پروژه پایانی در مورد پسته در ایران

اختصاصی از رزفایل پروژه پایانی در مورد پسته در ایران دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

فایل word

تعداد صفحات 65

فهرست :

عنوان                                                                                   صفحه

تاریخچه …….……………………………………………………………………………………1

سیستماتیک ……………………………………………………………………………. ……..1

معرفی برخی از گونه ها ی جنس پسته ………………………………………………… 3

ریشه …………………………………………………………………………………………….4

تنه و شاخه ها …………………………………………………………………………………5

برگ ………………………………………………………………………………………………6

گل …………………………………………………………………………………………………7

نیاز های گرده افشانی ……………………………………………………………………… 8

میوه …………………………………………………………………………………………….10

تشکیل میوه…………………………………………………………………………………….11

ساختمان میوه ………………………………………………………………………………..11

تنفس و تغییرات اتیلن در میوه …………………………………………………………..12

مواد تشکیل دهنده میوه پسته …………………………………………………………….13

شکوفایی آندوکارپ یا پوسته سخت ….…………………………………………………15

هورمونها ………………………………………………………………………………………16

گرده افشانی ………………………………………………………………………………….17

تغذیه ……………………………………………………………………………………………17

پارتنوکارپی ……………………………………………………………………………………18

تناوب باردهی …………………………………………………………………………………19

تاثیر عوامل محیطی روی درختان پسته ………………………………………………..20

شرایط آب و هوایی…………………………………………………………………………..20

خاک مناسب پسته کاری ……………………………………………………………………21

ازدیاد درختان پسته ………………………………………………………………………….22

ازدیاد جنسی یا بذر کاری ………………………………………………………………….22

کاشت بذر در زمین اصلی ………………………………………………………………….23

خزانه کاری پسته ……………………………………………………………………………..24

خصوصیات بذر ………………………………………………………………………………25

مشهور ترین پایه ها برای درخت پسته ………………………………………………….26

ازدیاد غیر جنسی درختان پسته ………………………………………………………….27

مراقبتهای مرحله داشت درختان پسته …………………………………………………..31

آفات مهم پسته و روشهای مبارزه ………………………………………………………..37

بیماریهای مهم درخت پسته و روشهای مبارزه ………………………………………..44

برداشت و عرضه پسته ……………………………………………………………………..52

ارزش غذایی و مصارف پسته ……………………………………………………………..56

منابع …………………………………………………………………………………………….59

تحقیق در مورد قلمه زنی

اختصاصی از رزفایل تحقیق در مورد قلمه زنی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

تعداد صفحه:4

 فهرست مطالب

قلمه زنی

مقدمه

روشهای مختلف قلمه زنی

قلمه علفی

قلمه نیمه خشبی

قلمه خشبی

قلمه برگ

قلمه ریشه

عوامل موثر محیطی در ریشه زایی قلمه‌ها

حالت فیزیولوژیکی قلمه‌ها

روابط هورمونی با ریشه زایی

• تاریخچه پیوند
• سیرتحولی پیوند
• نقش پیوند و اهداف آن

قلمه زنی روشی است برای تکثیر گیاهان که بر حسب نوع گیاه و استعداد ریشه‌زایی می‌تواند ساده باشد و یا برعکس نتیجه گیری از آن و یا ریشه‌دار کردن قلمه‌ها جز در شرایط استثنایی مثلا استفاده از برخی هورمونها مقدور نخواهد بود. بطور کلی استعداد ریشه‌زایی از گونه‌ای به گونه دیگر فرق می‌کند. عوامل موثر در قلمه زنی بستگی به زمان برداشت قلمه ، سن گیاه ، شرایط محیطی ، رعابت نکات بهداشتی و … دارد.

