لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه:12
فهرست مطالب
مبانی غیبت و ظهور حضرت مهدی علیه السلام
اشاره:
اصل اول
تغییرناپذیری امامت و ولایت
1-1 طرح خداوند برای ادارة امور جهان
1-2 «ثبات و تغییرناپذیری» طرح امامت
1-3 تغییرناپذیری شؤون امامت
الف) حوزه قانون
جمهوری اسلامی ایران، نظامی است بر پایة ایمان به:
1 ـ خدای یکتا (لا إله إلاّ الله) و اختصاص حاکمیت و تشریع به او و لزوم تسلیم در برابر او.
2 ـ وحی الهی و نقش بنیادین آن در بیان قوانین...
اشاره:
در این نوشتار به این پرسشها پاسخ خواهیم داد که چرا غیبت اتفاق افتاد و چه زمانی ظهور رخ خواهد داد؟ در لابلای پاسخ به این دو پرسش، مسائلی چون خشونت های هنگام ظهور و جایگاه آزادی و اختیار بشر در پدیدة ظهور و چگونگی ادارة جهان پس از ظهور مطرح خواهد شد.
پاسخ به این پرسشها و پرسشهای دیگری که پیرامون پدیدة غیبت و ظهور وجود دارد، نیازمند بررسی مبانی غیبت و ظهور است. با روشن شدن مبانی این پدیده، پاسخ پرسشهای گوناگون آن نیز روشن خواهد شد. این نوشتار، در سه اصل به بررسی مبانی پدیدة غیبت و ظهور خواهد پرداخت و سپس بر مبنای اصول یاد شده، پدیدة غیبت و ظهور و برخی مسایل پیرامونی آن را بررسی خواهد کرد.
اصل اول
تغییرناپذیری امامت و ولایت
1-1 طرح خداوند برای ادارة امور جهان
طرحی که خداوند متعال برای «ادارة امور جهان» تنظیم کرده است، نظریة امامت و ولایت است. این نظریه، نه یک نظریة اسلامی که یک نظریة الهی و مورد پذیرش همة ادیان آسمانی است.
شاید تصور شود که تا پیش از رحلت پیامبر اسلام، صلّی‌الله علیه‌وآله، دوران نبوت و رسالت جریان داشته است و بعد از آن دوران امامت و ولایت آغاز می‌شود و لذا نمی‌توان ادعا کرد که نظریة امامت و ولایت، طرح همیشگی خداوند برای ادارة امور جهان است، بلکه این نظریه از زمان رحلت پیامبر اسلام، صلّی‌اللهعلیه‌وآله، آغاز گردید.
واقعیت این است که نظریه امامت و ولایت در تعارض با رسالت و نبوت نبوده، بلکه با آن قابل جمع است. نبوت و رسالت، مقام گرفتن و ابلاغ کردن وحی هستند و امامت و ولایت مقام اجرای آن. به همین جهت «رسول» و «نبیّ» می‌توانند «امام» و «ولیّ» هم باشند، چنانکه درمورد رسول مکرم اسلام، صلّی‌الله علیه‌وآله، اینگونه بوده است.
البته در برخی نظریه‌ها ادعا شده که هدف بعثت انبیاء، «خدا و آخرت» بوده و «امامت ناس» جزء مأموریت الهی انبیاء، از جمله نبی مکرم اسلام، صلّی‌الله علیه‌وآله، نبوده است. این نظریه هرچند در زمان ما پردازش شده و برای نظریه پرداز آن جدید محسوب می‌شود ولی ریشه در تاریخ اسلام دارد. نظریة تفکیک میان رسالت و امامت، و محدود ساختن مأموریت انبیا به ابلاغ رسالت، یک نظریة اموی است. معاویه در یکی از نامه‌هایی که به حضرت علی، علیه‌السلام، نوشته است، نظر خود را اینگونه بیان می‌کند:
ألا و إنّما کان محمّد رسولاً من الرسل إلی‌الناس کافة فبلّغ رسالات ربّه لایملک شیئاً غیره.
بدان که محمد فقط فرستاده‌ای از خیل فرستادگان خدا به‌سوی همة مردم بود که رسالت خود را تبلیغ کرد و ولایت و تملّک بر هیچ چیز دیگر نداشت.
تحقیق در مورد مبانی غیبت و ظهور حضرت مهدی علیه السلام
