بیماری آنفلوانزای مرغی

اختصاصی از رزفایل بیماری آنفلوانزای مرغی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 7

بیماری آنفلوانزای مرغی

تعریف و توصیف بیماری :

آنفلوانزای مرغی یک بیماری ویروسی واگیردار حاد می باشد که دستگاه تنفس , گوارش و یا عصبی بسیاری از گونه های پرندگان را مبتلا می کند.

این بیماری توسط یک ویروس آنفلوانزا از نوع تیپ A ایجاد می شود. دو نوع ویروس آنفلوانزای مرغی وجود دارد : ویروس آنفلوانزا با قدرت بیماریزایی شدید (HPAI) و ویروس آنفلوانزا با قدرت بیماریزایی (LPAI) شیوع قبلی بیماری آنفلوانزای مرغی در انگلستان سال 1991 اتفاق افتاد.

تاریخچه و گسترش بیماری :

فرم بیماری آنفلوانزای مرغی با قدرت بیماریزایی بیشتر بعنوان طاعون مرغی شناخته شد. این بیماری برای اولین بار بیش از هزار سال پیش (در حدود سال 1878) در کشور ایتالیا ظاهر شد. آنفلوانزای مرغی فوق حاد (با قدرت بیماریزایی شدید) اولین بار در ایالت متحد آمریکا سالهای 25- 1924 تشخیص داده شد. این بیماری دوباره در سال 1929 اتفاق افتاد و مجدداً (برای اولین بار) ریشه کن شد- تیپ A ویروس آنفلوانزا با قدرت بیماریزایی متوسط و شدید در تمام نقاط دنیا اتفاق افتاده است. تیپ A ویروس آنفلوانزا با قدرت بیماریزایی شدید معمولاً از پرندگان زنده آزاد در اروپا و سایر جاها با ساب تایپ (HA) H7 و H5 جداسازی گردیده است.

شیوع بیماری آنفلوانزای فوق حاد در نواحی پنسیلوانیا و آمریکا در سالهای 84- 1983 به ثبت رسیده است.

شیوع این بیماری اخیراً در استرالیا ، پاکستان ، هنگ کنگ ، ایتالیا ، چین و مکزیک اتفاق افتاده است. یک شیوع جدی این بیماری در هلند سال 2003 اتفاق افتاد و گسترش آن به کشورهای بلژیک و آلمان حدود 250 فارم را مبتلا کرد و مجبور به کشتار بیش از 28 میلیون مرغ( طیور) شدند.

اپیدمی جدی این بیماری درژاپن ، کره جنوبی و جنوب شرقی آسیا در اوایل سال 2004 اتفاق افتاد. این شیوع هنوز به کشور چین و قسمتهای جنوب شرقی آسیا در حال پیشرفت است.

مدارکی در دست است که ویروس H5 با قدرت بیماریزایی ضعیف می تواند به نوع پاتوژنیستیه زیاد (قدرت بیماریزایی شدید)تبدیل شود.

تعداد کمی از موارد بیماری آنفلوانزای مرغی در آمریکا در اوایل سال 2004 وجود داشت ، نوع آمریکایی (این بیماری) در تگزاس نیز وجود داشت ، به هر حال تیپ H5N2 همان نوع جنوب شرقی آسیا نبود.

علائم کلینیکی :

علائم تیپیک بیماری کنونی (فعلی) بطور ناگهانی با مبتلا شدن پرندگان ، ادم در ناحیه سر ، سیانوزه شدن تاج و ریش ، تیرگی ، از دست دادن اشتها ، اختلال در تنفس ،اسهال و کاهش تولید تخم مرغ می باشد. پرندگان اغلب بدون ظاهر شدن علائم بیماری می میرند. به هر حال پرندگان ، تغییر قابل ملاحظه ای در علائم کلینیکی و شدت بیماری می توانند داشته باشند.

کالبد گشایی :

یافته های کالبد گشایی بطور چشمگیر متفاوت است اما اثرات غالب احتقان و هموراژی روی ارگانهای مبتلا می باشد. نقاط نکروزه ممکن است در کبد ، ریه ها ، طحال و کلیه ها یافت شود.

ممکن است همچنین به کیسه های هوایی و صفاق نیز منتشر شود و معمولاً پریکاردیت فیبرینی ایجاد می شود. زمانیکه بیماری پرندگان تخم گذار بالغ را مبتلا کند ممکن است پریتونیت ناشی از تخم مرغ بطور غیر طبیعی و ثابت دیده می شود.

انتقال بیماری :

-        تماس مستقیم با ترشحات پرندگان آلوده مخصوصاً با مدفوع

-        غذا ،آب ، وسایل و لباسهای آلوده

-        مرغابی ها و پرندگان دریایی بظاهر سالم ممکن است ویروس را به داخل گله منتقل کنند.

-        تخم مرغهای آلوده شکسته شده ممکن است جوجه ها را در انکوباکور آلوده کند.

قانونگذاری :

قانون بیماریهای طیور سال 2003 (انگلستان) در 30 آوریل 2003 به مرحله اجراء گذارده شد.در این قانون نیازمندیهای بخشنامه شماره EEC / 40/92 اتحادیه اروپا در مورد تدابیر اجتماعی برای کنترل بیماری آنفلوانزای پرندگان پیش بینی شده است(وضع شده است ). قانونگذاری مشابهی برای اسکاتلند و ولز نیز وضع شده است. قانون جدید جایگزین قانون بیماریهای طیور سال 1994 شده و تدابیر فوق را به شترمرغ سانان (شترمرغ،امو(بزمرغ)و ...) همانطور که در بخشنامه شماره 65/92 اتحادیه اروپا پیش بینی شده بود، تعمیم می دهد. این قانون همچنین اختیارات اضافی برای بررسی بیماریهایی که (در حال حاضر) وجود ندارند را نیز می دهد.

