تحقیق و بررسی در مورد هندبال

اختصاصی از رزفایل تحقیق و بررسی در مورد هندبال دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 40

زمین بازی

(1:1) زمین بازی، محوطه ای است به شکل مستطیل که طول آن 40 و عرض آن 20 متر می باشد. این زمین دارای دو محوطه دروازه (قانون 1:4 و قانون 6) و یک محوطه بازی است. دو خط بلند طولی را خطوط کناری و خطوط کوتاه انتهایی را خط دروازه (بین دو پایه دروازه) یا خط بیرونی دروازه (دو طرف دروازه) می نامند.

زمین بازی حداقل باید در طول خطوط کناری، یک متر و در پشت خط بیرونی دروازه، دو متر حریم داشته باشد. وضعیت زمین بازی نباید به صورتی تغییر یابد که باعث کسب آوانتاژ یکی از تیمها شود.

(1:2) در وسط هر خط دروازه، یک دروازه قرار می گیرد. دروازه ها باید به خوبی در زمین یا دیوار پشت آن نصب شده باشند. ابعاد داخلی هر دروازه 2 متر ارتفاع و 3 متر طول دارد. هر دروازه دارای دو پایه است که به وسیله یک تیر افقی به یکدیگر متصل می شوند. لبه پشتی پایه ها با لبه بیرونی خط دروازه منطبق است. پایه ها و قطعه افقی بالای آنها باید مقطعی به ابعاد 8 سانتیمتر داشته باشند. بخش دروازه که از داخل زمین، نمایان است باید سطوح آن با دو رنگ متفاوت که ضمناً با زمینه پشت دروازه اختلاف واضح داشته باشد، رنگ آمیزی شود. دروازه ها باید مجهز به تور باشند به نحوی که توپ پرتاب شده به دروازه، به سرعت از آن خارج نشود.

(1:3) کلیه خطوط زمین، جزء قسمتی از منطقه ای است که آن را محدود می کند. خط دروازه ها مابین دو پایه دروازه 8 سانتیمتر و مابقی خطوط 5 سانتیمتر پهنا دارد. خطوط بین دو منطقه مجاور را می توان به وسیله رنگی متفاوت از کفپوش مجاور آن منطقه، جایگزین نمود.

(1:4) در مقابل هر دروازه، یک محوطه دروازه قرار دارد (قانون 6). محوطه دروازه به وسیله خط محوطه دروازه محدود و معین می شود (خط 6 متر) که به شرح زیر رسم می گردد:

یک خط به طول 3 متر و به فاصله 6 متر موازی و قرینه با خط دورازه در داخل زمین کشیده می شود (از لبه عقبی خط دروازه تا لبه جلویی خط محوطه دروازه) و این خط از هر طرف با یک ربع دایره به شعاع 6 متر (به مرکز زاویه عقب داخلی پایه های دروازه به خط بیرونی دروازه متصل می شود).

(1:5) خط پرتاب آزاد (9 متر) یک خط مقطّع است که طول هر قطعه و فاصله بین قطعات، 15 سانتیمتر است. این خط به فاصله 3 متر و موازی با خط منطقه دروازه رسم می شود.

(1:6) خط 7 متر یک متر طول دارد و موازی با خط دورازه رسم می شود. فاصله این خط با لبه پشتی خط دروازه 7 متر است و دقیقاً در مرکز و مقابل دروازه کشیده می شود.

(1:7) خط محدودیت دروازه بان (4 متر) به طول 15 سانتیمتر و موازی  با خط دروازه کشیده می شود و فاصله این خط با لبه پشتی خط دروازه 4 متر و دقیقاً در مرکز و مقابل دروازه قرار دارد.

(1:8) خط وسط زمین نقاط مرکزی دو خط کناری را به یکدیگر متصل می نماید.

