تحقیق درباره کاهش بیان گیرنده نوع یک فاکتور رشد شبه انسولین (IGF IR) در سلول های دودمانی سرطان پروستات انسانی DU 145

اختصاصی از رزفایل تحقیق درباره کاهش بیان گیرنده نوع یک فاکتور رشد شبه انسولین (IGF IR) در سلول های دودمانی سرطان پروستات انسانی DU 145 دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 20

کاهش بیان گیرنده نوع یک فاکتور رشد شبه انسولین (IGF-IR) در سلول های دودمانی سرطان پروستات انسانی DU-145

خلاصه

سرطان پروستات به عنوان دومین سرطان کشنده در میان مردان شناخته شده است. روشهای متفاوتی در درمان سرطان پروستات بکار گرفته می شود، که جراحی (خارج کردن پروستات) ، پرتو درمانی ، هورمون درمانی و شیمی درمانی از آن جمله می باشد. هر یک از روش های مذکور برای مراحل کلینیکی مختلفی مورد استفاده قرار می گیرند، هیچ کدام از روشهای درمانی بکار رفته باعث افزایش بقاء در بیماران نمی گردند. ژن درمانی بعنوان یک روش با ارزش در درمان سرطانها از جمله سرطان پروستات پیشنهاد شده است. فاکتورهای رشد شبه انسولین (Insulin Like- Growth Factors, IGFs) بعنوان میتوژن های قوی در بسیاری از تومورها شناخته شده اند. مطالعات اخیر نشان داده اند که فاکتورهای رشد شبه انسولین به ویژه گیرنده ی نوع یک فاکتور رشد شبه انسولین ( IGF-IR) در تنظیم رشد خیلی از تومورها نقش مهمی ایفا می کنند. با مهار کردن انتقال پیام IGF-IR با استفاده از آنتی بادی یا آنتی سنس بر علیه آن توانسته اند رشد و قدرت کلنی زائی برخی از سلول های سرطانی را در داخل و خارج بدن موجود زنده مهار کنند. با توجه به بررسی های انجام شده بر روی دودمان های سلولی سرطان پروستات انسان ثابت شده است که برخی از دودمان های سلولی، به ویژه DU-145، IGF-IR را به میزان زیاد بیان می کنند. هدف ما از این تحقیق کاهش بیان IGF-IR با استفاده از تکنولوژی آنتی سنس در سلول های دودمانی DU-145 است. بدین منظور سلول های DU-145 توسط وکتور حامل آنتی سنس IGF-IR تراریخت شده و میزان بیانIGF-IR در سطح پروتئین و RNA مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از RT-PCR و ایمونوبلات کاهش قابل ملاحظه ای در میزان RNA و پروتئین IGF-IR در سلول های DU-145 تراریخت شده با وکتورحامل آنتی سنس را نسبت به سلول های DU-145 تراریخت شده با وکتور خالی (کنترل) و سلول های DU-145 شاهد نشان داد.

مقدمه

سرطان پروستات عمومی ترین شکل سرطان و دومین عامل مرگ ومیر در میان مردان مسن اغلب کشورهای پیشرفته ی جهان می باشد. سرطان پروستات انسانی غالباً وابسته به آندروژن می باشد که در چنین شرایطی حذف آندروژن ها از گردش خون به روش اخته سازی (Castration) و یا بلوکه کردن عمل آنها با استفاده از داروهای آنتی آندروژن باعث تحریک مسیر مرگ سلولی گشته و پاسخ به درمان را 15-5 % افزایش می دهد (2 ،1). علی رغم پاسخ درمانی سرطان پروستات وابسته به آندروژن به جراحی یا استفاده از آنتی آندروژن ها، در شرایط پیشرفته و غیر وابسته به آندروژن، بسته به مرحله ی کلینیکی بیماری روش های درمانی مختلفی بکار برده می شود. در مراحل اولیه و متاستاز نیافته ی سرطان پروستات، معمولاً درمان از طریق جراحی ، پرتو درمانی و هورمون درمانی صورت می گیرد؛ در حالیکه در شرایط پیشرفته ی بیماری، از روش های ترکیبی جراحی و پرتو درمانی و در مواردی شیمی درمانی برای درمان سرطان پروستات استفاده می گردد (3). هیچ یک از روش های درمانی متداول در درمان سرطان پروستات به ویژه در شرایط غیر وابسته به آندروژن، باعث افزایش بقاء در بیماران نمی گردند و معمولاً بیماری پس از مدت زمان کوتاهی برگشت می کند. بدلیل محدودیت در روش های درمانی موجود، اهداف درمانی مولکولی و دستکاری های ژنتیکی و یا به عبارتی ژن درمانی به عنوان روشی نوین در درمان سرطان پروستات مورد توجه محققین قرار گرفته اند (5 ، 4).

