پاورپوینت درباره روش های فعال یاددهی ویادگیری

اختصاصی از رزفایل پاورپوینت درباره روش های فعال یاددهی ویادگیری دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

فرمت فایل :powerpoint  تعداد صفحات ۲۲ صفحه

بخشی از اسلایدها:

الگوی تدریس:

یادگیری از طریق همیاری از طرف «جان دیویی» مطرح شد که یکی از بحث های دائمی در آموزش است . اساس روش تدریس مبتنی بر همیاری در یادگیری است . پژوهشگران حوزه ی روش تدریس مبتنی بر همیاری بر این باورند که یادگیری یک فرایند اجتماعی است و فعّالیّت یادگیری برای رسیدن به مرحله ی تولید اندیشه واطّلاعات ، حیاتی است . این نوع یادگیری مسئولیت را بر دوش دانش آموزان قرار می دهد وآنان را در فرآیند یادگیری درگیر می نماید پایه و اساس یادگیری ازطریق همیاری ، تشکیل تیم های یادگیری است (این روش سبب جلوگیری از گوشه گیری ، از خود بیگانگی ، بی هدفی و ناراحتی درفعّالیّت های جمعی می گردد وسبب بالا رفتن حس اعتماد به نفس شده و روابط بین فردی دانش آموزان را بهبود می بخشد.) در این روش از دانش آموزان انتظار می رود با یک دیگر به تعامل و تشریک مساعی پرداخته پیشرفت تحصیلی ومسئولیت یادگیری یک دیگر را برعهده گیرند .

دانش آموزان هم به نوبه ی خود انتظار دارند گروهی که در آن فعّالیّت می کنند به موفّقیّت دست یابد و افرادی که در گروه شرکت می جویند به هر طریقی گروه را در دست یابی به موفّقیّت یاری رسانند .
روش تدریس همیاری برای آموزش دروس گوناگون با موضوعات درسی متفاوت، مناسب است . دروسی که محتوا و مسایل موضوعی و یا نظری دارند ، از طریق روش همیاری قابل تدریس اند که در این جا به یکی از آن ها یعنی روش تدریس اعضای تیم که کاربرد بیشتری در تدریس دارد می پردازیم .
«روش تدریس اعضای تیم» بر د وفرضیه استوار است: اولین فرضیه این است که هر یک ازشرکت کنندگان قسمت متفاوتی ازموضوع درس راکه قرار است همه یاد بگیرند می خواند . دومین فرضیه این است که هر فراگیرمی تواند به اعضای تیم خود درس بدهد . بنابراین هر عضو هم به عنوان معلّم و هم به عنوان شاگرد عمل می کند.در این الگو به جای این که ابتدا معلّم تدریس کند ،فراگیران نقش معلّم را ایفا می کنند و تدریس توسط «اعضای تیم فراگیران» انجام می شود و پس از آن معلّم توضیحات ضروری وتکمیلی را برای آنان ارائه می دهد .

مرحله اول:

فعّالیّت معلّم:
گروه بندی دانش آموزان در گروه های 5-4 نفری و اختصاص شماره های 3،2،1، و...به گروه ها
تدریس قوانینی که گروه ها ملزم به رعایت آنها هستند ؛مانند یادداشت برداری، بحث وگفت و گو به طور آهسته ،زمان بندی هر مرحله و...
تقسیم متن درس به بخش های مستقل وتقریباً مساوی
تعیین یک بخش از موضوع جهت مطالعه ی فردی برای هر فراگیر
فعّالیّت دانش آموزان:
مطالعه ی بخش اختصاص داده شده به هر شماره به صورت فردی
یادداشت برداری وخلاصه نویسی متن اختصاصی

مرحله دوم:

فعّالیّت معلّم
هدایت دانش آموزان برای حضور در گروه های جدید
کنترل کلاس وبرقراری آرامش
نظارت براجرای فعّالیّت های گروه ها

فعّالیّت دانش آموزان:
تشکیل گروه های هم شماره
تدریس هریک از دانش آموزان برای اعضای گروه جدید
بحث وتبادل نظر بین اعضای تیم جدید ونتیجه کیری
تشکیل گروه های اولیه (برگشت به گروه اولیه)
تدریس قسمت های مختلف برای گروه

