پمفلت توصیه های بهداشتی جهت پیشگیری از هپاتیت

اختصاصی از رزفایل پمفلت توصیه های بهداشتی جهت پیشگیری از هپاتیت دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 2

دانلود پاورپوینت هپاتیت ب - 11 اسلاید

اختصاصی از رزفایل دانلود پاورپوینت هپاتیت ب - 11 اسلاید دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

هپاتیت B بوسیله HBV بوجود می‌آید.

     این ویروس در خون ، منی و مایعات واژینال وجود دارد و از طریق تماس جنسی ، وسایل آلوده تزریق دارو منتقل می‌شود. زنان باردار آلوده می‌توانند از طریق جفت یا در موقع زایمان ، ویروس را منتقل کنند. هپاتیت B منتقل شده از مادر به نوزاد در موقع تولد می‌تواند به دو شکل مزمن و حاد دیده شود. مزمن یعنی دستگاه ایمنی بدن تا 6 ماه نمی‌تواند ویروس را شناسایی و نابود کند، در حالی که ویروس برای ماهها و سالها در کبد باقی مانده و به فعالیت و تکثیر ادامه می‌دهد

برای دانلود کل پاورپوینت از لینک زیر استفاده کنید:

مقاله درباره هپاتیت ویروسی نوع آ

اختصاصی از رزفایل مقاله درباره هپاتیت ویروسی نوع آ دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 29

هپاتیت ویروسی نوع آ

یکی از انواع هپاتیت ها، هپاتیت نوع آ است. در گذشته به این نوع هپاتیت، هپاتیت عفونی گفته می شد. این بیماری در تمام دنیا به خصوص در کشورهای در حال توسعه شیوع فراوانی دارد و در بعضی از کشورها 10%کودکان زیر پنج سال مبتلابه این بیماری هستند. این بیماری معمولاً در کودکان زیر پنج سال بدون علامت بوده و یا باعلائم غیر اختصاصی و خفیف همراه است.

عامل بیماری هپاتیت آ چیست ؟

عامل بیماری هپاتیت آ ویروسی به همین نام است که به اختصار HAV ویروس هپاتیت آ گفته می شود، این بیماری در اکثر موارد بدون علامت است و یا علائم آن بسیار خفیف است و لذا شخص متوجه آلوده شدن به این ویروس نمی شود.

فاصله زمانی بین ورود ویروس (یا هر میکروب دیگری ) به بدن و ظهور علایم را دوره کمون یا نهفتگی گویند. دوره نهفتگی یرقان نوع آ ، به طور متوسط چهار هفته بوده و به این معنی است که اگر شخصی با این ویروس تماس داشته باشد حداقل 4 هفته طول می کشد تا علایم بیماری در وی ظاهر شود و از اواخر این دوران، دفع ویروس از مدفوع شروع می شود وتا یک هفته بعد از ایجاد زردی ادامه دارد.

نکته مهم در این بیماری این است که بسیاری از افراد بدون علامت هستند ولی ویروس دفع می کنند. مبتلایان به این بیماری معمولاً پس از چند هفته بهبود می یابند. خستگی ، ضعف و ناتوانی ناشی از بیماری ممکن است تا مدتها پس از بهبودی باقی بماند. در تعداد کمی از افراد مبتلا ممکن است آزمایشات کبدی تا چند ماه پس از بهبودی علایم بیماری، غیر طبیعی باشد، ولی بهر حال آسیب کبدی برای مدت طولانی باقی نمی ماند. در موارد بسیار نادری ، از هپاتیت آ ممکن است این بیماری سبب از بین رفتن بافت کبدی شود.

افرادی که به هپاتیت آ مبتلا شده اند پس از بهبودی تا پایان عمر نسبت به این بیماری ایمن خواهند بود ،ولی این مصونیت فقط به این نوع هپاتیت محدود می شود و در برابر انواع دیگر هپاتیت های ویروسی ایمنی ایجاد نمی شود.

بسیاری از ما در حال حاضر نسبت به این بیماری ایمن هستیم ولی از سابقه ابتلای خود به هپاتیت آ اطلاعی نداریم، زیرا که ابتلا در دوران کودکی صورت گرفته واغلب بدون علامت بوده است.

