در این بخش درس پژوهی تعلیمات اجتماعی سوم ابتدایی- به سوی شیراز برای دانلود قرار داده شده است. این درس پژوهی با فرمت WORD ، کاملاً قابل ویرایش و در 25 صفحه می‌باشد.لازم به ذکر است در تدوین این اقدام پژوهی رعایت تمامی فرمت های استاندارد و فاکتورها و چارت‌های مورد تایید آموزش و پرورش در نظر گرفته شده است.
لینک پرداخت و دانلود در "پایین مطلب"
فرمت فایل: word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحات:22
فصل اول
تأسیس شرکت
بموجب قانون تشکیل شرکت صنایع الکترونیک ایران و نیز ماده 13 اساسنامه آن[1] و مطابق مقررات این اساسنامه شرکتی با خصوصیات زیر وابسته به شرکت صنایع الکترونیک ایران تأسیس و اداره می شود.
نام شرکت
ماده 1- شرکت صنایع الکترونیک شیراز (سهامی خاص) که در این اساسنامه به اختصار شرکت نامیده می شود.
مرکز اصلی شرکت
ماده 2- مرکز اصلی شرکت در شیراز می باشد انتقال محل شرکت در شیراز، از نقطه ای به نقطه دیگر در اختیار هیأت مدیره می باشد.
مدت فعالیت
ماده 3- مدت فعالیت شرکت نامحدود است.
فصل دوم :
موضوع و هدف
ماده 4- موضوع و هدف شرکت عبارتست از:
الف ) ایجاد و توسعه علم ، فناوری و صنایع الکترونیک (فضایی،دریایی، هوایی، زمینی) ، الکترومکانیکی، الکترواپتیکی و لیزری و سایر موضوعات مربوط.
ب )انجام تحقیقات ، طراحی ، تولید سیستم ها و دستگاهها و اجزاء الکترونیکی، رادار، مایکروویو، الکترومکانیکی و الکترواپتیکی و لیزری و تجهیزات و سیستمهای فضائی و سایر موضوعات مربوط.
ج ) نصب، راه اندازی ، تعمیر ،نگهداری ، فروش و صادرات محصولات تولیدی.
د )ارائه و فروش خدمات فنی مهندسی، آموزشی ، تحقیقاتی و انجام هر گونه عملیات اقتصادی، بازرگانی ، مالی و فنی در داخل و خارج از کشور و نیز کلیه اموری که مرتبط یا لازمه انجام موضوعات فوق باشد.
هـ ) تأسیس شرکتهای مربوط به موضوعات فوق، واگذاری یا قبول نمایندگی، توسعه صنعت های مورد نیاز و مشارکت با شرکتهای داخلی و خارجی اعم از دولتی یا بخش خصوصی.
فصل سوم :
سرمایه و سهام شرکت
ماده 5- سرمایه اولیه شرکت پانصد میلیون ریال (500 میلیون ریال) است که به پانصد هزار (500000 هزار) سهم هزار (1000) ریالی بی نام تقسیم شده و سهام مذکور کلا متعلق به شرکت صنایع الکترونیک ایران می باشد این سرمایه با تصویب مجمع عمومی قابل افزایش است.
[1] - مطابق ماده 3 اساسنامه شرکت صنایع الکترونیک ایران،این شرکت می تواند در راستای موضوع شرکت به تأسیس شرکتهای صنعتی بپردازد.
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 4
- موقعیت جغرافیایی
استان فارس در انتهای جنوب شرقی دامنه های زاگرس که بتدریج از ارتفاع آنها کاسته میشود قراردارد. منطقه ساحلی آن بسیار گرم و نیمه بایر است.نواحی داخلی آن کوهستانی بوده و دارای دره های حاصلخیز و آب و هوای بسیار خوب و مطبوع است. طبق برآوردی که به عمل آمده در حدود یک سوم ساکنان استان فارس چادرنشین هستند. زندگی ایلات از راه گله داری تأمین می شود، به طوری که گوسفند و بز و شتر و اسب از فرآورده های اصلی این استان به شمار می رود. از طرف دیگر روستاییان به کشت جو و برنج و به و ارزن و تنباکو و بادام و کتیرا و میوه های عالی سرگرم اند. صادرات اصلی این استان را پشم و پوست ، بادام، کتیرا و تنباکو تشکیل می دهد، ولی یکی از اقلام صادرات این منطقه که شهرت جهانی دارد قالیچه های به اصطلاح شیرازی است.
