تحقیق و بررسی در مورد توسعه اجتماعی درکشور ایرن

اختصاصی از رزفایل تحقیق و بررسی در مورد توسعه اجتماعی درکشور ایرن دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 32

خلاصه :

کشور ما، رشد جمعیت نزدیک به 2 درصد، درکمتر از 38 سال شاهد دو برابر شدن جمعیت خود خواهد بود. تمرکز در شهرهای بزرگ نظیر تهران حدود 7569906 نفر، مشهد حدود 2113893 نفر، اصفهان حدود 1418000 نفر وتبریز حدود 1334300 نفر به حدود بالایی رسیده است و افزایش تراکم در آنها توصیه نمی شود. علاوه بر این محدود بودن امکان گسترش افقی شهرها از یک سو و پر هزینه بودن گسترش عمودی آنها از سوی دیگر، سبب می شود که ساخت شهرهای جدید بعنوان یکی از راه حل های مطلوب مطرح گردد. و نیز به همین دلیل توسعه شهرهای کوچک و متوسط وساخت شهرهای جدید به صورت یک ضرورت درآمده است.

شهرهای جدید می توانند بصورت حومه های تازه شهرهای کوچک ومتوسط و یا درمکان های دورتری از قطب های تمرکز جمعیتی و یا مگاپولیس ساخته شوند.

واژه های کلیدی: سرزمین آرایی-انرژی –بهینه سازی- کلان شهر

مقدمه

توسعه اجتماعی جوامع برگرفته از برنامه ریزی اجتماعی و اقتصادی و فرهنگی است واین برنامه ریزی عموما براساس مطالعاتی انجام می گیرد که بر روند تحول جامعه ای خاص در یک دوره مشخص صورت یافته باشد وبا استفاده از روش مدل سازی و فرا افکنی تلاش می شود. آینده نگری های لازم جهت تدوین آمایش سرزمین که از حدود سال های دهه 50 میلادی ابتدا در کشورهای اروپایی و با فاصله کمی در خط مشی ها وسیاست ها وراهکارهای اقتصادی- اجتماعی برای توسعه شهرها وایجاد شهرها جدید یافته شوند. به ویژه به این نکته تاکید میشد که در ایجاد شهرهای جدید بر مجموعه ای از معیارهای اقلیمی، اقتصادی- اجتماعی و فنی بهترین مکانیابی انجام گیرد.

درنهایت هدف غایی برنامه ریزی آن است که با بازنگری به پیشینه تاریخی از یک سو آینده قابل تصور از سوی دیگر، مهمترین شاخص ها و راه کارها برای بهینه سازی مصرف انرژی در ساخت شهرهای جدید و یا توسعه شهرهای کوچک ومتوسط و بازسازی شهرهای بزرگ ارائه گردد.

مطالعات مربوط به برنامه ریزی و آمایش سرزمین از ابتدا دهه 50 میلادی در کشورهای اروپایی که در طول جنگ جهانی دوم به شدت تخریب شده بودند آغاز شد.

در کشور ما سابقه طرح های کالبدی تحت عناوینی چون عمران کشوری و آمایش فضای اقتصادی و … از نیمه دهه 1350 ابتدا بر عهده سازمان برنامه و بودجه وسپس بر عهده وزارت آبادانی ومسکن وبعد وزارت مسکن و شهرسازی گذاشته شد.

در این برنامه ها نیز اهداف اصلی عبارتند از تعیین محل شهرها و مراکز جمعیت پذیر آینده تعیین حدود توسعه و ظرفیت شهرهای کنونی وآتی مکانیابی برای شهرک های صنعتی، تعیین کاربری های گوناگون برای فعالیت های کشاورزی، صنعتی، جهانگردی و

دانلود پاورپوینت توسعه درکشور مالزی

اختصاصی از رزفایل دانلود پاورپوینت توسعه درکشور مالزی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

مالزی در یک نگاه

توسعه:

بدلیل توسعه خیره کننده در یک کشور آسیایی – اسلامی ، کشور مالزی به عنوان الگوی توسعه انتخاب و مباحثی خدمت دوستان ارائه می گردد.

توسعه درکشور مالزی:

مالزی:

کشوری در جنوب شرقی آسیا که پایتخت آن شهرکوالالامپور می باشد. و به نام رسمی ”فدراسیون مالزی“ خوانده می شود.

پایتخت اداری این کشور شهر ”پوتراجایا“می باشد.

وسعت:

مساحت کلی آن در حدود 330420 کیلومتر مربع     میباشد که وسعت شبه جزیره مالایا (مالزی غربی)131580 کلیومتر مربع و ایالات صباح و ساراواک در شبه جزیره بورنئو (مالزی شرقی) 198840 کیلومتر مربع می باشد.

