این مقاله با فرمت ورد قابل دانلود می باشد.
آسیب های نو پدید؛ شبکه های اجتماعی مجازی در کمین خانواده ی ایرانی
چکیده
زمینه و هدف پژوهش : شبکه ی اینترنت در کنار مزایای بی شمارش ، معایبی نیز دارد که عدم آشنایی کامل با فضای مجازی می تواند آسیب هایی را برای خانواده ها به بار آورد. این مقاله در صدد بوده است تا برخی از معایب و تهدیدات موجود در اینترنت و شبکه های اجتماعی مجازی را معرفی و راهکارهایی جهت مقابله و کاهش این گونه آسیب ها ارایه نماید.
روش پژوهش : برای انجام این مطالعه از طریق استنادی به بررسی مبانی نظری و ادبیات پژوهشی موجود پیرامون موضوع تحقیق پرداخته شده است .
یافته ها: در این مقاله پس از طرح جایگاه خانواده به عنوان مهم ترین واحد اجتماعی ، پدیدآیی فن آوری های اطلاعات و ارتباطات ، ظهور اینترنت و گسترش فراگیر شبکه های اجتماعی و طرح آنها در قالب فرصت ها و تهدیدها به آسیب های نو پدید ناشی از ماهواره ، بازی های رایانه ای ، تلفن همراه و اینترنت پرداخته شده است . والدین چندان با اینترنت و فضای مجازی آشنایی ندارند و فرزندان آنها جهت برقراری تماس با دوستان قدیمی و یافتن دوستان جدید و به اشتراک نهادن اطلاعات شخصی و موضوعات مورد علاقه شان در شبکه های اجتماعی مجازی عضو می شوند و اغلب نیز از خطراتی که در کمین آنهاست ، آگاه نیستند.؛ لذا راهکارهایی جهت مقابله و کاهش تهدیدات اینترنتی در ابعاد فرهنگی ، آموزشی و ... به ویژه بومی سازی شبکه های اجتماعی مجازی با توجه به هنجارهای جامعه ارایه شده است .
نتایج : در این پژوهش ، ضمن برجسته ساختن اهمیت نهاد خانواده و مورد تهدید قرار گرفتن آن از سوی شبکه های اجتماعی ، پیشنهاداتی به منظور آشنایی هر چه بیشتر خانواده ها با تهدیدات فضای مجازی و استفاده ی صحیح از فضای مجازی ارایه شده است .
کلید واژه ها: آسیب های نو پدید، اینترنت ، خانواده ، فضای مجازی
مقدمه
خانواده در تمام فرهنگ ها کانون شکل گیری هویت فرد است . هیچ فردی جدا از خانواده اش قابل تعریف نیست و خانواده رکن اصلی سازنده ی فرد و شخصیت اوست (ثنایی ، ١٣٧٩). کانون مقدس خانواده بهترین مکان برای تربیت جسم و روان است (فراست ، ١٣٨١). خانواده یک سیستم تلقی می شود که حداقل از یک زن و مرد تشکیل می شود. این دو، نقش خود را به عنوان زن و شوهر در قبال یکدیگر ایفا می کنند. در صورتی که در خانواده فرزندانی هم وجود داشته باشند، این سیستم بزرگتر و پیچیده تر شده و نقش های دیگری همچون نقش والدینی نیز به نقش های گذشته اضافه می شود. به زعم نظری و نوابی نژاد (١٣٨٤) خانواده چیزی بیشتر از مجموعه ی افرادی است که در یک فضای فیزیکی و روان شناختی با هم مشارکت دارند. امروزه ، خانواده در اشکال گوناگون دیده می شود که هر کدام یک سیستم اجتماعی -فرهنگی تلقی می شوند. در داخل چنین سیستمی ، افراد به وسیله ی حلقه های عاطفی قدرتمند، بادوام و متقابل به یکدیگر گره خورده اند. ورود به این سیستم سازمان دهی شده از طریق ازدواج یا تولد صورت می گیرد.
خانواده پایه ی بنیادین اجتماع ، سلول سازنده ی زندگی انسان ، خشت بنای جامعه ، کانون اصلی حفظ سنت ها، هنجارها و ارزش های اجتماعی است و شالوده ی استوار پیوندهای اجتماعی و روابط خویشاوندی و کانونی برای بروز و ظهور عواطف انسانی و پرورش اجتماعی است . خانواده واحدی است که بر اساس ازدواج پدید می آید و از آغاز پیدایی خود، همچون حریمی امن ، زندگی انسان را در بر گرفته و موج تازه ای در درون شبکه ی خویشاوندی ایجاد می کند که شمار زیادتری از خویشاوندان را نیز به هم پیوند می دهد. انسان در خانواده ، فرایند جامعه پذیری را می آموزد که مجموعه ای از بایدها و نبایدها است و بالاخره نقش هایی را در روابطش با دیگران یاد می گیرد. آنچه در خانواده از اهمیت برخوردار است ، توجه به ارزش ها به ویژه ارزش های خانوادگی و اجتماعی است . ارزش های اجتماعی از اساسی ترین عناصر نظام اجتماعی هستند که از طریق آنها می توان جامعه را کنترل کرد و به سوی زوال یا تعالی سوق داد. بنابراین ، خانواده ها باید عواملی را که موجب پیدایش ، شکل گیری و تقویت ارزش ها و ارتباطات خانواده و جامعه می شوند، بشناسند (کفاشی ، ١٣٨٩).
مقاله آسیب های نو پدید؛ شبکه های اجتماعی مجازی در کمین خانواده ی ایرانی