روشهای مختلف قلمه زنی

قلمه‌ها بر حسب مورد می‌تواند به صورتهای خشبی (چوبی) ، نیمه خشبی و علفی (سبز) ، قلمه برگ ، قلمه ریشه تهیه شوند:

قلمه علفی

این قلمه‌ها از شاخه‌های علفی و در حال رشد بطول 15 - 10 سانتیمتر برداشته می‌شوند و با نگهداری چند برگ جوان ( برگ 3 - 2 ) در بسترهای مناسب مانند شسته پاپیت - پرلیت انجام می‌شود. شرط موفقیت در قلمه‌های علفی آلوده نشدن آنها به امراض قارچی و حفظ رطوبت طبیعی با استفاده از نایلون یا شیشه روی آنها و نیز رساندن نور کافی به قلمه‌ها جهت انجام فتوسنتز و تامین مواد غذایی از طریق فتوسنتز توسط برگهای نگهداری شده می‌باشد. مانند شمعدانی ، داودی ، میخک و …

دانلود مقاله قلمه زدن

اختصاصی از رزفایل دانلود مقاله قلمه زدن دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

یکی از روشهای ازدیاد غیر جنسی گیاهان استفاده از قلمه است گیاهانی که بوسیله بذر زیاد می شوند در صورتیکه قلمه آنها نیز قابل کشت باشد و از آنها برای ازدیاد استفاده شود طول دوره لازم تا رسیدن به دوره باردهی کمتر می شود. در اینصورت جدا از حفظ ترکیب ژنتیکی مورد نظر این روش مزایا ویژه خود را داراست. ریشه دار کردن قلمه پسته مدتهاست که مورد بحث متخصصین و علاقه مندان پسته می باشد. تحقیقات حاکی از آنست که برای تحریک ریشه زدایی در قلمه های پسته غلظت بالایی از اکسین خارجی ایندول بوتریک اسید (IBA) مورد نیاز است علاوه بر اینکه فاکتورهای مختلفی مانند سن قلمه های شاخه جوان یا بالغ، بیش تیمارهایی در مورد اتیوله کردن (بی رنگ) و غیره که همه در ارتباط با سیستم اکسیداسیون داخلی بافتها برای تحریک ریشه زدایی هستند موثر می باشند. همینطور مشخص شده که مواد فنل موجود در ساقه های درختان پسته به عنوان یک اکسین اکسید عمل نموده و فعالیت تحریک کننده ریشه زایی نیز دارد. تیمار قلمه های جوان با هورمون IBA در غلظتهای 3000-5000 پی پی ام سبب 100% ریشه زدایی گردیده است.
خوابا نیدن:
اگر چه از نظر گیاهشناسی درخت پسته را می توان بوسیله خوابانیدن ازدیاد نمود ولی از نظر اصول باغبانی در صورتیکه شاخه ای از درخت را بتوان ریشه دار نمود پس از جدا نمودن این شاخه از گیاه مادری قادر به ادامه حیات نخواهد بود این عدم موفقیت در زمینه ازدیاد با روش خوابانیدن می تواند از حساسیت ریشه درختان پسته به جابجایی و هم از ضعف شدید ریشه های نابجا تولید شده باشد.
کشت بافت: یکی از جدیدترین روشهای ازدیاد درختان کشت بافت و سلول گیاهی می باشد. که در این روش از طریق کشت بافت ساقه، برگ، جنین بساک، تخمدان، ساقه، و... میتوان تعداد زیادی گیاه تولید نمود. مزایای این روش به شرح زیر است:
1- تولید گیاه عاری از ویروس
2- کوتاه نمودن زمان مورد نیاز برای تولید گونه های جدید
3- تولید تعداد زیادی گیاه با ژنتیک یکسان
4- ازدیاد سریع گیاهان که تولید مثل جنسی در آنها مشکل و طولانیست.
روش کاشت بافت جدیدترین تکنیک برای ازدیاد و دسترسی به درختان پسته با صفات مناسب و پر محصول و واریته های مقاوم به امراض، شوری و خشکی و انتقال صفات مناسب از یک رقم به رقم دیگر با بهره گیری از علم مهندسی ژنتیک با توجه به اینکه پسته گیاهی دو پایه است، ازدیاد این گیاه به منظور پایه برای درختان پیوندی در حال حاضر تنها از طریق کاشت بذر عملی می باشد. که در نتیجه اختلاف ژنتیکی بین پایه های حاصله می باشد. بنابراین بمنظور دستیابی به کلونهای یکسان و پایه های یکنواخت بررسی هر چه بیشتر در موارد ازدیاد درختان پسته به روش کشت بافت کاملا ضروریست.