قانون 2003 بیماری نیوکاسل و آنفلوانزای پرندگان (انگلستان و ولز) اختیارات جدیدتری نسبت به قانون سلامتی حیوانات اکتبر 2002 پیش بینی نموده و اجازه حذف پیشگیرانه و اختیار ورود و نمونه برداری (از مرغداریها) و کشتار طیور واکسینه همراه با پرداخت غرامت را (به عوامل اجرایی)می دهد. این اختیارات در قالب برنامه Preparedness اضطراری بدنبال افزایش نگرانیها در مورد شیوع بیماری بهار 2003 آنفلوانزای پرندگان در هلند و بلژیک و قبل از آغاز فصل مهاجرت پرندگان با این احتمال که این بیماریها می توانند توسط پرندگان آبزی انتقال یابند ، پیش بینی شد.

دانلود تحقیق کامل درباره آنفلوانزای مرغی

اختصاصی از رزفایل دانلود تحقیق کامل درباره آنفلوانزای مرغی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 6

 آنفلوانزای مرغی

همه ما کم و بیش داستان مرغهای بیمار را شنیده ایم و هر از گاهی از طریق رسانه ها راجع به بیماری هولناک آنفلوانزای مرغی اطلاعاتی بدست می آوریم. این بیماری هرچند وقت یکبار با شیوع خود عده زیادی را به کام مرگ می فرستد و سروصدای زیادی برپا می کند.به گزارش سازمان جهانی بهداشت، همه گیری آنفلوانزا سه یا چهار بار در هر 10سال اتفاق می افتد و همه گیری بعدی آن غیرقابل اجتناب بوده و احتمالاً در آینده نزدیک اتفاق می افتد. آنفلوانزای مرغی یک بیماری ویروسی بسیار مسری است و می تواند یک تهدید جهانی هم برای انواع طیور باشد و این درحالی است که این ویروس می تواند انسان را آلوده کند و متأسفانه این ویروس از انسان نیز قابل سرایت است و باید بزودی منتظر اولین همه گیری آنفلوانزای قرن21 در دنیا باشیم که دانشمندان تخمین می زنند این همه گیری جهانی با مرگ و میر بالایی رخ می دهد؛ یعنی مشابه آنچه که در سالهای 1918و1919 موجب مرگ 40تا50 میلیون نفر شد. تاریخچه آنفلوانزای مرغیاولین بار در سال 1997 در هنگ کنگ زیرگونه ای از آنفلوانزای مرغی(H5N1) باعث بیماری شدید تنفسی در انسانها شد به طوری که سبب ابتلای 18نفر و مرگ 6نفر از آنها شد. همزمان مرگ و میر شدید در پرندگان هنگ کنگ ایجاد شد که مسؤولان بهداشت محلی برای کنترل این آنفلوانزای مرغی مجبور شدند حدود 5/1میلیون قطعه پرنده را نابود کنند. در سال 1999نیز در جریان اپیدمی آنفلوانزای مرغی باز عده ای دیگر مبتلا شدند و در آغاز سال 2003نیز آنفلوانزای مرغی با زیرگروهی دیگر باعث ابتلای حدود 180 انسان شده و سرانجام اپیدمی اخیر از اواسط دسامبر 2003 شروع شده است به طوری که از ابتدای این اپیدمی آنفلوانزای مرغی تا به حال، میلیونها قطعه پرنده تلف شده اند. کشورهایی که در جریان این اپیدمی، بیماری از آنها گزارش شده است عبارتند از:چین، ویتنام، تایلند، کره جنوبی، کامبوج، لائوس، ژاپن، اندونزی، تایوان و پاکستان. به هرحال واقعیت این است که شیوع آنفلونزا تاکنون باعث مرگ حدود 50 میلیون انسان در جهان شده است.آنفلوانزای مرغی چیست؟دکتر محمد صادقی، دامپزشک در مورد این بیماری می گوید:آنفلوانزای مرغی نوعی بیماری ویروسی مشترک بین طیور و انسان است، این بیماری، در بیشتر موارد بوقلمون و مرغ را مبتلا می کند و در برخی از موارد انسان از طریق ذرات آلوده معلق در هوا و از راه تنفسی گرفتار می شود. این بیماری، برای اولین بار در سال 1960 در آفریقای جنوبی شناسایی شد و اولین همه گیری آن در ایران در سال 1977 مشاهده شد. عامل این بیماری نوعی ویروس است که دارای گونه های کشنده و غیرکشنده است. در ایران نوع غیرکشنده آن بصورت بومی وجود دارد. بیماری آنفلوانزای مرغی، علاوه بر آفریقای جنوبی و ایران، در اغلب کشورهای جهان که دارای مراکز پرورش بوقلمون هستند، مشاهده شده است. پس از اولین همه گیری این بیماری در ایران، این بیماری در کشورها نیز بومی شده است.