رابطه بین تدریس ویادگیری تحقیق

اختصاصی از رزفایل رابطه بین تدریس ویادگیری تحقیق دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

فرمت  وُرد

275 صفحه

رابطه بین
تدریس ویادگیری
 
روابط بین تدریس و یادگیری:
می‌توان با عمل تدریس کمیت و کیفیت و سرعت یادگیری را افزایش داد و یا شرایط را برای یادگیری اموری که در شرایط معمولی امکان پذیر نیت فراهم نمود.
تفاوت بین تدریس و یادگیری:
1- یادگیری در همه جا و همیشه و فنی بدون تدریس صورت خواهد گرفت یا در حالی که هر تدریسی یاد داده نمی‌شود.
2- نظریه‌های دیگری، صرفاً به پدیده‌های یادگیری توجه دارد و همیشه معطوف به شاگرد است؛ به عبارت دیگر، نظریه‌های یادگیر، تبیین کننده‌ی چگونگی یادگیری و توصیف کننده‌ی شرایطی است که با حصول آن‌ها یادگیری صورت می‌گیردو در حالی که نظریه‌های تدریس باید به بیان کننده، پیش‌بینی کننده و کنترل کننده موقعیتی باشد که در آن، رفتار معلم موجب تغییر رفتار آن  می‌شود. نظریه‌های یادگیری راه های یادگیری شاگرد را بیان می‌کند. در صورتی که نظریه‌های ما تدریس توصیف کننده روش‌هایی است که برای، وسیله معلم شاگرد را تحت تأثیر قرار می‌دهد و سبب می‌شود که او یاد بگیرد.
3- نظریه‌های یادگیری بر اثر تحقیقات کشف شده است و توصیف کننده روابط تغییرهای مختلف یادگیری است، در حالی که نظریه‌های تدریس به وسیله علمای تعلیم و تربیت وضع می‌شود.
4- وقتی که تدریس می‌کنیم، فعالیت‌هایی را انجام می‌دهیم؛ اما وقتی یاد می‌دهیم ما شاگردان را به انجام فعالیت‌هایی وادار می‌کنیم.
5- اگر بخواهیم آن چه درس می‌دهیم یاد بدهیم، باید قادر باشیم شاگردان را درک کنیم و از آن چه در رفتار آنان اثر می‌گذارد آگاهی یابیم. نتیجه این که اگر فعالیتی منجر به یادگیری نشود تدریس نیست.
روش تدریس در مکاتب فلسفی:
1- آرمان گرایی:  روش تدریس با تأکید بر خودکاری شاگرد، به تشویق محصلان به تفکر و راهنمایی آنها در انتخاب موضوع‌های  تفکر می‌پردازند و فرصت‌هایی فراهم می‌آورند که محصلان معرفت‌های آموخته‌شان را در حل مسائل اخلاقی و اجتماعی مورد استفاده قرار دهند و ارزش‌‌ها و تمدن انسانی را بپذیرند. در نتیجه روش دیالکتیک مخصوصاً در موضوعاتی که تفکر در آن دخالت دارد ترجیح دارد.
روش پروژه که در آن شاگردان به صورت انفرادی یا گروهی، ضمن برخورد با مسئله، از روی طرح و نقشه به آزمایش و مطالعه می‌پردازند جزء رو‌ش‌های آموزشی می‌باشد.
اهمام روش عدم، در تحریک یادگیری مانند روش منطقی، روش مشمول و زیبا شناسی، روش ؟ و زیباشناسی، روش به کاربردن مجاز و روش آزمایشی قابل قبول است. به طور کلی موضوع درس از روش تدریس جدا می‌باشد.
2- واقع گرایی:  چون واقع گرایی علم محور است، روش‌های تدریس آن حالت آمرانه دارد. معلم باید روش را که برای  دانش‌آموز و موقعیت آموزشی تناسب دارد به کار بندد و از دانش آموزان بخواهد که حقایق را به یاد بسپارند، مقایسه کنند و توضیح دهند. همچنین با کشف و تعبیر و تفسیر روابط، معانی و مفاهیم تازه‌ای پیدا کنند. روش تدریس معلم بر محسوسات مبتنی است و به جای تلقین معلومات به دانش‌آموزان فرصت‌هایی فراهم می‌آورد که ایشان شخصاً به بررسی و اکتشاف بپردازند و حقایق را دریابند. بنابراین از روش سخنرانی، بحث و گفتگو و آزمایش استفاده می‌شود. همچنین ارزشیابی بسیار مهم و ضروری است و باید در هر گونه آموزش با معیارهای عینی انجام گیرد.
