مقاله کامل بعد از پرداخت وجه
لینک پرداخت و دانلود در "پایین مطلب"
فرمت فایل: word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحات: 17
موضوع: نحوه رفتار والدین با کودکان 7- 1 سال و نحوه رفتار والدین و مربیان با نوجوانان 14- 7 و 21- 14 سال بایستی چگونه باشد تا از بزهکاری آنان در آینده جلوگیری شود.
دوران وزارت
گفتار اول: این دوران از ابتدای نوجوانی شروع و به سالهای اول جوانی ختم میگردد بیشتر روانشناسان عقیده دارند که دوران نوجوانی از 11 یا 12 سالگی آغاز و در سالهای 17 یا 18 سالگی خاتمه مییابد بنابراین قسمت اعظم این دوران بویژه در مملکت ماشینی نوجوانی را در بر گرفته و بالاخره به سنین نوجوانی و یا اصطلاحاً به دوران زندگی استقلال منتهی میگردد. گروهی از روانشناسان رشد و تکامل روانی، اجتماعی، عاطفی، عقلی انسان را جریان منظم و دائمی تصور کردهاند که مثل آب روانی از یک نقطه آغاز و به یک هدف مشخص و معین در حرکت است این روانشناسان هر نوع تقسیم بندی را در زندگی امری ذهنی میدانند، اینان اظهار میدارند که فقط حوادث غیر مترقبه باعث تغییر مسیر زندگی میشود وگرنه زندگی مسیر عادی خود را طی میکند و به موقع به پایان میرسد به هنگامی که رشد با طغیان و بحران مواجه است این بحرانها نقاط عطف واقع میشود و چه بسا که این تاثیرات شخصیت آدمی را متزلزل و دگرگون کند. شاید وظیفه اصلی والدین در این دوره بحرانی سازش با این واقعیتها و پذیرش وضعیت جدید باشد نه مقابله و رویاروی با آن در این دوره نباید از اجبار و تحمیل استفاده کنند. نوجوان در اثر تغییرات چشمگیر بدنی و تحت تاثیر هورمونها و تظاهرات بلوغ خواه ناخواه در مقابل درخواستهای والدین مقاومت نشان میدهند و راهی جز خیر و صلاح نمیشناسند و نه اعتقادی به تجربیات والدین دارد. این دوره هفت سال سوم که عدهای آن را اواخر دوران نوجوانی میگویند یعنی سنین 13 تا 17 سالگی در دختران و 14 تا 16 سالگی در پسران از لحاظ بلوغ و رشد سریع جسمی میدانند که شکل و اندازه، اعضای بدن چه در دختر و چه در پسر تقریباً شبیه افراد بالغ شده است ولی ممکن است از این به بعد نیز به طول قد بعضی از نوجوانان تا 20 سالگی اضافه شود و تکامل دستگاه تناسلی، تغییر صدا، عمیق و خشن شدن صدا در پسران، تکامل شکل رحم دختران، آخرین زمان شروع قاعدگی در دختران و ... از موارد جسمی و ظاهری این دوره است. آنچه باعث اهمیت این دوره است خصوصیاتی است که نوجوان پیدا میکند و گاه همین مسائل موجب سوء تفاهم والدین میگردد به مواردی از این خصوصیات میپردازیم.
گفتار دوم: استقلال طلبی و تمجید از نوجوان
درخواست استقلال یکی از تغییرات عمدهای است که در سنین جوانی «دوران وزارت» تجلی میکند که بزرگ شده میخواهد مستقل عمل کند. در انتخاب لباس، دوستان، اظهار نظر عادی در منزل، جلسات مهمانی، روابط فامیلی و هزاران مسئله روزمره که در خانواده بوجود میآید بحث میکند عدم قبول آراء و عقاید ابراز شده او آزارش میدهد. هنگام شکست در پذیرش عقاید و مردود شدن از طرف خانواده مقاومت میکند و گستاخ میگردد. برای کسب استقلال در خانه امتیازاتی مثل امر و نهی کردن به کوچکترها و تمشیت در امور خانه و یا رفتاری رئیس مآبانه داشته باشد. کار و معاشرت خود را از دیگران پنهان میکند که سؤالات کنجکاوانه والدین باعث اضطراب و در صورت فشار شدید باعث میشود جوان دچار هیجانات عاطفی شده و فردی نامتعادل شود. والدین باید بدانند احساس جوان خیلی شدید و جدی است و کمتر آینده نگر و خواهان هر چیز در همان لحظه است. جوانان شیفته تمجید و ستایشند در صورت سرزنش والدین آنها را متجاوز به حریم استقلال خود میدانند تعیین و تمجید درست و به موقع مبنای اعتماد به نفس، محرک قوه ابتکار و خلاقیت و موجب امنیت خاطر میشود که بایستی بر مبنای ارزیابی صادقه و مثبت از فرد باشد.
