بررسی اثر تفکر استراتژیک بر برنامه ریزی نیروی انسانی در شرکت سرمایه گذاری غدیر
بصورت ورد ودر123صفحه
چکیده پایان نامه :
تفکر استراتژیک با سنتز عوامل محیطی و درونی تصویر یکپارچه ای را در ذهن ایجاد کرده و زمینه را برای خلق پاسخ های خلاقانه و بدیع به نیاز های سازمان فراهم می سازد و برنامه ریزی استراتژیک نیروی انسانی با روش های تحلیلی اهداف استراتژیک را به برنامه ها و اهداف سالیانه و کوتاه مدت تبدیل کرده و گام های لازم برای پیاده سازی استراتژی خلق را فرموله می کند . هدف از پژوهش حاضر تعیین اثر تفکر استراتژیک بر فرایند برنامه ریزی نیروی انسانی در شرکت سرمایه گذاری غدیرمی باشد که در این راستا 1 فرضیه اصلی و 5 فرضیه فرعی طراحی شد. ازنظر روش پژوهش حاضر توصیفی- پیمایشی می باشدو از نظر هدف کاربردی است.جامعه آماری این تحقیق مدیران شرکت سرمایه گذاری غدیر با مدرک کارشناسی و بالاتر می باشد که تعداد آنها 83 نفرمی باشد. در جمع بندی نتایج ،پیشروی با فرضیه ، فرصت جویی هوشمندانه ، تمرکز برزمان ، تمرکز برهدف به ترتیب بیشترین تأثیر و نگرش سیستمی کمترین تأثیر را بر برنامه ریزی استراتژیک نیروی انسانی داشته است . در نهایت امید است با به بکارگیری مولفه های شناسایی شده در این تحقیق و اهمیت آنها در برنامه ریزی استراتژیک منابع انسانی در سازمان غدیر مورد حمایت و استفاده قرارگیرد.
لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه:2
فهرست و توضیحات:
برنامه ریزی نیروی انسانی
امور آموزش
شرط گذراندن دوره های آموزشی بر اساس فرآیند تامین نیاز نیرو ها ی انسانی بدست می آید و هر کس بر اساس سمت خود دوره های مخصوصی را باید بگذارند.
و کارکنان به شرح ذیل است:
کار اجرای دوره آموزشی و سمینارها ی آموزشی بر اساس نیاز نیرو ها را بر عهده دارد
دوره ی آموزشی بر حسب نوع مدرک تحصیلی نیرو و قرارداد آن ها متفاوت است نیرو های قراردادی با مدرک دیپلم ملزم به گذراندن 2 سال کارآموزی می باشند تا به نیروی پیمانی تبدیل شده و بعد از گذراندن 2 سال دیگر به صورت رسمی در می آیند.
-نیرو های پیمانی که دارای مدرک فوق دیپلم می باشند بعد از گذراندن 2 سال می توانند رسمی شوند در واقع دوره آموزشی آنها 2 سال می باشد.
عناوین موجود در این مقاله:
* نیروی انسانی و بهره وری کسب و کار
*اهمیت نقش رهبر منابع انسانی
*تعاریف و اهمیت موضوع
*ویژگیهای منابع انسانی در سازمانها (ویژگیهای کارکنان دانش محور)
*آموزش و توسعه
*مؤلفه های بنیادین
*معیارهای نوین منابع انسانی
*گفتگو با مخاطبان
*مخاطبان مقاله
لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه26
فهرست مطالب
چکیده
تاریخچه آموزش کارکنان
مفهوم آموزش[1]
تفاوت آموزش عمومی[2] و آموزش کارکنان
آگاهیها و مهارتهای نیروی انسانی شاغل در سازمانها، توجه به آموزش به معنی تمام فرایندهایی که باعث توسعه فردی و صلاحیتهای لازم در رابطه با شغل مورد نظر در کارکنان میشود، ضروری مینماید که البته این آموزشها بایستی با توجه به یک سیستم منظم و معتبر نیازسنجی آموزشی، برنامهریزی و به اجرا درآید. بسیاری از سازمانها آموزش را هزینه تلقی مینمایند و به همین منظور بودجه اندکی را به امر آموزش نیروی انسانی اختصاص میدهند که این طرز تفکر اشتباه باعث عقبماندگی سازمان از فناوری و دانش روز شده است. آموزش هزینه نیست، بلکه سرمایهگذاری در زمینه تحقق اهداف سازمانی میباشد.
مقدمه
در جهان رقابتی امروزه، بیشک یکی از ابزارهای مهم در ایجاد تحول و بقای سازمان و رسیدن به اهداف و رسالتهای مورد نظر، برنامهها و رویکردهای نوین آموزش است؛ در این میان، آنچه مقولة تحول را حیات میبخشد و بقای سازمان را نیز تضمین میکند، عنصر «انسان» و «توسعه منابع انسانی» است.
امروزه آموزش به عنوان یکی از روشهای توسعه منابع انسانی سازمانها مطرح میباشد. هر سازمانی به افراد آموزش دیده و باتجربه نیاز دارد تا مأموریت خود را به انجام برساند. پرورش انسانهای زبده و ماهر که از آن به عنوان توسعه منابع انسانی[3] یاد میشود، ضرورت اجتنابناپذیری است که سازمانها برای بقا و پیشرفت در جهان پرتغییر و تحول امروزی سخت بدان نیازمندند؛ به همین دلیل آموزش به عنوان یکی از وظایف اصلی مدیریت منابع انسانی مطرح بوده و همواره در تدوین برنامههای توسعه یا تغییرات سازمانی به عنوان عامل مهم مورد توجه قرار میگیرد. [1]
بسیاری از علمای مدیریت و اقتصاد بر این باورند که در میان انواع سرمایهگذاریهایی که در جهت ارتقای بهرهوری و نهایتاً توسعه اقتصادی و اجتماعی صورت میگیرد، توانمند ساختن نیروی انسانی به عنوان مؤثرترین عنصر دخیل در تحقق تلاشها، مهمترین و پرسودترین رکن توسعه به شمار میرود. آموزش و بهسازی منابع انسانی در عصر کنونی به لحاظ شرایط خاص زمانی، یکی از وظایف اجتنابناپذیر سازمانها و مؤسسات محسوب میشود؛ این مهم اصولاً در غالب برنامههای آموزش مدون و کوتاهمدت یا درازمدت به اجرا در میآید. [2]
در هر صورت به این نکته باید توجه داشت که صرفاً ارائه آموزش در قالب دورهها و برنامههای آموزشی نمیتواند دلیل قانعکنندهای بر بهسازی نیروی