لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 8
ریاضیات
ریاضیات عموما مطالعه الگوی ساختار، تحول، و فضا تعریف شده است؛ بصورت غیر رسمی تر، ممکن است بگویند مطالعهاعداد و اشکال است.تعریف ریاضیات بر حسب وسعت دامنة آن و نیز بسط دامنة فکر ریاضی تغییر کرده است.
ریاضیات زبانی خاص خود دارد،که در آن به جای کلمات و علائم نقطه گذاری از اعداد و نمادها استفاده میشود. در منظر صاحبان فکر، تحقیق بدیهیات ساختارهای مجرد تعریف شده، با استفاده از منطق و نماد سازی ریاضی میباشد.
نخستین اعداد ثبت شده خطوطی بودند که روی یک چوب کشیده میشدند،که اصطلاحا آنها را چوبخط مینامیدند.این خطوط به شکل دسته های کوچک دو یا پنج تایی کشیده میشدند.سرانجام به این دسته ها نمادهای خاصی اختصاص داده شد(5،2 و غیره)و یک دستگاه حساب ایجاد شد.
ریاضیدانان نمادهای خاصی را به جای کلماتی از قبیل به اضافه و مساوی است با وضع کردند،همچنین کلمات خاصی را برای بیان مفاهیم جدید ابداع کردند.
چنانکه زمانی آن ار علم عدد ، زمانی علم فضا ، گاه علم کمیات ، و زمانی علم مقادیر متصل و منفصل خوانده اند.ریاضیات درباره حساب ، هندسه ، جبر و مقابله بحث می کند که ما در اینجا به سراغ تاریخ هر یک از آنها می رویم. ساختارهای بخصوصی که در ریاضیات مورد تحقیق و بررسی قرار میگیرند اغلب در علوم طبیعی منشاء دارند، و بسیار عمومی در فیزیک، ولی ریاضیات ساختارهای دلایلی را نیز بررسی می نماید که بصورت خالص در مورد باطن ریاضی است، زیرا ریاضیات می توانند برای مثال، یک عمومیت متحد شده را برای زیر-میدانهای متعدد، یا ابزارهای مفید را برای محاسبات عمومی، فراهم نماید. در نهایت، ریاضیدانان بسیاری در مورد مطالبی که مطالعه می نمایند که منحصرا دلایل علمی محض داشته، ریاضیات را بصورت هنری برای پروراندن علم، صرف نظر از تجربی یا کاربردی، می نگرند.
حساب ، علم اعداد است. واژه انگلیسی حساب ، از کلمه ای یونانی به معنای اعداد گرفته شده است.
در آغاز شهرنشینی ، انسان گوسفندان ، گاوها و سایر حیوانات خود را با انگشتانش می شمرد. در واقع کلمة دیژیت که برای شمارش اعداد از 0 تا 9 به کار می رود، از یک کلمة لاتین به معنای انگشت گرفته شده است. بعدها انسان با علامت زدن روی چوب یا درخت ، اشیاء را می شمرد. اما این روش به زودی جای خود را به استفاده از علامتهایی باری هر یک از اعداد داد. هندسه مطالعه انواع مختلف اشکال و خصوصیات آنهاست. همچنین مطالعه ارتباط میان اشکال ، زوایا و فواصـل است.
دید کلی
پیشرفت ریاضیات به این جا نمیرسند که قضیههای تازهای روی هم انباشته شود، بلکه این پیشرفت همراه با تغییر کیفی ریاضیات است. ولی این تغییر کیفی از راه شکست و نابودی نظریههای موجود به دست نمیآید بلکه از راه عمیقکردن و تعمیمی نظریههای موجود و از راه بوجود آمدن نظریههای تعمیمدهنده تازه که بر پایه پیشرفتهای قبلی تدارک دیده شده است) صورت میگیرد.
دورههای اساسی تاریخ ریاضیات
با یک نظر کلی در تاریخ ریاضی ، میتوان چهار دوره اساسی که از جنبههای کیفی با هم اختلاف دارد تشخیص داد. البته مرزبندی دقیق این دورهها ممکن نیست، زیرا مرزهای اساسی هر یک از آنها کم و بیش به تدریج به وجود آمده است، ولی اختلاف این دورهها و عبور از یک دوره به دوره دیگر به خوبی مشخص است.
نخستین دوره
نحستن دوره ، عبارت از دورهای است که ضمن آن ریاضیات به عنوان یک دانش مستقل و نظری به وجود آمد. ان دوره از زمانهای باستانی آغاز و به سده پنجم پیش از میلاد پایان میپذیرد و این به شرطی است که ریاضیات "خالص" و بستگی منطقی بین قضیهها و اثبات آنها ، زودتر از آن ، در یونان به وجود نیامده باشد (در سده پنجم پیش از میلاد ، حکمهای منظم هندسی مثل "مقدمات" بقراط(= هیپوکراتوس) خیوسی به وجود آمد). این دوره ، دوره شکل گرفتن حساب و هندسه است که ما به اندازه کافی آن را بررسی کردیم. در آن زمان ، ریاضیات ، از بستگی مستقیمی که قانونهای جداگانه و منفرد آن ، با عمل داشتند به وجود آمد، قانونهایی که خود زاییده آزمایشاند، ولی هنوز به عنوان دستگاه واحدی که به صورت منطقی به هم مربوط باشد تشکیل نشده است. خصلت نظریبودن ریاضی که همراه با اثبات منطقی قضیههای آن باشد، خیلی به تدریج و متناسب با مادههای خام موجود ، به وجود آمد. حساب و هندسه هم از یکدیگر جدا نبود و به طور جدی به هم آمیخته بود.
ریاضیات