ویروس هپاتیت آ چگونه منتقل می شود؟

ویروس هپاتیت آ در محیط خارج از بدن (به خصوص در نقاط گرم و مرطوب ) برای هفته ها و ماهها قابلیت حیات خود را حفظ می کند، اما در اثر جوشاندن ( به مدت 5دقیقه) به طور کامل غیر فعال و غیر بیماری زا می شود. هپاتیت آ از طریق خوردن آب یا مواد غذایی آلوده گسترش می یابد. گسترش بیماری با شلوغی جمعیت، فقر بهداشتی وعدم دفع صحیح فاضلاب ارتباط دارد . در حال حاضر با بهتر شدن وضعیت بهداشتی جهان، بروز این بیماری در سراسر جهان رو به کاهش است. روشهای انتقال هپاتیت آ عبارتند از :

مصرف شیر، آب یا مواد غذایی آلوده خصوصاً ماهی و صدف نپخته، گوشت خام، سالاد ، میوه آلوده و بستنی .دستها و ظورف آشپزخانه از منابع عفونت این ویروس هستند. مهمترین راه انتقال و گسترش این بیماری عدم رعایت نکات بهداشتی می باشد. امکان ابتلاء به این ویروس از طریق تزریق خون یا فرآورده های خونی بسیار نادر است.

حتی ویروس از طریق ادرار و مدفوع افراد مبتلا حتی قبل از بروز یرقان دفع می شود. لذا ممکن است قبل از تشخیص بیماری فرد، بیماری را به دیگران منتقل نماید . درمهد کودک ها و مدارس که بچه های آن هنوز اصول استفاده از توالت را یاد نگرفته اند، ابتلاء و انتقال این بیماری زیاد است.

علایم هپاتیت آ

در بعضی افراد ممکن است علامتی از بیماری وجود نداشته باشد در حالی که در بعضی دیگربیماری به شدت پیشرفت می نماید. دوره نهفتگی این بیماری 6-2 هفته است و پس از این مدت علایم بیماری بروز می نماید . بی اشتهایی از نشانه های ابتدایی این بیماری است. سایر علایم عبارتند از : سردرد، تب، تهوع ، استفراغ، اسهال و درد شکم، سوزش سردل و نفخ شکم، زرد شدن پوست و ملتحمه (سفیدی ) چشم ها، رنگ ادرار تیره شده و مدفوع رنگ پریده (زرد کم رنگ) می شود. گاهی بیماری شدید نبوده و زردی بروز نمی کند. گاهی سردرد در بیماران آن قدر شدید است که با بیماری مننژیت اشتباه می شود.

در صورت ابتلاء به بیماری هپاتیت آ تا چه حد مدت امکان سرایت بیماری وجود دارد؟

دوره کمون بیماری هپایتیت آ بین 4تا 6هفته است. از اواخر این دوره (یک تا دو هفته قبل از بروز علایم بیماری) تا یک هفته پس از بروز زردی امکان سرایت و انتقال بیماری وجود دارد.

آیا کودک مبتلا به هپاتیت آ می تواند به مدرسه برود؟

خیر برحسب نظر پزشک، کودک بایستی به مدت 2تا 3 هفته ازرفتن به مدرسه خودداری کند تا امکان انتقال بیماری به سایرین از بین برود. بعد از این مدت خطر انتقال بیماری به همکلاسی ها بسیار کم است.

آیا ابتلای مادران حامله به هپاتیت آ برای جنین خطری به همراه دارد؟

در اکثر موارد ابتلابه هپاتیت آ بر روی جنین مادر حامله تأثیری ندارد. در موارد بسیار کمی ممکن است موجب سقط یا زایمان زودرس شود. زنان حامله ای که با بیماری مبتلا به هپاتیت آ تماس نزدیک داشته اند و احتمال انتقال بیماری به آنها وجود دارد باید (با نظر پزشک) گاماگلوبولین دریافت کنند و اگر مادری در 2 هفته اول پس از زایمان دچار بیماری شود باید به نوزاد وی گاماگلو بولین تجویز شود.