موقعیت جغرافیایی:

کشور مالزی از دو قسمت تشکیل شده که قسمت شبه جزیره ای آن از شمال با تایلند و بخش دیگر که یک سوم جزیره برونئو را تشکیل    می دهد با اندونزی و دریای چین جنوبی و ویتنام همسایه است.

شبه جزیره مالایا از 11 ایالت و 2 قلمرو فدرال و بخش شرقی از 2 ایالت تشکیل شده است.

عمده جمعیت کشور در بخش غربی ساکن اند.

مالزی دارای آب و هوایی نسبتا گرم ،بارانی و مرطوب می باشد. آب و هوای گرمسیری و آفتاب شدید باعث بالا بودن نسبی رطوبت است که میزان رطوبت را در حدود 97% در روز و 62% در شب برآورد می کنند.

مالزی از منابع طبیعی همچون کشاورزی،جنگلداری و نیز مواد معدنی برخودار است.

از لحاظ کشاورزی مالزی اولین صادرکننده پلاستیک طبیعی(کائوچو) و خرمای روغنی است .علاوه بر آن الوارها،کاکائو،فلفل سیاه ،آناناس و تنباکو نیز موجب رشد این بخش شده است.

از منابع معدنی می توان به قلع و نفت خام اشاره کرد. در دهه 1980مالزی بزرگترین تولیدکننده قلع جهان بود.

از دیگر مواد معدنی می توان به مس،طلا،بوکسیت، سنگ آهن،سیلیس و گرانیت و ... اشاره کرد.

%واحد پول این کشور  از سال 1975 از دلار به   رینگیت  و سن تغییر پیدا کرده است.

%جمعیت مالزی در سال 2007 میلادی 24 میلیون و 821 هزار و 286 نفر بود که میانگین سنی آنها 4/24 سال بود. امید به زندگی در این کشور 76/72سال است.

%50.6% ساکنین کشور از قوم مالایی،23.7 %چینی ،11%اندونزیایی،6.3% هندی و 8.4%غیره تشکیل شده است.

%تاریخ استقلال کشور 31 اوت 1957

در مالزی دین رسمی کشور اسلام بوده،اما جامعه ای چند مذهبی است.سایر دین ها عبارتند از :بودائیسم، کنفسیونیسم،هندوئیسم و مسیحیت

%پادشاه ،نخست وزیر و حاکمان ایالات باید حتماً مسلمان باشند اما اعضای کابینه می توانند از سایر ادیان باشند.

%زبان رسمی کشورملایو است.اما تکلم زبان انگلیسی هم رایج می باشد.

مختصری از تاریخ:

در سال 1511 میلادی در پی تجارت ادویه از ملاکا پرتغالی ها به ملاکا حمله کردند و حکومت سلطنتی را سرنگون کردند و مالزی را استعمار کردند. با این پیروزی پرتغالی ها کلیساهای کاتولیک را در قسمت های محلی کشور بنا نمودند.  اما در سال 1641 هلنــد کنترل ملاکا را در دست گرفت. در پایان قرن 18 و به دنبال انقلاب صنعتـی در اروپا بریتانیا (انگلستان) وارد این توسط کمپانی هند شرقی با اجازه سلطان کداه وارد پنانگ شد بخش هایی از این کشور را تحت استعمار خود درآورد .منطقه شرقی مالزی، صباح به عنوان مستعمره پادشاهی برنئوی شمالی که تحت نظارت  یک فرماندار ازشرکت British North Borneo قرار گرفت و ایالت ساراواک به مدت 100 سال به عنوان قلمرو شخصی خانواده بروک که به آنها راجاهای سفید (پادشاه سفید) می گفتند در آمد.

در سال 1941 ژاپنی ها به کشور حمله کردند و به مدت سه سال این کشور را تحت تسلط خود در آوردند .

پایان جنگ جهانی دوم، آغاز تولد ملی گرایی کشور مالزی است.

در 31 آگوست 1957 در ساعت 9 صبح،تونکو عبدالرحمان(اولین نخست وزیر) استقلال ایالت های مالزی را اعلام کرد و در پی آن مالزی آزادی همراه با آرامش و صلح را بدست آورد.  

در سال 1963 مالزی، سنگاپور، صباح و ساراواک با یکدیگر متحد شدند و اتحادیه مالزی شکل گرفت (اما سنگاپور در 1965 از این اتحادیه کناره گیری کرد).

 تقسیمات کشوری:

مالزی دارای 13 استان است. استاندار هر استان را سلطان گویند. دو ایلات مالاکا و پنانگ دارای فرماندار هستند.