سیستم فاکتورهای رشد شبه انسولین متشکل از دو لیگاند IGF-I و IGF-II، دو گیرنده IGF-IR و IGF-IIR، شش پروتئین متصل شونده به (IGF-binding proteins, IGFBPs) IGF و چند پروتئاز می باشد (6). مشخص شده است که سیستم IGF ، به ویژه IGF-IR، به طور گسترده ای در ایجاد سرطان های مختلف انسانی دخالت دارد. گیرندۀ نوع یک فاکتور رشد شبه انسولین، نه تنها در رشد طبیعی سلول موثر است بلکه در موارد متعددی به عنوان فاکتور موثر در رشد بدخیم سلول نیز شناخته شده است. همچنین IGF-IR عامل موثر در تمــایز و ترانس فرماسیون سلـــول با اثرات ضــد مـرگ سلــولی (anti-apoptotic) می باشد (8 ، 7). مقایسه بین بافت های مشابه در دو وضعیت طبیعی و بدخیم، نشان داده است که IGF-IR در تومورهایی شامل سرطان رکتوم، ملانوما و سرطان پستان دارای بیانی بیش از حد طبیعی می باشد (9 ، 10). با توجه به مطالعات مشخص شده است که سیستم IGF-I به ویژه IGF-IR نقش مهمی در پاسخ سلولی به عوامل تحریک کنندۀ مرگ سلولی دارد. به منظور ایجاد یک روش درمانی جدید برای رفع مقاومت درمانی در سرطان های مختلف از جمله سرطان پروستات این گیرنده به عنوان یک هدف ارزنده شناخته شده است. تکنولوژی آنتی سنس یک استراتژی نوین در درمان سرطان می باشد. اساس این تکنولوژی، انتخاب و ساخت توالی نوکلئوتیدی است که مکمل توالی بخشی از ژن یا mRNA ی فاکتور مورد نظر باشد. این توالی در داخل سلول با توالی DNA یا mRNA هیبرید تشکیل می دهد، هیبریدهای آنتی سنس: DNA یا آنتی سنس: mRNA تشکیل شده مانع از بیان ژن می شوند. آزمایشات نشان داده است که کاهش بیان IGF-IR با استفاده از تکنولوژی آنتی سنس بر علیه این گیرنده در دودمان سلولی T24 سرطان مثانه ی انسان باعث افزایش میزان مرگ سلولی و حساسیت سلول های T24 به پاسخ به درمان شده است (12 ، 11) . همچنین با بکارگیری از تکنولوژی آنتی سنس بر علیه IGF-IR در دودمان سلولی C4HD سرطان پستان توانسته اند رشد تومور و متاستاز به بافت های مجاور را به طور معنی دار ی کاهش دهند (13). با مطالعه بر روی سرطان ریه نیز نشان داده شده است که کاهش بیان گیرنده ی نوع یک IGF با استفاده از آنتی سنس بر علیه IGF-IR منجر به کاهش انتقال پیام توسط این گیرنده و افزایش در سلول های سرطانی مذکور می شود (15 ، 14). Nakamura K. و همکارانش با استفاده از استراتژی آنتی سنس میزان بیان IGF-IR را بر روی یک دودمان سلولی از سرطان دهانه ی رحم کاهش داده و اثرات آنرا بر روی فنوتیپ بیمار مورد بررسی قرار دادند (16).

