در سال 1970 ، برنامه ریزان شهری و حمل و نقل، شروع به ترویج ایده ی جوامع و شهرهای فشرده کردند؛ پس از آن، ایده ی پیتر کالتورپ، با عنوان "روستا شهرها " که بر پایه ی حمل و نقل عمومی، پیاده روی و دوچرخه سواری به جای استفاده از اتومبیل بود ، با اقبال عمومی روبرو شد . معمار دیگری به نام آندرز دوانی ، ایده ی تغییر قوانین طراحی برای ارتقای مفهوم اجتماع وکاهش استفاده از اتومبیل را مطرح نمود. مشکل تهیه ی زمین و هزینه های بالای آن جهت احداث ساختمان و تعریض بزرگراهها (به ویژه تخریب زمینهای باارزش تاریخی و حفاظت شده ) باعث شد برخی سازمانها ، ایده های دیگری را برای متمایل ساختن طرحهای حمل و نقل به سوی استفاده از وسایط نقلیه ی عمومی مطرح سازند . سازمان حفاظت محیط زیست آمریکا "رشد هوشمند " را به عنو ان راهی برای کاهش آلودگی هوا پیشنهاد کرد. رشد نوعی از برنامه ریزی است که با استفاده از فاکتورهای اجتماعی، اقتصادی و زیست - محیطی توسعه ر ا به نو احی بایر و مجهز به زیرساخت های لازم و یا نواحیی که می توانند به تأسیسات مورد نیاز تجهیز شوند، هدایت می نماید. (Walmesley,2006:13)
مقاله شهرسازی "شهر هوشمند "در 25 صفحه با فرمت word