پاورپوینت مینیمال در معماری و معماری بیونیک

اختصاصی از رزفایل پاورپوینت مینیمال در معماری و معماری بیونیک دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

نوع فایل:  ppt _ pptx ( پاورپوینت )

( قابلیت ویرایش )

---

 قسمتی از اسلاید : 

تعداد اسلاید : 55 صفحه

به نام یگانه معمار هستی پروژه ی انسان طبیعت معماری مینیمال در معماری و معماری بیونیک بعد از جنگ جهانی دوم و نیاز شدید فوری به سرپناه بیمارستان مدرسه و ...
و نیاز به همکاری بین المللی برای بازسازی سبک بین الملل رواج پیدا کرد در این سبک معمار ، حذف عناصر آرمان گرایی و فرهنگ گرایی که مختص به یک ملت بود سعی کرد معماری ارائه دهد که توسط تمام مردم دنیا قبل استفاده باشد در این شرایط و موقع مدرنیسم ایجاد شد که آنها نیز به حذف عناصر آرمانگرایی و فرهنگرایی معتقد بودند و به صرف عملکرد گرایی بنا اعتقاد داشت و این مدرنیسم کم کم به مینیمالیسم تبدیل شد که به حذف عناصر اضافه و زائد بنا تأکید داشتند و جمله معروف less is more کمتر بیشتر است را بشعار خود قرار دادند و مدرنها با بیان این جمله که تزئینات جنایت است مینیمالیستی را کاملاً در خور و شایسته معرفی می کنند و به این ترتیب مینیمالیستی شکل گرفت .
به نظر برخی از منتقدان سرآغاز شکل گیری هنر مینیمال مقارن است با نقطه عطف معماری مدرن در دهه 60 مینیمالیسم در این دوره همراه با مدرنیسم خلوص گرایی و عملکرد گرایی را منابع اصلی شگفت گیری آن مطرح می کنند عملکرد گرایی در پی فورک ستن تمامی عناصر ساختمان به اجزای عملکردی آن بود در این فرایند کلیه عناصر غیر کار کردی حذف و مابقی عناصر و حقی عناصر سازه ای در معرض دید فرا می گیرد در این زمان لوکور بوزیه نظریه زیبا شناسی ماشینی را مطرح می کند و معتقد است در معماری نیز مانند ماشین باید تمامی عناصر زائد دور ریخته شود و زیبایی را باید در عملکرد ساخت ، هماهنگی اجزا ، کیفیت مصالح و زیبایی ذاتی عناصر ، کیفیت رنگ و بازتاب نور و ...
جست و جو کرد .
و اساساً مینمالیست می خواهد بنایی بسازد که با ابدیت پیوند برقرار کند و جاودانه باشد و همین دلیل بر مد انتقاد می کند و می گویند تغییر سریع مد در زمان کوتاهی است بنابراین برای اینکه یک بنا جاودانه داشته باشیم باید از فرم های ساده و خالص استفاده کنیم به این علت از فرم ها و مصالح استفاده می کنند که هیچ گاه از مولفی استفاده فراوان از فرم مستطیل توسط آنان نمونه ای از این مطلب می باشد عبارت کوچک زیاد است برای مدرنیستها یک کانسپت و مفهوم تعریف شده و مشخص است که همواره در پی کم کردن جزییات ناخواسته اند هدف مینیمالیستها در طراحی ، نمایش جوهره ذاتی جز و کل هر چیز است خواه قسمتی از قاشق و چنگال باشد و خواه فضای گالری یا یک خانه .
تجلی مینیمالیزم در معماری و در کلیه هنرها ، احتمالا به جنبش فن و هنر ، که از بی نظمی های ویکتورین دوری می جوید .
ویلیام موریس یکی از بانیان اساس این تفکر و بنیانگذار اصول مدرنیستها و هوادار صداقت و صراحت در بکار بردن مصالح و سازه ، فن اجرای ساختمان را یک عمل تمام عیار هنری می بیند معماری مینیمال دامنه استفاده از هنر مینیمال به لوازم منزل محدود نمی شود یک معمار یا طراح ممکن است بسادگی با استفاده از ایده های مینیمال به طراحی اتاق های یک منزل یا کل یک ساختمان بپردازد .
دیوارها را بدون کوچکترین انحناء بدون استفاده از رنگ بصورت Transparent می سازد .
و .....
عبارت

