کاشت برنج

اختصاصی از رزفایل کاشت برنج دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 12

کاشت برنج

عملیات تهیه بذر برای کاشت در خزانه

شالیکاران، بذری را که برای کاشت انتخاب می‌نمایند، عموماً از محصول سال قبل تهیه شده است. کشاورزان بعد از برداشت برنج و خشک کردن آن مقداری بذر را بصورت شلتوک یا بصورت خوشه نگهداری می‌نمایند تا در سال بعد از این بذر جهت کاشت در خزانه استفاده نمایند.

گاهی اوقات بعلت خرابی محصول، کمی بذر و یا تغییر رقم محصول، بذر را از نقاط دیگر تهیه می‌نمایند.

بذری که به این طریق تهیه شده است در جای خشک و مناسبی نگهداری می‌شود. بطوری که حشرات، پرندگان و جوندگان مثل موش به آن دسترسی نداشته باشند. استفاده از این بذر در استانهای شمالی کشور از حدود دوم الی پنجم فروردین ماه آغاز می‌گردد.

عملیات جوانه‌دار نمودن بذر:

بذر ذخیره شده در موقع کاشت باید جهت کاشت آماده شود. بسته به میزان بذر در داخل ظرف یا حوضی که در حیاط منزل معمولاً به این منظور تعبیه شده مقداری آب ریخته و سپس در داخل آن نمک می‌ریزند. معمولاً 3 تا 4 کیلوگرم نمک برای 18 لیتر آب مناسب است.

در بعضی از مناطق شالیکاران از تخم‌مرغ تازه بعنوان معیار نمک استفاده می‌نمایند. بدین ترتیب غلظت نمک به 08/1 تا 11/1 می‌رسد این غلظت در ارقام مختلف برنج متفاوت است و در ارقام ریشکدار کمتر و در ارقام بدون ریشک بیشتر است.

وقتی محلول آب و نمک بدین طریق تهیه شد، شلتوکها را در داخل آن ریخته و خوب بهم می‌زنند. بعلت اختلاف وزنی که بین بذرهای سبک و سنگین بوجود می‌آید بذور سنگین در ته و بذور سبک در روی محلول می‌مانند. این بذور که در سطح می‌مانند بی‌ارزشمند و باید درو ریخته شوند، زیرا دارای ارزش جوانه‌زنی نیستند و به اصطلاح پوک هستند. بذوری که در ته می‌مانند سالم و مناسبند و چنانچه کاشته شوند تولید جوانه می‌نمایند. این بذور را جمع‌آوری نموده و بلافاصله با آب خالص بخوبی می‌شویند تا هیچ اثری از نمک روی آن باقی نماند.

بذور سالمی را که بدین طریق تهیه شده ، در داخل گونی یا کیسه‌هایی می‌ریزند، البته تمامی حجم کیسه را از بذر پر نمی‌نمایند. چون بذور در اثر جذب آب ازدیاد حجم پیدا می‌نمایند و ممکن است کیسه در اثر این عمل پاره شود. پس از اینکه بذور در داخل کیسه ریخته شده این کیسه یا گونی‌ها را در داخل ظرف یا حوض پر از آب می‌اندازند و بسته به درجه حرارت محیط آنرا بمدت 2 تا 3 روز در داخل آب قرار می‌دهند. تا این بذور آب کافی جذب نمایند. در این مدت روزی 2 تا 3 مرتبه به ظرف یا حوض، آب اضافه می‌کنند زیرا آب بوسیله جذب شدن توسط بذور کاهش می‌یابد و یا ممکن است از کنار و یا کف حوض نشت نماید. پس از گذشت این مدت بذور آب داده شده را از داخل آب بیرون می‌کشند و سپس در محیطی مناسب در داخل حیاط روی زمین، گونی، پارچه یا حصیری پهن می‌نمایند و بذور خیس شده را روی آن می‌ریزند. سپس روی آنرا با کیسه یا نمدی می‌پوشانند. این عمل ممکن است بسته به درجه حرارت محیط تا یک هفته نیز طول بکشد. پس از این مدت بذور جوانه‌دار شده و آماده جهت کاشت در خزانه می‌باشند. مدت لازم برای جوانه‌دار شده شدن بذر بسته به دمای محیط از 2 تا 8 روز متفاوت است. هر چه درجه حرارت بیشتر باشد مدتی که بذر می‌تواند جوانه‌دار شود کاهش می‌یابد.

حداقل درجه حرارت لازم برای جوانه‌درا شدن بذر 12 درجه سانتی‌گراد و حداکثر 25 درجه سانتی‌گراد است.

عملیات تهیه خزانه:

در نقاط مختلف کشور کشت برنج به دو روش نشایی و مستقیم انجام می‌شود.

در اکثر مناطق کشور کشت به روش نشایی انجام می‌گیرد. در استانهای گیلان و مازندران نیز کشت برنج به طریق نشایی انجام می‌شود. بعلت طیف گسترده علفهای هرز بخصوص در استان گیلان، کشت برنج به طریق مستقیم به هیچ وجه توصیه نمی‌گردد. بدین جهت همزمان و یا قبل از جوانه‌دار نمودن بذر اقدام به تهیه خزانه می‌نمایند.

خزانه برنج که در استان گیلان به آن «تمبیجار» می‌گویند‏، قطعه زمین کوچک و محصوری است که در داخل زمین اصلی یا در قطعه‌ای از زمین در خارج مزرعه اصلی تعبیه می‌گردد. زمینی که برای خزانه انتخاب می‌گردد باید در اواخر پاییز به عمق 15 تا 20 سانتی‌متر شخم زده شود و در اواخر زمستان قبل از شروع فصل کشت روی آن مقداری کود دامی کاملاً پوسیده بریزند، سپس آنرا کاملاً با خاک مخلوط نمایند.

