
بازی اورجینال Offroad legends2 -v.1.2.5
اقدام پژوهی چگونه بازیهای کامپیوتری رامدیریت وکنترل کنم تا موجب پیشرفت تحصیلی دانش آموزم شود.
اقدام پژوهی حاضر شامل کلیه موارد مورد نیاز و فاکتورهای لازم در چارت مورد قبول آموزش و پرورش میباشد. این اقدام پژوهی کامل و شامل کلیه بخش های مورد نیاز در بخشنامه شیوه نامه معلم پژوهنده میباشد.
فرمت فایل:ورد قابل ویرایش
تعداد صفحات: 16
فهرست مطالب
چکیده
تشکر و قدردانی
مقدمه
توصیف وضعیت موجود
توصیف مدرسه :
بیان مسئله
تعریف واژگان :
بازی های رایانه ای :
افت تحصیلی :
گردآوری اطلاعات (شواهد (1)
یافته های علمی:
مقدمه :
تعریف افت تحصیلی :
علتهای افت تحصیلی :
بعضی از نظریه پردازان عوامل افت تحصیلی را به صورت زیر بیان می دارند .
روشهای گرد آوری اطلاعات
مشاهده:
مصاحبه :
پرسشنامه :
تجزیه و تحلیل و تفسیر داده ها
یافته های تحقیق و تجزیه و تحلیل آنها :
سئوالات پرسشنامه :
خلاصه و نتیجه گیری (گردآوری شواهد 2 )
محدودیتهای تحقیق :
پیشنهادات :
منابع:
چکیده
با توجه به رشد روز افزون وسایل الکترونیکی وارتباطی وبرنامه های متنوع وسرگرمیهای جذاب ودرهمه زمینه ها چه ازنظر علمی فرهنگی اقتصادی وصنعتی وکاربرد های گوناگون بخصوص بازیهای خیلی جذاب سرم کننده واز طرفی سرگرمی اینترنتی خود مزید بر علت که باعث افت تحصیلی ویا ممکن است باعث رشد گردد پس بنابراین باید در این مورد کنترل و مدیریت کرد تا ازاین به نحو مطلوب استقاده شود
m-file های متلب پروژه بازی Hangman
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 2
قوانین بازى:بازى بیسبال بین دو تیم نه نفره انجام مى شود و هر تیم زیر نظر مربى خود که خارج زمین است بازى مى کند. برنده تیمى است که تعداد «دورهاى بیشترى» را برده باشد.زمین بازى:زمین داخلى، مربعى شکل است و ۹۰ فوت (حدوداً ۲۷ متر) طول دارد. زمین خارجى، فضایى است که از امتداد دو طرف مربع داخلى به وجود مى آید. زمین داخلى درجه بندى مى شود تا خط هاى زمینه و محدوده تیم خودى مشخص شود. محدوده پرتاب کننده توپ (pitcher) ۲۴ سانتیمتر بالاتر از خط زمینه محدوده خودى است.زمین داخلى و زمین خارجى شامل خطوط مرزى و منطقه بى طرف مى شوند، بقیه زمین، محدوده مسابقه است. منطقه زمین خودى با نوار فلزى مشخص مى شود و نسبت به آن، زمین دوم را (که تا زمین اول ۲۷ متر فاصله دارد) مشخص مى کنند. تقاطع این خطوط، زمین اول را مى سازند. از زمین خودى ۲۷ متر به سمت زمین سوم و از زمین دوم ۲۷ متر به سمت زمین سوم، تقاطعى ایجاد مى کنند که منطقه سوم است، خلاصه این که زمین به چهار بخش تقسیم مى شود. تمام اندازه گیرى هاى زمین باید از نقطه اى که خط هاى زمین اول و سوم همدیگر را قطع کرده اند صورت بگیرد. محل گیرنده توپ (catcher)، ضربه زننده ها به توپ (batters)، جایگاه مربى، سه خط اول زمین و محدوده دوم ضربه زننده به توپ باید مشخص شوند. خطوط مسابقه و تمام خط هاى بازى با گچ سفید مشخص مى شوند.زمین خودى را با یک قطعه پنج گوشه پلاستیکى سفید رنگ که البته شکل خاصى دارد (دو گوشه آن کامل نیست) و تقریباً ۴۲ سانتیمتر طول آن است علامتگذارى مى کنند. این علامت ها در محل تقاطع خطوط زمین خودى با زمین اول و سوم قرار مى گیرند.