گفتار دوم: مبحث اول: مشورت با نوجوانان و قاطعیت والدین بدور از خشونت
یکی از اصول که در مورد نوجوان و مخصوصاً در مرحله وزارت باید رعایت شود مشورت است.
در زمان مشورت نوجوان احساس میکند که دارای شخصیت باارزشی شده است و از طرف دیگر مورد اعتماد والدین قرار گرفت است و باعث میشود نسبت به مسائل بیندیشد احساس مسئولیت کند و با واقعیات زندگی آشنا شوند. برای مسائل برنامهریزی کند، نسبت به نظرهای نامناسب باید با دلیل و منطق آنها را متوجه شکل ساخت، مشورت موجبات همفکری، همراهی و تعاون والدین و فرزندان میشود عدم مشارکت سبب میشود جوان کم تجربه، بی اراده، سست عنصر و نامتعادل به جامعه تحویل گردد. در قرآن با توجه به اهمیت مسئله سوره به همین نام آمده است (سوره شوری) و خداوند پیامبر را به مشورت با مومنین امر میکند.[1] والدین باید بدانند در مشورت هم نباید افراط و تفریط کرد باید سعی کنند به صورت جدی و محکم در اجرای تصمیمات خود استوار باشند در کنار مهر و محبت و گذشت، در غیر این صورت فرزندان افرادی گستاخ، بی ادب و خودسر بار میآیند. فرزند در دوران وزارت باید احساس کند فردی رها شده نیست و باید اصولی را محترم بشمارد متأسفانه بعضی از والدین به علت ضعف مدیریتی قسمتی از امور خانواده را به پسر ارشد واگذار میکنند که باعث مشکلاتی برای خواهران و برادران خود خواهد شد. والدین باید بدانند قاطعیت غیر از خشونت است خشونت و استبداد ناشی از ضعف روحی و اخلاقی است والدینی که روش صحیح تربیتی را نمیتوانند اجرا کنند متوسل به تنبیه میشوند. در حالی که آخرین راه است و بایستی شرایط خود را داشته باشد و اگر چه اثر آنی دارد در دراز مدت عادی شده و موجب رفتاری مثل فرار از خانه، بی تفاوتی، سرخوردگی، تخریب، احساس پوچی، لجبازی، اعتیاد و انحراف میگردد.[2]
مبحث دوم: نگرش متقابل والدین و فرزندان
در مورد موقعیت والدین در خانواده شکی نیست درخشش پدر در جوار مادر اهمیت حیاتی دارد کودک نیز مایه گرمی خانواده و تسلی بخش والدین است والدین و فرزندان از یکدیگر توقعات و تمناهایی دارند و هر کدام انتظار دارند که طرف مقابل از نقطه نظر خاصی به آنها بنگرد نوجوان مایل است به والدین خود عشق بورزد و حسن تفاهم داشته باشد، دوست داشتنی و مورد دوستی قرار گرفتن برای نوجوان آنقدر ضروری است که در امیدها، ترسها، خوشیها، غصهها و تلاشهای نوجوان برای خوب بودن تاثیر میگذارد این تأثیر اغلب در موفقیت و یا شکستهای او در زندگی آیندهاش به وضوح دیده میشود. برتری دادن پسرها بر دخترها در خانواده باعث ایجاد رنجش و احساس بی ارزشی میکند و عدم حفظ شخصیت خود خواهد شد. به فرموده رسول اکرم (ص) به پسر به عنوان نعمت و دختران به صورت رحمت نگریست.
یکی از مشخصات بلوغ تمنای مخفی داشتن و ترس از آشکار ساختن احساسات خصوصی به فرد دیگر است و کوشش والدین برای اعتراف و پرسش از آنها زیان آور است. والدین باید اعتماد فرزندان را به خصوص در دوران وزارت به خود جلب کنند و آنان را تشجیع به بیان احساسات و افکار خود کنند رسالت والدین این است که با متانت و پختگی خاصی نسبت به اصلاح افکار غلط و ناپسند جوانان اقدام میکند. این اصلاح فکر میتواند از طریق بحثهای منطقی همراه با ملاطفت و مهربانی یا از طریق ارجاع مناسب جهت مطالعه نوجوان باشد.
مقاله در مورد روان شناس جنایی