پس از این عمل در خزانه آب ریخته و با ادوات کشاورزی از قبیل تیلر و یا گاوآهن‌هایی که بوسیله حیواناتی مانند گاو کشیده می‌شود. زمین را شخم می‌زنند و سنگ و کلوخ‌های موجود در سطح زمین را جمع‌آوری یا خورد می‌کنند.

سپس مقداری کود ازته (شکری) و مقداری کود فسفره (فسفات آمونیم) به زمین می‌دهند، پس از انجام این عمل بوسیله ماله یا وسایل دیگر که کاملاً صاف است سطح زمین را هموار و یکنواخت می‌نمایند، بعداً زمین را به عرض 5/2 تا 3 متر و به طول 5 تا 10 متر مرزبندی می‌نمایند. بدین ترتیب خزانه برنج آماده برای کاشت بذر جوانه‌دار شده می‌باشد. سه روز قبل از بذرپاسی می‌توان خاک را با سموم بوتاکلر و یا بنتیوکارپ برای کنترل سوروف سمپاشی نمود.

در این موقع باید سطح خزانه حداقل 3 سانتی‌متر آب داشته باشد. میزان مصرف این سموم به مقدار 4 تا 6 سانتی‌متر مکعب سم در 10 متر مربع خزانه می‌باشد.

یک روش دیگر که برای تهیه خزانه انجام می‌شود. لگدکوبی زمین پس از شخم است. این بدان دلیل است که اولاً: زمین سفت شود تا ریشه گیاه به عمق زیاد خاک نفوذ نکند و کندن آن برای انتقال به زمین اصلی راحت‌تر باشد.

ثانیاً: گیاه از مواد غذایی موجود در سطح خاک بهتر استفاده نماید.

خزانه‌های ژاپنی برنج:

بهترین نوع خزانه تهیه خزانه به روش جوی پشته‌ای یا ژاپنی می‌باشد. در این روش میزان بذر مصرفی حداکثر 30 کیلوگرم برای 100 متر مربع از خزانه است. در حالی که در خزانه‌های سنتی 100 کیلوگرم بذر در این سطح مصرف می‌شود. هر چند در این خزانه‌ها کاهش مقدار

طرح تسریع انتقال یافته های تحقیقاتی برنج

اختصاصی از رزفایل طرح تسریع انتقال یافته های تحقیقاتی برنج دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 29

بسم الله الرحمن الرحیم

طرح تسریع انتقال یافته های تحقیقاتی برنج

شهرستان بابلسر - فریدونکنار

مجری طرح : موسسه تحقیقات برنج کشور

مدیریت جهاد کشاورزی شهرستان بابلسر

مرکز ترویج و خدمات جهاد کشاورزی فریدونکنار

محل اجرای طرح:

روستای ازباران و فیروزآباد منطقه فریدونکنار

مقدمه:با توجه به افزایش رشد جمعیت و نیاز جامعه به فرآورده های کشاورزی بیش از پیش و در راستای حفظ سلامت جامعه و کشاورزی پایدار و افزایش کمی و کیفی تولیدات کشاورزی و کاهش ضایعات و هزینه تولید این امر تحقق پیدا نخواهد کرد مگر با همت همه کارشناسان کشاورزی و با مشارکت و استفاده تجربیات مفید کشاورزان هر منطقه و در همین راستا بخش فریدونکنار که در فاصله 10 کیلومتری غرب شهرستان بابلسر در منطقه ساحلی دریای خزر واقع می باشد و دارای 36000 نفر جمعیت شهری و بالغ بر 25000 نفر جمعیت روستایی که عمده آنها بهره بردار کشاورزی می باشند زندگی می کنند. عمده محصول باغی این بخش مرکبات است که حدود 414 هکتار بوده و با توجه به بالا بودن آبهای سطحی با میانگین تولید 20-15 تن در هکتار عملکرد دارد. عمده محصول زراعی بخش فریدونکنار برنج با سطح 6524 هکتار و دارای 4121 نفر بهره بردار برنج و بیش از 90% کشت برنج در منطقه ارقام محلی بوده و با میانگین تولید 4200 کیلوگرم شلتوک در هکتار می باشد و با توجه به شرایط خاص آب و هوایی و نزدیکی به ساحل و بافت خاک از نظر عطر و طعم و پخت بهترین برنج کشور می باشد و با توجه به باتلاقی بودن اراضی در طول فصل و ته بند بودن اراضی در تمام طول سال اراضی منطقه غرقاب بوده و در همین راستا با آموزش بهره برداران منطقه کشت رتون از اهمیت بسزایی برخوردار می باشد که حدودا 40% اراضی به زیر کشت رتون می رود و با میانگین تولید 1500 کیلوگرم شلتوک در هکتار برداشت می شود.به دلیل اینکه کشت عمده بهره برداران کشاورزی منطقه برنج می باشد موضوع انتخابی برای اجرای طرح تسریع انتقال یافته های تحقیقاتی در منطقه فریدونکنار با توجه به مشارکت بسیار خوب بهره برداران به امور ترویجی و آموزشی برنج در راستای رفع مشکلات تولید انتخاب گردید. تعاریف:طرح تسریع انتقال یافته:مجموعه روشها و پروژه های پیش بینی شده با هدف تسریع در انتقال یافته های تحقیقاتی به بهره برداران در قالب برنامه زمان بندی با استفاده از روشها ، راهکارها ، عوامل ، عرصه های انتقال یافته و اعتبارات لازم با مشارکت تحقیقات ، بخشهای اجرایی ، ترویج و کشاورزان خبره . روشهای انتقال یافته- واحدهای بهره برداری آرمانی:واحدهای بهره برداری بزرگی که از تلفیق مناسب منابع انسانی دارای هدف مشترک، منابع تولید در دسترس و امکانات موجود تشکیل می شود و در آن یافته های تحقیقاتی کاربردی و دانش بومی در قالب توصیه های فنی با هدف افزایش کمی و کیفی تولید محصولات سالم به کار گرفته می شود.کارگاه آموزشی: برگزاری دوره های کوتاه مدت با محتوای فنی خاص آموزشی که به صورت گروهی و تحلیل جمعی صورت می گیرد. بسته های آموزشی: شامل اشکال مختلف سمعی و بصری نظیر نشریه، مولتی مدیا، فیلم ویدئوئی و ... ارائه می باشد. آموزشهای پودمانی و فنی و حرفه ای: مجموعه آموزشهای مهارتی با مدت زمان مشخص و مدرک طی دوره تعریف شده.IT: استفاده از ابزارهای موجود در فن آوری اطلاعات شامل اینترنت، اینترانت، سایتهای تخصصی و شبکه ای محصولی – منطقه ای، تله تکست، تلفن گویا، پیامهای کوتاه صوتی و تصویری. بازدیدهای صحرائی- فنی: گردشها و بازدیدهای فنی گروههای کاری و بهره برداران توسعه دهنده فرایند انتقال یافته ها در جهت ظرفیت سازی و یادگیری بصری عملی از نتایج و روشهای پیاده شده در واحدهای بهره برداری آرمانی. عاملین انتقال یافته