زمین هاى اول، دوم و سوم را با کیسه هاى پارچه اى که روى زمین مى گذارند، علامتگذارى مى کنند. کیسه هاى زمین اول و سوم در زمین داخلى (infield) و کیسه هاى زمین دوم در مرکز زمین دوم قرار مى گیرد. این کیسه ها پر از شن هستند.روش بازى:هر تیم نه بازیکن دارد از یک توپ سفت با پوشش چرمى، یک باتوم چوبى (در بازى هاى حرفه اى جنس آن فقط از چوب است) یا آلومینیومى و دستکش هاى حفاظ دار استفاده مى کنند. به علاوه، ضربه زننده، گیرنده و رهبر محدوده خودى، لباس هاى محافظ مخصوص مى پوشند. در زمین بازى، یک پرتاب کننده توپ، یک گیرنده توپ، چهار بازیکن داخلى و سه بازیکن خارجى قرار مى گیرند. هر تیم تلاش مى کند که امتیاز بیشترى بیاورد که در بیسبال به این کار اصطلاحاً «بردن هر دور» score runs مى گویند. تیم اول، بازى را با یک - اصطلاحاً - «حمله» شروع مى کند. بازیکن هاى این تیم به نوبت هر کدام نقش ضربه زننده به توپ (batter) را بازى مى کنند. ضربه زننده، تنها بازیکن مهاجمى است که اجازه دست زدن به توپ را دارد. تیم دوم بازى خود را با ۹ نفر در حالت دفاعى شروع مى کند بیشتر مواقع توجه بیشتر معطوف به دو بازیکن اصلى است: یعنى پرتاب کننده تیم دوم که توپ را پرتاب مى کند و ضربه زننده تیم اول که باید توپ او را پاسخ بدهد.اما توضیحى هم درباره وظیفه مهم ضربه زننده:او مى تواند یک ضربه (hit) بزند. کلاً سه نوع ضربه در بیسبال وجود دارد: الف) ضربه به توپ (بى طرف) که توپ اگر از دیوار بگذرد یک امتیاز براى ضربه زننده مى آورد (homerun) ب) اگر ضربه طورى باشد که توپ از روى دیوار بپرد علاوه بر امتیاز homerun یک امتیاز زمین دوم با عنوان (runner) براى ضربه زننده ارمغان مى آورد. ج) ضربه اى که قبل از دفاع، توپ در هر یک از زمین ها بیفتد که در این حالت ضربه زننده بیرون از بازى مى رود (out اوت)اگر ضربه زننده اولین و دومین اوت خود را در نیمه دور اول مرتکب شود باید روى نیمکت بنشیند! و اگر اوت سوم را بزند تیم او کاملاً از حالت حمله خارج شده و باید به حالت دفاعى بازى کنند. اگر بازیکنان دفاعى توپ بى طرف یا مسابقه را قبل از این که از هوا بر زمین فرود آید، بگیرند هم یک نوع خطاى اوت مرتکب شده اند که fly-out نامیده مى شود.یک نوع خطاى دیگر پرتاب اوت یا strikeout است که در مواقع زیر رخ مى دهد: ضربه زدن به یک پرتاب ولى گم کردن توپ، ضربه نزدن به پرتاب در منطقه ضربه (strike zone). ضربه زدن به یک توپ بى طرف که هیچ کس قبل از پرت شدن توپ آن را نمى گیرد. حالا برگردیم به بازى، وقتى که حمله شروع مى شود اعضاى تیم هر کدام سعى مى کنند که در هر دور تیمشان را برنده کنند. وقتى که نوبت به یک نفر مى رسد، چوبش را برمى دارد و در نقطه مشخصى خیلى نزدیک به محدوده خودى، در سمت چپ یا راست مى ایستد. ترتیبى که ۹ بازیکن در موقعیت ضربه زننده (batter) قرار مى گیرند باید در طول بازى رعایت شود.