آیا ممکن است یک نفر چندین مرتبه به هپاتیت آ مبتلا شود؟

خیر ، همانند اکثر عفونت های ویروسی، کسی که یک بار به هپاتیت آ مبتلا می شود، در برابر این ویروس مصون شده و دیگر دچار بیماری نخواهد شد. علت آن ، این است که دستگاه ایمنی بدن ویروس را شناخته و مواد اختصاصی ضد آن ( به اصلاح پادتن) را تولید کرده است و به محض ورود مجدد ویروس به بدن، آن را از بین می برد.

تشخیص هپاتیت آ

این بیماری براساس علایم و نشانه های بیماری و انجام آزمایش آنتی بادی ضد هپاتیت آ از نوع (HAB Ab) IgM تشخیص داده می شود. باید توجه داشت که علل احتمالی دیگر ، خصوصاً هپایتیت نوع بی را باید با آزمایشات ساده خون رد کرد.

چه کسانی بیشتر در معرض ابتلاء به هپاتیت آ هستند؟

هر فردی می تواند به بیماری هپاتیت آ مبتلا شود . اما بعضی از افراد ویا شاغلین برخی از حرفه ها بیشتر در معرض خطر ابتلا هستند:

-افرادی که در مناطق با شیوع بالای هپاتیت آ زندگی می کنند. (کشور ما از این مناطق می باشد)

-افرادی که به مناطق با شیوع بالای هپاتیت آ مسافرت می کنند.

-پرسنل نیروهای نظامی (به خصوص سربازان وظیفه)

تحقیق درباره عفونت با ویروس هپاتیت B

اختصاصی از رزفایل تحقیق درباره عفونت با ویروس هپاتیت B دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 25

نویسنده محترم لطفا موارد زیر در اسرع وقت اصلاح شود:

مقاله عنوان مکرری داشته باشد (running title).

اسامی نویسندگان به طور دقیق به زبان انگلیسی نیز آورده شده باشد.

مشخصات دقیق علمی (affiliation) همه نویسندگان طبق الگو* موجود باشد:* الگو در فارسی: درجه علمی، گروه، دانشکده، دانشگاه، شهر، کشور.

* الگو در انگلیسی: Academic Degree, Department, Institute, City, Country

Example: MD, Associate Professor, Department of Radiology, School of Medicine, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran.

عنوان مقاله را به انگلیسی نیز وارد نمایید.

چکیده و کلمات کلیدی را به فارسی و انگلیسی و با تشابه کامل دو قسمت به هم وارد نمایید.

سر عنوان‌های موجود در چکیده و متن مقاله با قالب مجله مطابقت داشته باشد، برای مثال: چکیده، مقدمه، روشها، یافتهها و ...

جداول 1 و 2 در مقاله نیستند.

به رفرنسها در متن اشاره ای نشده است.(به صورت صعودی و در پرانتز نوشته شوند)

شماره پایان نامه یا شماره طرحی که مقاله حاصل آن است و در مورد کارآزمایی های بالینی شماره IRCT ذکر شده باشد.

عفونت با ویروس هپاتیت B

فاکتورهای ویروسی، اپیدمیولوژیک و پیشینه طبیعی

ویروس هپاتیت B‌ از راههای جلدی، جنسی و مادر به جنین در هنگام زایمان قابل انتقال است. در ایالات متحده آمریکا 25/1 میلیون نفر و در جهان 400-350 میلیون نفر آلوده به این ویروس هستند. عفونت با ویروس هپاتیت B عامل مرگ 5500-4000 نفر در سال در ایالات متحده آمریکا و عامل مرگ 1 میلیون نفر در جهان به علت سیروز، نارسائی کبدی و کارسینومای کبدی می باشد. پروتئین های ویروسی با اهمیت از منظر بالینی شامل پروتئین پوششی، آنتی ژن سطحی هپاتیت (HBsAg) B، پروتئین ساختاری نوکلئوکپسیدی هسته ای (HBcAg)، آنتی ژن (HBeAg) e که یک پروتئین نوکلئوکپسیدی محلول می باشد و نشانه تکثیر ویروسی فعال بوده و همراه با سطوح سرمی HBV DNA یک صد هزار تا یک میلیون واحد بین المللی/ میلی لیتر یا بیشتر است. آنتی ژن سطحی هپاتیت B شناسگر عفونت با ویروس هپاتیت B می باشد و آنتی بادی بر علیه آنتی ژن سطحی دلالت بر بهبودی است. ویروس هپاتیت B استراتژی تکثیری شبیه به رتروویروس ها داشته (نسخه برداری معکوس از RNA به DNA) و ریشه کنی عفونت ویروس هپاتیت B به خاطر DNA با دوام، مدور بسته و کووالنسی (cccDNA) که در هسته هپاتوسیت ها استقرار یافته مشکل می باشد. HBV DNA در ژنوم میزبان جا می گیرد (تصویر 1).