محققین مؤسسه ها و مراکز تحقیقات کشاورزی

مهندسین ناظر و مشاورین مزرعه

سربازان سازندگی

کارشناسان موضوعی بخشهای اجرایی

مددکاران ترویجی

بسیج سازندگی

 کارشناسان ترویج

 کارشناسان کشاورزان بخش خصوصی

اعضای تیم تدوین دستورالعمل اعضاء تیم تدوین دستورالعمل عبارتند از محقق معین(مسئول تیم تدوین) کارشناس موضوعی بخش اجرا، ترویج، آموزش و بهره بردار خبره) مسأله یابی: تشخیص و تعیین نیازهای تحقیقاتی و اولویت بندی آنها اعضای تیم مسأله یابی:اعضای تیم مسأله یابی عبارتند از: کارشناس ترویج معین (مسئول تیم مسأله یابی، محقق، کارشناس موضوعی اجرا آموزش و کشاورز خبره). اهداف طرح هدف کلی: ایجاد واحدهای بهره برداری آرمانی در واحدهای بزرگ بهره برداری با مشارکت زیربخشهای مرتبط تحقیقاتی، اجرایی، ترویجی، آموزشی و بهره برداران خبره و نیز تولید کنندگان زیر متوسط به منظور تولید پایدار محصولات کشاورزی و افزایش کمی و کیفی آن از طریق تسریع در انتقال یافته ها. سایر اهداف

ایجاد باور در بهره برداران کم بازده برای حصول و امکان افزایش تولید پایدار و محصول سالم از طریق بکار بردن پکیج های اطلاعاتی و یافته های کاربردی در مناطق و محصولات دارای پتانسیل بالقوه.

مشارکت محقق، مروج، کارشناسان اجرا، آموزش، بهره برداران و تشکل های مربوطه و تقویت ارتباط و هماهنگی بیشتر برای افزایش تولید محصول سالم

استفاده مؤثر از دانش و تجارب تولیدکنندگان خبره و پیشرو

استفاده بهینه از ادوات و ماشین آلات مکانیزه برای رعایت یکجاکشتی با برنامه ریزی جهت افزایش درجه و ضریب مکانیزاسیون

پایداری تولید در واحدهای بهره برداری آرمانی و تقویت بنیه اقتصادی تولیدکنندگان مشارکت کننده از طریق ظرفیت سازی و افزایش تعداد افراد آموزش دیده. تشکل ها و عوامل اجرایی انتفال دهنده فن آوری و یافته ها و کاهش هزینه های مسأله یابی. نیازسنجی و انتقال مهارت و دانش به سایر بهره برداران.

آشنایی بیشتر محققین با نیازها و مسائل و مشکلات تولید و سامان دهی یافته های تحقیقاتی در قالب دستورالعمل فنی و اجرایی محصولی و موضوعی

تجزیه و تفکیک فاکتورها و عوامل تحقیقاتی کاربردی مؤثر در افزایش تولید در قالب دستورالعمل به منظور استفاده از آن در مدیریت صحیح مزرعه

تولید محصول سالم تا سقف اپتیمم.