تیم دوم بازى خود را با ۹ بازیکن دفاعى شروع مى کند. یکى از آن ها که pitcher یا پرتاب کننده نام دارد باید مهارت خاصى در پرتاب کردن توپ از نقطه اى معین به سمت محدوده خودى و ضربه زننده تیم مخالف داشته باشد. اگر ضربه زننده تیم اول، موفق به ضربه زدن به توپ و رد کردن آن نشود، گیرنده یا catcher که ماسک و سایر لباس هاى محافظ مى پوشد توپ را گرفته و آن را براى هم تیمى خودش یعنى پرتاب کننده مى فرستد تا دوباره آن را به سمت ضربه زننده پرتاب کند. در حالى که بازى تیم دفاعى توسط دو بازیکنش (پرتاب کننده و گیرنده توپ) انجام مى شود ۲ بازیکن دیگر مى توانند در هر جاى محدوده بى طرف قرار بگیرند که البته در یک الگوى قابل پیش بینى پخش مى شود: هر کدام در حالت آماده براى گرفتن توپ تیم حریف از محدوده خاصى محافظت مى کنند. همه بازیکنان دفاعى، خصوصاً این هفت نفر، بازیکن میدان (fielder) نامیده مى شوند چرا که همگى در زمین بازى field پخش هستند.در طول هر یک از توقف هاى بازى، هر تیم مى تواند یک جانشین به جاى بازیکن خود به زمین بفرستد که دیگر براى بازیکن تعویضى امکان بازگشت به زمین وجود نخواهد داشت.تیم اول هر بار که ضربه زننده یک دور کامل دور چهار نقطه مشخص که base یا زمینه نامیده مى شوند حرکت مى کند امتیاز یک دور را مى برد. گاهى ضربه زننده یک دور را یکجا مى زند و گاهى هم از یک base به base بعدى تأخیر مى کند تا هم تیمى هایش جاى او را در موقعیت ضربه زننده بگیرند تا فرصت پیشروى در یک دور کامل را داشته باشند.معمولاً هر تیمى با دو یا سه خطا جایش را به تیم مقابل مى دهد و در طول یک بازى ۹ موقعیت دفاعى و بین ۸ ، ۹ موقعیت حمله (بسته به این که کدامیک مى برند) براى هر تیم ایجاد مى شود. (تیم دوم یک فرصت نهایى براى برد هم دارد) درست مثل یک نمایش که ۹ پرده و هر پرده آن دو صحنه داشته باشد. هر نیمه سه خطا مى تواند داشته باشد. هیچ محدودیت زمانى و هیچ ساعتى براى بازى بیسبال وجود ندارد، بستگى به این دارد که چقدر طول مى کشد تا خطاها رخ بدهند، معمولاً بازى ها تا سه ساعت طول مى کشند.شما تنها در صورتى دورها را مى برید که در موقعیت حمله قرار گرفته باشید. در خیلى از ورزش ها تیم مدافع مى تواند یکباره کل بازى را در دست بگیرد (مثل فوتبال، والیبال، بسکتبال و ...) و به سرعت امتیاز به دست آورد اما در بیسبال اینطور نیست و تیم مدافع در حالى که مى تواند توپ را بگیرد نمى تواند آن را تبدیل به امتیاز کند.چیزى از توضیحات ما نفهمیده اید؟! مجله را ببندید و بروید سراغ برنامه هاى ورزشى تلویزیون و همان فوتبال را تماشا کنید، هر کس توپ را بیشتر توى گل کرد برنده است،
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 21
بازی بیلیارد
تاریخچه بازی بیلیارد مفصل و بسیار غنی است. این بازی توسط پادشاهان، افراد عادی، روسا، بیماران روحی، بانوان، آقایان و قهرمانان بطور یکسان انجام می شده است. تا قرن پانزدهم این بازی مدتی در اروپای شمالی و گویا در فرانسه بر روی چمن مانند بازی کروکت ( نوعی بازی با گوی و حلقه ) انجام می شده است. بعد از مدتی این بازی به مکانهای سربسته بر روی میز پوشیده از پارچه سبز که شبیه به چمن بوده تغییر مکان یافته و در اطراف لبه های این میز حاشیه ای ساده قرار گرفته بود. توپها به جای اینکه توسط چوبهای سفت و محکم که به آن چماق می گفتند ضربه زده شوند، هل داده می شدند. عبارت بیلیارد از زبان فرانسه از کلمه بیلارت به معنی یک نوع چوب سفت و محکم و هم از کلمه بایل به معنی یک نوع توپ گرفته شده است.