- سوابق تاریخی
آنچه از فرشهای کهن فارس به ما رسیده است به ندرت قدمتی پیش از سیصد سال دارد. اینکه در فارس باستان فرش بافته می شده است، تنها به مدد منابع مکتوب به اثبات می رسد. اسناد و مدارک فراوان گواه آن است که فرشبافی فارس، خواه قالی گره بافته خواه گلیم، دست کم دوازده قرن پشت سر دارد. کهنترین سندی که در آن از فرشهای فارس یاد شده، صورت اموال خزانه هارون الرشید عباسی است که پس از مرگ او به سال 193 هجری فراهم آمده است. در خزانه فرش خلیفه هزار بساط (فرش گره بافته) ارمنی ... سیصد بساط دشت میشان ... پانصد بساط طبیری .... و هزار بساط بافت دارابجرد بوده است.
از سده چهارم هجری به بعد، مدارک مکتوب که دلالت بر گستردگی دامنه فرشبافی فارس داشته باشد فراوان است. اصطخری، جغرافی نویس و مورخ مشهور سده چهارم، که خود از فارس برخاسته، گوید که: از جهرم افکندنیهای نیکو خیزد ... و از غند جان .... بساطها و برده های نیکو خیزد ... به اندک زمانی، مؤلف ناشناس کتاب پارسی حدود العالم من الشرق الی المغرب (372 ه. ق) از پی اصطخری می آید و صریحتر و دقیقتر از او، اقسام گوناگون فرشهای فارس را بر می شمرد. صاحب حدود العالم تصریح دارد که از پارس بساطها و فرشها و زیلو ها و گلیمهای با قیمت خیزد. این عبارت، شاید برای نخستین بارآشکار می کند که فرش به طور اعم و بساط بطور اخص دلالت بر قالی گره بافته دارد که از زیلو و گلیم بی گره ممتاز است.
در دهه های 1780و 1790 (1195-1214 ه . ق) بازرگانان کمپانی هند شرقی در ایران بطور منظم فراهم بودن فرشهای صادراتی را در بندر بوشهر گزارش می کنند، که قرنها (تا حدود پنجاه سال پیش) بندرگاه اصلی برای صدور دستبافتهای فارس بوده است.
- ساختار
بیشتر قالی های کهنه فارس تار و پودشان از پشم است و تار و پود نخی تنها در مناطقی مانند کوهستان داراب و اقلید و آباده فراغه و بخشی از نی ریز متداول بوده است، بخصوص در قالیچه های ریز بافت از آن استفاده می شود .
رشته های تار در دستبافی تمام پشم و نیز در آنها که ریشه ابریشمی دارند ،رنگ نمی شود ؛ بنابراین رنگ طبیعی پشم ریشه همیشه نمایان است.بخش اعظم قالیهای عشایری دو پوده ،و نزدیک به نیمی از قالیهای روستایی یک پوده است که اغلب به صورت رنگ شده در بافته ها مورد استفاده قرار می گیرند .به همین جهت بیشتر قالیهای قشقایی ،بهارلو و عرب دارای پود قرمز رنگ و بیشتر پود قالیهای نی ریزی به رنگ سفید و پود آباده ای ها به رنگ آبی و پود لری به رنگ مشکی و قهوه ای و خرمایی است.
واحد اندازه گیری طول در بین عشایر قشقایی قل است که از نوک انگشتان تا آرنج بافندگان حدود 50 سانتی متر است.ابعاد قالیهایی که عشایر برای بازار بخصوص منطقه گرمسیری تولید می شود به اصطلاح شش قل ،یعنی حدود 30×60 یا 1.5×3 متر است.