این کشور شامل سلطان نشینهای جوهور ، کداه ، پاهنگ ، نگری سمبیلان ، کلانتان ، پراک ، سلانگور ، پرلیس و ترنگانا بوده و دو ایالت آن تحت ریاست فرمانداران مالاکا و پنانگ و دو منطقه فدرال پوتراجایا و کوآلالامپور قرار دارد. مالزی شرقی شامل ایالات صباح و ساراواک و حوزه فدرال لابوآن می‌باشد.

جاذبه های گردشگری:

صنعت جهانگردی در مالزی سهم بسزایی در رشد اقتصادی این کشور داشته است. برنامه های اخیر دولت این کشور، اقتصاد ملی را به سمت توسعه گردشگری و جذب درآمدهای خدماتی از صنعت گردشگری سوق داده است به گونه ای که درآمدهای گردشگری این کشور در سال 2008 به حدود 14 میلیارد دلار رسید.

بیشترین جاذبه های گردشگری در پایتخت این کشور قرار دارد.از دیدنیهای مالزی می توان به برج های دوقلوی پتروناس ، پوترا جایا ، غار باتو،معبد تین هو ، شهر تاریخی ملاکا ، برج مخابراتی کوالالامپور ، پارک پروانه ها اشاره کرد.

تشکیلات حکومتی:

حکومت مالزی منتخب سلطنتی یا پادشاهی مشروطه است.

پادشاه مالزی توسط شورای پادشاهان(متشکل از9 سلطان موروثی از9 ایالت)برای یک دوره 5 ساله انتخاب می شود.

4ایالت مالاکا،پنانگ،ساراواک و صباح دارای فرماندارانی هستند که توسط پادشاه انتخاب می شوند. سلاطین  ایالت ها رئیس تشریفاتی ایالت و رئیس مذهب اسلام و نگهبان سنتهای ملایو در داخل ایالت هستند.

پادشاه رئیس کشور است و دارای اختیارات ذیل می باشد:

انتصاب نخست وزیر بر اساس قانون اساسی با تصویب پارلمان

فرماندهی کل قوای مسلح

انتصاب قضات دادگاه فدرال و دادگاه های عالی با پیشنهاد نخست وزیر

امضای عناوین افتخاری

قبول سفرای خارجی

حق عفو و بخشش

حق انحلال پارلمان

امضای لوایح مجلس بصورت تشریفاتی

شامل 41 اسلاید POWERPOINT

تاریخ کشتی درکشور

اختصاصی از رزفایل تاریخ کشتی درکشور دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