در ابتدا این بازی با دو توپ بر روی یک میز شش حفره ای با یک حلقه شبیه به حلقه بازی کروکت و یک چوب عمود که به عنوان سپر بود، انجام می شد. تا قرن هجدهم به تدریج حلقه و سپر ناپدید شدند و تنها حفرها و توپها باقی ماندند. قبل از سال 1800 این بازی به عنوان بیلیارد اعیان زادگان شناخته می شد اما شواهدی وجود دارد که نشان می دهد مردم با حرفه ها و مشاغل مختلف از آغاز این بازی را انجام می دادند. در سال 1600 مردم آشنایی کافی با این بازی پیدا کردند به طوری که شکسپیر در کتاب آنتونی و کلوپاترا به آن اشاره کرده بود. در اواخر 1600 چوب بیلیارد ساخته شد. وقتی توپ در کنار یک باند قرار می گرفت برای ضربه زدن به توپ از چماق به خاطر نوک بزرگش به سختی می شد استفاده کرد به همین دلیل بازیکنان چماق را وارونه و از دسته اش برای ضربه زدن به توپ استفاده کردند. به دسته ( دم ) به معنی ( دنباله ) می گفتند که واژه چوب بیلیارد از این کلمه استخراج شده است. در ابتدا میزها دارای دیواره های عمود و پهن در پشت باندها بودند که از افتادن توپها جلوگیر می کردند.
تجهیزات بیلیارد به خاطر انقلاب صنعتی بعد از سال 1800 در انگلستان به سرعت توسعه پیدا کرد. گچ برای اصطکاک بیشتر بین توپ و چوب بیلیارد حتی قبل از اینکه چوب بیلیارد نوک داشته باشد استفاده می شد. در سال 1823 چرم نوک چوب بیلیارد که با آن یک بازیکن می توانست توپ را به یک سو چرخش بدهد ساخته شد. مهمانان انگلیسی به مردم آمریکایی نشان دادند که چطور در بازی از حالت چرخشی استفاده می کنند و به این حالت چرخشی فقط در آمریکا و نه در جاهای دیگر اینگلیش می گفتند. در سال 1829 چوب بیلیارد دو تکه بود. پیرامون سال 1825 سطح میزها از تخته سنگ ساخته می شد. گودیر در سال 1839 توده کائوچو را کشف کرد و تا سال 1845 از آن برای ساخت گوشه های میز بیلیارد استفاده کرد. تا سال 1850 میز بیلیارد شکل صحیح و کاملی به خود گرفت.