اسلوب بافت فرشهای فارس در هر ایل و طایفه (و البته در تقسیمات فرعی طایفه ای) و در هر ناحیه فرق می کند؛ این نیز هست که تفاوتهای اسلوبی به نوع و ساخت دستبافت هم بستگی دارد با اینهمه، در سرتاسر این اقلیم، بافندگی در انحصار زنان است و جز گبه های دورو جملگی دستبافتها بر دارهای زمینی / افقی بافته می شود؛ در چند دهه اخیر شماری اندک از کارگاههای بافندگی تجارتی به دار عمودی روی آورده اند. قالیها و قالیچه های فارس عموماً دو پوده است مگر گبه که قاعدتاً هم پرز بسیار بلند و هم بیش از دو پود؛ اگر جز این باشد فرش را قالی – گبه خوانند که به طرح و نقش گبه است ولی دو پود بیش ندارد و به همین سبب معمولاً فاقد نرمی و لختی گبه اصل است.
در بخش اعظم گلیمهای فارس پودهای رنگی – که در هر دو رویه دستبافت نقشها را پدید می آورند – به اسلوب منقطع بافته می شوند و، لاجرم، شکاف باریکی هر پاره رنگ را جدا می کند. شماری اندک از گلیمهای لری را به شیوه ای بافته اند که پودهای رنگی گرداگرد تار همجوار پیچیده و شکاف میان پودهای منقطع را به هم دوخته است. گلیمهای فارس دامن های پهنی در سر و ته دارد که آنها را شبکه زنی گویند و به طرح و نقشی که با طرح و نقش زمینه گلیم فرق دارد. پهنای شبکه زنی به تناسب اندازه گلیم و کیفیت و ظرافت بافت فرق می کند. شبکه زنی گلیمهای قشقایی اکثراً آراسته به نوارهای شطرنجی ونی یا نوارهای گلیمبافی است که نقوش پیوسته پر و خالی زینت بخش آن است؛ نوارهای ونی همواره به اسلوب سوزن دوزی دو لایه و دو رو بافته می شود که ودهای رنگی در هر رویه معکوس روی دیگر است؛ میان نوارهای منقش یا چند نوار باریک یکرنگ قرار می گیرد یا نوارهایی با نگاره های مکرر ریز نقش دورنگ به شیوه نگاره سازی مثبت و منفی. لرهای فارس عموماً نوارهای باریک رنگارنگ را پیاپی می بافند و گهگاه نوارهای ونی را در شبکه زنی گلیمهای خود به کار می آورند.
از انواع دیگر فرشهای بی گره، جاجیم را نام باید برد که برخلاف گلیم – که تارهایش دیده نمی شود – به مدد تارهای رنگارنگ نقش می پذیرد، و گاه نیز تار و پود هر دو نقش آفرینند. به اقتضای مسیر قائم تارها، طرحهای جاجیمی همواره راه راه قائم است و هر نوار به یک رنگ، مگر آن که از پودهای رنگی هم بهره برده باشند که در این صورت بخشهایی از هر نوار به شکل چهار گوشها یا سه گوشهای دو رنگ در می آید. جاجیمهای فارس را در دو قطعه باریک جدا از هم می بافند و سپس در امتداد قائم به هم می دوزند. جز گلیم و جاجیم، که بافتن آنها کمابیش عمومیت دارد، انواعی دیگر از بی گره در فارس بافته می شود، به مقدار اندک و نه در همه جا. از این شمار است جاجیم پر نقش به اسلوب پود پیچی و به بهره وری از پودهای اضافی بافته می شود، و دستبافتی بنام شیرکی مکملی که بر رویه آن نقشها را پدیدار می کنند در پشت دستبافت رها می شوند و ریشه وار آویز از عربهای یکجانشین در سر چهان و مردمان فارسی زبان همین ناحیه دست اندرکار شیرکی که طرح و نقش اغلب آنها شبکه سرتاسری لوزیهای رنگارنگ است، و گهگاه به همان گره بافته های ایلات عرب.
