لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 24
مقدمه
بیکاری از جمله معضلات دردناکی است که جامعه جوان کشور بیش از پیش با آن روبه‌روست. هجوم بیکاران برای پیوستن به بدنه دولت و فقدان ارائه امکانات سرمایه گذاری سازماندهی شده برای ایجاد اشتغال، از جمله مسائلی است که کمتر در بودجه‌ریزی به آن توجه می شود .در این راستا، ارائه آمارهایی در مورد میزان بیکاری در کشور حائز اهمیت است. با وجود خدمات انکار نشدنی دولت خاتمی در بحث مربوط به اشتغال، هنوز هم به نظر می رسد که برنامه های محدودی برای حل این مشکل وجود دارد.
یکی از آثار اقتصادی ناشی از اجرای بودجه 84 این است که بیکاری جوانان از جامعه ریشه کن خواهد شد یا حداقل بر آمار بیکاری جوانان افزوده نخواهد شد؟
به نظر می رسد که مطرح کردن بحث ریشه کنی به لحاظ واقعیت، کمتر عینی باشد. در پیشرفته‌ترین کشورهای دنیا نیز درصد اندکی از میزان بیکاری به صورت پیش بینی نشده وجود دارد که در نهایت با بر نامه ریزی های اقتصادی موثر به حد اقل ممکن کاهش می یابد.
شهاب پرورخواه یک فارغ التحصیل بیکار در اینباره می گوید: ما نیز امیدواریم که بودجه ریزی به " یکی از آثار اقتصادی ناشی از اجرای بودجه 84 این است که بیکاری جوانان از جامعه ریشه کن خواهد شد یا حداقل بر آمار بیکاری جوانان افزوده نخواهد شد؟... "
برآوردی از آمار بیکاری در ایران در سال 1383
برپایه نتایج طرح آمارگیری از ویژگی‌های اشتغال و بیکاری خانوار مرکز آمار ایران در بهار سال 83، نرخ بیکاری و مشارکت نیروی کار به ترتیب 4/10 درصد و 2/38 درصد بوده که بهبود قابل ملاحظه‌ای نسبت به سال گذشته را نشان می‌دهد.
بر مبنای برآوردهای دولت، پیش‌بینی می‌شود شاخص‌های اساسی بازار کار در سال 84 بهبود یابد، به گونه ای که نرخ مشارکت به 8/39 درصد افزایش پیدا کند و نرخ بیکاری حدود 4/0 کاهش یابد. البته کاهش نرخ بیکاری در سال 84 مستلزم تحقق رشد اقتصادی به میزان 1/7 درصد و رشد بهره‌وری نیروی کار به میزان 3/1 درصد است.
گسترش سرمایه گذاری جدید توسط بخش غیردولتی، کاهش هزینه‌های بیکاری و بودجه واقعی استفاده از نیروی کار، توانمند سازی نیروی کار و استفاده از ظرافت‌های بازار کار خارجی، در محقق شدن اهداف مربوط به شاخص‌های اساسی بازار کار موثر هستند که در بودجه سال 84 مورد توجه قرار گرفته است.
میانگین رشد سرمایه گذاری در 4 سال اول برنامه سوم، 10 درصد است که به عبارتی 3 درصد از رشد پیش‌بینی شده در برنامه بیشتر است. براساس پیش‌بینی صورت گرفته، اگر رشد اقتصادی سال جاری نیز بالاتر از حد مصوب برنامه سوم باشد و در سال شروع اجرای برنامه چهارم توسعه یعنی سال 84، سرمایه گذاری با نرخ 3/11 درصد رشد یابد، رشد اقتصادی به 1/7 درصد بالغ می‌شود.
در حالی بانک مرکزی نرخ بیکاری را 4/10 درصد اعلام می کند که در گزارش اقتصادی دولت که از سوی سازمان مدیریت و برنامه ریزی منتشر شده است نرخ بیکاری در حدود 5/14 درصد است.
درصد نرخ بیکاری در گزارش اقتصادی دولت که در 4 جلد سازمان مدیریت و برنامه ریزی منتشر شده، درست و صحیح است و باید در خصوص نرخ بیکاری و صحت آن دولت تجدید نظر کند و شواهد و استنادات را در این زمینه بررسی کند تا حق بیکاران کشور ضایع نشود.
این عضو کمیسیون اقتصادی مجلس شورای اسلامی تصریح کرد: دولت اعلام کرده است که در سال آینده 45/0 درصد نرخ بیکاری را کاهش می‌دهد که این امر با توجه به بالا بودن میزان بیکاری بسیار پایین است و باید تمام بخش های اقتصادی و غیراقتصادی دولت بر آن اهتمام بیشتری کند. البته باید مجلس وقت بیشتری برای بیکاری می گذاشت، اما مجلس هم در این امر کوتاهی کرده است.
حالا با توجه به ارائه این آمار و ارقام فکر می کنید معضل بیکاری جوانان تا چه زمانی ریشه کن می شود؟
نرخ بیکاری در ایران
نرخ بیکاری در استان‌های مختلف ایران متفاوت است. اما اغلب نرخ بیکاری در استان‌های مرزنشین که عموماً سُنی مذهب و از استان‌های محروم ایران هستند از دیگر نقاط ایران بالاتر است.
گفتنی است که حدود ۷۰ درصد جمعیت ایران زیر ۳۵ سال سن دارند و از کل جمعیت ایران، نزدیک به یک چهارم از نیروی کار کشور فاقد اشتغال و بیکار است.
معضل بیکاری
در سال ۲۰۰۵ میلادی (۱۳۸۴ خورشیدی) نشریه تحقیقات اقتصادی خاورمیانه (میس) در یک گزارش کامل تحلیلی از معضل بیکاری در ایران نوشت: «بحران بیکاری ۴۰ درصدی در ایران که ۲۸ میلیون را شامل می‌شود، جمعیت کل کشور را به طور نسبی دچار فقر اقتصادی کرده است.»
در همین سال دولت ایران اعلام کرده است که نرخ بیکاری در کشور حدود ۱۲ درصد است که این آمار در نظر برخی آگاهان غیرواقعی می‌نماید
بیکار در اقتصاد به فردی گفته می‌شود که قادر به انجام کار و جویای کار باشد اما شغل با درآمدی پیدا نکند.
کودکان و افراد مسن از آن جهت که قادر به انجام کار نیستند و ههچنین زنان خانه‌دار به علت آنکه جویای کار نیستند، جزو بیکاران به حساب نمی‌آیند. گروهی که هم قادر به انجام کار باشند و هم جویای کار باشند «جمعیت فعال» نامیده می‌شوند. نرخ بیکاری نسبت جمعیت بیکار به جمعیت فعال است که به صورت درصد بیان می‌شود.
انواع بیکاری
برخی از انواع بیکاری در ادامه آمده است:
بیکاری به علت کمبود تقاضای نیروی کار
بیکاری اصطکاکی در مدت زمان بین دو اشتغال در هنگام تغییر شغل
بیکاری ناشی از تکنولوژی: جایگزین شدن ربات‌ها و ماشین‌ها
بیکاری فصلی: زمانی‌که تقاضا برای کاری در فصل مشخصی وجود نداشته باشد. برای مثال مدرس اسکی در فصل تابستان یا کشاورزی
بیکاری، بزرگ‌ترین چالش
کاریابی و بیکاری