مراقبتهای مرحله داشت درختان پسته:
آبیاری باغهای پسته: درخت پسته نسبت به خشکی مقاومت زیادی دارد. و یقینا یکی از مقاومترین درختان میوه نسبت به کم آبی می باشد. علت مقاومت زیاد آن به کم آبی علاوه بر طبیعت گیاه، طول زیاد ریشه عمودی آن می باشد. درخت پسته در دوره اول رشد به طور عمودی در زمین فرو می رود و پس از برخورد به طبقات سخت به صورت عرضی گسترده می شود. آزمایشها نشان می دهد که نهالها با ارتفاع 60 سانتیمتر حدود 180 سانتیمتر ریشه داشته و تقریبا در این حالت نسبت طول ریشه به طول ساقه نزدیک سه بر یک می باشد. بطور کلی ریشه درخت پسته بین 2 تا 4 متر بسته به نوع زمین در خاک فرو می رود در زمینهای سنگین رسی شنی رشد ریشه کند می باشد و ریشه به صورت عرضی رشد می نماید و در این صورت درخت پسته به کود کمتر و آب بیشتر نیازدارد. در صورتیکه در اراضی شنی رسی سبک رشد و نمود درخت پسته به صورت طولی بوده و نیازمند کود بیشتریست.
چون در بعضی زمینهای زراعی ریشه درخت پسته تا عمق زیادی در خاک نفوذ می کند به راحتی می تواند از آبهای زیر زمینی استفاده کند. بر همین اساس در منطق کم آب زارعین دو تا سه مرتبه یخ آب زمستانه می دهند که علاوه بر از بین بردن آفات و انگلهای موجود در خاک با ذخیره آب در زمستان برای استفاده تابستانه گیاه در طبقات پایین تر زمین استفاده می نمایند.
در دو یا سه سال اول کشت نهال بنه یا پسته هر 7 تا 10 روز یکمرتبه آبیاری لازم دارد از سال سوم تعداد آبیاری کاهش می یابد. تا در موقع بهره برداری که از سال ششم یا هفتم شروع می شود نوبت آبیاری به ماهی یک مرتبه میرسد تنها درخت میوه ای که از نظر مقاومت به خشکی شباهت زیادی به درخت پسته دارد درخت مو می باشد.
در زمان گل دهی درخت پسته نباید انرا آبیاری نمود زیرا رطوبت زیاد در این مرحله ممکن است باعث کاهش تهویه خاک و ریزش گلها شود. آبیاری در پاییز یا زمستان برای درخت پسته چندان لازم نیست. زیرا تبخیر و تعرق از شاخه ها کم است و ممکن است رطوبت زیاد موجب پوسیدگی طوقه درخت شود و مواد غذایی موجود در خاک شسته شود. در تابستان رشد درخت یکنواخت تر از بهار است متناسب با آن بهتر است دوره ها آبیاری هم منظم باشد به علت گرم تر بودن هوا در تابستان و تبخیر و تعرق بیشتر شاخ و برگها نیز توسعه یافته و مقدار آب لازم بیشتر می باشد.
در خاکهایی با بافت ریز نباید خاک زیاد خشک شود زیرا سله بستن خاک ممکن است سبب پاره شدن ریشه های مویین گردد و از طرفی رطوبت بیش از اندازه نیز سبب پوسیدگی طوقه می شود سن درخت و بزرگی تاج درخت از نظر تعیین و بر آورد میزان آب مورد نیاز در هر دوره آبیاری حائز اهمیت است.
کیفیت آب آبیاری:
درخت پسته یکی از مقاومترین درختان به کم آبی و خشکی می باشد اما در صورتیکه شوری یا EC از 25 دسی زیمنس بر متر بیشتر شود میزان محصول به صفر میرسد بر اساس بررسیهای بعمل آمده از نظر کیفیت آب S A R سختی در حدود 22 برای درخت پسته خطر چندانی ندارد.