همه گیری هایی که عامل آن ویروس نوع کشنده بیماری است، برای انسان نیز خطرناک و کشنده است. ولی همه گیریهای ناشی از انواع غیر کشنده بیماری به علت قابلیت جهش ویروس غیر کشنده به نوع کشنده نیز حایز اهمیت است، زیرا عدم کنترل این همه گیری ها می تواند باعث گسترش جهانی بیماری در طیور و انتقال آن به انسان شود. وی در مورد علایم بالینی این بیماری می افزاید:مهمترین علایم بالینی در انسان عبارتند از:علایم تنفسی، گوارشی و درد مفاصل. در جوجه بوقلمونها، علایم بالینی مشاهده شده عبارتند از:علایم تنفسی، آب ریزش بینی، ورم ملتحمه و سینوزیت در بوقلمون بالغ، بیماری خفیف تنفسی و کاهش تولید تخم و در جوجه مرغها سینوزیت، عدم تعادل، پیچ خوردن گردن و افسردگی. لازم به ذکر است که تنها در 5 درصد جوجه مرغهای بیمار علایم بیماری بروز می کند. وی تأکید می کند:مهمترین تأثیرات نامطلوب بیماری در طیور که به بروز پیامدهای اقتصادی منجر می شوند عبارتند از:مرگ و میر تعداد بسیاری از طیور و کاهش تخم مرغ. بیماری آنفلوانزای مرغی بر اثر استنشاق ذرات معلق در هوای آلوده به ویروس و تماس مستقیم طیور با یکدیگر گسترش می یابد. این ویروس، شدیداً مسری است و به سرعت از طیور بیمار به طیور سالم، منتقل می شود. نوع کشنده ویروس، از راه تنفس، باعث ابتلای انسان می شود. وی تصریح می کند:بیماری آنفلوانزای مرغی مخصوص افرادی است که در محل پرورش و کشتارگاه طیور در حین انجام کار یا جابجایی اصول ایمنی و بهداشتی را رعایت نمی کنند. بنابراین توصیه شده است کارگران مرغداری ها و افرادی که به هرشکل کار آنها با این اماکن ارتباط دارد، به هنگام ورود و خروج یا درحال انجام کار در مرغداری ها، از دستکش و ماسک استفاده کنند و در فاصله انجام کار و قبل از مصرف خوراکی ها، دستان خود را با آب و صابون بشویند. یکی دیگر از راههای مبارزه و پیشگیری از بیماری در یک منطقه، جلوگیری از احداث کشتارگاه در نزدیکی محل زندگی طیور است. سریع ترین و کم هزینه ترین روش تشخیص بیماری، انجام آزمایش خون در مرغهای بیمار یا مشکوک به بیماری است. دکتر صادقی می گوید:در بیماری آنفلوانزای مرغی با استفاده از واکسن ویروس کشته شده یا ضعیف شده، طیور سالم را در برابر بیماری واکسینه می کنند، ولی هنوز واکسن مؤثری برای جلوگیری از ابتلای انسان به بیماری، ساخته نشده است و داروی مؤثری برای درمان مبتلایان به این بیماری وجود ندارد، به همین دلیل تا حد امکان از نگهداری پرندگان اهلی و وحشی در داخل منزل اجتناب شود. وی در خاتمه خاطرنشان می کند:از اواخر سال 2003به این طرف، دستکم 92نفر بر اثر تماس با گوشت مرغ، به ویروس آنفلوانزای مرغی آلوده شده اند، اما در مواردی انگشت شمار این سوءظن وجود دارد که ویروس آنفلوانزای مرغی جهش کرده و از انسان به انسان منتقل شده باشد.سال گذشته آنفلوانزای مرغی از طریق پاکستان تا پشت مرزهای شرقی کشور ما نیز گسترش پیداکرد. در آن زمان با اقدامات به موقع از انتشار این بیماری جلوگیری شد، اما روند گسترش جهانی آنفلوانزای مرغی نشان می دهد که باید در وضعیت قرنطینه ای کشور و نظارت بر تبادلات دام و طیور به شدت بازنگری شود، در غیر این صورت با ورود این بیماری به کشور به طور قطع علاوه بر خطرات انسانی می تواند میلیاردها تومان خسارت به صنعت مرغداری کشور وارد شود.این بیماری چگونه سرایت می کنددکتر حمید عمادی، متخصص بیماری های عفونی و عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران در مورد آنفلوانزای مرغی می گوید:ویروس آنفلوانزای A معمولاً علاوه بر انسان می تواند باعث بیماری آنفلوانزا در پرندگان، خوکها اسبها و نهنگها شود. نوعی از ویروس آنفلوانزا که باعث ایجاد بیماری آنفلونزا در پرندگان می شود، به نام آنفلوانزای مرغی معروف است. وی با بیان اینکه بیماری آنفلوانزای مرغی معمولاً دارای طیف وسیعی از نشانه های بالینی است، می گوید:در یک طرف طیف، بیماری خفیف و بی علامت و درطرف دیگر بسیار شدید و مرگبار است که صد در صد موارد باعث مرگ می شود. وی می افزاید:نوع و علت بیماری آنفلوانزای مرغی معمولاً در پرندگان مختلف متفاوت است به طور مثال:بیماری در پرندگان اهلی به خصوص بوقلمون، مرغ و خروس بسیار شدید و کشنده است درحالی که پرندگان وحشی به خصوص پرندگان آبزی مانند اردکها، بیماری کاملاً خفیف و بی علامت