مکانیسم های مولکولی درگیر در شروع، پیشرفت و متاستاز سرطان پروستات بخوبی شناخته نشده اند اما با بررسی بر روی سلول های پروستات بدست آمده از BPH (Benign Prostatic Hyperplasia) نشان داده شده است که سلول های استرومای آن ژن های IGF-IR را بیان می کنند (19 – 17). مطالعات نشان داده است که سلول های اپی تلیال پروستات گیرنده ی نوع یک فاکتور رشد شبه انسولین را بیان می کنند و بیان بیش از حد آن در سلول های بدخیم اپی تلیال پروستات ثابت شده است (21- 19). Dhanasekaran و همکارانش با استفاده از روش ایمنوهیستوشیمی در یک بررسی آزمایشگاهی در مقایسه ای میان افراد مبتلا به سرطان پروستات در مراحل اولیه و بدخیم، مشخص نمودند که در

تحقیق در باره ی بیماری دیابت دوره نوزادی

اختصاصی از رزفایل تحقیق در باره ی بیماری دیابت دوره نوزادی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

بسم الله الرحمن الرحیم – فرمت فایل : word (با قابلیت ویرایش ) – تعداد صفحه : 26 صفحه -

    فعال کردن جهش‌ها در ژنی که kir6.2 زیر گروه مسیر ـ پتاسیم حساس به ATP و دیابت دوره‌ی نوزادی را کدگذاری می‌کند و به رمز درمی‌آورد چکیده پیشینه تحقیق

بیماران دیابتی دوره نوزادی معمولاً در 3 ماهه اول زندگی دارای چنین عارضه‌ای می‌شوند و نیازمند به درمان انسولین دارند. در بیشتر موارد، دلیل ناشناخته‌ای می‌باشد. از آنجا که مسیرهای پتاسیم حساس به ATP (kATP) در میان ترشح انسولین تحریک شده بوسیله گلوکز از طریق سلول‌های بتای وابسته به لوزالمعده قرار دارد، ما فرض می‌کنیم که فعال کردن جهش‌ها در ژنی که زیرگوره kir6.2 این مسیر را کدگذاری می‌کند، باعث دیابت‌های دوره‌ی نوزادی می‌شود.

مواد و روش‌ها

ما ژن kCNJII را در 29 بیمار با دیابت‌های دوره‌ی نوزادی ثابت و دائمی ترتیب دادیم. عکس‌العمل تراوش انسولین نسبت به گلوکاکن سیاهرگی، گلوکز و تولبوتامید در بیمارها و بیمارانی ارزیابی شده که دارای جهش‌هایی در ژن بودند.

نتایج

شش جهش دوتخمکی جدید در 10 نفر از این 29 بیمار مشخص شد. در دو بیمار دیابت از نوع خانوادگی بود و در 8 نفر دیگر دیابت از جهش‌های خود به خودی بوجود آمد. دیابت‌های دوره‌ی نوزادیشان بوسیله کتواسیداسیس مشخص شد یا اینکه بوسیله افزایش در قند خون مشخص شد و سپس با انسولین درمان شد. بیماران انسولین را در عکس‌العمل نسبت به گلوکز یا گلوکاگون ترشح نکردند، اما در عکس‌العمل نسبت به تولبوتامین انسولین ترشح کردند. 4 نفر از بیماران همچنین دارای تاخیر پیشرفتی وضعیت ماهیچه‌ای بودند، 3 نفر از آنها صرع داشتند و دارای ویژگی‌های کژریخت خفیف بودند. زمانی که معمولترین جهش‌ها در kir6.2 با دریافت کننده‌ی سولفونیلوریای 1 در اووسیت‌ها Xenopus laevis نشان داده می‌شود، توانایی ATP برای سد کردن مسیرهای kATP جهش یافته به طور زیاد کاهش پیدا می‌کند.

