رزفایل

مرجع دانلود فایل ,تحقیق , پروژه , پایان نامه , فایل فلش گوشی

رزفایل

مرجع دانلود فایل ,تحقیق , پروژه , پایان نامه , فایل فلش گوشی

دانلود مقاله و تحقیق درباره مشت زنی بوکس 10ص

اختصاصی از رزفایل دانلود مقاله و تحقیق درباره مشت زنی بوکس 10ص دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 10

 

مشت‌زنی(بوکس)

بوکس، یا مشت‌زنی، نام یکی از رشته‌های ورزش رزمی است. به شرکت‌کنندگان در این ورزش بوکسور یا مشت‌زن می‌گویند.

 

«یک مسابقه مشت‌زنی حرفه‌ای با شرکت ریکاردو دومینگز (چپ) و رافائل اورتیس»

تاریخچه فن بوکس

مسابقه ورزش بوکس بطور رسمی در ششصد و هفتاد و هفت سال قبل از مسیح در بیست و سومین بازی المپیک در هاین که اولین نبرد این ورزش است شروع شده و «ابراستوس» اهل سمیرنا در این مسابقه فاتح و قهرمان شناخته شد. این‌که قدیمیترین نبرد بوکس به چه نوع صورت گرفت و چگونه با یکدیگر می‌‌جنگیدند معلوم نیست. چنانکه در تواریخ روم ذکر شده است که طرفین مشت‌های خود را به چرم‌های خامی محکم بسته و سعی می‌کردند که با ضربات محکمی از این مشت‌های سخت و سنگین حریف را از پای در آورند. البته این مسابقات بدون رعایت وزن بدن انجام می‌‌شد.

ملائکوماس که پدرش نیز چهل و پنج سال بعد از مسیح فاتح بوکس و قهرمان المپیک گردیده بود عموم رقیبهای خود را تنها با فن (نه با زور و قدرت) مغلوب می‌‌ساخت. مسابقه‌هایی که بدین صورت وقوع می‌‌یافت بدون انقطاع بود و دائماّ در میدان‌های مسابقه یک ورزشکار با قهرمانان آماده بنبرد بوده و هرکس که از بین تماشاچیان داوطلب مسابقه بود دست خود را بلند می‌‌کرد. ملائکوماس قهرمان رومی که در اکثر نبردها ورزشی بدین نوع فاتح می‌‌گردید بالاخره در یک مسابقه که حریف او کشته شد اشتهاری بسزا یافت. در این مسابقه‌ها قهرمانان دوره امپراتوری روم دستهای خود را باآلتی شبیه به دستکش که روی آن میخهای محکم فولادی کوفته شده بود مجهز می‌کردند و نیز یک نوع دستکش مخصوص دیگر که از چرمهای سخت و محکم در دست می‌‌گرفتند و مسابقه را شروع می‌‌کردند. با استفاده این دستکشها در هر مسابقه یکی از دو طرف حتما سخت مجروح یا مقتول می‌‌شد سبب شد که مسابقه‌های بوکس بدین شکل ترک شود. در واقع بازی بوکس با از بین رفتن مسابقه‌های المپیک توأم گردیده و در سال 400 بعد از میلاد قهرمانان ورزشهای مختلف بوکس را به کلی فراموش کردند. در همان عصر یا چند قرن بعد ورزش کشتی گیری که مخاطرات ان کمتر از اینگونه بوکس‌ها نبود متداول شد و از ورزشهای عمومی گردید.

مقارن با آغاز قرن هیجدهم مجدداَ بازی بوکس و کشتی گیری که هر دو از بین رفته بودند شروع شد بطوریکه حکایت می‌‌شود یک نفر کشیش ایتالیایی که نامش «سن برنادن» بود به جوانان عصر خود فن بوکس را می‌‌آموخت و منظورش از این عمل این بود که دوئل (مبارزه با شمشیر) را که پیوسته به مرگ یکی از دو حریف پایان می‌‌یافت منسوخ نماید و به جای آن نبرد با مشت که خطر آن کمتر است متداول کند. سن برنادن رواج این فن را یک نوع احسان و نیکوکاری می‌‌دانست از این رو او را پدر بوکس نامیده اند.

در لندن هم یکی از استادان شمشیر بازی به نام جمس فیک مدرسه ورزش بزرگی دائر کرد که گذشته از تعلیم شمشیر بازی و نیزه‌پرانی و غیره فنون بوکس را نیز به شاگردان خود می‌‌آموخت.

جمس فیک برای مشت‌زنی قواعد و قوانین مخصوصی وضع نکرد بلکه مثل امروز محوطه‌ای که اطراف آن با طناب محصور است ایجاد کرد و به شاگردان خود چنین اجازه داد که در حین بوکس حق دارند یکدیگر را گرفته و به شکل کشتی به زمین زنند در این کشتی‌گیری هر کس که بر زمین نمی‌خورد فاتح محسوب می‌‌شد. برای این چنین مسابقه‌ها چنانکه ذکر شد قواعد خاصی وضع نشده بود از این لحاظ بسیار خطرناک می‌‌شد و داوطلبان بوکس پس از محاربه مشت و گلاویز شدن با یکدیگر گاهی هر دو به زمین می‌‌خوردند و در نتیجه تعیین و معرفی فاتح بسیار مشکل می‌‌شد.

