لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 12
مقدمه:
زمین لرزه های بزرگی که باعث از بین رفتن مال و جان خیل زیادی از انسان ها شد، که می توان به زمین لرزه ها یی از قبیل زمین لرزه 1978 طبس و زمین لرزه ی 1990 منجیل رودبار و زمین لرزه ی 2003 بم اشاره کرد. این زمین لرزهها محققان را بر آن داشت تا در مناطق با لرزه خیزی بالا مانند تهران، حرکت زمین را در این مناطق مورد بررسی قرار بدهند و تخمین بزنند
از مواد غیر ارتجاعی برای مدل سازی حرکت زمین در تهران استفاده شده . با استفاده از محاسبه ی سرعت امواج لرزه ای در زمین به نوع سنگ بستر پی برد. با در نظر گرفتن زمین لرزه های که اخیرا اتفاق افتاده می توان زمین لرزه هایی که در گذشته اتفاق افتاده تفسیر کرد.به که این امر باعث می شود که به نتایجی سازگار با تکتونیک و ساختار محلی برسیم.
تهران در یک زون لرزشی بسیار فعال در رشته کوههای البرز قرار دارد .که رشته کوههای البرز بخشی از کمربند الپ هیمالیا است.
شکل شماره یک پراکندگی زمین لرزه های تاریخی منطقه را نشان می دهد.و از این شکل این استنباط می شود که منطقه 8 یک زمین لرزه با بزرگی بیشتر از 7 ریشتر را در محدوده ی زمانی 4B.Cتا 1830 میلادی تجربه کرده است و محل وقوع ان در شهر ری بوده که در قسمت جنوبی تهران قرار دارد و خسارت زیادی به این شهر وارد کرده است. اخرین رخداد بزرگ زمین لرزه در سال 1830 با بزرگی 1/7و تقریبا در فاصله یkm 100 اتفاق افتاده است.
شکل شماره 1:
نزدیکترین رخداد تاریخی مربوط به این شهر، زلزله ی سال 855 بود که بزرگی آن 1/7 ریشتر بوده است. و مهمترین زمین لرزه های ابزاری که در این منطقه اتفاق افتاده عبارتند از:
1- زمین لرزه ی بویین زهرا که در سال 1962 با بزرگی 2/7= Mw اتفاق افتاده.
2- زمین لرزه ی سال 2002 چنگوره (آواج) با بزرگی 6/5=Mw اتفاق افتاده.
3- زمین لرزه ی 2004 فیروزآباد کوجور با بزرگی 3/6=Mw ریشتر بوده است.
شبکه ی لرزه نگاری تهران در مدت زمان بین سالهای 1990 تا 2004 سه زمین لرزه ی قوی را ثبت کرده است:
زمین لرزه ی 1990 منجیل رودبار با بزرگی3/7=Mw
زمین لرزه ی 2002 چنگوره (آواج) با بزرگی 5/6Mw
زمین لرزه ی 2004 فیروزآباد کوجور با بزرگی 3/6=Mw (جدول شماره 1) می باشد.
جدول شماره ا:
محققان مختلف برروی میکروزون های تهران مطالعاتی انجام دادند که این محققان عبارتند از:
جیکا 2000، جعفری 2002، حق شناس 2005.
جیکا:
جیکا یا همان آژانس انجمن بین المللی ژاپن برروی میکروزون های منطقه ی تهران بزرگ مطالعاتی انجام داد که این مطالعات براساس زمین لرزه هایی بود که در منطقه ی شهر ری، گسل مشاء و گسل های شمال تهران اتفاق افتاده است. مطالعات jicaمبنی بر زمین لرزه ها و مدل گسل ها و روش تجربی مرتبه ی گرین بوده است و از این معیارها برای رسم شکل امواج در سنگ بستر استفاده کردند.و در شکل شماره 2 از یک زمین لرزه ی 9/3mb= که در گسل مشاء اتفاق افتاد به عنوان مولد حرکت زمین استفاده شد. (طبق شکل شماره 2).
از تجزیه تحلیل چگونگی گسترش امواج در زیر سطح زمین با این مطالب رسیدند:
خصوصیات خاک منطقه
طبقه بندی خاک های منطقه
شکل شماره 2:
جعفری:
جعفری در سال 2002 برروی میکروزون های اطراف تهران مطالعه هایی انجام داد،این مطالعات براساس حداکثر شتاب زمین ، از روی آنالیز خسارت های حاصله از زمین لرزه ی احتمالی انجام داد. و سپس با استفاده از آنالیزهای شکست و روش down-hole سرعت امواج برشی در منطقه ی تهران بزرگ را تخمین زد.
کوگل وهمکاران:
کوگل و همکاران در سال 2006 یک روشی را برای محاسبه ی خسارت های احتمالی حاصل از زمین لرزه ابداع کردند،که اگر از معادله ی گوتنبرگ ریشتر برای نشان دادن خسارت های حاصل از امواج لرزه ای استفاده کنند این مقادیر به ابهام نزدیک می شود.
کوگل:
گوگل در سال 2007 یک فهرستی از زمین لرزه های اتفاق افتاده به عنوان یک فرآیند اتفاقی تهیه
زمین لرزه (2)