- طرحهای رایج
نقشمایه ها و نگاره هایی که بیش از همه در قالیهای فارس به چشم می خورد به ده گروه منقسم است که ترتیب تقدم آنها در اینجا نشان دهنده میزان بسامدی و فراگیری آنها است. این نیز هست که هر گروه را شاخه ها و گروههایی فرعی است و مشتقات بیشمار، که برخی چندان ساده و خلاصه شده و سبک و شیوه پذیرفته اند که اصل آنها را به نگاه نخست نمی توان بازشناخت. گروههای اصلی ده گانه بدین شرح است:
نگاره های مرغی و کله مرغی
نقشمایه های گیاهی
نگاره های بته ای
نقوش جانوری (چهارپایان)
مشتقات سواستیکا یا گردونه خورشید
انواع گلها
ستارگان
شکلهای شطرنجی
نقشمایه های دندانه دار برگ / ماهی سان
آرایه های چهاربازویی میانه ترنجها
- رنگ بندی
- رنگرزی
- ابعاد
- توزیع جغرافیایی
شیراز
آباده
نیریز
بولوردی
قالی های عشایری فارس
- وضعیت فعلی
- فهرست منابع و مآخذ
ادواردز ،سیسیل ـ قالی ایران ـ ترجمه مهین دخت صبا ـفرهنگسرا ـتهران ـ1368
اشنبرنر ،اریک ـ قالی ها و قالیچه های ایران ـ ترجمه گروه مترجمین ـ تهیه و تنظیم جواد یساولی ـ فرهنگسرا ـ تهران ـ 1373
اشندبرنر ،اریک ـ قالی ها و قالیچه های شهری و روستایی ایران ـ ترجمه جمشید تولایی ـ محمد رضا نصیری ـ انتشارات یساولی چاپ اول 1374
پرهام ،سیروس ـ قالی بولوردی ـ شرکت سهامی کتاب های جیبی ـ تهران ـ1352
پرهام ، سیروس ـ شاهکار های فرش بافی فارس ـ انتشارات صداو سیمای جمهوری اسلامی ایران ـتهران ـچاپ اول 1375
تناولی ،پرویز ـقالیچه های شیری فارس ـنشر سروش ـ1354
نصیری ، محمد جواد ـ سیری در هنر قالی بافی ایران ـ انتشارات محمد جواد نصیری ـ تهران 1374
هانگلدین ،آرمن ـ قالی های ایرانی ـ ترجمه اصغر کریمی ـ فرهنگسرا ـ تهران ـ چاپ اول 1375
یساولی ،جوتد ـ مقدمه ای بر شناخت قالی ایران ـ فرهنگسرا ،تهران ،1370
لینک پرداخت و دانلود در "پایین مطلب"
فرمت فایل: word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحات 9
دروازه قران
در شیراز، در نزدیکی تنگ الله اکبر و در میان کوه های باباکوهی و چهل مقام واقع شده است. وجه تسمیه این دروازه وجود قرآنی بر بالای طاقی مرتفع است. این دروازه شامل یک طاق مرتفع از نوع طاق کجاوه ای در وسط دور طاق با ارتفاع کم در طرفین است. این طاق در زمان حکومت عضدالدوله دیلمی در فارس، ساخته شد و قرآنی نیز در آن جای داده شد تا مسافرین به برکت عبور از زیر آن سفر را به سلامت به پایان برند و در موقع سفر از زیر قرآن بگذرند. به مرور زمان طاق شکسته و تخریب شد. در دوره حکومت زندیه کریمخان زند (1172 – 1193) مجددا" آن را بازسازی نمود و در قسمت فوقانی آن اطاقی ساخت و دو جلد قرآن نفیس به خط ثلث و محقق، اثر سلطان ابراهیم بن شاهرخ گورکانی را در آن اتاق جای داد. این قرآن ها به قرآن هفده من مشهورند. در سال 1316 که طرح توسعه راه شمالی شیراز در دستور کار دولت قرار گرفت، این طاق خراب شد و قرآن مذکور نیز به موزه پارس منتقل گردید. در زمان قاجاریه که چند زلزله شیراز را تکان داد، این دروازه آسیب هایی دید اما به وسیله محمد زکی خان نوری مورد بازسازی و مرمت قرار گرفت.