راهبرد آموزشی در برنامه های عملیاتی راهبرد آموزشی مورد استفاده برای حصول به اهداف برنامه متکی بر الگوسازی در سطوح وسیع است بدین ترتیب که تعداد بهره برداران پیش بینی شده مطابق اهداف عملیاتی که قرار است به مهارت کامل برسند، بعد از اینکه شناسایی و تعیین شدند از طریق آموزشهای مستمر در طول سال و با استفاده تلفیقی از روشهای مناسب آموزشی – ترویجی و با تأکید بر آموزش عملی در محل تولید، به مرحله تغییر رفتار حرفه ای برسند.در این راهبرد تعدادی از بهره برداران (متناسب با موضوع یا محصول و واحدهای بهره برداری آرمانی) به عنوان گروه هدف تعیین و با آموزشهای مستمر به مرحله تغییر مهارت می رسند.بدیهی است این افراد در جوامع روستایی به تدریج بر بقیه تأثیرگذار خواهند بود و نحوه عمل آنان می تواند الگوی عملیاتی بقیه قرار گیرد. در عین حال با برنامه ریزی منظم، می توان از وجود آنان برای تعمیم موضوع استفاده نمود به نحوی که تعداد بهره برداران ماهر هر سال بطور تصاعدی افزایش یابد و در یک مقطع زمانی مشخص اکثر قریب به اتفاق آنان به ابن مرحله برسند و توصیه های فنی را در محل تولید خود بکار گیرند. مراحلی که در رابطه با هر محصول می باید طی شود به شرح زیر است: 1- انتخاب و تعیین مناطقی که در سال اول باید مورد توجه قرار گیرند.2- درج نام و مشخصات کلیه بهره برداران مورد نظر در هر منطقه با استفاده از فرمهای مربوطه3- پیش بینی و تشکیل جلسات آموزشی یک روزه در محل مناطق منتخب با دعوت از کلیه بهره برداران محصول مورد نظر و با هدف ارتقاء سطح دانش و آگاهی آنها در مورد توصیه های فنی و شیوه های صحیح تولید4- شناسایی و تعیین تعدادی از بهره برداران منطقه به عنوان گروه هدف این افراد باید داوطلب و علاقمند به اجرای توصیه های فنی باشند. حتی الامکان محلهای تلفیقی تولید آنان قابل دسترسی برای دیگران باشد.5- تکمیل فرم شناسنامه و تعیین میزان مهارت و وضعیت رفتار حرفه ای آنان با استفاده از فرمهای مربوطه6- کمک و حمایت از این افراد از طریق هدایت و نظارت فنی در کلیه مراحل تولید و آموزشهای عملی آنان در حین کار (این مرحله مهمترین قسمت فرایند آموزشی مورد نظر و هدف از آن آموزش عملی گروه هدف و کمک به آنان در اتخاذ تصمیم و پذیرش قطعی توصیه ها می باشد، لذا باید توجه داشت که این افراد به نوعی در مراحل آزمایش و آزمون عمل توصیه ها هستند و مثبت بودن نتیجه می تواند منجر به تغییر عقیده و نهایتاً پذیرش قطعی توصیه ها شود.7- دعوت از سایر تولیدکنندگان به بازدید از محل تولید این افراد در مراحل مختلف کار

تکنولوژی برنج

اختصاصی از رزفایل تکنولوژی برنج دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 4