پیشرفت از عفونت حاد به مزمن تحت تأثیر سن بیمار در زمان اکتساب ویروس و همچنین دوگانگی در بیان عفونت با ویروس هپاتیت B در مناطق با شیوع بالا (کشورهای آسیائی) و شیوع پائین (کشورهای غربی) می باشد در خاور دور، که عفونت بیشتر در زمان زایمان منتقل می گردد، سیستم ایمنی فرد نمی تواند تفاوتی بین ویروس و میزبان بگذارد و سطح بالائی از تحمل ایمنولوژیک را به دنبال دارد. پاسخ های ایمنی سلولی به پروتئین های ویروس هپاتیت B متصل به غشاء ‌هپاتوسیت ها که همراه با بروز التهاب و هپاتیت حاد است اتفاق نمی افتد. این عفونت مزمن معمولاً در تمام عمر در 90 درصد موارد اتفاق می افتد. برعکس، در کشورهای غربی اکثر عفونت های حاد با ویروس در سن بلوغ از راه های جنسی، تزریق مواد مخدر و از راه تماس های شغلی اتفاق می افتد. در یک فرد بزرگسال بدون نقص سیستم ایمنی، پاسخ ایمنی سلولی قوی به پروتئین های ویروس هپاتیت B ارائه شده توسط هپاتوسیت ها منجر به هپاتیت حاد آشکار می گردد. تحمل ایمنولوژیک به ویروس هپاتیت B برقرار شده در هنگام زایمان، اساسی و در طول تمام عمر بوده ولی کامل نمی باشد. آسیب مختصر کبدی که گاها اتفاق می افتد می تواند خطر مرگ 40 درصدی به علت بیماری کبدی را در بین مردان بدنبال داشته باشد. این خطر در بین زنان کمتر است. یک فاز تحمل ایمنی در دهه های اول زندگی، با صدمات کبدی قابل اغماض مرتبط با تکثیر بالای ویروس هپاتیت B وجود دارد. مطر ح کردن فازها ی مختلف برای هپاتیتB انعکاسی از تحمل ایمنولوژیک بالا در اوائل بیماری و تحمل کمتر در گذشت زمان و عفونت مزمن با ویروس هپاتیت B می باشد. یک چنین دسته بندی، به هر حال، نشانه وجود قابل توجه صدمه کبدی و فیبروز در زمان تحمل ایمنی در بعضی از بیماران یا وجود سکون التهاب و نکروز در زمان فاز پاکسازی – ایمنی (Immune-clearance) می باشد. وجود HBeAg باعث شناسائی دو دسته دیگر از عفونت با ویروس هپاتیت B می گردد.

الف: عفونت با ویروس هپاتیت مزمن B و HBeAg مثبت، که همراه تکثیر بالای ویروس و تبدیل سرمی خود بخودی از HBeAg مثبت به آنتی بادی مثبت (Anti HBe) که منطبق با کاهش تکثیر در ویروس هپاتیت B و بهبودی بالینی می باشد.

ب: عفونت با ویروس هپاتیت مزمنB با HBeAg منفی، که در آن موتاسیون ژن پره کور (precore) و ژن کور پیشرونده (core- promoter) مانع یا باعث کاهش سنتز HbeAg می شود.