قوانین حاکم بر بازی بیلیارد از حدود سال 1770 تا 1920 همان قوانین حاکم بر بازی بیلیارد در انگلستان بود، این بازی بر روی یک میز بزرگ به شکل مکعب مستطیل با سه توپ و شش حفره انجام می شد. در قرن 18 اندازه استاندارد میزها 2 به 1 یعنی طول 2 و عرض 1 بود. قبل از این ابعاد استانداردی برای ساختن میز وجود نداشت. اصول بازی بیلیارد انگلیسی به واسطه بازی اسنوکر که یک بازی پیچیده، رنگارنگ و مرکب از جنبه های دفاعی و تهـاجمی بود، ادامه پیدا کرد با این تفاوت که در بازی اسنوکر از 22 توپ و در بازی بیلیارد انگلیسی از 3 توپ استفاده می شد. اشتیاقی که انگلیسیها به بازی اسنوکر داشتند همانند اشتیاق آمریکایها به بازی بیسبال بود، به خاطر این اشتیاق، شما می توانید هر روز شاهد رقابتی در بازی اسنوکر در انگلیس باشید.
بازی بیلیارد در ایالات متحده امریکا
اینکه چطور بازی بیلیارد به امریکا آورده شده است کاملاً مشخص نیست. روایتها نشان می دهد که این بازی در سال 1580 توسط یک شخص اسپانیای به خیابان آگوستین آورده شده است. اما تحقیقات به عمل آمده نشان می دهد که در سال 1580 هیچ اثری از این بازی وجود نداشته و بیشتر احتمال می رود که این بازی توسط مهاجران انگلیسی و هندی به امریکا آورده شده باشد. در سال 1700 تعدادی از قفسه سازان امریکایی تصمیم گرغتند که میزهایی برای بازی بیلیارد، هر چند کوچک به سازند . با وجود این بازی بیلیارد در سرتاسر کشورهای مستعمره گسترش پیدا کرد. مشهرترین آنها بسفورد، مکانی در نیویورک که به دلالان سهام اختصاص داده شده بود.
صنعت بیلیارد امریکا و افزایش باورنکردنی وجه ملی این بازی حق قانونی و اخلاقی میشل فلان معروف به پدر بیلیارد امریکا می باشد. میشل فلان در سال 1850 اولین کتاب را درباره بیلیارد امریکایی نوشت. او یک مبتکر بود و هدفش طراحی میز جدیدی برای بازی بیلیارد بود. او با قرار دادن لوزیهایی بر روی بستر میز و ساختن گوشه هایی برای آن، میز جدیدی طراحی کرد و به هدفش رسید. او همچنین اولین نویسنده ای بود که مرتباً یک ستون روزنامه را با نوشتن مقاله هایی در مورد بازی بیلیارد امریکایی پر می کرد.
بازی بیلیارد امریکایی حاکم تا سال 1870 همان بازی بیلیارد 4 توپه بود که معمولاً بر روی یک میز بزرگ 11 یا 12 فوت با چهار حفره و چهار توپ که 2 توپ آن سفید و 2 توپ دیگر قرمز بودند انجام می شد.
بازی Fifteen _Ball Pool( بیلیارد 15 توپه) ، با 15 توپ مورد نظر که اعداد 1 تا 15 بر روی توپها نوشته شده بود انجام می شد. هر توپی را که بازیکن در حفره می انداخت بر اساس شماره روی آن امتیاز دریافت می کرد. مجموع شماره های توپها در یک سری 120 بود و کسی که نصف بیشتر این مجموع را بدست می آورد ( حداقل 61 امتیاز ) برنده محسوب می شد این بازی که به آن ( بیلیارد 61 ) می گفتند، در اولین مسابقات قهرمانی امریکا در سال 1878 بکار برده شد و یک فرد کانادایی به نام سیریل داین قهرمان این مسابقات شد. در سال 1888 به این نتیجه رسیدند که عادلانه تر است که امتیازها را بر اساس تعداد توپهایی که بازکن به داخل حفره می اندازد حساب کنند نه بر اساس شماره ای که بر روی توپ نوشته شده است. بنابراین بازی Continuous Pool ( بیلیارد پیوسته ) به عنوان یک بازی قهرمانی جایگزین بازی 15 توپه شد. بازیکنی که آخرین توپ یک مجموعه را