3- طبیعت گرایی:  به نظر طبیعت گرایان آموزش و پرورش باید امکان رشد طبیعی‌تر برای کودک فراهم سازد و تربیت وقتی حقیقی خواهد بود که به طبیعت و نیروها و امیال کودک فرصت دهد که به سرعت رشد و نمویی یابند و باید از هر گونه دخالت دخالت خود را رد کرد. تجربه مهم‌ترین روش تدریس است. کودک باید اشیا را پیش از الفاظ یاد بگیرد و همین اصل معلمان را وادار می‌کند که تنها به روش کتاب در تدریس اکتفا نکنند. بلکه دانش‌آموزان شخصاً به تجربه و فعالیت بپردازند. منبع علم تجربه خود دانش آموز است و معلم فقط نقش راهنما را دارد. تدریس باید با روح بازی همراه باشد و بازی روش طبیعی در آموزش و پرورش است. معلم نباید از روش‌های تدریس قالبی و کلیشه‌ای استفاده کند بلکه باید روش‌های منطبق بر طبیعت دانش‌‌آموزان را کشف کند و به کار بندد. به بیان دیگر، روش تدریس باید روش طبیعی باشد نه ساختگی و تصنعی.
4- عمل گرایی:  چون عمل گرایی دانش آموز محور است روش تدریس تابعی از تفاوت‌های فردی خواهد بود از مهمترین روش‌های تدریس، روش حل مسئله است که در این روش کودک را با مشکلات و مسایل عملی در زندگی مواجه می‌کنند تا شخصاً درباره آنها بی‌اندیشد و برای حل‌ آنها بکوشد.
5- وجود گرایی:  معلم اکنرئتائیسالیست هرگز هدف‌ها شخصی را به دانش‌آموزان تحمیل نمی‌کند و وظیفه‌ او راهنمایی دانش‌آموزان است و به طور غیر مستقیم فرصت‌هایی فراهم می‌آورد که دانش‌آموزان برانگیخته شوند و شخصاً فعالیت کنند. دیالکتیک سقراطی روش مناسبی برای معلمان اکنرئتائیسالیست است. گفت و شنود می‌تواند سئوالاتی را برای دانش‌آموزان مطرح کند تا آنها نسبت به شرایط زندگی خویش آگاهی حاصل کنند. در روش گفت و شنود معلم اکنرئتائیسالیست بر خلاف مربی ایده‌ئالیست پاسخ سئوالاتی مطرح شده را نمی‌داند. در حقیقت بهترین نوع سئوال فقط در معنی‌آفرینی خود دانش‌آموز قابل پاسخ است.
6- پست مدرنیسم:  به نظر پست مدرنیست‌ها، تعلیم و تربیت فرآیندی دو سویه و متعاملی در دانشگاه زندگی است نه انتقال دانش و معلومات. گفتگوهای انتقادی، مهم‌ترین روش تدریس در پست مدرنیسم است.
7- فلسفه تحلیلی:  معلم باید سر دانش آموز را به دانش گرایش علمی و ذهنی باز و عینی تشویق کند و فعالیت‌های آموزشی خود برای پایه تجربه‌های شخصی دانش‌آموزان و تحلیل انتقادی مطالب درسی انجام دهد.
1- بنیاد گرایی:  بنیادگرایی خالی از سرگرمی و پیرایه‌هاست و آموزشگاه باید روش‌های سنتی انضباط ذهنی را محفوظ به اردو مفاهیم بنیادی را به کودک بیاموزد حتی اگر لازم باشد که این مفاهیم را به سطح روان شناختی و فکری کودک تعمیم دهد.
2- پایدار گرایی:  روش تدریس تعلیمی یا دستوری بوده و نظارت فردی وجود دارد. همچنین از روش سخنرانی و گفت و شنود هدایت شده استفاده می‌شود.
3- پیشرفت گرایی:  در پیشرفت گرایی کودک مدار است و روش تدریس باید بر همکاری، یادگیری اجتماعی، علایق و فعالیت‌های ناشی از زندگی کودک مبتنی باشد. در نتیجه روش حل مسئله یا پروژه بر تلقین محتوای درسی مقدم است.
4- بازسازی گرایی:  روش تدریس باید فعالیت خود دانش‌آموزان را برانگیزد و به آن‌ها فرصت انتخاب بدهد یعنی هم دانش‌آموزان در تعیین و انتخاب هدف‌های عینی و رفتاری نقش مناسبی ایفا کنند تا توان تصمیم‌گیری فردی و گروهی در آن‌ها رشد یابد.
روش تدریس از نظر مربیان تعلیم و تربیت
1- سقراط:  سقراط معتقد بود که دانش در طبیعت افراد وجود دارد کافی است که معلم زمینه را مساعد کند و به شاگردان کمک نماید تا او خود به دانش مورد نظر برسد و از این جهت کار خود را به ماهی‌هایی تشبیه می‌کرد. سقراط در جلسات بحث با شاگردانش، ابتدا به انتقال اطلاعات یا پاسخ به سئوال یا مسئله‌ای نمی‌پرداخت. بلکه از راه پرسش‌های متوالی، افراد را به تفکر وامی‌داشت و آن‌‌ها را قدم به قدم هدایت می‌کرد تا خود جواب درست را کشف کنند.
آموزش باید حرکتی تدریجی و گام به گام از ساده به پیچیده از آنهم به دشوار، از عام به خاص و از قلم و حس به قلم و فهم باشد.
2- کومینیوس:  در آموزش نخست باید به خود اشیاء پرداخت و سپس به واژه‌ها و مفهوم‌ها، یعنی نخست با نمونه‌ها آشنا شد و پس از آن با قانون‌ها و قاعده‌ها. نخست فهمیدن است و سپس به خاطر سپردن برای فهم بهتر نخست باید طرح ساده و کلی پدید آورد و ‌آن‌گاه به آوردن جزئیات پرداخت. آموزش هر چیزی را باید با ساده‌ترین عنصرها، آن آغاز کرد تا دانش‌آموز بتواند طرح کلی از آن به دست آورد. در گام بعدی می‌توان با نشان دادن نمونه‌ها و آوردن قاعد‌ه‌ها طرح کلی را گسترش داده، موضوع را به صورت سیستماتیک بیان کرد و استثناها را شمرد در پایان می‌توان بر تفسیرها پرداخت.
روش تدریس باید کودک مدار بوده و با توجه به سن، انگیزه و توانایی و دلبستگی شاگردان برگزیده شود و در آن کودک با به کار بردن حواس مختلف، تجربیات مهمی را به دست بیاورد و به فعالیت‌های عملی بپردازد.
3- جان لوک:  ذهن کودک هنگام تولد مانند لوح سفیدی است که هیچ گونه تصور، ایده و اصلی در آن نقش نبسته است. بعد به تدریج او می تواند از راه حواس مختلف خود، شناخت و تصورهای گوناگون کسب کند. بدین‌سان انسان هیچ ایده یا اصلی را در خود کشف نمی‌کند بلکه سر چه در می یابد از تجربه است. بنابراین در تدریس باید از وسایل محسوس استفاده کرد و باید روش به کار برده شود که دانش‌آموزان بتوانند آموخته‌های خود را عملاً مورد استفاده قرار دهند.
4- هربرت اسپنسر:  معلم باید دانش‌آموزان را راهنمایی کند که شخصاً به بررسی بپردازند و استنباط کنند و روش تدریس باید استقرایی باشد.
5- پرترانلد راسل:  روش تدریس باید بر اساس اصالت فعالیت دانش‌آموزان انتخاب شود و معلم امکان کنجکاوی، تفکر را و بحث را فراهم می‌آورد تا دانش‌آموزان با پرورش توجه ارادی در خود، به فعالیت و کشف حقایق بپردازند.
6- ژان ژاک روسو:  کودک باید درس خود را از طبیعت‌ فراگیرد و به وسیله کنش متقابل و تجربیات مستقیم اطلاعات به دست آورد روش او تعلیم تربیت منفی بود یعنی قبل از دادن معلومات از راه ورزیدن حواس فرد را برا تعقل آماده می‌ساخت.
بنابراین او تعلیم و تربیت منفی را نوعی انتظار برای یادگیری و دخالت نکردن می‌دادند. روش تدریس دانش‌آموزان محور است و بر مراحل رشد، نیازها، استعداد‌ها و رغبت‌های کودکان مبتنی است و  راهنما و هدایت کننده است. روسو بر پرورش حواس، بازی و ورزش، مثال نگه داشتن کودکان و شناخت طبیعت کودک تأکید می‌کند.