(1:9) خط منطقه تعویض (بخشی از خط کناری) برای هر تیم به فاصله 5/4 متر از خط وسط تعیین شده است. نقطه انتهایی خط منطقه تعویض به وسیله خط موازی با خط وسط و به طول 15 سانتیمتر به سمت داخل خط کناری و 15 سانتیمتر به سمت خارج خط کناری مشخص می گردد.

وقت بازی، علامت پایانی و تایم اوت

 وقت بازی

(2:1) وقت عادی بازی برای تمامی تیمهایی که 16 سال به بالا دارند در دو نیمه و هر نیمه به مدت 30 دقیقه است که در بین آن 10 دقیقه استراحت داده می شود. وقت عادی بازی برای تیمهای جوانان، دو زمان 25 دقیقه ای برای گروه سنی 12 تا 16 سال و دو وقت 20 دقیقه ای برای گروه سنی 8 تا 12 سال می باشد. در هر دوی این موارد، زمان استراحت 10 دقیقه می باشد.

(2:2) چنانچه مسابقاتی که برنده آن باید معلوم شود، در پایان وقت عادی، مساوی تمام شود، پس از 5 دقیقه استراحت، بازی در وقت اضافی ادامه خواهد یافت. وقت اضافی شامل دو نیمه 5 دقیقه ای همراه با یک دقیقه استراحت در بین دو نیمه خواهد بود. چنانچه مسابقه پس از وقت اضافی اول مجدداً مساوی شود، پس از 5 دقیقه استراحت، وقت اضافی دوم انجام خواهد شد. این وقت اضافی نیز شامل دو نیمه 5 دقیقه ای همراه با یک دقیقه استراحت بین دو نیمه خواهد بود. در صورتی که مسابقه همچنان مساوی باشد، برنده به وسیله مقررات خاص همان مسابقات، تعیین خواهد شد.

علامت پایانی

(2:3) وقت بازی با سوت داور برای اجرای پرتاب شروع، آغاز می شود. بازی به وسیله علامت پایانی ساعت عمومی یا وقت نگهدار خاتمه می یابد. اگر هیچ نوع علامتی داده نشد، داور برای اعلام پایان وقت، سوت خواهد زد (17:10).

توضیح: در صورتی که ساعت عمومی مجهز به علامت اتوماتیک پایانی در دسترس نباشد، وقت نگهدار از یک ساعت رومیزی با یک کورنومتر استفاده کرده و خاتمه مسابقه را با علامتی که می دهد اعلام خواهد کرد. چنانچه از ساعت اتوماتیک استفاده می شود در صورت امکان باید ترتیبی داده شود تا ساعت از صفر به سمت 30 دقیقه وقت را نشان دهد.

(2:4) خطاها و رفتار خلاف روحیه ورزشی که قبل یا همزمان با اعلام پایان وقت، به وقوع می پیوندد، باید جریمه شود (برای وقت استراحت بین دو نیمه یا پایان مسابقه) حتی اگر به علت همزمانی اعلام پایان وقت و وقوع خطا، نتوان همان موقع خطا را اعلام نمود. داوران فقط پس از آنکه ضرورتاً پرتاب آزاد (به استثنای پرتاب آزاد) یا پرتاب 7 متر اجرا شده و نتیجه بلاواسطه آن به دست آمده باشد مسابقه را پایان خواهند داد.

(2:5) در حالی که پرتاب آزاد یا پرتاب 7 متر در حال اجرا بوده یا قبلاً اجرا شده و توپ در فضا می باشد، اگر علامت پایانی وقت، به صدا درآید (برای وقت استراحت بین دو نیمه یا پایان مسابقه) پرتاب باید تکرار شود. قبل از آنکه داوران، پایان مسابقه را اعلام نمایند باید نتیجه بلاواسطه پرتاب تکرار شده مشخص شود.

(2:6) در هنگام اجرای پرتاب آزاد یا پرتاب 7 متر با شرایط ذکر شده در قانونهای 5ـ2:4 در صورتی که بازیکنان یا مسؤولین تیم، مرتکب تخلف یا رفتار خارج از روحیه ورزشی گردند با جریمه شخصی روبه رو می شوند. به هر حال تخلف، در خلال اجرای چنین پرتابی نمی تواند منجر به یک پرتاب آزاد در جهت مخالف شود.

(2:7) چنانچه داوران، متوجه شوند که وقت نگهدار، زودتر از موعد، پایان مسابقه را اعلام کرده است (برای استراحت بین و نیمه و پایان مسابقه) آنها باید بازیکنان را برای ادامه بازی در زمان باقیمانده در زمین نگهدارند. تیمی که در لحظه وقوع زود هنگام بازی، توپ را در اختیار داشته است، در شروع مجدد بازی نیز صاحب توپ خواهد بود. اگر توپ، قبلاً از جریان بازی خارج شده باشد بازی با پرتابی متناسب با آن، با موفقیت ادامه خواهد یافت. اگر توپ در جریان بازی باشد، بازی با یک پرتاب آزاد متناسب با قانون 13:4 الف، ب ادامه خواهد یافت. اگر نیمه اول (یا وقت اضافی) دیرتر از زمان مقرر به پایان برسد، نیمه دوم باید به همان میزان، کاهش یابد. اگر نیمه دوم (یا وقت اضافی) دیرتر از زمان مقرر به پایان برسد، داوران نمی توانند در این وضعیت، تغییری ایجاد نمایند.

تایم اوت

(2:8) داوران تصمیم می گیرند که وقت بازی چه موقع و برای چه مدت متوقف شود (تایم اوت).

در موارد زیر اعلام تایم اوت الزامی است:

الف) هنگام اعلام دو دقیقه تعلیق، دیسکالیفه یا اکسکلود؛

ب) هنگام اعلام پرتاب 7 متر؛

ج) هنگام اعلام تایم اوت تیمی؛

د) هنگام خطای تعویض با ورود بازیکن اضافی به زمین؛

ه) هنگامی که از سوی وقت نگهدار یا سرپرست فنی سوت زده شود؛

و) هنگام ضرورت مشورت بین داوران، طبق قانون 17:8؛

در وضعیتهای مسلم دیگر و متناسب با موقعیت، می توان به صورت عادی نیز تایم اوت اعلام نمود (توضیحات پیرامون قوانین شماره 2). تخلفات در حال تایم اوت، نتیجه ای مشابه تخلفات در خلال وقت بازی را خواهد داشت (پاراگراف اول 16:3).

(2:9) در ارتباط با تایم اوت، داوران به وسیله علامتی به وقت نگهدار اعلام خواهند کرد چه زمانی وقت بازی متوقف و چه زمانی مجدداً شروع شود. توقف وقت بازی به وسیله 3 سوت کوتاه و علامت (شماره 16) به وقت نگهدار اطلاع داده خواهد شد. پس از تایم اوت همواره باید شروع مجدد بازی به وسیله سوت اعلام شود.

(2:10) هر تیم، مجاز به استفاده از یک دقیقه تایم اوت تیمی در هر نیمه از وقت معمول بازی می باشد

توپ

(3:1) توپ، به شکل کروی و جنس آن از چرم و یا مواد مصنوعی است. سطح توپ نباید براق و لغزنده باشد (3ـ17).

(3:2) اندازه توپ شامل محیط و وزن، در رده های مختلف تیمی به صورت متفاوت به شرح زیر است:

* محیط 60ـ58 سانتیمتر و وزن 475ـ425 گرم (اندازه 3 فدراسیون جهانی هندبال) برای مردان و نوجوانان (بالای 16سال)؛

* محیط 56ـ54 سانتیمتر و وزن 375ـ325 گرم (اندازه 25 فدراسیون جهانی هندبال) برای زنان و دختران جوان (بالای 14 سال) و پسران جوان (16ـ12 سال)؛

*محیط 52ـ50 سانتیمتر و وزن 330ـ290 گرم (اندازه 1 فدراسیون جهانی هندبال) برای دختران جوان (14ـ8 سال) و پسران جوان (12 ـ8 سال).

توضیح: شرایط فنی لازم برای توپهای مورد استفاده در کلیه مسابقات بین المللی رسمی در مقررات توپ فدراسیون جهانی هندبال آمده است. اندازه و وزن توپهای مورد استفاده در مینی هندبال، در این قوانین گنجانده نشده است.

(2:3) در هر بازی، حداقل باید دو توپ در اختیار باشد. در جریان بازی، توپهای ذخیره باید در نزدیکترین محل به میز وقت نگهدار باشد. این توپها باید شرایط مشروحه در قانون 2ـ3:1 را داشته باشند.

(3:4) داوران تصمیم می گیرند چه زمانی از توپ ذخیره استفاده شود. در چنین موقعیتی به منظور حداقل توقف اجتناب از اعلام تایم اوت، داوران باید سریعاً توپ ذخیره را وارد بازی نمایند.

بازیکنان، ذخیره ها، تجهیزات و وسایل

بازیکنان

(4:1) یک تیم، شامل 12 بازیکن می باشد. بیش از 7 بازیکن نمی توانند همزمان در داخل زمین باشند، مابقی بازیکنان، ذخیره می باشند. در خلال بازی، همواره تیم باید یک بازیکن داخل زمین خود را به عنوان دروازه بان معین کرده باشد. بازیکنی که به عنوان دروازه بان تعیین شده است می تواند در هر لحظه از بازی به عنوان بازیکن زمین فعالیت نماید؛ همچنین بازیکنان زمین نیز می توانند در هر لحظه از بازی به عنوان

دانلود مقاله کامل درباره تجزیه و تحلیل پاس بغل هندبال

اختصاصی از رزفایل دانلود مقاله کامل درباره تجزیه و تحلیل پاس بغل هندبال دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 11

هندبال یک بازی گروهی و قابل انجام در تمام فضاها می باشد

بازیکنانی که هندبال بازی می کنند دارای عضلات درشت و قوی هستند .

در هندبال عضلات کمربند شانه ای و آرنج و مچ دست بیشتر از بقیه عضلات قوی می شوند زیرا بازیکن باید بتواند توپ را با قدرت و سرعت و دقت بالایی به یار خود پاس دهد و یا به سمت دروازه حریف شوت کند.

شکل مفاصل درگیر قبل از انجام حرکت

نزدیک شدن کتف

اکستشن افقی شانه

فلکشن آرنج

هایپراکستشن مچ

گرفتن توپ بوسیله انگشتان

عضلات درگیر قبل از انجام حرکت

الف – نزدیک شدن کتف (ریتراکشن کتف)

ذوزنقه قسمت دوم

ذوزنقه قسمت سوم

ذوزنقه قسمت چهارم

متوازی الاضلاع

گوشه ای

ب – اکستنشن افقی شانه ( آبداکشن )

1- بخش خلفی دالی

2- تحت خاری

3- گرد کوچک

4- سر دراز عضله سه سر

پ – فلکشن آرنج

1- سر کوتاه عضله دو سر بازویی

2- بازویی زند اعلایی

3- بازویی قدامی

4- درون گرداننده مدور

تاریخچه هندبال 15ص

اختصاصی از رزفایل تاریخچه هندبال 15ص دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 15

تاریخچه هندبال

هومر» تاریخ نویس مشهور یونان در کتاب معروف خود اودیسه، از ورزش هندبال با نام «اورانیا» یاد کرده است. نقش های مربوط به این بازی که در سال ۶۰۰ قبل از میلاد روی یکی از دیوارهای آتن حجاری شده بود، در سال ۱۹۲۶ کشف شد.

هومر» تاریخ نویس مشهور یونان در کتاب معروف خود اودیسه، از ورزش هندبال با نام «اورانیا» یاد کرده است. نقش های مربوط به این بازی که در سال ۶۰۰ قبل از میلاد روی یکی از دیوارهای آتن حجاری شده بود، در سال ۱۹۲۶ کشف شد.