تغذیه درخت پسته:
مناطق پسته خیز ایران عموما دارای اقلیمی نیمه خشک یا بیابانی می باشد خاکهای این مناطق دارای املاح معدنی زیادی می باشد. که بخشی از آن جذب درختان پسته می شود این خاکها بر خلاف خاکهای مناطق مرطوب فاقد ترکیبهای آلی هوموسی و بقایای گیاهان می باشد بنابراین خاک باغ در هر صورت نیاز به مواد آلی دارد.
کودهای آلی (گیاهی و حیوانی) در درجه اول موجب افزایش مواد هوموسی خاک می گردد و در درجه دوم خواص فیزیکی خاک را تغییر داده ضمن افزایش نفوذ پذیری قابلیت نگهداری و جذب رطوبت و عناصر غذایی را در خاک افزایش می دهد در درجه سوم عناصر غذایی موجود در کود نیز مورد استفاده گیاه قرار می گیرد. معمولا مواد غذایی موجود در کودهای حیوانی پس از مصرف در سال اول 50% در سال دوم 25% و در سال سوم 10% آن جذب می شود. قابل به ذکر است که هر ساله در تابستان مقدار زیادی مواد هوموسی خاک در اثر تابش زیاد آفتاب و حرارت بالا از بین می رود.
مقدار کود مصرفی در باغهای پسته به عوامل متعددی از جمله وضعیت خاک، درجه حاصلخیزی خاک، وجود منبع آبی در دسترس و سن درختان پسته بستگی دارد. بنابراین علاوه بر مصرف حدود 20 کیلوگرم کود حیوانی برای هر اصله درخت پسته بارده در هر سال مقادیر عناصر زیر نیز توصیه می شود:
- ازت 600 گرم
- فسفر P205 300 تا 600 گرم
- پتاس K20 300 تا 600 گرم
نکات زیر برای دستیابی به محصول بیشتر و به منظور حاصلخیزی خاک و تامین مواد غذایی خاک حائز اهمیت می باشد:
1- کودهای دامی و مرغی را باید از اوایل پاییز تا اوایل زمستان مصرف نمود و در مصرف کودهای مرغی باید احتیاط لازم را بعمل آورد.
2- کودهای ازته برای ادامه رشد درخت پسته ضروری می باشد. هر ساله میتوان از کودهای اوره، نیترات آمونیوم و سولفات آمونیوم در محل سایه انداز درخت استفاده نمود اما لازم به یادآوری می باشد که قسمتی از کودهای از ته باید پس از مرحله گلدهی و ما بقی در آغاز دوره به مغز رفتن پسته در حدود اوایل تیر ماه مصرف می شود.
3- میزان کودهای فسفر و پتاس باید در زمینهای شنی بیشتر از زمینهای رسی باشد که معمولا این کودها در زمستان همراه با کودهای آلی مصرف می شوند.
4- استفاده از کودها با ترکیبهای گوناگون از قبیل سولفات آمونیم و سولفات پتاسیم ضمن تامین مقداری از گوگرد مورد نیاز درخت باعث کاهش PH خاکهای قلیایی می شود.
5- بایستی توجه داشت که زیادی فسفر مانع جذب عناصر آهن، روی، و منگنز می شود.
6- مصرف گود سولفات پتاسیم در زمینهای شور موجب کاهش کلرور سدیم میگردد اما در خاکهایی که شور نیست از کلرور پتاسیم هم می توان استفاده نمود.
7- استفاده از عناصر کم مصرف غذایی مثل آهن، روی، منگنز در حد متعادل در کیفیت تولید پسته موثر می باشد.
8- با توجه به اینکه کودهای دامی دارای عناصر غذایی اصلی و فرعی نیز می باشد.