تکنولوژی برنج - نگاهی به صنعت شالی کوبی کشور

 مقدمهبرنج ، گیاهی است که به علت نیاز زیادی که اغلب مردم جهان به آن دارند در بین غلات بعد از گندم در سطح بسیار وسیعی از زمین های زراعتی برخی از کشور های مختلف جهان کشت می گردد. کشت و کار برنج در دنیا و تولید آن از نظر کیفیت و کمیت دارای اهمیت خاصی است، زیرا برنج یکی از نباتاتی است که دانه آن برای تامین غذای اصلی بیش از نصف مردم جهان(6/1 میلیارد نفر) بکار می رود. در بخش عظیمی از قاره آسیا ، برنج تامین کننده بیش از 80 درصد کالری و 75 درصد پروتئین مصرفی مردم می باشد. خاستگاه اصلی برنج ، آسیای جنوب شرقی است و از آنجا بتدریج به سایر نقاط جهان راه یافته است. بنا بر اسناد تاریخی ،کشت برنج در چین و هند پیشینه هفت هزار ساله دارد. در مورد ورود برنج به ایران، برخی آن را به زمان هخامنشیان و عده ای به زمان ساسانیان و گروهی به دوره بعد از ورود عرب ها به ایران نسبت می دهند. بنابر اظهار لا توفر کشت برنج در ایران پس از تسلط اعراب به ایران رونق گرفته است. حدود 95 درصد برنج دنیا در کشورهای در حال توسعه و عمدتا در قاره آسیا تولید می شود . همچنین 90 درصد برنج آسیا به مصرف داخلی رسیده و تنها حدود 5-4 درصد تولید در تجارت جهانی وارد می شود. برنج دارای جنس و گونه های زیادی است که مهمترین جنس أن oryza وگونه زراعتی آن sativa است. گونه sativa که در تغذیه انسان ، نقش مهمی دارد بدون عملیات تبدیل ، قابل مصرف غذایی انسان نمیباشد، اما در روند تبدیل، دانه برنج دچار خسارت کمی و کیفی شده و اجزاء و ( by-product ) های مختلف از آن تولید می گردد که متاسفانه در شرایط کنونی به دلیل عدم وجود تکنولوژی و تجهیزات مناسب و مدرن ،بلا استفاده مانده اند. کشور ما با تولید حدود8/2 میلیون تن شلتوک و وجود بیش از 4000 واحد شالی کوچک در استانها، پتانسیل مناسبی برای فرآوری و تولید محصولات با ارزش افزوده می باشد.1- ارزش غذایی برنج:برنج ، یک منبع اصلی انرژی، پروتئین، ویتامین B1 (ریبوفلاوین) ،B2 (نیاسین) ، آهن و کلسیم در رژیم غذایی است. میزان کالری حاصل از برنج ،مشابه گندم و مقدار پروتئین آن کمتر از گندم می باشد. در مقایسه با اقلامی نظیر گوشت و حبوبات، برنج دارای پروتئین کمتری است،لیکن مواد قندی و نشاسته موجود در آن از سیب زمینی، حبوبات و گندم بیشتر می باشد. تولید برنج جهان:در سال 2004 ،تولید برنج جهان  610  میلیون تن بوده است .( IRRI ) ،که در 114 کشور برنج خیز تولید شده است. 50 درصد این کشورها ، تولید بیشتر از100000 تن در سال داشته اند. ده کشور تولید کننده برنج جهان عبارتند از : چین ،هند، اندونزی، بنگلادش،ویتنام، تایلند ، میانمار ، ژاپن، فیلیپین و برزیل. کشور ما جزو 54 کشور بعدی تولید کننده برنج می باشد .بنابر آمار زراعی سال 84-1383 ،74/2 میلیون تن شلتوک تولید شده است.تولید برنج در ایران:بنابر آمار زراعی سال 84-1383 ،در سطح 628 هزار هکتار ،74/2 میلیون تن انواع واریته های مختلف شلتوک،تولید شده است. استان مازندران 17/37 درصد، برنجکاران گیلانی 88/27 درصد آن را تولید کرده اند. کشاورزان این دو استان ساحلی، جمیعا 05/65 درصد از شلتوک کشور را تولید کرده اند. سه استان فارس، گلستان و خوزستان به ترتیب با 40/9 ، 18/9 و 18/7 درصد سهم در تولید شلتوک مقام های سوم تا پنجم را به خود اختصاص داده اند. شالیکاران پنج استان فوق الاشاره 81/90 درصد شلتوک کشور را تولید کرده اند. از 21 استان تولید کننده شلتوک ،بالاترین سهم به استان مازندران با 01/1 میلیون تن و کمترین سهم به استان یزد با 44 تن شلتوک تعلق داشته است.صنعت شالیکوبی (تبدیل ) برنج در ایران: بر اساس آمار استان های برنج خیز بیش از 4000 واحد شالی کوچک در کشور وجود دارند، که حداقل ظرفیت تولیدی 200 تن و حداکثر ظرفیت 4000 تن برنج سفید در سال می باشد . بالاترین تعداد شالی کوبی به استان گیلان به تعداد 1500 واحد و کمترین واحد به استان اردبیل 3 واحد اختصاص یافته است. صنعت تبدیل در اکثریت آنها (بیش از 90 درصد) ، دارای فناوری با قدمت 70-60 سال قدیمی و مستهلک می باشد . شلتوک تولید شده با صرف هزینه های نهاده ها ( سم ، کود، نیروی انسانی و ...) در واحد های مذکور، پس از خشک شدن به برنج سفید تبدیل می شود. در این واحدها ، به دلیل فرسودگی و غیر استاندارد بودن خط تبدیل ، شلتوک، دچار خسارات و ضایعات بالای کیفی و کمی می گردد، به صورتی که میزان برنج شکسته از دو برابر استاندارد جهانی ( FAO ) بالاتر می باشد. علاوه بر آن، از اجزاء حاصله از تبدیل شلتوک، از جمله : پوسته ، سبوس برنج ، برنج های خرد و شکسته شده ، کاه برنج و .... استفاده اقتصادی با ارزش افزوده بعمل نمی آید. با توجه به واردات هر ساله برنج سفید برای جبران کمبود مصرفی برنج در کشور و با عنایت به برنامه" چهارم توسعه " مبنی بر افزایش فر آوری و میزان دو برابر فعلی و کاهش ضایعات در حدود 50% محصولات کشاورزی ، بویژه محصولات استراتژیک غذایی ، لزوم کاهش برنج شکسته در واحد های شالی کوبی کشور ، امری ضروری ، حیاتی و اجتناب نا پذیر می باشد. همچنین با استفاده از ضایعات برنج در واحد های شالی کوبی و تولید فر آورده های با ارزش افزوده ، با برنامه ریزی و هماهنگی ارگانها ، مراکز وادرات زیربط ، می توان بهره وری واحدها را افزایش داد. بر این اساس ، دفتر صنایع تبدیلی و تکمیلی بخش کشاورزی طرح "اصلاح و نو سازی صنعت شالی کوبی کشور " را در سال 1383 تدوین نموده است . این طرح با همکاری کلیه کارشناسان و صاحبنظران استان های برنج خیز و مشاور دانشگاه گیلان تهیه شده است . بر اساس برنامه ریزی طرح ، واحد های شالی کوبی کشور مجهز به تجهیزات و ماشین آلات صنعتی مدرن شده و از میزان ضایعات (برنج شکسته) به مقدار قابل توجهی کاسته می شود.در اینجا اشاره ای نیز به موقعیت فعلی " صنعت شالی کوبی کشور هندوستان " می کنیم :در حال حاضر ، بیش از 50% کل تولید برنج(93 میلیون تن -2003) این کشور ، در واحدهای مدرن ، تبدیل و فرآوری می گردد . حدود 40% تولید در واحدهای سنتی و 10 درصد آن به شیوه دستی( له کردن توسط دست ) ، تبدیل می شود. اکنون ، 35088 واحد شالی کوبی مدرن به ظرفیت (4 - 5/0 تن در ساعت)، 4538واحد مجهز به پوست کن صفحه ای (under – runner ) و 8385  واحد مجهز به دستگاه پوست کن – سفید کن و 91287 عدد ماشین پوست کن فلزی از نوع تیغه ای در این کشور در کار تبد یل شرکت دارند.(2003،MFPI )در بخش فرآوری برنج:50 درصد کل تولید شلتوک ، به روش نیم جوش ( parboiling ) فرآوری می شود . این فرآیند عمدتا در واحدهای مدرن صورت می پذیرد. خشک کردن شلتوک توسط نور آفتاب، یا در خشک کن های مکانیکی از نوع ( L.S.U ) انجام می شود .ضایعات برنج در جابجایی و انبار و نگهداری 10% است. حدود 70%تولید شلتوک ، توسط کشاورزان در انبارهای کوچک بومی نگهداری می گردد. در واحدهای تجاری شالی کوبی ، نگهداری برنج سفید و شلتوک در بسته بندیهای کیسه ای، بسیار متداول است . از فرآورده های دیگر واحدهای شالی کوبی مدرن ، روغن سبوس است که از 4/3 میلیون تن سبوس، حدود 5/0 میلیون تن روغن استحصال می گردد. دو سوم روغن استحصالی روغن خوراکی و بقیه روغن صنعتی می باشد . حدود 80000 تن روغن سبوس ، در پخت غذاها مصرف می گردد. سبوس روغن گیری شده ، عمدتا برای غذای دام ، مورد استفاده قرار می گیرد. از پوسته برنج عمدتا در کوره ها به عنوان سوخت در تولید بخار در واحدهای برنج نیم جوش (parboiling ) استفاده می شود . همچنین از گاز تولید شده برای موتور دیزل بعنوان سوخت و همچنین تولید برق استفاده می گردد . تولید فورفورال از موارد دیگر استفاده پوسته شلتوک در واحدهای تجاری شالی کوبی است. در کشور هندوستان ، افراد زیادی دوره های آموزش تکنیکی را فرا گرفته اند و در بخش تحقیقات ، محققین فعالانه در بخش " تکنولوژی پس از برداشت" کار می کنند. در بخش صنعت و سازندگان ماشین های شالی کوبی ، کشور هندوستان یکی از صادر کنندگان خط تولید و فرآوری برنج در جهان است . این کشور همچنین ، دوره های آموزشی لازم را برای افراد کشورهای دیگر جهان ارائه می کند. - پیشنهادات:1- با توجه به قدمت بیش از 90-80 درصد ماشین آلات واحدهای شالی کوبی کشور با بیشتر از 50 سال ، هزینه سرمایه گذاری برای جایگزینی و نو سازی کامل خط تبدیل ، بسیار سنگین خواهد بود . لذا ، توصیه می گردد، نقاط گلوگاه ( CCP ) در ایجاد ضایعات ( برنج خرد و شکسته ) که عمر مفید آنان پایان یافت ، نوسازی و جایگزین گردیده و بقیه قسمتهای حساس ترمیم و باز سازی گردد . در خط تبدیل و واحد شالی کوبی ، ماشینهای پوست کن ، سفید کن و خشک کن از نقاط بحرانی محسوب شده و نقاط باز سازی قرار گیرند .2-برنامهریزی و هماهنگی ارگان ها و دفاتر زیربط از جمله دفتر صنایع تبدیلی و تکمیلی بخش کشاورزی با پارک علم و فناوری استان گیلان در اجرای طرحها و پروژه های چند منظوره صنایع تبدیلی برنج به منظور استفاده بهینه از محصولات جانبی برنج .3-تخصیص وام و تسهیلات بلند مدت با بهره کم به متقاضیان " اصلاح و نو سازی صنعت شالی کوبی کشور "4- تخصیص سرمایه در گردش به صاحبان شالی کوبی برای خرید شلتوک از زارعین برنجکار، به عنوان اهرم تشویقی در اصلاح و نو سازی واحدها .5- اصلاح خشک کن های موجود واحدها با هدف کاهش مصرف سوخت و کاهش هزینه ها ، حفظ کیفیت دانه برنج و کاهش شکستگی .6- آموزش کلیه کارکنان واحد های شالی کوبی با همیاری سازمان آموزش فن و حرفه ای ، دانشگاهها و مراکز تحقیقاتی و آموزشی معتبر کشور با هدف ارتقاء دانش فنی آنها.تهیه و تدوین: مهندس رقیه سکوتی فر – کارشناس ارشد صنایع غذاییماخذ:1- سیمای صنعت برنج – "رقیه سکوتی فر" – 13842- طرح"اصلاح و نوسازی صنعت شالی کوبی کشور" – دکتر میر حسین پیمان و کارشناسان – 1383 3- منابع اینترنت، IRRI