پس از ایجاد بوکس به این صورت یکی از استادان ورزشکار انگلیسی موسوم به چک بروکتون در سال 1749 در مسابقه‌ای که داور قوانین و دستورات مخصوص وضع کرد وسعت میزان مسابقه و عده اشخاصی که حق ورود به محوطه میدان بازی را داشتند معلوم کرد. ولی هنوز این بازی به طور رسمی معول نشده بود و در هر جا که مشت زن‌ها مسابقه می‌‌دادند پلیس آنها را متفرق می‌‌ساخت.

در قرن هیجدهم با اینکه انواع ورزشها در انگلستان بحد اعلاء ترقی خود رسید و قهرمانان بسیاری دیده می‌‌شد به این دلیل هیچ اهمیتی به این ورزش نمیدادند و آن را ورزشی خطرناک میدانستند زیرا تصور می‌‌شد که یکی از داوطلبان حتما بایستی کشته یا سخت مجروح گردد.

جون جاکسون که از استادان بوکس قرن هیجدهم بود تدریجا بوکس را رسمی کرد و چون خود استاد بی نظیری بود در هر مسابقه مبالغ هنگفتی عاید او گردید زیرا از همان موقع جوائز سنگینی برای قهرمانان این فن معین شده بود. این شخص اولین مشت زن و قهرمان عصر خود بود و توانسته بود این ورزش را در دنیا رواج دهد.

در سال 1835 جمس پورله ورزشکار انگلیسی این ورزش را به آمریکا برد. ولی پیشرفت آن به قدری سریع بود و به اندازه‌ای آمریکائی‌ها به این ورزش راغب بودند که در سال 1860 یعنی 25 سال پس از ورود این ورزش در آمریکا جون سن هیس آمریکایی توانست در سرزمین انگلستان که این بازی وضع شده و قرنها قهرمانان دنیا از آن مملکت بوده‌اند فاتح گردد و در تمام دنیا بی رقیب باشد.


دانلود با لینک مستقیم


دانلود مقاله و تحقیق درباره مشت زنی بوکس 10ص

مقاله تاریخچه کونگ فو ( بوکس چینی )

اختصاصی از رزفایل مقاله تاریخچه کونگ فو ( بوکس چینی ) دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

مقاله تاریخچه کونگ فو ( بوکس چینی )


مقاله تاریخچه کونگ فو  ( بوکس چینی )

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

 

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

  

تعداد صفحه 3

فهرست مطالب ندارد.

 

 

مقدمه

تاریخچه کونگ فو با ورود بودیهارما و یا به گفته چینی ها تامو از هند به معبد شائولین چین آغاز می گردد .

در ضمن معبد شائولین در ایالت هوتان قرار دارد و هنرهای رزمی موجود دنیا از این مکان سر چشمه گرفته است . راهب تامو که مشغول تعلیمات مذهبی به جوانان ( راهبان ) معبد بود . با توجه به حالات جسمی و روحی آنها شروع به ابداع 18 حرکت فیزیکی کرد . که بعدها همین حرکات جزئی از درسها و و تعلیمات آنها قرار گرفت و اساس هنر های رزمی کونگ فو ( بوکس چینی ) از اینجا شروع شد .

بعدها شاگردان راهب توانستند . این حرکات را خوبی بیاموزند و شروع به گسترش این هنر کنند و مدت کوتاهی معبد شائولین خواستگاه کونگ فو شد و این هنر زیبا کم کم در معابد دیگر نفوذ کرد و بعدا از سالیانی دراز بر اساس بوکس معبد شائولین سبکهای دیگری از کونگ فو پدید آمد که سراسر چین رواج یافت و هنر ملی این کشور شد .

امروز می توان کونگ فورا در پارکها ، معبد ، باشگاها و تمام اماکن عمومی و خصوصی مشاهده کرد . مخصوصا صبح های زود در هوای پاک و فضاهای زیبا و دلنشین .

البته ناگفته نماند که ورزشی را که چینی ها صبح های زود تمرین می کنن شیوه ای از کونگ فوی نرم می باشد که به ( تای چی چون ) معروف است .

  معنای کونگ فو در بین مردم چین

در کل ، هنرهای رزمی چین با نام کونگ فو شناخته می شود . کلمه کونگ فو ظاهرا هیج معنای خاصی ندارد . ولی در بعضی از اقوام کونگ فو ( مرد دانا ) اطلاق می شود . و در نزد بعضی دیگر از مردم نیز به ( عالی ترین شکل هر چیز ) گفته می شود .

 در مجموع می توان گفت کونگ فو به هنری اطلاق می گردد که بیانگر حرکات فیزیکی موزون دست و پا است . در هر صورت کونگ فو تقریبا همیشه در دست مردان و زنانی بوده است که مورد اعتماد مردم بوده اند .

کونگ فو در بین دو گروه رواج بیشتری داشته است .


دانلود با لینک مستقیم


مقاله تاریخچه کونگ فو ( بوکس چینی )