7- مادیا مونته موری:  به نظر مونته موری آموزش و پرورش باید به اتکای مشاهدات دقیق و مستمره از طبیعت و قوانین رشد کودک الهام بگیرد و از ه  گونه قید و شرط ناشی از سنت و عادت‌ها باشد. روش مونته مدری بر اساس نظریات او درباره رشد کودک شکل گرفته است. به همین جهت محیطی را     پدید می‌آورد که با استفاده از فعالیت‌ها و مسایل ویژه، نیازهای کودکان را در سر دوره اساسی و اولیه رشد یعنی 1- دوره آموزش حرکتی یا تجارب عملی زندگی . 2- دوره آموزش حسی یا تربیت حواس . 3- دوره آموزش مهارت‌های تحصیلی یا مدرسه‌ای یا آموزش خواندن و نوشتن  برآورده می‌نمود. مونته مدری روش تربیتی خود را روش علمی معرفی می‌کرد و آن را مرتب از سه عمل مشاهده، آزمایش و تجزیه و تحلیل می‌دانست.
از خصوصیات روش مونته مدری، توالی و تربیت در مراحل آموزش و سازماندهی و نظم آن می‌باشد. در نظام آموزشی مونته مدری مسئولیت آموزش و پرورش کودک، تا حد امکان بر عهده خود اوست و آزادی و فعالیت دو اصل مهم دیدگاه تربیتی او می‌باشد.
8- ادوارد کلاپارد:  کلیه آموزش ابتدایی فعالیت آزاد است که عمدتاً بر آزمایش و تجربه مستقیم مبتنی است بنابراین روش کیل پاتریک روش پروژه است. در این روش فعالیت‌های آموزشی بر رغبت‌های دانش‌آموزان مبتنی است. دانش‌آموزان آن چه را که دوست دارند انجام می‌دهند و یاد می‌گیرند. در این روش موضوعی انتخاب می شود و مواد لازم برای مطالعه درباره آن میان دانش‌آموزان به شکل گروهی یا فردی تقسیم می‌شود. و سپس دانش‌آموزان یافته‌های خود را با یکدیگر مورد بحث قرار می‌دهند و سرانجام یافته‌های هماهنگ درباره آن موضوع، به شکل وحدت یافته‌ای عرضه می‌شود و مورد قضاوت قرار می‌گیرد.
10- جان دیویی:  به نظر او جریان‌های تربیتی رشد استعداد تفکر در شاگردان اهمیتی خاص دارد و جنبه‌های مختلف تعلیماتی نیز به وسیله‌ی ایجاد عادات خوب تفکر وحدت پیدا می‌کنند. فکر کردن روش اساسی تجربیات تربیتی یابد عبارت دیگر روش آموزش می‌باشد. تفکر باید در ضمن تجربه جریان پیدا کند. روش تدریس از نظر دیویی همان روش تحقیق است.
11- مارتین بوبر:  تدریس عبارت است از مهارت کلامی یا دیکته کردن و کودک مجبور است به صورت مستقیم و یا تابع اراده معلم باشد یا تابع مجموعه دانش. معلم نظریات گوناگونی را به منظور فراهم آوردن زمینه بحث واقعی درباره‌ی محتوای درس به کلاس ارائه می‌کند، بعد از بحث کلاسی. معلم نظرش را به کلاس عرضه می‌کند و از دانش‌آموزان می‌خواهد تا این نظر را بر تجربه خود و دانشی که از این کلاس و کلاس‌های قبلی گرد‌ آورده است، متکی سازد.
12- فرانسیس بیکن:  بیکن در کتاب آدگاتن نوتیکه ارسطو استدلال قیاسی و نادیه، گرفتن روش تجربی را ناروا شمرده و می‌گوید: قیاس که از گزاره های علمی آغاز می‌کند، هیچگاه ما را به شناختی تازه نمی‌رساند و تنها به آن چه می‌دانیم نظم می‌بخشد.
بیکن با روشن کردن اهمیت روش تجربی و منشا به دادن برتری پژوهش بر آموختن دانش پیشینیان از بنیانگذاران فلسفه علم در دوران نو گردید.
