لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 13
Sesamum indicum L.
S.orientale L. S. oleiferum Moench.
فرانسه : Sesame انگلیسی : Sesame المانی : Sesam ایتالیائی Sesamo
فارسی : کنجد عربی : سسم (Simsim)
گیاهی است یکساله و به ارتفاع بالغ بر یک متر که قسمت فوقانی ساقه آن پوشیدهاز کروک ولی قسمتهای تحتانی ، عاری از آن می باشد. برگهای آن در ناحیه قاعده ساقه ، دارای وضع متناوب ولی در قسمت های انتهائی آن ، متقابل است. پهنک برگهای آن در ناحیه مجاور راس ساقه ، شکل بیضوی دراز و نوک تیز دارد ولی در قاعده ساقه پهن تر است.
گلهای آن که بطور منفرد درکناره برگهای قسمت انتهایی ساقه ظاهرمیگردد عموما نر _ ماده، زیگورف، مرکب از قطعات 5 تائی و به رنگ سفید یا قرمز است. چار پرچم دارد که 2 تای آن بزرگ و 2 تای دیگر کوچک می باشد. میوه اش پوشینه (کپسول) ومحتوی دانه های کوچک ، مسطح و بیضوی است.
قسمت مورد استفاده کنجد، دانه های آناست که از آن در منطقه وسیعی از نواحی حاره مخصوصا هند، استخراج روغن بعمل می اید. رنگ دانه کنجد بتفاوت بر حسب واریته های مختلف گیاه ، ممکن است سفید، حنائی ، قهوه ای سیاه و ابلق باشد.
واریته های مختلف کنجد در هند، علاوه بر گونه اینکه ذکر شد به گیاه دیگری نیز به نام S.radiatum Sch . Tho تعلق دارند.
ارزش دانه گیاهان مولد روغن کنجد و مشخصات گیاه مولد آنها به شرح زیر است:
1_ دانه های سفید _ واریته مولد دانه های سفید، برگهای پهن به رنگ سبز روشن با پهنک منقسم به لوبهای نامنظم دارد. گلهای آن به رنگ گلی یا سفید مایل به گلی ولی در هر حال روشن تر از واریته های دیگر است. در این واریته ، رنگ دانه سفید خالص یا کمی مایل به خاکستری است. دوره نمو گیاه مولد اینگونه دانه ها، خیلی کوتاه و حداکثر 4 ماه است.
2_ دانه های سیاه _ واریته مولد دانه سیاه، برگهائی باریکتر از واریته مذکور دارد. گلهای آن به رنگ گلی یا قرمز و روغن حاصل از دانه های آن دارای مصارف داروئی است. در عطر سازی و تهیه فرآورده های زیبائی نیز از آن استفاده بعمل می آید.
3_ دانه های قهوه ای یا حنائی ، دارای ارزش کم است و واریته آن نیز از نظر کشت، چندان مورد توجه نیست.
متجاوز از 200 نژاد از کنجد در بیرمانی پرورش می یابد و از بین آنها بر اثر گزینش ، 20 نمونه مرغوب به دست آمد بطوری که نوع روغن و مقدار درصد آنها برسایرین مزیت دارد.
دانه کنجد از نظر شکل ظاهری ، شباهت بهدانه کتان دارد. با این اختلاف که اولا کوچکتر و کوتاهتر از آن است و ثانیا سطح خارجی آن دارای شبکه ای از خطوط بسیار ظریف می باشد. رنگ دانه کنجد بر حسب واریته های مختلف که غالبا اختصاص به کشورهای تولید کننده دارد فرق می کند مانند آنکه دانه کنجد کلکته به رنگ زرد، دانه بمبئی به رنگ سیاه و دانه کراچی به رنگ ابلق است.
دانه کنجد، به طول 5/1 تا 2 میلیمتر ، به عرض 1 تا 5/1 میلیمتر و به ضخامت 5/0 تا یک میلیمتر می باشد . در هر یک از طرفی دندانه نیز یک خط مشخص دیده می شود. فاقد بو و دارای طعم تقریبا بیمزه است ولی ناپسند نیست. از دانه کنجد ماده ای به نام سزامولین Sesamoline نیز استخراج شده است.
روغن حاصل از دانه های سفید، بهترین روغن کنجد ولی روغن دانه های سیاه بیشتر از نظر تولید مقدار زیادتر روغن ، قابل توجه است.
روغن کنجد _ برای استخراج روغن کنجد، ابتدا دانه ها را بخوبی تمیز و پاک نموده در آب می شویند تا مواد رنگی پوسته دانه که موجب رنگین شدن روغن می گردد، از آنها خارج شود سپس دانه ها را له کرده در آب وارد میسازند تا پوسته دانه در سطح اب شناور از آن جدا شود. مغز دانه های جدا شده را پس از خشک شدن در کمی آب جوش به صورت خمیر در می آورند و تحت اثر فشار، بدوم مداخله گرما، از آنها روغن استخراج میکنند. با این روش ازدانه کنجد به تناسب نوع آن ، معادل 38 تا 50درصد روغن به دست می آید.
از باقیمانده فشار اول ، تحت اثر گرما و فشار نیز روغنی حاصل میگردد که منحصرا به مصارف صنعتی و تهیه صابون و غیره می رسد.
روغن کنجد خوراکی که از دانه های عاری از رنگ و بدون مداخله گرما تهیه می شود، فاقد بو و به رنگ زرد روشن با طعمی ملایم
مقاله در مورد کنجد