بنابراین لازم است در صورت مصرف کودهای دامی، مقدار مصرف کودهای شیمیایی را هم کاهش داد. ولی بهترین کار تجزیه خاک می باشد که بر اساس نتایج آزمایش خاک باغ می توان کودهای دامی و شیمیایی را بصورت دقیقتر استفاده کرد.
هرس درختان پسته:
هرس در درخت پسته مانند بسیاری از درختان میوه ضروری می باشد. و شاخه هایی که روی درخت باقی می مانند باید طوری انتخاب شوند که سالم و شاداب باشند و همچنین بطور یکنواخت و متعادل در کلیه جهات قرار گرفته باشند. تا بتوانند از نور و فضای کافی استفاده نمایند. این نوع هرس سه یا چهار سال پس از پیوند نهال انجام می شود. پس از آنکه جوانه پیوندک به اندازه کافی رشد کرد، جوانه انتهایی و کلیه شاخه های فرعی به استثنای شاخه هایی که در 20 تا 25 سانتیمتری انتهای پایه واقع می شوند در این قسمت سه تا پنج شاخه که بطور منظم به دور پایه قرار گرفته اند باقی می مانند. این شاخه ها اسکلت تاج درخت پسته یا شاخه های اصلی آنرا تشکیل می دهند.
برای هرس تشکیل فرم درخت بایستی نکات زیر را مورد توجه قرار داد:
1- حداکثر نور، حرارت خورشید و هوا به درون تاج درخت برسد.
2- زاویه بین شاخه باردهنده و شاخه اصلی که حامل شاخه بار دهنده می باشند باید بین 60 تا 80 درجه باشد تا در اثر وزن زیاد محصول شاخه بار دهنده از شاخه اصلی جدا نشود.
3- فاصله اولیه شاخه اصلی روی تنه درخت تا روی سطح زمین باید در حدود 100 تا 120 سانتیمتر باشد.
هرس باردهی برای درختان پسته لازم است. درخت پسته مانند درخت زیتون معمولا هر دو سال یکبار محصول فراوان می دهد. علت آن اینست که میوه پسته روی شاخه های جوان دو ساله تولید می شود.
درختی که میوه فراوان دارد قدرت و مواد ذخیره کافی برای تشکیل جوانه ندارد تا در سال بعد حامل میوه شود بنابراین باید در اوایل یا اواخر زمستان هر سال بسته به آب و هوای محل تمام شاخه هایی که در سال قبل میوه دار بوده اند از محل انشعاب حذف شوند. تا اینکه هرس موجب رشد شاخه های جوان حامل میوه برای سال بعد گردد با انجام این هرس محصول سالیانه تنظیم می گردد و تا حدودی سال آوری هم کاهش می یابد.
آفات مهم پسته و روشهای مبارزه با آن:
تعداد آفاتی که در ایران به درختان پسته حمله مینمایند بسیارند ولی تعداد محدودی از آنها خسارت قابل ملاحظه ای وارد می آورند آفات مهم و درجه یک پسته بشرح زیر می باشند.
1- زنجره پسته: در استان کرمان این حشره به شیره تر معروف است. این زنجره علاوه بر پسته اهلی به پسته اهلی به پسته های وحشی بنه و چاتلانقوش نیز خسارت وارد می کند. نحو خسارت آف بدین ترتیب است که پوره بیشتر درون خوشه جمع می شود و خرطوم خود را در نسوج گیاه و پریکارپ میوه های جوان فرو می نماید و از شیره گیاه تغذیه می نماید. نیش زدگی باعث خروج شیره گیاه همراه با فضولات و ترشحات پوره ها روی برگها و خوشه ها می شود. و علاوه بر اینکه موجب سوختگی برگها و خوشه ها میگردد محیط مناسبی را برای رشد قارچهای ساپروفیت فراهم می کنند. در اثر حمله این آفت درخت ضعیف و باعث خشکی و چروکیدگی تدریجی میوه ها و کاهش تنفس و سوختگی برگها می شود.
