برقرار نماید و به تجاوز دو نیروى مهم خارجى - ازبک و عثمانى - و همچنین سرکشى و گردنکشى حکام محلى خاتمه دهد.

شاه عباس بزرگ و اثبات مجدد برتری نظامی ایران

با این حال صلح میان دو کشور چند سالى بیش نپایید و پناهنده شدن حاکم شورشى گرجستان به دربار عثمانى که نقض عهدنامه بود، جنگ دیگرى را پیش روى دو دولت قرار داد. این جنگ که سه سال به طول انجامید، برترى نظامى ایران را بار دیگر نشان داد و براى سلطان عثمانى ثمره‏اى نداشت، جز آنکه در معاهده دیگرى که به امضاء رسید، میزان ابریشم دریافتى عثمانى به نصف تقلیل یافت.

معاهده دوم بین دو دولت، هنوز مسئله بغداد را که در دست نیروهاى عثمانى رود، بلاتکلیف مى‏گذاشت. تسلط بر این دیار براى شاه عباس، غیر از تأمین وحدت و تمامیت ارضى ایران که بغداد و عراق جزء لاینفک آن محسوب مى‏شد، به ویژه به خاطر وجود ابقاع متبرکه ائمه شیعه و نیز به عنوان پایگاه علمى تشیع و زیارتگاه شیعیان ایران، حائز اهمیت فراوان بود و جدا ماندن آن از خاک ایران، لطمه‏اى به حیثیت دولت شیعى به شمار مى‏رفت. از این رو، شاه عباس در اولین فرصت مناسب لشکر به بین النهرین برد و بغداد را در ربیع الاول 1032 ق / ژانویه 1623 م تسخیر کرد؛ بقاع متبرکه را زیارت نمود و خرابیهاى آن را مرمت و بناهاى تازه نیز احداث کرد.

این اقدام شاه عباس، البته لطمه‏اى به حیثیت دولت عثمانى تلقى شد؛ به ویژه آنکه در همان ایام و اندکى پیش از فتح بغداد، ایران توانسته بود پرتغالیها را از جنوب ایران و بندر جرون«گمبرون» و بحرین و هرمز و قشم بیرون راند، مایه

جزوه کلاس معماری کامپیوتر دکتر شاه حسینی دانشگاه علم و صنعت

اختصاصی از رزفایل جزوه کلاس معماری کامپیوتر دکتر شاه حسینی دانشگاه علم و صنعت دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

جزوه دست نویس و خوشخط از کلاس معماری کامپیوتر دکتر شاه حسینی دانشگاه علم و صنعت در اینجا ارائه شده است. همچنین در کنار این جزوه پاورپوینت های استاد محترم با فرمت PDF ارائه شده تا فهم مطالب را مطمئن و قوی تر بکند.