13- اسنوئل کانت:  فهمیدن نتیجه کوشش و فعالیت آزاد خود فرد است. بهترین راه فهمیدن انجام دادن است. بهترین راه پرورش خرد روش سقراطی است.
کسب دانش باید بر پایه مشاهده و ادراک حسی استوار باشد.
14- پستالوزی:  هر آموزش نظری باید با نگرش حسی ‌یعنی تجربه تازه کودک یا مطالعه محیط اطراف در آغاز گردد زیرا طبیعت کودک چنین است که نخستین توانایی‌های او همانا توانایی‌های حسی ‌است. بدین‌سان به کار بردن واژه‌ها و مفهوم‌هایی که برای کودک هیچ گونه زمینه حسی و تجربی ندارند، نه تنها چیزی به او نمی‌آموزد بلکه مانع به کار آمدن فهم است. از این رو هیچ مفهومی را نباید به کودک آموخت مگر آن که نخست نگرش حسی از آن داشته باشد. بر این اساس می‌توان دریافت که روش تدریس پستالوزی بر پایه ادراک و شناخت استوار است تا حافظه و تمرینات شفاهی. برای آموزش کودکان باید از وسایل ملموس و اشیا محیط پیرامون استفاده نمود. زیرا آموزش با واقعیت زندگی تطبیق نماید. باید چیزی که به کودکان آموخته می‌شود. با مشاهده و تجربه شخصی آنها ارتباط کامل داشته باشد. به باور پستالوزی مشاهده به شناخت و آگاهی بیشتر مفید می‌شود و همین امر هست مهارت‌های کلامی، قدرت سخن‌گویی و مهارت‌های تحصیلی بهتر می‌گردد. در دیدگاه تربیتی پستالوزی با یک علم توام با عمل باشد.
15- هربارت:  هربارت از بنیانگذاران روش علمی در آموزش و پرورش است. با کار اوست که آموزش و پرورش بر بنیاد روان‌شناسی استوار می‌گردد.
او پس از پذیرفتن اسمیت روش پستالوزی در فراهم آوردن حسی و تجربی آموزش‌ها آن را تغییر، گام‌ می‌شمرد و در جستجوی روشی است که از این یافته‌های حسی و تجربی نظام فهمیدنی پدید آورد و از سویی دیگر از حد آموزش‌های حسی و تجربی فراتر رود.
هربارت بر آموزش زمان یافته، از پیش تعیین شده، از روی طرح و برنامه و با گامهایی مشخص ؟ با در نظر داشتن چگونگی فهمیدن برگزیده شود اهمیت می‌دهد. روش پیشنهادی او دارای 5 گام به شرح زیر است:
1- آماده سازی:  در این مرحله معلم با باز گفتن یا پرسیدن در سالهای گذشته که به درش فنون ارتباط دارند توجه شاگردان را به نکته‌های لازم بر می‌انگیزد.
2- عرضه کردن:  در این مرحله از تدریس معلم افکار یا درس تازه را عرضه می‌کند.
3- ارتباط:   بعد از عرضه داشته افکار یا درس تازه معلم باید میان مطالب قبلی و
موضوع‌های تازه ارتباط واقعی وجود آورد.
4- تعلیم:  در این مرحله معلم فکر کلی مورد نظرش را بصورت واحد و مرتب درآورده و تعلیم می‌دهد و معلومات دانش‌آموزان با همدیگر در آمیخته، بصورت واحد کل در می‌آید و نظامداری شود.
5- کاربرد:  در این مرحله‌ که برای دانش‌آموز بسیار اهمیت دارد، معلم او را به مواد و کاربرد آموخته‌هایش را نمایی می‌کند به عبارت دیگر دانش‌آموزان یاد می‌گیرد که از آموخته‌هایش در چه مواردی از زندگی واقعی می‌تواند استفاده کنند.
16- فروبل:  نخستین کار مربی باید گسترش روابط کودک با محیط باشد. کودک از راه پاسخ‌های طبیعی که به محیط و چیزهای پیرامون خود می‌دهد آنها را می‌شناسد. برای کودک این پاسخ یا فعالیت طبیعی همان بازی کردن است. بازی است که آگاهی به محیط را در کودک پدید می‌آورد. بازی کردن، طبیعی‌ترین راه آگاهی به محیط و آگاهی به خود است زیرا بازی آزاد‌ترین فعالیت است و همه‌ی