آنفلوانزای مرغی

اختصاصی از رزفایل آنفلوانزای مرغی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 6

 آنفلوانزای مرغی

همه ما کم و بیش داستان مرغهای بیمار را شنیده ایم و هر از گاهی از طریق رسانه ها راجع به بیماری هولناک آنفلوانزای مرغی اطلاعاتی بدست می آوریم. این بیماری هرچند وقت یکبار با شیوع خود عده زیادی را به کام مرگ می فرستد و سروصدای زیادی برپا می کند.به گزارش سازمان جهانی بهداشت، همه گیری آنفلوانزا سه یا چهار بار در هر 10سال اتفاق می افتد و همه گیری بعدی آن غیرقابل اجتناب بوده و احتمالاً در آینده نزدیک اتفاق می افتد. آنفلوانزای مرغی یک بیماری ویروسی بسیار مسری است و می تواند یک تهدید جهانی هم برای انواع طیور باشد و این درحالی است که این ویروس می تواند انسان را آلوده کند و متأسفانه این ویروس از انسان نیز قابل سرایت است و باید بزودی منتظر اولین همه گیری آنفلوانزای قرن21 در دنیا باشیم که دانشمندان تخمین می زنند این همه گیری جهانی با مرگ و میر بالایی رخ می دهد؛ یعنی مشابه آنچه که در سالهای 1918و1919 موجب مرگ 40تا50 میلیون نفر شد. تاریخچه آنفلوانزای مرغیاولین بار در سال 1997 در هنگ کنگ زیرگونه ای از آنفلوانزای مرغی(H5N1) باعث بیماری شدید تنفسی در انسانها شد به طوری که سبب ابتلای 18نفر و مرگ 6نفر از آنها شد. همزمان مرگ و میر شدید در پرندگان هنگ کنگ ایجاد شد که مسؤولان بهداشت محلی برای کنترل این آنفلوانزای مرغی مجبور شدند حدود 5/1میلیون قطعه پرنده را نابود کنند. در سال 1999نیز در جریان اپیدمی آنفلوانزای مرغی باز عده ای دیگر مبتلا شدند و در آغاز سال 2003نیز آنفلوانزای مرغی با زیرگروهی دیگر باعث ابتلای حدود 180 انسان شده و سرانجام اپیدمی اخیر از اواسط دسامبر 2003 شروع شده است به طوری که از ابتدای این اپیدمی آنفلوانزای مرغی تا به حال، میلیونها قطعه پرنده تلف شده اند. کشورهایی که در جریان این اپیدمی، بیماری از آنها گزارش شده است عبارتند از:چین، ویتنام، تایلند، کره جنوبی، کامبوج، لائوس، ژاپن، اندونزی، تایوان و پاکستان. به هرحال واقعیت این است که شیوع آنفلونزا تاکنون باعث مرگ حدود 50 میلیون انسان در جهان شده است.آنفلوانزای مرغی چیست؟دکتر محمد صادقی، دامپزشک در مورد این بیماری می گوید:آنفلوانزای مرغی نوعی بیماری ویروسی مشترک بین طیور و انسان است، این بیماری، در بیشتر موارد بوقلمون و مرغ را مبتلا می کند و در برخی از موارد انسان از طریق ذرات آلوده معلق در هوا و از راه تنفسی گرفتار می شود. این بیماری، برای اولین بار در سال 1960 در آفریقای جنوبی شناسایی شد و اولین همه گیری آن در ایران در سال 1977 مشاهده شد. عامل این بیماری نوعی ویروس است که دارای گونه های کشنده و غیرکشنده است. در ایران نوع غیرکشنده آن بصورت بومی وجود دارد. بیماری آنفلوانزای مرغی، علاوه بر آفریقای جنوبی و ایران، در اغلب کشورهای جهان که دارای مراکز پرورش بوقلمون هستند، مشاهده شده است. پس از اولین همه گیری این بیماری در ایران، این بیماری در کشورها نیز بومی شده است.همه گیری هایی که عامل آن ویروس نوع کشنده بیماری است، برای انسان نیز خطرناک و کشنده است. ولی همه گیریهای ناشی از انواع غیر کشنده بیماری به علت قابلیت جهش ویروس غیر کشنده به نوع کشنده نیز حایز اهمیت است، زیرا عدم کنترل این همه گیری ها می تواند باعث گسترش جهانی بیماری در طیور و انتقال آن به انسان شود. وی در مورد علایم بالینی این بیماری می افزاید:مهمترین علایم بالینی در انسان عبارتند از:علایم تنفسی، گوارشی و درد مفاصل. در جوجه بوقلمونها، علایم بالینی مشاهده شده عبارتند از:علایم تنفسی، آب ریزش بینی، ورم ملتحمه و سینوزیت در