ج: بیماران با هپاتیت مزمن B و HBeAg منفی، که در آن تمایل به پیدایش صدمات کبدی پیشرونده، فعالیت Alanine aminotransferase(ALT) نوسان دار و سطوح پائین HBV DNA در مقایسه با بیماران با عفونت ویروس هپاتیت B و HBeAg مثبت وجود دارد. این گروه حتی با درمان اینترفرون قادر به ایجاد Anti HbeAg نمی باشند.

هشت ژنوتیپ از ویروس هپاتیت B با تظاهرات بالینی گوناگون شناسائی شده است. بیماران با ژنوتیپ A تحت درمان با اینترفرون احتمال تبدیل سرمی بیشتری را دارند. احتمال تبدیل سرمی به همراه سیرآهسته پیشرفت بالینی در بیماران با ژنوتیپ B نسبت به بیماران با ژنوتیپ C بیشتر است. این تقسیم بندی در چگونگی درمان موثر نمی باشد.

پیشرفت بیماری کبدی ناشی از عفونت باHBV به علت تکثیر فعال ویروس می باشد که نشانه آن حضور 10000 – 1000 واحد HBV DNA در هر میلی لیتر سرم می باشد. افراد با سطح سرمی HBV DNA کمتر از 1000 واحد در میلی لیتر سرم و سطح نرمال ALT به عنوان ناقل غیر فعال با احتمال کم پیشرفت بالینی شناخته می شوند. این گروه ندرتا بطور خود بخودی یا در اثر کاهش ایمنی دچار فعالیت مجدد بیماری می شوند. عفونت اکتسابی در هنگام تولد منجر به تکثیر با لای ویروس بدون آسیب کبدی در دهه های اول زندگی می گردد. در نهایت خطر پیشرفت بیماری به سمت سیروز کبدی و کارسینوم هپاتو سلولار به سطح HBV DNA بستگی دارد.

هدف های درمان ضد ویروسی

از آنجائیکه نتایج بهبود بالینی و بافت شناسی به علت کاهش در روند تکثیر ویروس هپاتیت B می باشد، انتظار می رود مداخلات کاهش دهنده تکثیر ویروسی، باعث محدود شدن پیشرفت بیماری کبدی و بهبود سیر طبیعی عفونت ویروس هپاتیت B میگردند. به هرحال، نتایج جدی عفونت با ویروس هپاتیت B در عرض چند دهه اتفاق می افتد، لذا درمان های بالینی در محدوده 2-1 سال و ندرتاً تا 5 سال می باشند. توقف درمان با استفاده از یافته های آزمایشگاهی زیر امکان پذیر است. این یافته ها شامل:

1 - سرولوژیک (مانند از بین رفتن HbeAg یا تبدیل سرولوژیک که معمولاً‌ نشان دهنده گذر به حالت ناقل غیر فعال ویروس هپاتیت B و به ندرت نشانگر بهبود سرولوژیک می باشد).

2 -ویروس شناسی (مانند کاهش یک log10 در HBV DNA و یا سطح غیر قابل کشف آن

[

3 – بیوشیمیائی( مانند طبیعی شدن میزان ALT).

4 - بافت شناسی(مانند بهبود در درجه (grade) نکروز و التهاب و مرحله (stage) فیبروز.

یک دوره درمانی ضد ویروسی ممکن است منجر پاسخ هائی گردد که پس از قطع درمان پایدار بماند، اصولاً ادامه درمان تا حصول به پاسخ های درمانی باید ادامه یابد.