بوته های برنج در زمان گلدهی باید چطور باشند

اختصاصی از رزفایل بوته های برنج در زمان گلدهی باید چطور باشند دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 11

بوته های برنج در زمان گلدهی باید چطور باشند

ارائه مشخصات فنی ماشینهای مورد نیاز برای کشت مکانیزه برنج

اختصاصی از رزفایل ارائه مشخصات فنی ماشینهای مورد نیاز برای کشت مکانیزه برنج دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 9

ارائه مشخصات فنی ماشینهای مورد نیاز برای کشت مکانیزه برنج

مقدمه : یکی از دلایل اصلی کند بودن روند رشد مکانیزاسیون برنج در کشور، عدم دسترسی کشاورزان به ماشینها و تکنولوژیهای مناسب است. در حال حاضر کشت برنج در کشور، بصورت نیمه مکانیزه می باشد، بطوریکه برخی از عملیات در کشت و کار این محصول، با کمک ماشین و برخی دیگر بصورت دستی اجرا می گردند. با کمی تعمق در این مساله می توان پی برد که عملیات زراعی همچون آماده سازی زمین و خرمنکوبی که انجام آن با دست بسیار سخت و طاقت فرساست، با کمک ماشین و کارهایی همچون درو و نشاکاری که کمی آسانتر از آنها هستند ولی در عوض نیاز به دقت بیشتری دارند یا بعبارتی دیگر باید با گیاه مدارا یا تیمار داری نمود، توسط دست صورت می گیرند.