  متن بالا فقط قسمتی از محتوی متن پاورپوینت میباشد،شما بعد از پرداخت آنلاین ، فایل را فورا دانلود نمایید 

---

  لطفا به نکات زیر در هنگام خرید دانلود پاورپوینت:  ................... توجه فرمایید !

• در این مطلب، متن اسلاید های اولیه قرار داده شده است.
• به علت اینکه امکان درج تصاویر استفاده شده در پاورپوینت وجود ندارد،در صورتی که مایل به دریافت  تصاویری از ان قبل از خرید هستید، می توانید با پشتیبانی تماس حاصل فرمایید
• پس از پرداخت هزینه ،ارسال آنی پاورپوینت خرید شده ، به ادرس ایمیل شما و لینک دانلود فایل برای شما نمایش داده خواهد شد
• در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون بالا ،دلیل آن کپی کردن این مطالب از داخل اسلاید ها میباشد ودر فایل اصلی این پاورپوینت،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد
• در صورتی که اسلاید ها داری جدول و یا عکس باشند در متون پاورپوینت قرار نخواهند گرفت.
  
• هدف فروشگاه جهت کمک به سیستم آموزشی برای دانشجویان و دانش آموزان میباشد .
  

---

 « پرداخت آنلاین »

تندیس‌های انتزاعی، هنر مینیمال و هنر مفهومی 48 ص

اختصاصی از رزفایل تندیس‌های انتزاعی، هنر مینیمال و هنر مفهومی 48 ص دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 48

تندیس‌های انتزاعی، هنر مینیمال و هنر مفهومی

در خلال سال‌های دهه 1960، تحولات بنیادینی در روند هنر مجسمه‌سازی معاصر به وقوع پیوست. هم‌گام با ساخت مجسمه‌های پاپ توسط هنرمندانی چون کلاس اولدنبرگ، هنرمند برجسته دیگری به نام دیوید اسمیت (70-1960) عرصه‌های موفقیت را به سرعت درمی‌نوردید. او در مقام یک مجسمه‌ساز راهی را در پیش گرفت که با تجربیات جکسون پولاک در نقاشی کاملاً موازی بود. اسمیت زندگی هنری خود را بدواً به عنوان یک نقاش و همکار نزدیک آرشیل گورکی و ویلم دِکونینگ، دو تن از پیشگامان اکسپرسیونیسم انتزاعی، آغاز کرد. وی بعدها به سمت مجسمه‌سازی سوق پیدا کرده و نقاشی را رها نمود، یا به تعبیر صحیح‌تر به گونه دیگری آن را دنبال کرد. او خود ترک نقاشی و معطوف شدن به روی مجسمه‌سازی در اوایل دهه 1930 را یک انقطاع ناگهانی تلقی نمی‌کند. لیکن باید دانست بین طرز تلقی اسمیت و باورهای نقاشان اکسپرسیونیست انتزاعی تقابل فزاینده‌ای وجود داشت. آثار پولاک نوعی تأکید بر دغدغه‌های حقوق فرد و نیز بیانیه‌ای در اثبات دنیای درونی رویاها، علیه واقعیت جهان خارج،‌ بودند. درواقع هنر نقاشی، آن چنانکه در ورای این آثار فهمیده می‌شود، چیزی جز طرد فرآیند مکانیکی «شکل‌سازی»‌ نبود.