بوقلمون بالغ، بیماری خفیف تنفسی و کاهش تولید تخم و در جوجه مرغها سینوزیت، عدم تعادل، پیچ خوردن گردن و افسردگی. لازم به ذکر است که تنها در 5 درصد جوجه مرغهای بیمار علایم بیماری بروز می کند. وی تأکید می کند:مهمترین تأثیرات نامطلوب بیماری در طیور که به بروز پیامدهای اقتصادی منجر می شوند عبارتند از:مرگ و میر تعداد بسیاری از طیور و کاهش تخم مرغ. بیماری آنفلوانزای مرغی بر اثر استنشاق ذرات معلق در هوای آلوده به ویروس و تماس مستقیم طیور با یکدیگر گسترش می یابد. این ویروس، شدیداً مسری است و به سرعت از طیور بیمار به طیور سالم، منتقل می شود. نوع کشنده ویروس، از راه تنفس، باعث ابتلای انسان می شود. وی تصریح می کند:بیماری آنفلوانزای مرغی مخصوص افرادی است که در محل پرورش و کشتارگاه طیور در حین انجام کار یا جابجایی اصول ایمنی و بهداشتی را رعایت نمی کنند. بنابراین توصیه شده است کارگران مرغداری ها و افرادی که به هرشکل کار آنها با این اماکن ارتباط دارد، به هنگام ورود و خروج یا درحال انجام کار در مرغداری ها، از دستکش و ماسک استفاده کنند و در فاصله انجام کار و قبل از مصرف خوراکی ها، دستان خود را با آب و صابون بشویند. یکی دیگر از راههای مبارزه و پیشگیری از بیماری در یک منطقه، جلوگیری از احداث کشتارگاه در نزدیکی محل زندگی طیور است. سریع ترین و کم هزینه ترین روش تشخیص بیماری، انجام آزمایش خون در مرغهای بیمار یا مشکوک به بیماری است. دکتر صادقی می گوید:در بیماری آنفلوانزای مرغی با استفاده از واکسن ویروس کشته شده یا ضعیف شده، طیور سالم را در برابر بیماری واکسینه می کنند، ولی هنوز واکسن مؤثری برای جلوگیری از ابتلای انسان به بیماری، ساخته نشده است و داروی مؤثری برای درمان مبتلایان به این بیماری وجود ندارد، به همین دلیل تا حد امکان از نگهداری پرندگان اهلی و وحشی در داخل منزل اجتناب شود. وی در خاتمه خاطرنشان می کند:از اواخر سال 2003به این طرف، دستکم 92نفر بر اثر تماس با گوشت مرغ، به ویروس آنفلوانزای مرغی آلوده شده اند، اما در مواردی انگشت شمار این سوءظن وجود دارد که ویروس آنفلوانزای مرغی جهش کرده و از انسان به انسان منتقل شده باشد.سال گذشته آنفلوانزای مرغی از طریق پاکستان تا پشت مرزهای شرقی کشور ما نیز گسترش پیداکرد. در آن زمان با اقدامات به موقع از انتشار این بیماری جلوگیری شد، اما روند گسترش جهانی آنفلوانزای مرغی نشان می دهد که باید در وضعیت قرنطینه ای کشور و نظارت بر تبادلات دام و طیور به شدت بازنگری شود، در غیر این صورت با ورود این بیماری به کشور به طور قطع علاوه بر خطرات انسانی می تواند میلیاردها تومان خسارت به صنعت مرغداری کشور وارد شود.این بیماری چگونه سرایت می کنددکتر حمید عمادی، متخصص بیماری های عفونی و عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران در مورد آنفلوانزای مرغی می گوید:ویروس آنفلوانزای A معمولاً علاوه بر انسان می تواند باعث بیماری آنفلوانزا در پرندگان، خوکها اسبها و نهنگها شود. نوعی از ویروس آنفلوانزا که باعث ایجاد بیماری آنفلونزا در پرندگان می شود، به نام آنفلوانزای مرغی معروف است. وی با بیان اینکه بیماری آنفلوانزای مرغی معمولاً دارای طیف وسیعی از نشانه های بالینی است، می گوید:در یک طرف طیف، بیماری خفیف و بی علامت و درطرف دیگر بسیار شدید و مرگبار است که صد در صد موارد باعث مرگ می شود. وی می افزاید:نوع و علت بیماری آنفلوانزای مرغی معمولاً در پرندگان مختلف متفاوت است به طور مثال:بیماری در پرندگان اهلی به خصوص بوقلمون، مرغ و خروس بسیار شدید و کشنده است درحالی که پرندگان وحشی به خصوص پرندگان آبزی مانند اردکها، بیماری کاملاً خفیف و بی علامت