این مساله موید آنست که کشاورزان به اهمیت و نقش ماشین در امر کشت برنج ( از لحاظ کاهش صعوبت کاری و کاهش نیروی انسانی مورد نیاز و کاهش هزینه تولید ) پی برده اند. در ورای این مسائل، عدم استفاده اکثر کشاورزان از ماشین برای برخی عملیات، بیانگر آنست که ماشینهای موجود جهت انجام این کار، مناسب نبوده و سبب افت کمی و کیفی محصول می گردند . گرچه برخی از کشاورزان از ماشین برای انجام این کار استفاده می نمایند، صرفا بمنظور کاهش سختی کار و برداشت بموقع محصول می باشد. استفاده از ماشینها و تکنولوژیهای نامناسب، علاوه بر وارد نمودن خسارتهای کمی و کیفی به محصول، خسارتهایی به مزرعه وارد می نمایند که اثر آنها در دراز مدت نمایان خواهند گردید. در این مقاله سعی گردیده است تا مشخصه های فنی لازم برای ماشینهای شالیزاری متناسب با شرایط موجود در کشور، جهت اطلاع کشاورزان عزیز بعنوان مصرف کننده و دست اندرکاران محترم وزارت جهاد کشاورزی، بعنوان مروجان و متولیان در امر تامین ماشین آلات مورد نیاز، بمنظور تصمیم گیری صحیح در انتخاب آنها ( چه وارداتی و چه داخلی ) ، ارائه گردد.

کلمات کلیدی: کوبنده جریان محوری ، مقاومت به ریزش ، ورس یا خوابیدن، سیستم کنترل تراز عرضی، شعاع فرمانگیری، قدرت ویژه، چرخ زنجیری، دو دیفرانسیل،

بررسی منابع:

در حال حاضر در کشور ما بیش از 95% از عملیات تهیه زمین در مزارع شالیزاری ( شخم ، گل آب نمودن و تسطیح نهایی ) با کمک ماشین و در حدود کمتر از 2% از عملیات نشاکاری با کمک ماشین و بقیه با دست صورت می پذیرد. عمل وجین ، تقریبا در تمام مزارع بصورت دستی و با استفاده توام علف کشها انجام می گیرد. عمده عملیات درو بصورت دستی و تقریبا تمام عملیات خرمنکوبی با استفاده از خرمنکوبهای پشت تراکتوری ، کمباینهای غلات و خرمنکوبهای دستی صورت می گیرد. عمل سمپاشی با کمک سمپاشهای نوع پشتی موتور دار و بدون موتور و برخی با کمک سمپاشهای پشت تراکتوری انجام می گیرد. از مشکلاتی را که در اثر استفاده از ماشینهای موجود، با آن مواجه هستیم، به بالا بودن میزان تلفات برنج ( بین 16 – 21 در صد)، گود شدن زمینها در اثر تخریب لایه سخت خاک و عدم امکان بکار گیری ماشینهای مخصوص مزارع شالیزاری که دارای ظرافت خاصی می باشند، اشاره نمود.

مواد و روشها:

برای انتخاب ماشینها و تکنولوژیهای مناسب برای کشت مکانیزه برنج، نیاز است که مطالعات وسیعی از جنبه های مختلف مدیریتی و فنی همچون جنبه های اقتصادی ، فرهنگی، جغرافیایی، شرایط مزرعه ای و گیاهی صورت گیرد. تا ماشین یا تکنولوژی انتخاب گردد که با شرایط موجود همخوانی یا بعبارتی دیگر سازگاری داشته باشد. در زیر، ابتدا بطور مختصر به اهمیت این موارد پرداخته و سپس جنبه های فنی ماشینها بطور مفصل تر مورد بررسی قرار خواهد گرفت.

1-     وضعیت اقتصادی کشاورزان منطقه ؛ در صورت برخوردار بودن کشاورزان از وضعیت اقتصادی مطلوب و به تبع آن، بالا بودن قدرت خرید آنها، که آنهم منوط به کسب در آمد بیشتر از اراضی زراعی است، قادر به تهیه ماشین با تکنولوژی برتر (که قطعا هزینه اولیه بیشتری را بهمراه دارد ) و تامین هزینه های سرویس ونگهداری بموقع آنها خواهند بود و بالعکس.

2-     وضعیت اجتماعی کشاورزان ؛ نوع روابط و بافت اجتماعی کشاورزان یک منطقه، نقش مهمی را در تعیین نظامهای بهره برداری ماشینها، خواهد داشت. با توجه به نظامهای بهره برداری ماشینها ( تامین ماشین بصورت خصوصی ، تعاونی و خدماتی )، چنانچه روابط و بافت اجتماعی کشاورزان یک منطقه بهم وابسته تر و نزدیکتر باشد، در صورت بر خورداری از سطوح کوچک مزارع ، تامین ماشین بصورت تعاونی و استفاده اشتراکی،صرفه اقتصادی بیشتری خواهد داشت. لازم به یادآوری است که نظام بهره برداری ماشینها، نقش اساسی را در تعیین نوع و اندازه ماشینها دارد.

3-     وضعیت فرهنگی کشاورزان؛ برخورداری از سطح آگاهی و دانش بالاتر، امکان آموزش تکنولوژیهای جدیدتر را در پی خواهد داشت.

4-     شرایط مزرعه ای؛ از دیدگاه ماشینی شرایط مزرعه ای شالیزارها، کاملا متفاوت از خشکه زاریهاست که در زیر به برخی از آنها اشاره می گردد؛

1) کشت برنج بر خلاف سایر محصولات در مزارع غرقابی و باتلاقی یا همواره اشباع از آب صورت می گیرد . از دیدگاه مکانیکی، خاک سطحی آن سست و با تحمل پذیری کم می باشد. و اکثر عملیات کشاورزی و بخصوص عملیات تهیه زمین در شرایطی صورت می پذیرد که خاک آن در وضعیت خمیری یا چسبنده می باشد، در حالیکه در مزارع خشکه زاری، خاک باید در وضعیت شکل پذیر یا نسبتا خشک باشد وگرنه سبب آسیب رساندن به ساختمان خاک می گردد.

2 ) خاک مزارع شالیزاری، از لحاظ بافت ، عمدتاً از نوع سنگین و نیمه سنگین میباشند که از مشخصه های مهم آن ، می توان به بالا بودن میزان چسبندگی و پایین بودن مقدار اصطکاک داخلی ، اشاره نمود.