در قرن های شانزدهم و هفدهم میلادی، زنان دربار و شوالیه ها به این بازی که تغییر مختصری یافته بود می پرداختند و شاعران وقت، آن را اولین بازی تابستانی نام نهاده بودند.

در سال ۱۸۹۰، کنرادکخ که یک معلم ورزش آلمانی بود، هندبال را به صورت جدیدتری با نام «رافابال اشپیل» معرفی کرد که آن را به صورت هندبال یازده نفری بازی می کردند که شباهت زیادی به یکی از بازی های محلی چکسلواکی به نام «هازنا» داشت. پس از جنگ جهانی اول، «هرمان» رئیس فدراسیون هندبال آلمان برای گسترش و تحکیم این ورزش تلاش فراوانی کرد. دکتر «کارل شلنز» استاد دانشسرای عالی تربیت بدنی و ورزش برلین که او را پدر هندبال نامیده اند، در سال ۱۹۲۰ مقررات این ورزش را تدوین کرد و آن را در کلاسهای خود به اجرا درآورد. پس از او شاگردانش موجبات گسترش این ورزش را در سراسر آلمان فراهم آوردند.

در کشورهای شمال اروپا به دلیل سردی هوا، برای اجرای این ورزش در سالن، شکل تازه ای به آن داده شد که این امر باعث پیدایش هندبال هفت نفره امروزی شد. این ورزش بین سال های ۱۹۰۴ تا ۱۹۲۰ تحت تأثیر بعضی قوانین فوتبال بود و در این دوران توسعه فراوانی در اروپا یافت. تا سال ۱۹۲۸ از نظر تشکیلات بین المللی، هندبال جزو فدراسیون بین المللی دوومیدانی محسوب می شد اما به دلیل اهمیت هندبال، این فدراسیون در هشتمین کنگره خود که در سال ۱۹۲۶ برگزار شد، کمیسیونی برای مستقل کردن آن به وجود آورد. سرانجام در ماه اوت ۱۹۲۸ فدراسیون بین المللی هندبال با عضویت یازده کشور در آمستردام تشکیل شد. در همان سال اولین بازی نمایشی هندبال در آمستردام انجام شد و در سال ۱۹۳۱ کمیته بین المللی المپیک اجازه داد که هندبال به جمع بازیهای المپیک بپیوندد. در خلال سالهای ۱۹۲۸ تا ۱۹۳۴ فدراسیون بین المللی هندبال گسترش بسیاری یافت و توانست بیش از ۲۵ کشور را به عضویت بپذیرد. سرانجام اولین بازیهای بزرگ و رسمی هندبال در المپیک ۱۹۳۶ برلین در رشته هندبال یازده نفره مردان انجام یافت که کشورهای آلمان، اتریش و سوئیس به ترتیب مقام های اول تا سوم را به دست آوردند. در سال ۱۹۳۸ به مناسبت دهمین سال تأسیس فدراسیون بین المللی هندبال، اولین دوره مسابقات قهرمانی جهان در رشته های هندبال یازده نفره و هفت نفره با شرکت کشورهای آلمان، دانمارک، هلند، مجارستان، لوکزامبورگ، لهستان، سوئد، سوئیس و چکسلواکی در کشور آلمان انجام شد که در هر دو رشته آلمان به مقام قهرمانی رسید. با وقوع جنگ جهانی دوم فدراسیون قدیمی هندبال منحل شد تا اینکه در ماه ژوئیه ۱۹۴۶ با پیگیری کشورهای فرانسه و سوئد و با شرکت کشورهای دانمارک، فنلاند، هلند، نروژ، لهستان و سوئیس کنگره ای در کپنهاک تشکیل گردید که به ایجاد فدراسیون بین المللی هندبال انجامید. در سال ۱۹۵۰ محل این فدراسیون به سوئیس منتقل شد.