تحقیق در مورد وشهای مراقبت آنفلوانزای پرندگان در انسان

اختصاصی از رزفایل تحقیق در مورد وشهای مراقبت آنفلوانزای پرندگان در انسان دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 5

وشهای مراقبت آنفلوانزای پرندگان در انسان

/

مقدمه: بیماری آنفلونزای پرندگان نوعی از آنفلونزای A می باشد که در جمعیت حیوانات بخصوص ماکیان (بیماری در سایر حیوانات نظیر خوک ، سگ ، گربه و ... نیز دیده شده است) ایجاد می گردد و می تواند در انسان نیز موجب ایجاد نوع حاد با مرگ و میر بالا شود . سویه H5N1 که توانایی ایجاد فرم حاد بیماری را در انسان دارد اخیرا در جمهوری روسیه و قزاقستان در بین پرندگان شیوع یافته بطوری که تاکنون 120 هزار قطعه ماکیان در روسیه و 9 هزار قطعه ماکیان در قزاقستان تلف یا معدوم شده است (تاکنون 150 میلیون قطعه طیور در آسیای جنوب شرقی بعلت ابتلا به این نوع سویه ویروس معدوم یا تلف شده است ). پرندگان مهاجر از جمله غاز و اردک منبع طبیعی می‌باشند و بعلت مهاجرت این پرندگان از جمهوری های یاد شده کشور ما نیز در خطر بروز موارد بیماری در بین پرندگان اهلی و وحشی بومی ‌و به تبع آن افراد انسانی می‌باشد. هر چند انتقال ویروس از پرنده به انسان به آسانی صورت نمی‌گیرد و موارد انسانی گزارش شده نیز بیشتر در ارتباط با تماس مستقیم با پرندگان آلوده یا تلف شده بوده است لیکن در صورت موتاسیون و فراهم شدن شرایط انتقال ویروس به انسان و همچنین کسب توانایی انتقال ویروس از انسان به انسان دیگر (هنوز تأیید نشده است) می‌تواند منجر به یک پاندمی ‌آنفلوانزا گردد. طیور در معرض خطر ابتلا جوجه‌ها، بوقلمون، اردک و غاز می‌باشند و انواع بومی‌این پرندگان به دلیل احتمال تماس با انواع پرندگان مهاجر بیشتر امکان بروز بیماری را داشته و می‌توانند بعنوان منبع بیماری مطرح ‌باشند. در ایران هنوز این سویه ویروس بعنوان عامل بیماری‌زا در انسان و یا جمعیت حیوانات ثبت و گزارش نشده است ولی افرادی که با طیور سر و کار دارند (کارکنان مرغداری‌ها، پرسنل دامپزشکی، پرسنل محیط زیست و...) و یا از مناطقی که بیماری اندمیک می‌باشد مراجعت کرده‌اند در معرض خطر بوده و بایستی تحت مراقبت قرار گیرند. موارد زیر در معرض خطر بیماری می‌باشند: وجود علائم بالینی بیماری تنفسی حاد که علتی برای آن مشخص نشود. مرگ بدلیل بیماری تنفسی حاد که نتوان علتی برای آن مشخص نمود. تماس‌های شغلی شامل: کارگران مزارع ماکیان اهلی (مرغداری‌ها، پرورش اردک، بوقلمون و شتر مرغ) و خوک، افرادی که در حمل طیور زنده و یا معدوم شده فعالیت دارند و افرادی که در مغازه‌های فروش حیوانات زنده کار می‌کنند. آشپزها و مشاغل مشابه که با ماکیان اهلی زنده یا اخیراً کشته شده سر و کار دارند. فروشندگان پرنده‌های دست‌آموز. دامپزشکان شاغل در صنعت طیور. افرادی که در آزمایشگاههایی که نمونه ها برای ویروس آنفلونزای A/H5 وA/H7 بررسی می شوند ، فعالیت دارند . کارکنان مراقبت های بهداشتی افراد ساکن در مناطقی که مرگ ماکیان خانگی و پرندگان وحشی بیش از حد مورد انتظار اتفاق افتاده است. سابقه مسافرت 7 روز قبل از شروع علائم به کشور یا منطقه ای که طغیان آنفلونزایA(H5N1) در جمعیت حیوانی گزارش شده است (ویتنام، چین، لائوس، تایلند، کمبوجیه، اندونزی، کره، ژاپن، پاکستان، روسیه و قزاقستان) به همراه حداقل یکی از موارد زیر: تماس (کمتر از یک متر) با ماکیان زنده یا مرده، پرندگان وحشی یا خوک در هر جایی از کشورهای فوق. مراجعه به محلی که ماکیان اهلی یا خوک مبتلا (تأیید شده) در 6 هفته قبل وجود داشته‌اند. تماس (لمس کردن یا فاصله شنیدن صحبت معمولی) با یک مورد انسانی تأیید شده آلوده به آنفلوانزای A/H5 تماس (لمس کردن یا فاصله شنیدن صحبت معمولی) با یک شخص مبتلا به بیماری حاد تنفسی با علت نامعلوم که بعداً منجر به مرگ وی شده است. اطلاعات مورد نیاز: نظر به اهمیت راه انتقال بیماری اطلاعات اولیه در مورد سابقه تماس جهت اقدامات بعدی بسیار با اهمیت است و اطلاعات زیر در موارد تشخیص داده شده مورد نیاز می‌باشد: - زمان شروع علائم بیماری - سابقه تماس با ماکیان - وجود مرگ و میر بیش از حد انتظار در ماکیان منطقه - شغل - سابقه تماس با موارد تأیید شده انسانی - سابقه تماس با افرادی که بدلیل ابتلا به بیماری حاد تنفسی بدون علت مشخصی فوت کرده‌اند تعاریف موارد مبتلا به آنفلونزای A/H5 و A/H7 تعریف مورد مشکوک مبتلا به آنفلونزای A/H5 و A/H7 هر بیمار تب دار (درجه حرارت بیشتر از 38 درجه سانتی گراد ) به همراه حداقل یکی از علائم سرفه ، گلودرد ، تنگی نفس ، و کونژونکتیویت به همراه حداقل یک از یافته های زیر : 1) سابقه تماس در 7 روز قبل از شروع علائم با پرندگان بخصوص مرغ که بدلیل یک بیماری مرده باشد . 