فرمت فایل : word(قابل ویرایش)تعداد صفحات169

اما دیدگاه اندیشمندان اسلامی
1. ابن سینا: ورزش، حرکتی است تابع اراده. در ورزش، تنفس بلند و بزرگ و پی در پی می آید [مراد، تنفس عمیق و شدت تنفس در اثر بالا رفتن مقدار اکسیژن مصرفی است]. هر کس بتواند با اسلوب صحیح و متناسب با اعتدال مزاجش و در وقت و هنگام مناسب ورزش کند، از چاره جویی [پیش گیری] و مداوای بیماری های مزاجی که در دنباله آن می آید، بی نیاز می گردد. این بهره برداری از ورزش هنگامی میسّر است که دستورات دیگر بهداشتی را به کلی مراعات کند.
آن چه که امروزه در دنیای غرب تحت عنوان تربیت بدنی و ورزش، و آثار مفید آن بر روی بدن مورد توجه است، شالوده اش از او [ابن سینا] ست. او در کتاب گران بهایش، قانون در طب – که در عالم طب معروف است و مسائل پزشکی در آن مطرح گردیده و اطبای بعد از
او با الهام از این کتاب به امور طبابت پرداختند، و بارها در کشورهای خارجی تجدید چاپ گردیده – فصلی را به پرورش بدن و ورزش و آثار آن اختصاص داده است و نظرهایی را ارائه نموده است که قسمت اعظم آن در باب تربیت بدنی و ورزش، امروزه نیز مورد قبول می باشد.
2. خواجه نصیرالدین طوسی: در فراگیری [ممارست و تجربه حاصل کردن] هر فنی، ریاضت [ورزش و بازی] که تحریک حرارت غریزی و حفظ صحّت و نفی کسالت و بلادت [کند فهمی] و حدّت ذکا [شدت هوشیاری و سرعت انتقال و سرعت فهم] و بعث نشاط [برانگیخته شدن سرور و بشاشیّت جسمی و روانی] لازم است که به عادت گیرند.
3. ابن خلدون: در شهرها هوا به علت در آمیختن با بخارهای گندیده ای که از فزونی فضولات حاصل می شود، فاسد می گردد، در صورتی که هوا به روح نشاط می بخشد و نشاط روح به علت اثر حرارت غریزی به تقویت و هضم غذا کمک می کند؛ علاوه بر آن چه ذکر شد، ورزش نیز در تعب و نشاط روح، دخیل است که این تعب و نشاط در شهرنشینان کمتر است، به دلیل این که در پیش شهرنشینان، ورزش وجود ندارد؛ علتش این است که آنان غالباً در حالت سکونت و آرامشند و از ثمرات ورزش به هیچ وجه بهره مند نمی شوند، و هیچ نشانه‌ای از آن در میان ایشان یافت نمی شود؛ بدین دلیل، بیماری های بسیاری در شهرها و بلاد بروز می کند و نسبت به بروز امراض، مردم شهرها به این فن [پزشکی] نیازمند می‌شوند.
4. شجاع (نویسنده کتاب انیس الناس): بر پدر است که تا رضاع [شیر خوارگی] طفل تمام شد، به تادیب و ریاضت او مشغول گردد و مواد ذیل را به او بیاموزد:
الف) فرایض و سنن و قرآنش بیاموزند؛
ب) مقدمات علمی [تعلیمش کند] آن قدر که از دایره عوام بیرون آید تا بعد از آن او خود بی سعی کس، علم خود را زیاد سازد؛
پ) ملعم سلاح ورزی و سواری ملازمش سازد؛
ث) خط و شنا کردن بیاموزد.
و اما دیدگاه اندیشمندان غربی
1. افلاطون: جوانی پرزور و زیبا بوده است. شانه های پهن او موجب شد که به وی لقب افلاطون دهند. مردم به او به عنوان یک سرباز جنگ جو نگاه می کردند و در بازی های "ایستن مید" دو دفعه برنده جایزه این بازی ها شد... افلاطون به این ورزش ذهنی [بازی دیالکتیک سقراط] علاقه مندی خاصی نشان می داد، همانند علاقه ای که به ورزش خشن کشتی گراییده بود.
2. سقراط: آندره کرسون، نویسنده کتاب فلاسفه بزرگ می نویسد:
سقراط در میان کارهایی که شایسته توجه می دانست، دردرجه اول تمرینات بدنی و به خصوص تمرینات نظامی را قرار داده و می گفت که اگر تمرینات نظامی در ملاعام انجام نمی‌گیرد، برای خواص دلیلی نمی شود که از آن غفلت ورزند و در کمال توجه بدان نپردازند.
بدانید که در هیچ پیکار و در هیچ کاری پشیمان نخواهید شد از این که قوای خود را تقویت کنید. در کلیّه اعمال، بدن ما به کار ما می آید و قدرت و سلامت آن در درجه اول اهمیت قرار دارد، حتی در کارهایی که شما می پندارید بدن کمتر دخیل می باشد، یعنی کارهای فکری. کیست که نداند چه اشتباهاتی اشخاص به علت ورزیده نبودن بدن مرتکب می گردند.

برای پی بردن به اهمیت ورزش و لاینفک بودن آن از زندگی انسان ها در طول تاریخ، خوب است بحثی پیرامون تاریخچه ورزش داشته باشیم.
اصل ورزش را از یونان دانسته اند که به منظور چابکی بدن وایجاد قوّت انجام می یافت و پاروزنی، بوکس، کشتی، شنا، شمشیرزنی، تیراندازی، اسکی و ورزش هایی چون بیس بال، سافت بال و بسکتبال و انواع فوتبال و چوگان بازی، والیبال، گلف، انواع تنیس، شنا، پرتاب وزنه و ... جزو ورزش محسوب می شوند.
اولین ملتی که ژیمناستیک را بنیان و آن را نام نهاده اند، یونانیان قدیم می باشند، که ابتدا اصول ورزش در یونان خیلی خشن وناصحیح بود و اولین نتیجه از ورزش را بزرگ نمودن عضلات بدن می دانستند. بعدها ورزش در یونان به شکل ریسمان بازی [جان بازی] در آمد و برای آن اهمیت زیادی قایل بودید و عمل کنندگان آن را آکروبات می نامیدند و این نوع حرکات را آکروباتیک می گفتند. به محل هایی که در آن جا ورزش می نمودند، ژیمنازیوم گفته می شد، که مهم ترین آن ها یکی لیسه و دیگری آکادمی نام داشت و چون مردم در آن محل ها لخت ورزش می کردند، کلمه ژیمناز از کلمه گیمنوس که به معنای لختی است گرفته و به آن محل‌ها نام نهادند و بعداً به عموم ورزش های بدنی نیز ژیمناستیک نام گذاشته شد.