3) در خاکهای شالیزاری، بخاطر سست بودن خاک سطحی، بمنظور فراهم نمودن بستری مقاوم جهت تحمل وزن ماشین و فراهم نمودن امکان تردد ماشین در خاک، به یک لایه خاک سخت و مقاوم در عمق بین 15 – 10 سانتیمتری نیاز است. در حالیکه در مزارع خشکه زاری، لایه سختی از خاک، که در اثر تردد مکرر ماشینها و تجمع مواد معدنی و املاح ( در اثر آبشویی ) در عمق خاک زراعی تشکیل می گردد، مانع از ریشه دوانی گیاه می گردد، که در اینصورت، هرچند سال یکبار باید با استفاده از شخم عمیق یا زیر شکن زنی از بین برده شود. باید با استفاده از شخم عمیق یا زیرشکن زنی ،از بین برده شود .

5-     بهنگام اجرای عملیات تهیه زمین در اراضی شالیزاری، بخاطر شرایط مناسب اقلیمی و خصوصیت خاص محصول برنج که پس از برداشت، رشد زایشی مجدد دارد، در اکثر مواقع سطح مزرعه دارای پوشش گیاهی است که این عمل تاثیر بسزایی در بکارگیری ماشینها و نحوه تنظیمات آنها همچون کاهش میزان گیرایی بین چرخهای ماشین وزمین، کیفیت خاک ورزی و کیفیت نشاکاری دارد.

6-     در حین اجرای عملیات تهیه زمین در اراضی خشکه زاری،حفظ ساختمان خاک بسیار حائز اهمیت است، بطوریکه تا حد ممکن باید از خردشدن زیاده از حد خاک اجتناب نمود و اجرای عملیات خاک ورزی باید تحت رطوبت خاصی از خاک مزرعه صورت گیرد، در حالیکه در اراضی شالیزاری در حین خاک ورزی، ساختمان آن بطور کامل در هم شکسته می شود ، بطوریکه ایجاد حالت گل آب، وضعیتی مطلوب است.

1-4- رفتار فیزیکی خاک در مقابل حرکت ماشین :

رابطه بین خاک و ماشین را می توان با استفاده از رابطه کولمب بصورت زیر بیان نمود.

در این رابطه :

F = نیروی لازم برای کشش ماشین (N) (1)

A = سطح تماس بین چرخ ماشین و زمین (m2)

W= وزن ماشین (N)

= زاویه اصطکاک داخلی خاک

C = نیروی چسبندگی خاک ( N/cm2)

بر اساس این رابطه، چون در خاکهای شالیزاری مقدار چسبندگی خاک بالاست، بنابراین افزایش سطح تماس ماشین با خاک، سبب افزایش گیرایی یا نیروی کششی ماشین می گردد. در ماشینهای شالیزاری معمولاً جهت افزایش سطح تماس ماشین با زمین از چرخهای زنجیری ( فلزی یا لاستیکی ) یا چرخهای لاستیکی با آجهای بلند استفاده می گردد. از طرفی دیگر بخاطر پایین بودن مقدار زاویه اصطکاک داخلی، افزایش وزن ماشین تاثیرات چندانی در افزایش کشش یا گیرایی ماشین نداشته، بلکه سبب فرو رفتن ماشین در داخل زمین و در نتیجه سبب شکستن لایه سخت خاک می گردد.

5- شرایط گیاهی :گیاه برنج از دیدگاه ژنتیکی و فیزیولوژیکی تفاوتهای زیادی با سایر غلات دارد که در زیر به برخی از این تفاوتها که در عملکرد یا بکارگیری ماشینها تاثیر گذار می باشند، اشاره می گردد :

1) ساقه باقیمانده برنج پس از درو، دارای رشد زایشی و حتی رتون دهی است در حالیکه در سایر غلات یا چنین ویژگی وجود ندارد یا در آنها بسیار ضعیف است .افزایش رشد زایشی پس از عمل درو، سبب افزایش بقایای گیاهی در سطح مزرعه می گردد که تا حد زیادی در کارکرد ماشینهای مختلف، بخصوص ماشینهای تهیه زمین ونشاکارها تاثیر دارد.

2) برنج در سه نوع Japonica، Javanica ، Indica تقسیم بندی می گردند. انواع Japonica از لحاظ شکل ظاهری، دارای دانه هایی با طول کوتاه و تقریباً گرد و انواع Indica ،دارای طول بلند و نازک و با کرویت کم و انواع Javanica دارای طول و میزان کرویت حد وسط بین دو نوع دیگر است . تحقیقات نشان دادند که دانه های کوتاه تر و با درصد کرویت بالاتر، مقاومت بیشتری در مقابل ضربات مکانیکی می باشند .

3) گیاه برنج در مقایسه با سایر غلات مقاومت کمتری در مقابل ورس یا خوابیدگی دارد. برنجهای ارقام بومی، که دارای طول ساقه بیشتری هستند، مقاومت کمتری در برابر ورس یا خوابیدگی دارند، ولی ارقام پر محصول که طول ساقه کمتری دارند، مقاومت بیشتری دارند. این خصوصیات در برنج تعیین کننده نوع مکانیزم بردارنده وهدایت کننده محصول به قسمت درو وخرمنکوبی در کمباین می باشد.

4) در برنج رسیده، نیروی مورد نیاز جهت جدا کردن دانه ها از خوشه در مقایسه با سایر غلات کمتر است. در برنجهای ارقام بومی مقدار این نیرو در حد متوسط و در ارقام پر محصول حدودا پایین است. این خصوصیات در تعیین زمان برداشت محصول با ماشین وهمچنین نوع مکانیزم خرمنکوب کمباین، نقشی اساسی دارد .

بحث و نتیجه گیری: