جشن نوروز را به نخستین پادشاهان نسبت می دهند. شاعران و نویسندگان قرن چهارم و پنجم هجری چون فردوسی، عنصری، بیرونی، طبری و بسیاری دیگر که منبع تاریخی و اسطوره ای آنان بی گمان ادبیات پیش از اسلام بوده ، نوروز را از زمان پادشاهی جمشید می دانند. ضمناً جشن نوروز پیش از جمشید نیز برگزار می شده و ابوریحان نیز با آن که جشن را به جمشید منسوب می کند یادآور می شود که : «آن روز که روز تازه ای بود جمشید عید گرفت؛ اگر چه پیش از آن هم نوروز بزرگ و معظم بود».
سنجد: میوه درخت کنار به نشانه عشق زیرا معتقدند که وقتی کنار به حد رشد خود رسید ،رایحه آن و میوه آن باعث عشق مردم به یکدیگر می گردد. سنجد که بوی خوش برگ و شکوفه‌های آن برانگیزنده ی دلباختگی و مهر است ، نمادی است از زایش و تولد و بالندگی و برکت همچنین برخی سنجد را نماد سنجیده رفتار کردن می دانند. سنجد را بر این باور بر سفره می گذارند که هرکس درآغازسال با خویشتن پیمان ببندد هرکاری را سنجیده انجام دهد. بر این پایه سنجد نشانه گرایش به خرد است
سکه: نمادی است از برکت. پول زرد و سفید در خوان نوروزی نمادی است از شهریور امشاسپند که بودن آن بر سر خوان نماد دارایی و سرشاری و فراوانی روزی است.
دانلود پاورپوینت هفت سین و عید نوروز- 20 اسلاید