روش مبارزه: برای مبارزه شیمیایی علیه این حشره باید سمپاشی به صورت انجام شود که زنجره ها موفق به تخم ریزی نشوند. که بایستی از موقع ظهور جوانه ها شروع شود و به محض آغاز گل کردن درختان خاتمه یابد این زمان تقریبا مصادف با 15-20 روز قبل از باردار شدن جوانه های برگ و ظهور گلهاست. برای سمپاشی می توان از سموم فسفره و دیمتواتها استفاده کرد.
2- پروانه مغز خوار پسته: پروانه مغز خوار یا کرم مغز خوار پسته فقط روی انواع از پسته می تواند خسارت بزند لارو این حشره داخل میوه فعالیت دارد و از مغز آن تغذیه می کند. این آفت در بیشتر مناطقی که دارای پسته اهلی و وحشی می باشند شایع می باشد. عرض بالهای باز پروانه حدود 5/9-11 میلیمتر می باشد. این حشره زمستان را به صورت لارو در زیر پوست درخت بسر می برد. حشره کامل پروانه بتدریج از اواخر فروردین تا اواسط خرداد از سفیده خارج می شوند و تخم گذاری می کنند پس از دو هفته لارو پس از سوراخ کردن میوه جوان داخل آن می شود و از مغز آن تغذیه می کند هر کدام از لاروها طی دوره تکامل خود از 10 تا 12 عدد پسته تغذیه می نماید. این در هر سال یک نسل دارد.
روش مبارزه: برای مبارزه شیمیایی علیه این آفت توصیه می شود در اوایل بهار و بعد از تشکیل میوه درختان پسته را با سمومی مانند گوزاتیون 20 درصد به نسبت دو در هزار سمپاشی کرد.
3- پروانه چوبخوار پسته: وجود این آفت در بسیاری از مناطق پسته کاری ایران گزارش شده است. طرز خسارت آفت به دو صورت است: 1- برخی از لاروهای پروانه از دم خوشه و دم میوه پسته تغذیه می نمایند و باعث مرگ حدود 5 تا 8 درصد میوه های خوشه می شوند. 2- عده دیگری از لاروها پس از ورود به شاخه از های پروانه از دم خوشه و دم میوه پسته تغذیه می نمایند و باعث مرگ حدود 5 تا 8 درصد میوه های خوشه می شوند.2- عده دیگری از لاروها پس از ورود به شاخه از مغز چوب تغذیه می کنند و دالانهایی داخل چوب بوجود می آورند که خسارت آفت بیشتر از این طریق می باشد. و شاخه های مبتلا رشد شان کم و در نتیجه محصول سال یعد کاهش می یابد. حشره کامل این آفت پروانه ای می باشد که عرض آن با بال باز 11-13 میلیمتر است این پروانه در سال یک نسل دارد. زمستان را بصورت لاروهایی کامل در داخل چوب سر شاخه های درختان پسته بسر می برد و در اواخر زمستان وقتی متوسط درجه حرارت روزانه به 10 درجه سانتیگراد رسید لاروها با ایجاد سوراخ از شاخه خارج شده و سپس تبدیل به شفیره و بعد پروانه می شوند.
روش مبارزه: پارازیت پروانه چوبخوار یک زنبور از خانواده براکنیده می باشد که شدیدا پروانه های آفت را پارازیته می کند بنابراین بنظر می رسد پرورش این زنبور بهترین راه مبارزه با آفت مذبور باشد.سمپاشی بهاره علیه لاروهای جوانی که هنوز وارد چوب نشده اند نیز بسیار مفد می باشد.
