نوع فایل: word
قابل ویرایش 20 صفحه
مقدمه:
مصرف تولیدات حوزه فرهنگ و هنر بخش مهمی از تجربه های زندگی اجتماعی افراد و به ویژه جوانان و نوجوانان را تشکیل می دهد. دختران و پسران جوان روزانه به روش های مختلف در قالب سرگرمی و گذران اوقات فراغت از محصولات فرهنگی مانند تصویر، فیلم، موسیقی و دیگر جلوه های هنر استفاده می کنند، مدل مو و لباس خود را انتخاب می کنند، با گروه های همسال خود در مکان های عمومی مانند پارک ها، رستوران ها به گشت و گذار می پردازند و در فعالیت های دسته جمعی ورزشی، اجتماعی و سیاسی که توام با شور، نشاط و هیجان جوانی است مشارکت می کنند.
مداخله کیفری به منظور نظارت و کنترل بر جلوه های بیرونی این فعالیت ها و علایق امروزه به یکی از پر چالش ترین موضوع های نظام عدالت کیفری در بسیاری از کشورها تبدیل شده است. تمرکز عمده این چالش بر اختلاف نظرهایی است که در مورد تعیین محدوده و مرز میان فرهنگ جوانی و امور مستهجن و هرزگی، تشخیص امور هنری از امور غیر اخلاقی و نیز تفکیک میان آرمان خواهی ، آزادی طلبی با آنچه که بر هم زدن نظم و تشویش اذهان عمومی خوانده می شود وجود دارد. سیاستمداران ، روحانیان مذهبی، حقوقدانان، مدیران بخش های مختلف عدالت کیفری و دیگر نیروهای اجتماعی معمولا نقش مهمی در تعیین این حد و مرزها ایفا می کنند. این کنشگران با شناسایی فعالیت های فرهنگی، هنری و اجتماعی مجاز و تشریح آثار و پیامدهای سوء فعالیت ها و علایق غیر مجاز، بسترهای لازم برای استفاده از ابزارهای کیفری برای کنترل جلوه های غیر مشروع فرهنگ جوانی را فراهم می آورند.
این مقاله بر آن است تا ضمن بررسی جرم انگاری های تقنینی و اجرایی فرهنگ جوانی از منظر معیارها و اصول جرم انگاری، و توصیف نقش رسانه ها و عملکرد پلیس در این زمینه، قلمرو و چگونگی مداخله کیفری در این عرصه را با رویکرد جرم شناختی مورد نقد و بررسی قرار دهد.
جرم انگاری فرهنگ جوانی از منظر اصول جرم انگاری
در سال های اخیر جرم شناسان در صدد تدوین اصول کلی حاکم بر جرم انگاری برآمده اند و شاخص هایی را به عنوان معیارهای تصمیم گیری برای وارد کردن یک رفتار در قلمرو مداخلات کیفری پیشنهاد کرده اند. مطالعه اجمالی هر یک از این معیارها در قالب پرسش های اساسی که باید پیش از هر گونه جرم انگاری بدان پاسخ داده شود و نیز بررسی جرم انگاری نمادهای فرهنگ جوانی از زاویه این اصول می تواند نقطه آغاز مناسبی برای ورود به بحث باشد.
فهرست مطالب:
مقدمه
پرسش دوم؛ آیا دولت در این زمینه وظیفه ای بر عهده دارد؟
جرم انگاری رسانه ایِ فرهنگ جوانی
بازتاب جرم انگاری جوانی در سیاست های انتظامی
فهرست منابع
منابع و مأخذ:
الف: منابع فارسی
- فرجیها، محمد، بازتاب رسانه ای جرم. فصلنامه رفاه اجتماعی، شماره 22، 1385.
- زینالی، حمزه و همکاران، جرم زدایی در حوزه فرهنگ، مرکز مطالعات توسعه قضایی، 1384.
- عنصری فرد، عباس، جریحه دار کردن عفت عمومی (چاپ اول)، تهران: نشر آریان، سال 1383.
- محمودی جانکی، فیروز. حمایت کیفری از اخلاق، مجموعه مقالات علوم جنایی، تهران، انتشارات سمت، سال 1383.
ب: منابع انگلیسی
- Baily,F. Hale, D. (1998) Popular Culture, Crime, and Justice. Belmont: west/Wastworth publishing
- Barak, G (1991) Crime, Capitalist State, Ablany: State University of New York Press.
- Cohen, s. (1972) Folk Devils and Moral Panic. London.: Macgibbon and Kee.
- Ferrell, J & sanders, C.R. (1995) Cultural Criminology. Boston: Northeastern.
- Hamm, M & Ferrell, J. (1994) Rap, Cops and Crime, ACJS today, 13:1,3,29
- Johnson, L. (1993/4) Silencing Gangsta Rap. Temple Political and Civil Rights Law Review, 3: 25-43
- Malsch, M. (2007) Stalking: Do criminalization and punishment help?, Punishment and Society, 9 (2): 201 – 209.
- Reuter, (1993) Most Blam TV for Real Life, Rocky Montain News (December 21) : 8D.
- Stephenson, M – (2007) Young People and Offending: Education, Youth, Justice and Social Inclusion, Cullmpton: Willan.
Young, M.C. (2006) Go Directly To Jail: The Criminalization of almost Every Thing, Journal of Criminal law & Criminology. 96(4) 150
پروژه رشته حقوق با عنوان جرم انگاری فرهنگ جوانی. doc