2)وجود سابقه تماس در طی 7 روز قبل از شروع علائم با یک مورد تایید شده آنفلونزای A/H5 و A/H7 که در مرحله واگیر داری بیماری بوده است (یک روز قبل از شروع علائم تا 7 روز بعد از شروع علائم) . 3) سابقه تماس در طی هفت روز قبل از شروع علائم با سطوح و محیط آلوده به عامل آنفلونزای پرندگان 4) در طی هفت روز قبل از شروع علائم سابقه کار در آزمایشگاهی که نمونه های انسانی یا حیوانی مشکوک به آلودگی آنفلونزای پرندگان بسیار بیماری زا (HPAI ) داشته اند . 5) وجود یک تست آزمایشگاهی مثبت آنفلونزای A که نتواند نوع ویروس را مشخص کند . II مرگ بدلیل بیماری حاد تنفسی با علت نامشخص و حداقل یکی از موارد زیر : 1) اقامت در مناطقی که موارد مشکوک یا تأیید شده آلودگی با آنفلوانزای بسیار بیماری‌زا (HPAI) گزارش شده است. 2) وجود سابقه تماس در طی 7 روز قبل از شروع علائم با یک مورد تأیید شده انسانی آنفلوانزای A/H5 که در مرحله واگیرداری بیماری بوده است. تعریف مورد احتمالی مبتلا به آنفلونزای A/H5 و A/H7 : هر بیمار مشکوک به همراه شواهد آزمایشگاهی محدود برای آنفلونزای A/H5 وA/H7 (جداسازی آنتی بادی اختصاصی H5 یا H7 در یک نمونه سرم ) تعریف مورد قطعی مبتلا به آنفلونزای A/H5 و A/H7 : مورد مشکوک یا محتمل به همراه حداقل یکی از آزمایش‌های زیر: 1) نتیجه کشت مثبت برای آنفلونزای A/H5 و A/H7 2) PCR مثبت برای آنفلونزای A/H5 و A/H7 3) روش IFA با بکار بردن موکلونال آنتی بادی آنفلونزای A/H5 و A/H7 مثبت 4)چهار برابر افزایش تیتر آنتی بادی اختصاصی آنفلونزای A/H5 و A/H7 در دو نمونه سرم پیگیری موارد مشکوک انسانی: موارد مشکوک انسانی بایستی طبق لیست خطی از شهرستان به دانشگاه و از دانشگاه به مرکز مدیریت بیماری‌ها گزارش گردند و فرم بررسی اپیدمیولوژیک تکمیل و پس از بهبودی یا فوت ارسال گردد. موارد مشکوک بایستی تا 24 ساعت پس از قطع تب در بیمارستان تحت نظر قرار گیرند ، یا در صورتی که علت دیگری برای بیماری تشخیص داده شده زودتر مرخص گردند . اقدامات پیشگیری از انتقال تنفسی و بهداشت دست‌ها (شست و شوی دست ها با آب و صابون به مدت 15 تا 20 ثانیه )برای کاهش خطر انتقال ویروس بسیار با اهمیت است . ارزیابی موارد مشکوک: یک نمونه از مجرای تنفسی برای موارد مشکوک گرفته شود (برای مثال سواپ نازوفارنکس ) ، نمونه باید برای آنفلونزای A به روش RT-PCR بررسی شود و در صورت مثبت بودن برای H1 وH3 با همین روش بررسی شود . دو نمونه سرم مرحله حاد (هفته اول شروع بیماری) و مرحله نقاهت (بعد از سه هفته از شروع بیماری) جهت بررسی آنتی‌بادی آنفلوانزای پرندگان تهیه شود. اقدامات لازم در هنگام بروز آنفلوانزای پرندگان در مرغداری‌ها برای افراد در معرض خطر پس از تایید اولین مورد آلودگی ماکیان به A/H5 در صورت بروز مورد مشکوک به آنفلونزا در مرغداری بر اساس گزارش اداره کل دامپزشکی استان ، داروی ضد ویروس Oseltamivir به میزان 75 میلیگرم روزانه و در صورت نبود این دارو داروی آمانتادین به میزان 200 میلیگرم روزانه برای کارکنان مرغداری و افراد شاغل در آن شروع می گردد تا نتایج آزمایشگاهی نشان دهد که علت بروز آنفلونزای H5 نمی باشد که پس از اعلام علل دیگر دارو قطع می گردد و در صورت تایید وجود H5 دارو حداقل برای 7 روز یا زمانی که افراد در تماس ماکیان عفونی در مرغداری مزبور و مرغداری های با شعاع یک کیلومتر یا سطوح و محیط آلوده هستند ، تجویز می گردد . در صورت تأیید وجود H5 در اولین فرصت نسبت به واکسیناسیون این افراد و شاغلین در مرغداری های تا شعاع پنج کیلومتری بر علیه آنفلوانزای انسانی نیز اقدام می‌گردد. همچنین استفاده از وسایل ایمنی شامل: دستکش یک بار مصرف، روپوش یا لباس مناسب آستین بلند، چکمه یا روکفشی یک بار مصرف ، عینک برای محافظت غشاء مخاطی چشم ، کلاه ، ماسک های یک بار مصرف N-100 یا N-99 یا N-95 که برای عوامل خطرناک دیگر محیطی (برای مثال ذرات معلق یا گرد و غبار) توصیه شده است . پس از هر بار استفاده همه وسایل باید بطور مناسب معدوم گردند . شتشوی دست ها با آب و صابون برای 15 تا 20 ثانیه پس از در آوردن وسایل ایمنی یا هر گونه تماس مشکوک الزامی است . استفاده از وسایل و انجام اقدامات فوق با نظر دامپزشکی استان و واحد بهداشت محیط برای همه افرادی که در مرغداری مشکوک کار می کنند و در معدوم کردن مرغ های مشکوک مشارکت دارند الزامی است و معدوم کردن آنها لازم است . برای ضد عفونی کردن وسایل آلوده به خون و مایعات بدن بیماران مشکوک ، هیپوکلرید سدیم 1% و برای ضدعفونی کردن سطوح فلزی صاف که مواد سفید کننده نمی توان استفاده کردبرای مثال روی میز ، از الکل 70% استفاده می شود . توصیه به مسافران منعی برای مسافرت افرا به مناطقی که آلودگی A/H5 و A/H7 ثابت شده است وجود ندارد . هیچگونه شواهدی که نشان دهد بیماری از انسان به انسان منتقل می شود وجود ندارد و افراد محدودی که مبتلا

