عدس از قدیمی ترین منابع غذایی گیاهی بشر است و عمر آن به قدمت تاریخ کشاورزی است. از عدس هم در قرآن (سوره بقره آیه 61) و هم در انجیل نام برده شده است. وجود بقایای دانه های عدس در مقابر مصری به 2300 سال قبل از میلاد مسیح می رسد. کشت آن در مصر، جنوب اروپا و غرب آسیا در قدیم رواج داشته و از این مناطق بعداً به شمال اروپا، هندوستان، چین و بطرف غرب تا اتیوپی پراکنده گردیده است.
کشورهای عمده تولید کننده عدس در دنیا عبارتند از هندوستان، ترکیه، سوریه، پاکستان، اسپانیا و بنگلادش. در ایران کشت عدس بیشتر به استانهای شمال غربی و غرب کشور اختصاص یافته است.
منشاء عدس به نظر می رسد از کشورهای شرق مدیترانه مثل آسیای صغیر، یونان و مصر باشد که از آنجا به طرف هند گسترش یافته است. کشت آن بعداً در اروپا، آفریقا و آمریکا رواج یافته است.
عدس منبع غنی پروتئین و ویتامین های گروه B می باشد .
مواد موجود در 100 گرم عدس بقرار زیر است :
انرژی 340 کالری
پروتئین 25 گرم
چربی 1 گرم
مواد نشاسته ای 60 گرم
کلسیم 80 میلی گرم
فسفر 380 میلی گرم
عدس گیاه مخصوص مناطق معتدله سرد و نواحی خشک و گرم است، در ارتفاعات مناطق گرم تا 2000 متری کشت می شود. عدس برای رشد مناسب به رطوبت نسبی 50 درصد، نور زیاد و درجه حرارت بین 18 تا 30 درجه سانتیگراد احتیاج دارد. عدس به سرمای زیاد و مناطق مرطوب حساس می باشد. در کشورهایی مثل لبنان، ایران، ایتالیا، اسپانیا و ترکیه دوره رشد رویشی عدس با افزایش تدریجی طول روز و درجه حرارت مصادف است.
اصولاً کشت عدس همزمان با نخود و شاید قدری دیرتر از آن انجام می گیرد. دوره رشد و نمو عدس کوتاه و کمتر از صد روز طول می کشد ولی اگر آن را خیلی زود کشت نمائیم چون در مقابل سرما حساس است مدت زمان رشد و نمو آن طولانی تر خواهد شد. در مناطق خیلی سرد در نیمه دوم فروردین ماه یا دیرتر و در مناطق معتدله سرد در نیمه دوم اسفند ماه معمولاً می توان به کاشت عدس اقدام نمود. در نواحی گرمسیر مانند خوزستان اواسط آبان ماه را بعنوان تاریخ کشت می توان انتخاب کرد.
محصول عدس 70 تا 100 روز پس از سبز شدن بوته ها، آماده برداشت است. بوته های عدس معمولاً ورس نمی کنند و به سادگی با کمباین قابل برداشت هستند. عملکرد عدس در زراعتهای آبی حدود 600 الی 1200 کیلوگرم در هکتار متغیر است البته در زراعتهای دیم از این حد هم پائین تر بوده ولی ارقام اصلاح شده نظیر عدس زیبا و مردم که در سطح تجارتی معرفی شده اند بشرط اعمال مدیریت صحیح زراعی عملکرد قابل توجه تری دارند. کاه و پوسته های نیام عدس ارزش غذایی خوبی دارد و از نظر پروتئین غنی تر و از نظر الیاف فقیرتر از کاه سایر بقولات است و بعنوان علوفه می تواند بخوبی در تغذیه دام مورد استفاده قرار گیرد.
دانلود پاورپوینت عدس ، اماده ارائه به عنوان سمینار کلاسی- 30 اسلاید