در سال ۱۹۵۲ دومین دوره مسابقات جهانی هندبال یازده نفره در سوئیس برگزار شد که کشورهای آلمان، سوئد، سوئیس، اتریش، دانمارک، هلند، فرانسه و اسپانیا به ترتیب مقام های اول تا هشتم را کسب کردند. در سال ۱۹۵۴ مسابقات جهانی هندبال هفت نفره در سوئد برگزار شد و کشور میزبان به مقام قهرمانی رسید و آلمان شرقی و چکسلواکی در رده های دوم و سوم قرار گرفتند. در سال ۱۹۵۶ مسابقات جهانی هندبال یازده نفره بانوان در آلمان برگزار شد که کشورهای رومانی، آلمان و مجارستان به مقام های اول تا سوم دست یافتند. سال بعد، این مسابقات در رشته هندبال هفت نفره در یوگسلاوی برگزار شد و کشورهای سوئد، چکسلواکی و آلمان شرقی مقام های اول تا سوم را کسب نمودند. مسابقات هندبال سالنی (هفت نفره) از سال ۱۹۷۲ بار دیگر در جمع رقابت های بازیهای المپیک قرار گرفت.

جرائم در هندبال

بازیکن تعلیقی در مدت تعلیق خود حق شرکت در بازی را ندارد و تیم او نیز نمی تواند در این مدت، از بازیکن دیگری در زمین به جای وی استفاده نماید. زمان تعلیق از لحظه سوت داور برای شروع مجدد بازی آغاز می شود.

● می توان یک اخطار داد برای:

الف: در خطاها و تخلفات مشابه علیه حریف (۵:۵، ۸:۲) به شرطی که در رده خطاهای پیش رونده تحت قانون (۸:۳) نباشد، باید یک اخطار داد برای:

ب: هر نوع خطایی که باید به صورت پیش رونده جریمه شود (۸:۳).

ج: تخلف هنگامی که بازیکنان مقابل در حال اجرای یک پرتاب رسمی هستند.

د: رفتار خارج از روحیه ورزشی به وسیله بازیکن یا مسؤول تیم (۸:۴).

▪ توضیح: به یک بازیکن بیش از یک اخطار و به یک تیم بیش از ۳ اخطار نمی توان داد. بازیکنی که دو دقیقه تعلیق شده است نمی تواند اخطار بگیرد، مجموعاً بیش از یک اخطار نمی توان به مسؤولین یک تیم داد.

داور باید به وسیله بالا آوردن کارت زرد، اخطار را به بازیکن متخلف یا مسؤول و وقت نگهدار/ منشی اعلام نماید (علامت دست شماره ۱۳). «کارت زرد» باید دارای ابعاد ۹۷۱۲ سانتیمتر باشد.

● تعلیق

یک تعلیق (۲ دقیقه) باید داده شود:

الف) برای خطای تعویض یا ورود غیرقانونی به زمین (۶ـ۴:۵)؛

ب) برای تکرار خطاهایی که نوعاً باید به صورت پیش رونده جریمه شوند (۸:۳)؛

ج) برای تکرار رفتار خارج از روحیه ورزشی به وسیله بازیکن داخل یا خارج از زمین بازی (۸:۴).

د) برای دومین مورد رفتار خارج از روحیه ورزشی توسط هر یک از مسؤولین یک تیم در حالی که آنها قبلاً یک اخطار تحت قانون ۱۶:۱ دریافت نموده اند (۸:۴).

ه) برای خودداری از انداختن یا گذاردن توپ روی زمین، هنگامی که یک پرتاب آزاد علیه تیمی که مالکیت توپ را دارد اعلام می شود (۱۳:۵).

و) برای تکرار خطا هنگامی که بازیکنان تیم مقابل در حال اجرای یک پرتاب رسمی هستند (۱۵:۷).