در سال 1327 ه.ش. یکی از بازرگانان شیراز به نام حسین ایگار، مشهور به اعتمادالتجار، با هزینه شخصی خود طاق کنونی را بازسازی کرد و چند آیه از قرآن کریم را که با خط ثلث و نسخ بر روی کاشی نوشته شده بود، بر بدنه طاق نصب کرد. در پیشانی شمالی این طاق (سمت کوه بمو) این آیه بر روی کاشی نوشته شده است، ان هذاالقرآن یهدی للتی هی اقوم و یبشر المؤمنین الذین یعملون الصالحات ان لهم اجرا" کبیرا" در پیشانی جنوبی طاق (سمت شهد شیراز) این آیه به چشم می خورد.
قل لئن اجتمعت الانس و الجن علی ان یأتوا بمثل هذاالقرآن لایأتون بمثله ولو کان بعضهم لبعض ظهیراً
در گوشه غربی طاق این آیه نوشته شده:
انا نحن نزلناه الذکر
و ادامه این آیه در قسمت شرقی طاق و روبروی همان کتیبه نوشته شده
و انا له لحافظون
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 12
حافظ شیرازی
خواجه شمس الدین محمد حافظ به سال 792 هجری قمری در شیراز که خاک عنبر آمیزش عشق می رویاند وباغهای سرو سر به فلک کشیده اش صاحبدلان را درس ایستادگی و آزادگی می داد، دیده به جهان گشود. پدرش کمال الدین از مردم تویسرکان یا بهاءالدین از اهالی کوپایه اصفهان و مادرش زنی با فضیلت از مردم کازرون بود. در دوران جوانی پدرش ملاءعلی جایگاه قدس قدسیان عروج فرمود و سه فرزند و همسر خویش را تنها گذاشت . برادران بر اثر فشار تنگدستی هر یک به دیاری رفتند و محمد با مادر تنهای تنها با بیم و هراس به آینده ای که داشتند می اندیشیدند تا اینکه مادر محمد فرزند کوچک خود را که آن روز از اداره اش ناتوان بود ، امور تربیت و تحصیلش را به آشنایی از اهل راز سپرد، از این زمان فراگیری را در کنار کار و کسب آغاز کرد محمد پس از گذشت زمانی کوتاه خود کوشید کاری مستقل اختیار کند راه زندگی را به تنهایی بپیماید و با سختیها آشنا شود به همین جهت شاگردی دکان نانوایی را اختیار کرد و به شغل خمیر گیری مشغول شد، چون خمیرگیران را رسم بود که از نیمه شب برخیزند و خمیر نان صبحگاهی را فراهم آورند، این سنت برای محمد بسیار فرصت مناسبی بود که ساعات خاص سحرگاهی را درک کند وارفیوضت آن بهره مند گردد، که فرموده اند بیداری سحرگاهی مقدمه بیداری باطنی و بینش روحانی و حرکت ملکوتی و روشنایی معنوی او گردید ، که خود پس از طی مراتب معنوی فرموده است:
«هر گنج سعادت که خدا داد به حافظ از یمن دعای شب و ورد سحری بود»
رفتن به مکتب
در همان ایام که به خمیرگیری در دکان نانوایی اشتغال داشت رفت و آمد مکتب خانه ای که در جنب محل کسب او بود نظرش را به خود جلب نمود مصمم شد که در کنار دیگران به فراگیری مقدمات علوم رسمی بپردازد . به امید لطف و عنایت الهی به مکتب رفت و شروع به تحصیل علم نمود، از آنروز درآمد روزانه اش را که از خمیرگیری کسب می کرد به چهار قسمت تقسیم نمود ، قسمتی برای معاش مادر، قسمتی برای معلم ، قسمتی برای خود و قسمتی برای فقراء اختصاص داد. در همین ایام نیز قرآن را به خوبی فرا گرفت.