نتیجه‌گیری

جهش‌های فعال کننده هتروزیگوت در ژن کدگذار kir6.2 باعث دیابت دوره‌ی نوزادی دائمی می‌شود و همچنین ممکن است با تاخیر پیشرفتی، ضعف ماهیچه‌ها و بیماری صرع همراه باشد. تعیین دلایل ژنتیکی دیابت‌های دوره‌ی نوزادی همیشتی و دائمی ممکن است درمان این بیماران را با سولفونی لوریا آسان کند. دیابت‌های دوره‌ی نوزادی ممکن است به عنوان افزایش قند خون نیاز به انسولین تعریف شود که در سه ماهه اول دوره زندگی تشخیص داده می‌شود. این ممکن است موقتی باشد (در مانگین 3 ماه از بین می‌رود) یا اینکه ممکن است دائمی باشد که نیازمند درمان با انسولین در طول زندگی باشد. پیشرفت اساسی در فهم ما از دیابت‌های دوره‌ی نوزادی موقت می‌باشد که بیشتر موارد آن قابل استناد به یک ناهنجاری‌ در مناطق نقش‌پذیر کروموزوم 6 می‌باشد. در بیشتر بیماران، دلیل دیابت نوزادی دائمی ناشناخته می‌باشد. جهش‌های هتروزیگوت ترکیبی و هموزیگوت در ژن کدگذار گلوکوگیناز برای موارد معدودی تخمین زده می‌شود.

ژن‌ها برای وضعیت‌های چند سیستمی و نادر که شامل دیابت‌های نوزادی می‌شود، شناخته و تعیین شده است. مسیرهای پتاسیم حساس به ATP (kATP) نقش مرکزی در ترشح انسولین متحرک شده بوسیله گلوکز از سلول‌های بتای وابسته به لوزالمعده بازی می‌کند. ترشح انسولین بوسیله بسته شدن کانال‌ها شروع می‌شود و بوسیله‌ی باز شدنشان منع می‌شود (شکل 1). مسرهای kATP سلول بتا پیچیدگی اکتامتریک را شکل‌گیری منفذی اصلاح کردن سولفونی لوریا تنظیمی زیرواحدهای کانال پتاسیم باطناً و 4 زیرواحد دریافت کنند می‌باشد (SUR1). در دوره‌ی kir6.2 و SUR1 برای تنظیم متابولیکی صحیح کانال و مسیر موردنیاز می‌باشد. ATP کانال و مسیر را به وسیله اتصال به kir6.2 می‌بندد و نوکلئوتیدهای منیزیم (Mg-ATP, Mg-ADP) فعالیت مسیر را بوسیله فعل و انعال داخلی با SUR1 تحریک می‌کند. سولفونی لوریا ترشح انسولین را در دیابت نوع 2 بوسیله اتصال به SUR1 و بوسیله بستن کانال و مسیرهای kATP بوسیله یک مکانیزم غیر مستقل از ATP تحریک می‌کند.

ما فرض می‌کنیم که فعال کردن جهش در ژن کدگذار زیرواحد kir6.2 مسیر kATP سلول بتا (kCNJII) باعث دیابت‌های بوجود آمده از پدر و مادر می‌شود، زیرا غیرفعال کردن جهش‌ها در این ژن منجر به ترشح انسولین کنترل نشده و ازدیاد انسولین مادرزادی می‌شود. فنوتیپ‌های مقایسه‌ای دیابت‌های دوران نوزادی دائمی و ازدیاد انسولین با فعال و غیرفعال کردن جهش‌ها به ترتیب از ژن کدگذار گلوکوکیناز دیده می‌شود. حمایت قوی از این نظریه و فرضیه به خاطر مشاهده‌ای می‌باشد که از موش‌های مهندس ژنتیک شده (ترانسژنیک) با مسیرهای kATP سلول بتا به دست آمده است که این دارای دیابت های دوره‌ی نوزادی عمیق می‌باشد. بنابراین ما فرض ژن کدگذار  kir6.2را در بیمارانی که دارای دیابت‌های دوره‌ی نوزادی دائمی بودند یا در دیابت‌های بلوغی توارثی نوجوانان (MODY)، توالی دادیم.

