فرمت فایل: word (قابل ویرایش) تعداد صفحات : 26 صفحه
مقدمه
از زمان های بسیار قدیم بشر پس از برداشت محصول گیاهان مفید به فکر نگه داری محصولات برداشت شده برای روزهای خارج از فصل برداشت بوده تا بتواند به مواد غذایی دسترسی داشته باشد. برای این منظور روش های متعددی را به کار برده که از جمله ی آنها کنسرو کردن مواد غذایی بوده است.
تا قبل از سال های 1315 در ایران کسی با صنعت کنسرو آشنایی نداشته است و بعد از آن اشخاص مختلف بدون اطلاع از یکدیگر در شهرهای تهران و مشهد اقدام به تأسیس کارگاه های کنسرو سازی به صورت کاملاً ابتدایی نمودند و قوطی های خود را اغلب با وسایل کاملاً ابتدایی می ساختند. در سال 1316 توسط دولت وقت یک کارخانه در بندرعباس و در سال 1319 یک کارخانه در شمال ایران و در قائمشهر احداث شد که کارخانه جنوب برای تهیه کنسرو ماهی و کارخانه شمال برای کنسرو سبزیجات و گوشت بود.
در سال 1320 همزمان با جنگ جهانی دوم ارتش های بیگانه برای مصرف خود، مقداری کنسرو به ایران آوردند که باعث شناخت بیشتر این محصول شد. در سال های 1340 تا 1348 رشد صنعت کنسرو سازی چشمگیر تر بوده است. در این سال ها شرکت آتاکوبا وارد کردن خط تولید رب گوجه فرنگی تحولی در تولید محصول مذبور به وجود آورد و بعد شرکت یک و یک محصول رب و سایر تولیدات خود را به بازار عرضه نمود و بعد از آن واحدهای دیگر تأسیس شدند. صنایع بسته بندی ایران با خط تولید تمام اتوماتیک و مدرن تأسیس گردید و قوطی آماده داخلی به بازار عرضه شد.
در حال حاضر چین چین از نظر تولید رب گوجه فرنگی از بزرگترین کارخانه های ایران می باشد. محصول آن از کیفیت بالایی برخوردار است و این کارخانه دارای بخش های تحقیق در قسمت تولید و کشاورزی می باشد و سالیانه مقداری از تولیدات خود را به خارج از کشور صادر می نماید. در حال کارخانجات بسیاری در نقاط مختلف کشور رب تولید می نمایند و ظرفیت مجموع تولید آنها سالیانه حدود 200000 تن پیش بینی می شود.
کارخانه رب خرم فاروج