اعتکاف در بقعه بابا کوهی
محمد در رفت و آمد به مکتب متوجه شده بود که در جنب مکتب خانه جوانی دارای ذوق ادبی و قریحه شاعری به بزازی مشغول است ، او می دید که گاهی جوانان شاعر پیشه و ادب دوست در همان مغازه بزازی مجلس شعر و ادب بر پا می دارند ، محمد نیز گاهی به جمع آنان می رفت و شعر سرودن را می آموخت.
این گونه محافل را که هنوز هم در گوشه و کنار شهرها دیده می شود راه و رسم چنین است که سروده های شرکت کنندگان را مورد تشویق و تایید قرار داده ، در بعضی مواقع هم ایرادهای آن را می شمارند و به اصطلاح نکاتی را که شاعر به آن توجه نداشته می پردازند. یک روز محمد سروده خویش را در محفل شاعرانه ای که شرکت می نمود خواند ، حضار پی در پی به خورده گیری پرداختند به حدی با ناراحتی محمد مواجه شدند، عاقبت محمد با گرفتگی محل را ترک گفته با خاطره ای افسرده ، دلی گرفته راه بقعه بابا کوهی را در پیش گرفت . ساعتی در روضه مبارکه آن عارف کامل به راز و نیاز پرداخت ، در همان تضرع و زاری بود که ملهم شدار بعینی در جوار تربت مطهر و مشهد معطر هادی راهی که کاملی واصل بوده استنگاه دارد. از آن پس شبها را در چاهی که به چاه مرتاض علیشاه معروف است یکه و تنها به راز و نیاز به در گاه حضرت بی نیاز مشغول شد. عاقبت نیز دعای آن سوخته دل به هدف اجابت رسید و شاهد مقصود روی نمود. در یکی از شبهای خلوت و عزلت که به حال تضرع و ابتهال به درگاه حضرت ذوالجلال به خواب رفته بود در رویا شاهسواری را دید که از فعل مرکب او تا پایه عرش نور، ارتفاع می گیرد و به شمس الدین محمد می فرماید : « برخیز که مراد تو را دادیم» در این حال لقمه نورانی از دهان مبارک در آورده به دهان شمس الدین محمد گذارده ، می فرماید: « ابواب علوم بر تو گشاده گشت و در فصاحت و بلاغت نادره زمان شدی». شمس الدین محمد خود می گوید : هرگز لقمه ای به این گوارایی و لذت نخورده بودم در آن وقت آن رادمرد مه چون خورشید تابان بود خواست غائب شود، من پیش دویدم تا احوال از او معلوم نمایم که پیر روشن ضمیری به نظرم آمد و از او استفسار نمودم که این بزرگوار که بود و نام مبارکش چیست؟ فرمود،نمی دانی؟ حضرتش ساقی شراب طهور است . همان بزرگواری که پیامبر خدا در شانش فرمود: «انا مدینه العلم و علی بابها». شمس الدین محمد می فرماید: در این اثنا خواستم سر در قدمش نهم و جان نثار مقدمش نمایم که صدای مؤذن هنگام سحر به گوشم رسید و از خواب بیدار شدم ، باطن خود را از برکت آن بزرگوار متجلی یافتم در آن سفیده صبح دلم در موج آمد و این غزل را سرودم:
« دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند واندر آن ظلمت شب آب حیاتم دادند»
فردای آن روز به شهر بازگشت ، یاران بر حسب معمول از او شعر خواستند و شمس الدین محمد این غزل را برای آنها خواند ، چون تمام شد گفتند: تاکنون هیچ کس از شعرا به این خوبی شعر نساخته ، چطور از تو قبول کنیم؟ پاسخ داد غزلی مطرح سازید تا من هم بسازم، طرح کردند و شمس الدین محمد ساخت و بسیار خوب شد ، باز هم مطرح نمودند، باز هم گفت که بهتر از آن نبود ، خواجه می فرماید در این موقع پیوسته آیه مبارکه «إنَ اللهَ علی کُل شی ءٍ قدیر» به یادم می آمد.