دانلود تحقیق انواع بیماری دیابت و درمان آن

اختصاصی از رزفایل دانلود تحقیق انواع بیماری دیابت و درمان آن دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

تحقیق انواع بیماری دیابت و درمان آن  در 13 صفحه با فرمت ورد شامل بخش های زیر می باشد:

مقدمه

تعریف بیماری قند

انواع بیماری قند

عوامل خطر 

علایم و نشانه های بیماری قند

 نوع دوم غیر وابسته به انسولین

غذا،انسولین و عملکرد آنها برای تولید انرژی و حفظ سلامت بدن

عوامل ششگانه معالجه دیابت به قرار زیر هستند

انواع و اقسام مواد غذایی را که باید مصرف کنید

مصرف مقدار مناسب غذا

مصرف قرصهای دیابت

اگر انسولین مصرف می کنید توجه کنید

کنترل خوب قند خون

انسولین

جنس،نام کارخانه ،نوع و غلظت

ادویه

  مقدمه

کلید معمای خوب زیستن در افرادی که مبتلا به بیماری قند به خصوص بیماری قند نوع دوم هستند رعایت «تغذیه مناسب» است.فرد مبتلا از طریق آموزش دانست که چه بخورد ،چگونه غذا را تهیه کند ،چه موقع و به چه اندازه بخورد،بخش عمده ی بیماری را مهار کرده است.

به امید اینکه دقت در اجرای این راه کارها و مهم تر از همه شناخت بیماری و نگرش بیمار نسبت به غذا یعنی «خوب خوردن و سالم خوردن» علاوه بر نگرانیها از بار هزینه های بی مورد درمانی بکاهد ،تا فرد بتواند  همانند سایر افراد جامعه که بیماری قند ندارند،فردی فعال و مفید برای خود و جامعه شود و از کیفیت بالای زندگی برخوردار گردد.مهم تر اینکه از زندگی خود لذت ببرد و از تغذیه درست و اجرای اصول مراقبت های ویژه ،چشم،پوست،کلیه ،قلب و غیره ...سدی نفوذ ناپذیر در برابر بروز عوارض احتمالی بیماریها بسازد.

سلامت همه افراد به خصوص فرد مبتلا به دیابت ،مرواریدی است که فقط در عمق آبهای زلال آگاهی و مراقبت به دست خواهد آمد.

                                                       تعریف بیماری قند

این بیماری به میزان بالای قند موجود در خون اطلاق می شود و بالا رفتن میزان قند خون زمانی به وجود می آید که لوزالمعده انسولین ترشح نمی کند و یا این مقدار آن ناکافی و بی تأثیر است.انسولین هورمون محرک سلول بوده و آن را وادار به جذب و یا ذخیره قند خون می کند.بنابراین اگر انسولین کافی برای جذب و یا ذخیره گلوکز(قند)وجود نداشته باشد میزان قند خون به طور غیر طبیعی بالا رفته و در نتیجه منجر به بیماری قند می گردد.به بیان ساده تر می توانیم مقایسه کنیم یک انبار مواد غذایی که در پشت دربهای بسته آن فردی گرسنه نشسته که دسترسی به مود غذایی ندارد،قندی که از طریق تغذیه وارد بدن می شود و برای سوخت و ساز سلول لازم است،در پشت دربهای سلولها نشسته «یعنی داخل جریان خون»و سلولها با وجود داشتن منبع انرژی برای ترمیم ،خود «در قحطی به سر می برند»علایم بالا رفتن غیر طبیعی قند خون شامل ادرار زیاد،ضعف،خستگی و گرسنگی زیاد می باشد..