این مطلب از مطالب آزاد موجود در اینترنت جمع آوری شده است و در مورد افزایش بیکاری چه رابطه ای با بزهکاری دارد؟ و در 16 صفحه می باشد و در زیر قسمتی از متن آورده شده است :بی‌کار در اقتصاد به فردی گفته می‌شود که در سن کار(۱۵ تا ۶۵ سال)و جویای کار باشد اما شغل یا منبع درآمدی پیدا نکند.کودکان و افراد مسن از آن جهت که قادر به انجام کار نیستند؛ جزو جمعیت فعال به حساب نمی‌آیند.زنان خانه‌دار و دانشجویان نیز اگر جویای کار نباشند؛جزو جمعیت فعال شمرده نمی‌شوند. جمعیت بی‌کار به تعداد افراد بی‌کار گفته می‌شود. بی‌کار از منظر مرکز آمار ایران، فردی بالای ۱۰ سال است که در هفته‌ی قبل از آمارگیری فاقد کار باشد، و در آن هفته یا بعد از آن آماده‌ی کار باشد و در آن هفته و سه هفته قبل از آن در جستجوی کار باشد. همچنین افرادی که به دلیل آغاز به کار در هفته‌ی آینده یا انتظار بازگشت به شغل قبلی جویای کار نیستند، بی‌کار محسوب می‌شوند. بحران بیکاری بیش از همیشه ثبات اجتماعی، سیاسی و اقتصادی ایران را تهدید میکند.
اهداف تحقیق
هدف از این تحقیق بررسی عوامل موثر و مختلف تاثیرگذار بر بزهکاری در جامعه میباشد که یکی از این موارد بیکاری میباشد بی شک بیکاری تاثیری مهم و اجتناب ناپذیر در مورد مسئله جرم و جنایت دارد در جوامعی که بیکاری زیاد میباشد مسلماً جرم و جنایت نیز افزایش می یابد و عکس این مسئله نیز صادق است با حل مشکل اشتغال بخصوص اشتغال جوانان تا حد زیادی میتوان از بروز مسائل وناهنجاریهای اجتماعی جلوگیری کرد هدف از این تحقیق بررسی عوامل افزایش جرم و جنایت در جوامع و راههای پیشگیری از جرم و ارائه راهکارهای مورد نیاز به منظور پیشگیری از جرم و جنایت میباشد
شرح و بیان مسئله
طبق آمار رسمی، نرخ بیکاری در ایران بالغ بر ۱۶% میباشد. برای کنترل و کاهش نرخ بیکاری به سطحی قابل پذیرش، نرخ رشد اقتصاد ایران طی دهه آینده میبایست حداقل دو برابر شود. انجام این کار در چارچوب مناسبات اقتصادی موجود، اگرغیر ممکن نباشد، بسیاردشوار خواهد بود. با توجه به ابعاد گسترده بیکاری پنهان، در بهترین شرایط، به ویژه بالا بودن درآمد صادرات نفت، حتی حفظ شرایط موجود برای اقتصاد نا به هنجار ایران چالشی عظیم خواهد بود. در مجموع، حل معضل بیکاری بدون تغییرات بنیادی در ساختار اقتصاد سیاسی کشور میسر نخواهد بود.
از مهمترین عوامل بزهکاری، فقر اقتصادی و طبعا بی کاری است که باید فقر فرهنگی را نیز به آن اضافه نمود.
معضل بی کاری خاص یک کشور نیست. در عموم کشورها به رغم برنامه ریزی های کوتاه مدت و ایجاد شغل های غیرپایدار و نیز برنامه ریزی های بلند مدت، شتاب بی کاری به اندازه ای است که مرکب تندپای برنامه ریزان نمی تواند به آن برسد.
وجود این معضل در کشورهای جهان سوم عمدتا به دلیل توسعه ناکافی است. بیش از بیست و پنج درصد از کسانی که توانایی انجام کار دارند و عموما در مقاطع سنی پانزده تا بیست وچهار سال قرار دارند، با این معضل درگیر هستند. به این تعداد بایستی کسانی که دچار اشتغال ناقص هستند، نیز اضافه شود. این افراد اگرچه از شغلی برخوردارند، اما فرصت وامکانات برای افزایش درآمد در اختیارشان نیست و در مقایسه با افرادی که در مشاغلی بهتر مشغولند و طبعا از درآمدی متناسب با نیازهایشان بهره مندند، در سطحی پایین تر قرار دارند. اشتغال خصوصا در کشورهای جهان سوم مجموعه ای است از مسائل مرتبط به یکدیگر که بعضا شرایط حادتری از بی کاری را ایجاد می کنند و بعضا نقش کمتری دارند.
افزایش بیکاری چه رابطه ای با بزهکاری دارد؟