داروهای ضد ویروسی

دارو های متعددی در ایالات متحده آمریکا اجازه مصرف در درمان عفونت با ویروس هپاتیت B را دارند. اینترفرون آلفا، پگ اینترفرون آلفا 2a، لامیودین (Lamivudine)، آدفوویر(Adefovir)، انتاکاویر(Entecavir)، تلبی ودین(Telbivudine) و تنوفوویر(Tenofovir) (جدول 2و1). استفاده از اینتروفرون، که نیاز به تزریق روزانه یا سه بار در هفته را دارد امروزه توسط پگ اینترفرون طولانی اثر که نیاز به یک تزریق در هفته دارد جایگزین شده است. درمان یکساله معمولاً منجر به کاهش سطوح سرمی HBV DNA به میزان (3.5-6.9log 10) می گردد، یعنی میزانی از سطح سرمی HBV DNA که توسط روش مولکولی Polymerase chain reaction(PCR) در 95-13 درصد بیماران قابل کشف نمی باشد. طبیعی شدن سطح آلانین آمینوترانسفراز در 74-38 درصد از بیماران و تبدیل سرولوژیک در 27-12 درصد از بیماران مشاهده می شود. در بین داروهای خوراکی، که از نظر مقاومت متفاوتند، آنالوگ های نوکلئوتیدی مانند آدفوویر و تنوفوویر دارای مقاومت متقاطع با لامیودین، تلبی ودین یا انتکاویر نمی باشند. مقاومت به آدفوویر در طول سال اول درمان قابل اغماض بوده اما در پایان سال چهارم به حدود 30 درصد می رسد. آدفوویر در موارد مقاومت عفونت ویروس هپاتیت B به لامیودین بسیار موثر است. علت محدود شدن مصرف آدفوویر در بین داروهای در دسترس، قدرت پائین، اثرکند در سرکوب سطوح HBV DNA ، احتمال کمتر در تبدیل سرولوژیک HbeAg و احتمال بروز عدم پاسخ اولیه (primary nonrespone)(شکست در کاهش 2log10 در 50-20 درصد از بیماران) می باشد. درمان ترکیبی با داروهای خوراکی برای 12-6 ماه یا بیشتر بعد از تبدیل سرمی باعث دستیابی به پاسخ پایدار درتقریبا 80 درصد از بیمارن HBeAg مثبت می گردد. در هر صورت تعدادی از بیماران HbeAg منفی معمولا یک عود پس از درمان را دارند. از آنجائیکه پاسخ همیشه پایدار نمی باشد، پیگیری دقیق پس از درمان جهت شناسائی عود، جهت برقرار کردن درمان جدید لازم است. بنابراین، تقریبا تمامی بیماران

مقاله درباره هپاتیت ب

اختصاصی از رزفایل مقاله درباره هپاتیت ب دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

   فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

   تعداددصفحه:3

ویروس‌های هپاتیت ب نوعی از ویروس هپاتیت است که در کبد انسان جایگزین شده و تکثیر می‌نمایند مواد تولید شده توسط این ویروس‌ها به گردش خون می‌ریزد. انجام آزمایشات خونی حساس، تکثیر ویروس در بدن را مشخص می‌نماید. کسانی که ویروس هپاتیت ب را به مدت بیش از شش ماه در خون شان داشته باشند ناقل این بیماری هستند. این افراد حال عمومی خوبی دارند و گاهی با انجام آزمایشات نیز اختلالی در کار کبد دیده نمی‌شود. در چنین شرایطی ویروس به صورت مسالمت آمیز در داخل بدن وجود دارد ولی به کبد آسیبی نمی‌رساند در صورت انتقال ویروس هپاتیت ب از مادران آلوده به نوزادان، احتمال باقی ماندن عفونت و ناقل شدن نوزادان زیاد است و عمده ناقلین هپاتیت به در کشور ما شامل این موارد است.

بیماری حاد هپاتیت ب در ۹۰ درصد به طور خود به خود بهبودی یافته و ویروس هپاتیت ب نیز به صورت کامل از بدن دفع شده و خارج می‌شود. ولی در ۱۰ درصد موارد ویروس در بدن باقی مانده و حالت ناقل هپاتیت ایجاد می‌شود.عامل بیماری هپاتیت در خون و همه ترشحات بدن (مانند بزاق، عرق و...) افراد ناقل وجود دارد البته این ویروس تا به حال در مدفوع یافت نشده‌است. بهترین راه پیشگیری از ابتلا به این بیماری، شناخت راه‌های انتقال آن است. تنها مخرن این ویروس انسان است و انتقال آن از فرد آلوده به فرد سالم می‌باشد. در قدیم مهم‌ترین علت ابتلا به هپاتیت ب استفاده از خون و فراورده‌های ان بوده‌است ولی امروزه با ازمایش خون می‌توان این الودگی را مشخص نمود و به همین خاطر خون‌ها مورد بررسی قرار گرفته و انتقال این بیماری از طریق خون دیگر به آسانی صورت نمی‌گیرد.