تاریخچه هندبال در جهان

اختصاصی از رزفایل تاریخچه هندبال در جهان دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 21

تاریخچه هندبال در جهان

گروهی هندبال را مثل ورزشهایی چون بوکس- کشتی و دو از رشته ها ی سنتی المپیک می دانند. «هومر» شاعر و مورخ یونانی در اثر خود«اودیسه» از ورزش هندبال بنام «اورانیا » یادکرده است درسال 1926 تصاویر مربوط به این بازی روی یکی از دیوارهای آتن قدیم حجاری شده بود کشف شد . در قرن شانزدهم و هفدهم میلادی تابستانها خانم های درباری و شوالیه ها و شاعران دربار ی این ورزش را سرگرمی خود قرار داده بودند . کنراد کخ که یک معلم ورزش آلمانی بود در سال 1890 هندبال را به صورت جدی تری با نام رافابل اشپیل معرفی کرد . که آن را بصورت یازده نفری بازی می کردند . هندبال شباهت زیادی به یکی از بازی های محلی چکسلواکی بنام هازنا داشت .

پس از اولین جنگ جهانی ((هرمان)) رئیس فدراسیون هندبال آلمان برای گسترش و تحکیم این ورزش بسیار کوشش کرد. البته دکتر((کارل شلنز)) استاد دانش سرای عالی تربیت بدنی و ورزش برلین که او را پدر هندبال نامیده اند، پیش تر و در سال 1920، مقررات این ورزش را تدوین کرده و آن را در کلاس های خود به مرحله اجرا درآورده بود ، لذا پس از او شاگردانش موجبات گسترش این ورزش را در سراسر آلمان فراهم آوردند. در کشور های شمالی به دلیل سردی هوا ، برای اجرای این ورزش در سالن ، شکل تازه ای به آن داده شد که این امر باعث پیدایش هندبال هفت نفره امروزی شد.این ورزش بین سالهای 1904 تا 1920 با استفاده از بعضی قوانین بازی فوتبال ، در قاره اروپا توسعه بیشتری یافت و به همین دلیل ، ((فوتبال)) اثر بسیاری بر آن گذاشته است. قبل از تشکیل فدراسیون هندبال در آلمان ، این ورزش به ضمیمه فدراسیون های ژیمناستیک و دو و میدانی اداره می شد، اما ((کارل دیم)) برای یکنواختی آن اقداماتی انجام داد که بعدها به نتیجه رسید.تا سال 1928 از نظر تشکیلات بین المللی نیز هندبال ، جزو فدراسیون بین المللی دو و میدانی محسوب می شد. اما به دلیل اهمیت هندبال ، این فدراسیون در هشتمین کنگره خود که در سال 1926 برگزار شد ، کمیسیونی برای مستقل کردن آن به وجود آورد و سرانجام در اوت 1928 ، فدراسیون بین المللی مستقل هندبال با یازده کشور عضو در آمستردام تشکیل شد و ((اوری براندرج)) عضو هیات مدیره آن ، برای گسترش این ورزش کمک های بسیاری کرد. در همان سال اولین بازی نمایشی هندبال در آمستردام انجام شد و در سال 1931، کمیته بین المللی المپیک اجازه داد که هندبال جزو بازی های المپیک درآید.از سال 1928 تا 1934 فدراسیون بین المللی هندبال گسترش بسیاری یافت و توانست بیش از 25 کشور را به عضویت بپذیرد، سرانجام اولین بازی های بزرگ و رسمی هندبال در المپیک سال 1936 برلن در رشته یازده نفره مردان انجام یافت، و کشورهای آلمان ، اتریش و سوییس به ترتیب مقام های اول تا سوم را به دست آوردند.در سال 1937 در بازی های جهانی دانشگاهی ، مسابقات هندبال نیز انجام شد که آلمان به مقام اول رسید ، سپس در سال 1938 به مناسبت دهمین سال تاسیس فدراسیون بین المللی هندبال ، اولین مسابقات قهرمانی جهان در رشته های هندبال یازده نفره و هفت نفره با شرکت کشورهای آلمان ، دانمارک، هلند، مجارستان، لوگزامبورگ، لهستان ، سوئد، سوییس و چکسلواکی در کشور آلمان انجام شد که در هر دو رشته کشور آلمان به مقام اول نایل آمد و در هندبال هفت نفره ، کشورهای اتریش و سوئد به ترتیب مقام های دوم و سوم را به دست آوردند.پس از دومین جنگ جهانی ، ارتباطات بین المللی به سرعت از سر گرفته شد و به ترتیب ، فدراسیون قدیمی هندبال منحل شد تا این که در ژوئیه سال 1946 با پیگیری کشورهای فرانسه  و سوئد و با شرکت کشورهای دانمارک، فنلاند،فرانسه،هاند،نروژ،لهستان و سوییس ، کنگره ای در اسن شهر تشکیل گردید که به ایجاد فدراسیون فعلی هندبال در این شهر منجر شد. سپس در سال 1950 محل این فدراسیون ، به کشور سوییس انتقال یافت ، در استکهلم یک کمیسیون فنی بین المللی تشکیل شد که هدف از تشکیل آن بررسی مقررات هندبال بود. در سال 1947 اولین دوره داوری هندبال در دانمارک تشکیل شد که آثار بسیار مهم و مطلوبی در داوری این ورزش به جای گذاشت.در سال 1948 فرانسه مسابقات هندبال یازده نفره را با عنوان ((جام صلح)) برگزار کرد و کشورهای سوئد ، دانمارک،سوییس و فرانسه به ترتیب مقام های اول تا چهارم را به دست آوردند.در سال 1952 دومین دوره مسابقات جهانی هندبال یازده نفره در سوییس برگزار شد که کشورهای آلمان ، سوئد، سوییس ، اتریش، دانمارک،هلند، فرانسه و اسپانیا به ترتیب مقام های اول تا هشتم را کسب کردند.در سال 1954 مسابقات جهانی هندبال هفت نفره در سوئد برگزار شد و این کشور به مقام اول رسید و کشورهای آلمان و چکسلواکی  به مقام های دوم و سوم رسیدند، در مسابقات بین المللی هندبال یازده نفره نیز که در سال 1955 در آلمان برگزار شد، کشور میزبان به همراه سوییس و شوروی به مقام های اول تا سوم دست یافتند.در سال 1956 مسابقات جهانی هندبال یازده نفره بانوان در آلمان برگزار شد که کشورهای رومانی ، آلمان و مجارستان به مقام های اول تا سوم دست یافتند . سال بعد ، این مسابقات در رشته

