دیسپاچینگ ملی و منطقه ای سازمان برق ایران

اختصاصی از رزفایل دیسپاچینگ ملی و منطقه ای سازمان برق ایران دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

خلاصه مطالب

سیستم دیسپاچینگ  ملی و منطقه ای بصورت سلسله مراتبی در دو سطح، طراحی شده است که سطح اول مرکز کنترل دیسپاچینگ  مادر( SCC)  مستقر در تهران و سطح دوم سلسله مراتب 6 مرکز دیسپاچینگ  منطقه ای ( AOC ) مرکز کنترل مادر مسئولیت ایمنی سیستم را بعهده دارد و مسئولیت مراکز در سطح منطقه ای و کوچک همانند به مدار در آوردن و خارج کردن واحدها است.

در قسمت دیگر پیکر بندی سیستم مورد بحث قرار می گیرد که شامل تجهیزات اصلی واقع در مرکز و پایانه های دوردست می باشد. تجهیزات دیسپاچینگ  ملی شامل سخت افزار سیستم کنترل و سیستم های  کامپیوتری نیز می شود که شامل 3 زوج کامپیوتر 32 بیتی مدل VAX می باشد که یک زوج برای ارتباط منطقه ای و پایانه های دور دست و سومین زوج برای اجرای برنامه های کاربردی شبکه قدرت استفاده می شود. در ضمن به منظور جمع آوری و ارسال اطلاعات از ایستگاهها به مرکز کنترل از تجهیزات الکترونیکی استفاده می شود که به آنها پایانه های دوردست می گویند که به طور کلی این تجهیزات شامل دو قسمت پایانه ها دوردست و تجهیزات واسطه می باشد. اطلاعات آنالوگ و دیجیتال از طریق ترانسفورمر جریان و ترانسفور ولتاژ در داخل کابینت ترمینالها جمع آوری می شوند و از طریق کابلهایی از مار شالینگ راک به کابینت واسطه آورده می شوند. مقادیر خروجی این مبدلها که بصورت جریان آنالوگی بوده وارد تجهیزات RTU می شود. RTU خود یک دستگاه کاملا الکترونیکی و مدو لار می باشد و انواع جدید آن دارای ریز پردازنده می باشد.

کلیه اطلاعات در RTU نگهدار ی و بصورت یک سری تلگرام ارسال شده و وارد فرستنده مودم شده و بصورت مدو لاسیون PSK یا FSK بر روی باند مشخصی از فرکانس مدوله می شوند.

در قسمت دیگری برنامه های کاربردی شبکه و EDC جهت بهره برداری اقتصادی ازشبکه و برنامه ریزی تولید و پیش بینی بار و OLF جهت انجام عملیات و تخمین پارامترها و اطلاعات می باشد. در ضمن سیستم  UPS که همان سیستم تغذیه دائم است جهت تغذیه تغذیه دستگاههای موجود در سیستم دیسپاچینگ  که دارای حداکثر اطمینان است زیرا تجهیزات کامپیوتری و الکترونیکی موجود از حساسیت خاصی برخوردارند.

در طبقه بندی سیستم های  توزیع به  طور کلی به دو نوع اساسی سیستم های  توزیع شعاعی و سیستم های  توزیع شبکه ای تقسیم می شوند. مدارهای فوق توزیع می توانند به چهار شکل اساسی زیر قرار گیرند.

1) شعاعی             2) حلقوی                  3) شبکه ای                4) انشعابی

بهترین تداوم کارکرد را یک مدار فوق توزیع حلقوی با ایستگاهی که به شکل نقطه ای به آن متصل است تأمین می نماید و مداری که متضمن تداوم بهره برداری کمتری باشد مدار شبکه ای است.

مدار حلقوی توزیع تقریباً همیشه بصورت خط هوایی است.

منبع تغذیه یک شبکه فوق توزیع اغلب یک پست فوق توزیع بوده که شامل مبدل هایی است که ولتاژ انتقال را به سطح ولتاژ فوق توزیع کاهش می دهند. ساده ترین نوع پست شامل کلید جداکننده فشار قوی، یک مبدل و یک کلید قابل قطع زیر بار است. پست های موجود اغلب به وسایل تنظیم ولتاژ نیاز دارند این ابزار ممکن است به صورت یک تغییر دهنده ولتاژ مبدل به شکل واحد ساخته شده و با به صورت یک یا چند تنظیم کننده ولتاژ جداگانه خط تغذیه کننده فشار متوسط ساخته شود.

پست ها از طریق یک مدار تکی فوق توزیع شعاعی تغذیه شده و در هر حالت مبدل به طور مستقیم از طریق یک جداکننده به خط تغذیه کننده متصل شده است. برای جلوگیری از بازشدن اتفاقی کلید جداکننده در زیر بار می توانیم آنرا با کلیدهای خطوط تغذیه کننده فشار متوسط طوری اتصال دهیم که تنها در صورت باز بودن کلید اصلی بتواند باز شود. گاهی اوقات ظرفیت نامی مبدل در مقایسه با جریان اتصال جاری به سمت عیب در سیم پیچی های مبدل و کلیدهای تغذیه کننده فشار متوسط بسیار کم است تحت چنین شرایطی برای جلوگیری از وارد آمدن خسارت به مبدل و جداکردن پست از مدار تغذیه می توانیم فیوز و وسایل حفاظتی دیگری در طرف فشار قوی مبدل، در داخل با خارج از مخزن مبدل قرار دهیم. رله گذاری یک کلید فشار قوی; به منظور توانایی بخشیدن به تشخیص و تمایز میان عیوب مبدل که تحت آن کلید هرگز نباید مجدداً وصل شود و اتصالی های خطوط فشار متوسط هوایی که با وصل مجدد مدار برطرف می شوند، در عمل بی جهت پیچیده و سئوال برانگیز شده است . بنابراین علی رغم استفاده از کلید فشار قوی، به طور معمول نگهداری کلید خط تغذیه کننده فشار متوسط دلخواه ما است.