برخلاف این فرآیند، آثار اسمیت محصول یک مدنیت با قدرت فن‌آوری بسیار پیشرفته بود. او اتکا زیادی به فن‌آوری صنعتی داشته و همواره در آثار خود از مجسمه‌های فلزی پیکاسو و خولیو گنزالس الهام می‌گرفت. جالب آن که او هیچ یک از این دو را از نزدیک نمی‌شناخت و تنها از طریق کتاب و مجلات با آثار آنان آشنایی پیدا کرد. وی ضمن ساده کردن فرم‌ها، عناصری از صنعت امریکا و فوت و فن آن نیز به کارش می‌افزود. فرانک اوهارا، شاعر و منتقد معاصر، در مورد او می‌گوید:

«اسمیت از همان شروع کار نشانه‌هایی از فرهنگ اسپانیایی گرفت. همین نشانه‌ها بعدها او را به سوی بهره‌مندی از مهارت‌های فنی و صنعتی‌اش، به عنوان یک فلزکار امریکایی، رهنمون ساختند. او در فلز نوعی خصوصیت زیبایی شناختی را برگرفته و پیوسته تلاش داشت به جای پنهان کردن شخصیت فلز، آن را ستایش کرده و جنبه عملی، فنی، و دوام فوق‌العاده آن را تکریم نماید.

با پایان گرفتن جنگ جهانی، اسمیت در میانه راه هنری خود به هنرمندی مشهور و قابل احترام تبدیل شده بود. در ژانویه 1047 نمایشگاه جامع مرور بر آثار او درگالری‌های ویلارد و باچ هولز در نیویورک برپا گردید. اما اصالت و ابتکار کار او بیشتر در اواخر دهه 1950، هنگامی که آثاری با ابعاد بزرگتر ساخت، بر همگان روشن شد. او در این آثار از شیوه‌های مرسوم مجسمه‌سازی امریکایی فاصله گرفت. تکنیکی که در این آثار به کار رفت او را قادر ساخت با سرعت و آزادی بیشتری کار کند و این امر حتی ساخت فرم‌های عظیم با مواد سنگین همچون فولاد را برای وی آسان کرد.

در سال 1962 اسمیت، توسط برگزارکنندگان فستیوال اسپولِتو برای اقامتی یک ماهه به ایتالیا دعوت شد و در همانجا یک کارخانه قدیمی برای استفاده به عنوان کارگاه در اختیار وی قرار گرفت. او در این کارگاه ظرف تنها 30 روز، تعداد 26 مجسمه که بسیاری از آنها ابعادی عظیم و غول پیکر داشتند، ساخت. اسمیت درواقع نخستین مجسمه‌سازی بود که درصدد خلق اثری مستقل و منحصر به فرد نبوده و فکر هنری خود را در یک مجموعه کار به صورت سری محقق می‌ساخت. در بدو امر آثار او به پیکره انسانی توجه داشت، همانند مجموعه «اگری کولا» و «منبع توتم» که در دهه 1950 ساخته شدند. وی سپس به سوی شیوه انتزاعی‌تری متمایل شد و در این سمت‌گیری مجموعه‌ای به نام «زیگ زاگ» را در خلال سالهای 4-1961 و مجموعه دیگری به نام «مکعبی» را در سال 5-1962 خلق کرد. مجوعه «مکعبی» کیفیتی پویا و ناپایدار داشته و دقیقاً همانند خصوصیت در کارهای بعدی این هنرمند نیز به عنوان مشخصه اصلی دنبال شد.

شکل

دیوید اسمیت، مکعبی، 1964، فلز گالوانیزه، ارتفاع 294، گالری مارلبورو، نیویورک، امریکا

اسمیت از بسیاری جهات یک هنرمند نوگرا و انقلابی بود. آثار او علیرغم ابعاد بسیار عظیم، به سختی کیفیت ظاهری یک مجسمه را تداعی می‌کنند. برخی از آنها تک مجسمه‌های تنهای هستند که حتی ممکن است یک شی بی‌معنی و موقتی یا اشکالی برگرفته از فرم‌های