تحقیق در مورد تجزیه و تحلیل پاس بغل هندبال 11 ص

اختصاصی از رزفایل تحقیق در مورد تجزیه و تحلیل پاس بغل هندبال 11 ص دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 11

هندبال یک بازی گروهی و قابل انجام در تمام فضاها می باشد

بازیکنانی که هندبال بازی می کنند دارای عضلات درشت و قوی هستند .

در هندبال عضلات کمربند شانه ای و آرنج و مچ دست بیشتر از بقیه عضلات قوی می شوند زیرا بازیکن باید بتواند توپ را با قدرت و سرعت و دقت بالایی به یار خود پاس دهد و یا به سمت دروازه حریف شوت کند.

شکل مفاصل درگیر قبل از انجام حرکت

نزدیک شدن کتف

اکستشن افقی شانه

فلکشن آرنج

هایپراکستشن مچ

گرفتن توپ بوسیله انگشتان

عضلات درگیر قبل از انجام حرکت

الف – نزدیک شدن کتف (ریتراکشن کتف)

ذوزنقه قسمت دوم

ذوزنقه قسمت سوم

ذوزنقه قسمت چهارم

متوازی الاضلاع

گوشه ای

ب – اکستنشن افقی شانه ( آبداکشن )

1- بخش خلفی دالی

2- تحت خاری

3- گرد کوچک

4- سر دراز عضله سه سر

پ – فلکشن آرنج

1- سر کوتاه عضله دو سر بازویی

2- بازویی زند اعلایی

3- بازویی قدامی

4- درون گرداننده مدور