تحقیق و پژوهشی در مورد ناتوانی های خواندن ویادگیری کودکان ونوجوانان و جوانان و روشهای کمک به آنها برای غلبه بر آن

اختصاصی از رزفایل تحقیق و پژوهشی در مورد ناتوانی های خواندن ویادگیری کودکان ونوجوانان و جوانان و روشهای کمک به آنها برای غلبه بر آن دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

فرمت فایل :word ـتعداد صفحات:42

یادگیری/نوجوانان با مشکلات خواندن یا یادگیری /منابع /سازمان  

معرفی: مرکز ترویج بین المللی برای بچه های ناتوان (NICHCY) خوشحال است که اطلاعاتی برای شما درباره مشلکاتی که بچه ها ،جوانان ونوجوانان در یادیگری تجربه می کنند بخصوص در یادگیری خواندن فراهم کند. داشتن مشکل درخواندن به هیچ وجه غیرعادی نیست.میلیون ها نفر در آمریکا مشکل خواندن دارند. بعضی ممکن است اصلا قادر به خواندن نباشند در حالیکه دیگران مهارت خواندن را دارند اما ممکن است کند خواندن باشند.مفید است که بدانیم که مشکلات خواندن اغلب با مشکلات نوشتن،گوش دادن و یا صحبت کردن همراه است. هر کسی که در یک و یا در هممه این نواحی مشکل دارد باید بداند که کمک فراهم است. دلایل بسیاری در اینکه چرا یک نفر ممکن است در پیشرفت مهارت خواندن مشکل داشته باشد وجود دارد. یکی از رایج ترین دلایل این است که شخص ناتوانی خواندن دارد. خوانش (خواندن) پرشی یکی از ناتوانی های خواندن است. انواع دیگری از ناتوانی های خواندن وجود دارد که می توانند باعث مشکلات یادگیری خواندن و یا به طور کلی یادگیری شوند. اینها د راین راهنما بعدا توصیف می شوند.هممه مشکلات خواندن توسط ناتوانی های خواندن باعث (به وجود نیامده اند) نشده اند. مهم است که تعیین کنیم چه چیزی باعث به وجود آمدن مشکل می شود. بعضی از علت ها غیر از ناتوانی های یادگیری بینایی و یا شنوایی ضعیف است. اختلال احساسی یا کند ذهنی از دلایل دیگر هستند.کسی که مشکل خواندن دارد باید با متخصصان رشته خواندن صحبت کنند و ارزیابی کاهی دریافت کنند. با تست ها و تکنیک های دیگر ارزیابی ریشه مشکل خواندن می تواند تعیین شود. بعد از آن بایدعمل کرد تا به شخص به غلبه یا یادگری جبران برای مشکل خاص خود کمک کرد. این چاپ نشر نشریه با دو هدف اصلی در ذهن توسعه پیدا کرده است. اینها شامل

• توصیف بعضی از رایج ترین ناتوانی های یادگیری که می توانند باعث مشکلات خواندن شوند
• شما را به سازمان هایی که می توانند بر کمکی که شما نیاز دارید به شما کمک کنند متصل کنیم. پرونده:// A :/ ناتوانی 20% اطلاعات 20% خواندن 20% و20%یادگیری 20% نتوانی 20% تست این نشریه چاپ بدین ترتیب سازمان دهی شده:

1)نگاهی به ناتوانی یادگیری در بچه ها و جوانان

• پیشنهادهایی برای والدین در اینکه چگونه به بچه های به سن مدرشان کمک کنند تا یاد بگیرند

3)توجه به نوجوانان دارای مشکلات خواندن و یادگیری شامل گام های (اقداماتی) که نوجوانان می توانند بردارند تا بفهمند آیا آنها در واقع ناتوانی یادگیری دارند

• منابع سازمانی وکتاب برای:
• والدین بچه های به سن مدرسه با ناتوانی های یادگیری به نوجوانان دارای ناتوانی های یادگیری کار می کنند. ما امیدواریم که شما از مهارت ها وکمک هایی که به وسیله بسیاری سازمان های عالی که ما در این سند فهرست کرده ایم داده شده اند استفاده کنید. لطفا به NICHCY دوباره تماس برقرار کنید. نگاهی به ناتوانی یادگیری در بچه ها وجوانان توسط لاری B سیلور و MD تجدید چاپ شده از ناتوانی یادگیری کانون استان مونگومری INC در جری لند.