آنفلوانزای مرغی

اختصاصی از رزفایل آنفلوانزای مرغی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 7

 آنفلوانزای مرغی

همه ما کم و بیش داستان مرغهای بیمار را شنیده ایم و هر از گاهی از طریق رسانه ها راجع به بیماری هولناک آنفلوانزای مرغی اطلاعاتی بدست می آوریم. این بیماری هرچند وقت یکبار با شیوع خود عده زیادی را به کام مرگ می فرستد و سروصدای زیادی برپا می کند.به گزارش سازمان جهانی بهداشت، همه گیری آنفلوانزا سه یا چهار بار در هر 10سال اتفاق می افتد و همه گیری بعدی آن غیرقابل اجتناب بوده و احتمالاً در آینده نزدیک اتفاق می افتد. آنفلوانزای مرغی یک بیماری ویروسی بسیار مسری است و می تواند یک تهدید جهانی هم برای انواع طیور باشد و این درحالی است که این ویروس می تواند انسان را آلوده کند و متأسفانه این ویروس از انسان نیز قابل سرایت است و باید بزودی منتظر اولین همه گیری آنفلوانزای قرن21 در دنیا باشیم که دانشمندان تخمین می زنند این همه گیری جهانی با مرگ و میر بالایی رخ می دهد؛ یعنی مشابه آنچه که در سالهای 1918و1919 موجب مرگ 40تا50 میلیون نفر شد. تاریخچه آنفلوانزای مرغیاولین بار در سال 1997 در هنگ کنگ زیرگونه ای از آنفلوانزای مرغی(H5N1) باعث بیماری شدید تنفسی در انسانها شد به طوری که سبب ابتلای 18نفر و مرگ 6نفر از آنها شد. همزمان مرگ و میر شدید در پرندگان هنگ کنگ ایجاد شد که مسؤولان بهداشت محلی برای کنترل این آنفلوانزای مرغی مجبور شدند حدود 5/1میلیون قطعه پرنده را نابود کنند. در سال 1999نیز در جریان اپیدمی آنفلوانزای مرغی باز عده ای دیگر مبتلا شدند و در آغاز سال 2003نیز آنفلوانزای مرغی با زیرگروهی دیگر باعث ابتلای حدود 180 انسان شده و سرانجام اپیدمی اخیر از اواسط دسامبر 2003 شروع شده است به طوری که از ابتدای این اپیدمی آنفلوانزای مرغی تا به حال، میلیونها قطعه پرنده تلف شده اند. کشورهایی که در جریان این اپیدمی، بیماری از آنها گزارش شده است عبارتند از:چین، ویتنام، تایلند، کره جنوبی، کامبوج، لائوس، ژاپن، اندونزی، تایوان و پاکستان. به هرحال واقعیت این است که شیوع آنفلونزا تاکنون باعث مرگ حدود 50 میلیون انسان در جهان شده است.آنفلوانزای مرغی چیست؟دکتر محمد صادقی، دامپزشک در مورد این بیماری می گوید:آنفلوانزای مرغی نوعی بیماری ویروسی مشترک بین طیور و انسان است، این بیماری، در بیشتر موارد بوقلمون و مرغ را مبتلا می کند و در برخی از موارد انسان از طریق ذرات آلوده معلق در هوا و از راه تنفسی گرفتار می شود. این بیماری، برای اولین بار در سال 1960 در آفریقای جنوبی شناسایی شد و اولین همه گیری آن در ایران در سال 1977 مشاهده شد. عامل این بیماری نوعی ویروس است که دارای گونه های کشنده و غیرکشنده است. در ایران نوع غیرکشنده آن بصورت بومی وجود دارد. بیماری آنفلوانزای مرغی، علاوه بر آفریقای جنوبی و ایران، در اغلب کشورهای جهان که دارای مراکز پرورش بوقلمون هستند، مشاهده شده است. پس از اولین همه گیری این بیماری در ایران، این بیماری در کشورها نیز بومی شده است.همه گیری هایی که عامل آن ویروس نوع کشنده بیماری است، برای انسان نیز خطرناک و کشنده است. ولی همه گیریهای ناشی از انواع غیر کشنده بیماری به علت قابلیت جهش ویروس غیر کشنده به نوع کشنده نیز حایز اهمیت است، زیرا عدم کنترل این همه گیری ها می تواند باعث گسترش جهانی بیماری در طیور و انتقال آن به انسان شود. وی در مورد علایم بالینی این بیماری می افزاید:مهمترین علایم بالینی در انسان عبارتند از:علایم تنفسی، گوارشی و درد مفاصل. در جوجه بوقلمونها، علایم بالینی مشاهده شده عبارتند از:علایم تنفسی، آب ریزش بینی، ورم ملتحمه و سینوزیت در بوقلمون بالغ، بیماری خفیف تنفسی و کاهش تولید تخم و در جوجه مرغها سینوزیت، عدم تعادل، پیچ خوردن گردن و افسردگی. لازم به ذکر است که تنها در 5 درصد جوجه مرغهای بیمار علایم بیماری بروز می کند. وی تأکید می کند:مهمترین تأثیرات نامطلوب بیماری در طیور که به بروز پیامدهای اقتصادی منجر می شوند عبارتند از:مرگ و میر تعداد بسیاری از طیور و کاهش تخم مرغ. بیماری آنفلوانزای مرغی بر اثر استنشاق ذرات معلق در هوای آلوده به ویروس و تماس مستقیم طیور با یکدیگر گسترش می یابد. این ویروس، شدیداً مسری است و به سرعت از طیور بیمار به طیور سالم، منتقل می شود. نوع کشنده ویروس، از راه تنفس، باعث ابتلای انسان می شود. وی تصریح می کند:بیماری آنفلوانزای مرغی مخصوص افرادی است که در محل پرورش و کشتارگاه طیور در حین انجام کار یا جابجایی اصول ایمنی و بهداشتی را رعایت نمی کنند. بنابراین توصیه شده است کارگران مرغداری ها و افرادی که به هرشکل کار آنها با این اماکن ارتباط دارد، به هنگام ورود و خروج یا درحال انجام کار در مرغداری ها، از دستکش و ماسک استفاده کنند و در فاصله انجام کار و قبل از مصرف خوراکی ها، دستان خود را با آب و صابون بشویند. یکی دیگر از راههای مبارزه و پیشگیری از بیماری در یک منطقه، جلوگیری از احداث کشتارگاه در نزدیکی محل زندگی طیور است. سریع ترین و کم هزینه ترین روش تشخیص بیماری، انجام آزمایش خون در مرغهای بیمار یا مشکوک به بیماری است. دکتر صادقی می گوید:در بیماری آنفلوانزای مرغی با استفاده از واکسن ویروس کشته شده یا ضعیف شده، طیور سالم را در برابر بیماری واکسینه می کنند، ولی هنوز واکسن مؤثری برای جلوگیری از ابتلای انسان به بیماری، ساخته نشده است و داروی مؤثری برای درمان مبتلایان به این بیماری وجود ندارد، به همین دلیل تا حد امکان از نگهداری پرندگان اهلی و وحشی در داخل منزل اجتناب شود. وی در خاتمه خاطرنشان می کند:از اواخر سال 2003به این طرف، دستکم 92نفر بر اثر تماس با گوشت مرغ، به ویروس آنفلوانزای مرغی آلوده شده اند، اما در مواردی انگشت شمار این سوءظن وجود دارد که ویروس آنفلوانزای مرغی جهش کرده و از انسان به انسان منتقل شده باشد.سال گذشته آنفلوانزای مرغی از طریق پاکستان تا پشت مرزهای شرقی کشور ما نیز گسترش پیداکرد. در آن زمان با اقدامات به موقع از انتشار این بیماری جلوگیری شد، اما روند گسترش جهانی آنفلوانزای مرغی نشان می دهد که باید در وضعیت قرنطینه ای کشور و نظارت بر تبادلات دام و طیور به شدت بازنگری شود، در غیر این صورت با ورود این بیماری به کشور به طور قطع علاوه بر خطرات انسانی می تواند میلیاردها تومان خسارت به صنعت مرغداری کشور وارد شود.