احساس عدالت و رابطه آن با گرایش¬های سیاسی (مطالعه¬ی شهر تهران)
بصورت ورد ودر196صفحه
چکیده
منظور از گرایش؛ جهت¬گیری افراد نسبت به موضوعات و مسائل مختلف جامعه و بطور خاص در این پژوهش جهت¬گیری¬های سیاسی افراد است. در واقع افراد هر جامعه بنا بر عوامل متعددی به گرایش¬های سیاسی مختلفی نظیر اصلاح‌طلبی، محافظه¬کاری و رادیکالیزم تمایل می¬یابند. بر همین اساس، مطالعه گرایش¬ها برای مجریان و دست¬اندرکاران برنامه¬ریزی اجتماعی اهمیت و فایده چشمگیری دارد. علاوه بر این، به منظور پیش¬بینی رفتار نیز مطالعه گرایش¬ها اهمیت دارد. بنابراین هدف این پژوهش مطالعه احساس عدالت و رابطه آن با گرایش¬های سیاسی است تا بتوان از طریق همگرایی¬های ارزشی و هنجاری به شناخت هم¬سویی¬های رفتاری دست یافت و در جهت ایجاد جامعه¬ای عدالت¬محور برای همه طبقات و گروه-های مختلف اجتماعی گام برداشت. روش تحقیق در این پژوهش ترکیبی است از روش¬های کمی و کیفی. درواقع به منظور شناخت مشخصه¬های مختلف گرایش¬های سیاسی در ابتدا بصورت هدفمند به مصاحبه با افراد پرداختیم. پس از تعیین شاخص¬های مطلوب، روش کمی مبتنی بر پیمایش مورد استفاده قرار گرفت. بر اساس یافته¬های حاصل از پژوهش می¬توان گرایش¬های سیاسی را به صورت یک طیف در نظر گرفت که در یک سوی آن گرایش سیاسی محافظه¬کار و در مقابلش گرایش سیاسی رادیکال قرار دارد. در میان دو سر طیف نیز گرایش سیاسی اصلاح¬طلبی وجود دارد. در حالی¬که گرایش سیاسی محافظه-کار با مولفه¬های دینداری و رضایتمندی سیاسی بالا مشخصه-سازی می¬شود. گرایش سیاسی رادیکال با عدم مناسک¬گرایی، کاهش احساس عدالت سیاسی و رضایتمندی سیاسی شناخته می-شود. در واقع عدم رضایتمندی سیاسی مرزی تفکیکی میان اصلاح¬طلبی و گرایش سیاسی رادیکال است. تا زمانی¬که با احساس بی¬عدالتی مواجه باشیم در قلمرو اصلاح¬طلبی قرار داریم. هرچه میزان نارضایتی سیاسی افزایش یابد در جهت گرایش سیاسی رادیکال گام خواهیم برداشت.
تحقیق:احساس عدالت و رابطه آن با گرایش¬های سیاسی (مطالعه¬ی شهر تهران)