بچه ها ونوجوانان در مدرسه به دلایل مختلف ضعیف عمل می کنند. بعضی ها مشکلات احساسی یا خانوادگی دارند.برای دیگران منبع مشکل جامعه مدرسه یا هم سن وسالان است. وبعضی به سادگی زیر میانگین از لحاظ فکری هستند. اما 10تا20 درصد مشکل عصبی دارند که نوعی است که ناتوانی یادگیری نامیده شده برطبق تعریفی که توسط دولت مرکزی استفاده شده این بچه ها حداقل هوش میانگین را دارند ( بعضی بیش از میانگین را دارند) ومشکلات آموزشی آنها با مشکلات احساسی شرایط فرهنگی یا اجتماعی ناتوانی دید شنوایی وحرکتی ابتدایی به وجود نیامده اند. به جای آن دلیل مشکلات یادگیری آنها به نظر می رسد که به این دلیل باشد که مغز آنها نسبت به دیگران خسته و بی تاب است.

مقاله ارتباط بین مدیریت آموزش ویادگیری چیست

اختصاصی از رزفایل مقاله ارتباط بین مدیریت آموزش ویادگیری چیست دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

تعریف سازمان عبارت است از کوشش جمعی و عمدی عده ای از افراد بر اساس روابط منظم و منطقی برای رسیدن به هدف مشترکی که هر یک از افراد به تنهایی از رسیدن به آن عاجزند با یکدیگر همکاری و مساعدت می نمایند.

سازمانهای یادگیرنده[1] سازمانهایی هستند که در آنها افراد به طور مستمر تواناییهای خود را افزون می سازند تا به نتایجی که مدنظر است دست یابند، جایی که الگوهای جدید تفکر رشد می یابند، اندیشه های جمعی و گروهی ترویج می شوند و افراد چگونگی آموختن[2] را به اتفاق هم می آموزند.

سازمانهای یادگیرنده را به تعبیری دیگر می توان سازمانهای دانش آفرین نامید، سازمانهایی که در آنها خلق دانش و آگاهیهای جدید، ابداعات و ابتکارات یک کار تخصصی و اختصاصی نیست، بلکه نوعی رفتار همگانی و روشی است که همه اعضای سازمان بدان عمل می کنند. به عبارت دیگر سازمان دانش آفرین سازمانی است که هر فردی در آن انسانی خلاق و دانش آفرین است. در این سازمان تفکر، بحثهای جمعی، و کشف نظریات و افکار نو تشویق می شوند و نوآوران پرورش می یابند[3].

سازمانهایی با چنین ویژگیها و خصوصیات سازمانهایی آرمانی و خواستنی هستند، اما چگونه می توان به چنین سازمانهایی دست یافت و چطور می توان چنین سازمانهایی را طراحی و ایجاد نمود؟ چه برنامه ها و سیاستهایی باید اعمال شوند تا سازمانها به این وضعیت مطلوب انتقال یابند؟

آنچه در مورد این سازمانها ارائه شده بیشتر جنبه فلسفی و نگرشهای کلی داشته و کمتر به جنبه های عملی و کاربردی اشاره گردیده است. در مورد تعریف این گونه سازمانها بطور عملی و کاربردی تعریفی وجود ندارد، از نظر مدیریت رهنمود های روشن و صریحی بیان نشده و از نظر ابزار سنجش و ارزیابی این گونه سازمانها نیز وسیله ای در دست نیست. با توجه به ابهامات ونارساییهایی که موضوع سازمانهای یادگیرنده را احاطه کرده است، در این مقاله کوشش شده تا ضمن تشریح مفاهیم و موازین عملی و کاربردی آنها نیز حتی المقدور تبیین و ارائه گردد

 

 

 

 

 

 

این مقاله به صورت  ورد (docx ) می باشد و تعداد صفحات آن 92صفحه  آماده پرینت می باشد

چیزی که این مقالات را متمایز کرده است آماده پرینت بودن مقالات می باشد تا خریدار از خرید خود راضی باشد

مقالات را با ورژن  office2010  به بالا بازکنید