4- پروانه جوانه و برگ خوار پسته: این آفت به شدت به درختان پسته اهلی و وحشی (بنه و خینجوک) حمله می کنند طرز خسارت بدین صورت است که لاروها ابتدا به جوانه ها و برگهای جوان و بعد هر چه بزرگتر می شوند به برگهای پیر حمله می نمایند و از کناره برگ شروع به تغذیه می نمایند و بالاخره تمام پهنای برگ را خورده و فقط رگبرگهای اصلی باقی می مانند. این حشره زمستان را بصورت تخم روی بقایای گیاهی و اندامها می گذراند. تخمها در اواخر فروردین ماه باز می شوند. لاروها پس از تکامل در زیر خاک و در عمق 15-25 سانتیمتری تبدیل به شفیره می شوند.
روش مبارزه: مبارزه شیمیایی علیه این آفت ساده است. در اوایل بهار به محض باز شدن تخمها و پیدا شدن لاروهای جوان می توان اقدام به سمپاشی کرد. که برای این منظور از سموم فسفره می توان استفاده کرد.
5- پروانه برگ خوار پسته: پروانه برگ خوار پسته که به آن رائو نیز می گویند یکی از آفات مهم پسته در ایران است. که علاوه بر پسته اهلی روی بنه و گاهی بادام نیز دیده می شود. طرز خسارت آفت بدین صورت می باشد که لاروهای این پروانه پس از خروج از تخم بالافاصله از پارنشیم برگ و ایپدرم فوقانی تغذیه می نمایند و لاروهای لنین بعد قسمت بیشتر پهنک برگها را می خورند و فقط رگبرگهای اصلی باقی می گذارند. پروانه با بال باز حدود 35 میلیمتر و طول آن 10 تا 11 میلیمتر می باشد.پ
رنگ بالها سفید می باشد. بسته به شرایط آب و هوایی منطقه پروانه های بالغ در اواخر فروردین تا اوایل اردیبهشت ماه ظاهر می شوند و شروع به تخمگذاری می کنند.
هفت تا ده روز پس از تخمگذاری لاروها بیرون می آیند و از برگ تغذیه می نمایند.
روش مبارزه: مبارزه شیمیایی علیه این آفت در صورت لزوم از حشره کشهای فسفره استفاده نمود ولی سمپاشیهایی که علیه سایر آفات پسته صورت می گیرد علیه این آفت موثر نمی باشد.
6- شته ها: روی انواع درختان پسته اهلی و وحشی گونه های مختلفی از رشته ها دیده می شود که اکثر روی برگها و برخی به جوانه ها و غیره حمله می کنند. معمولا در اثر حمله این حشرات گاتهایی روی برگها بوجود می آید. در صورتیکه جمعیت این حشرات روی درخت زیاد باشد و خسارت نیز قابل توجه باشد به آسانی می توان از سموم سیستماتیک استفاده کرد.
7- تریپس ها: اینها حشرات کوچکی هستند به طول 1/1 تا 3/1 میلیمتر. این حشرات از گرده گلهای نر تغذیه می نمایند و اگر شدت حمله نیز زیاد باشد غنچه های درختان نر اصلا باز نمی شوند در نتیجه عمل تلقیح صورت نمی گیرد، و درخت ماده نیز بارور نمی شود.
8- پسیل پسته: به این آفت شیره خشک و گاهی شته جهنده نیز می گویند حشره کامل زرد رنگ و طول بدن حشره حدود 5/1 تا 8/1 میلیمتر می باشد. پسیل پسته زمستان را بصورت بالغ در بین شکاف تنه درختان و شکاف دیوارها و زیر کلوخه های باغ بسر می برد. در اول بهار به محض مساعد شدن هوا از پناهگاههای زمستانی خارج می شود و روی برگهای اولیه شروع به مکیدن شیره آنها می کنند چند روز بعد شروع به تخم ریزی می کنند که تخمها در حدود 18 روز بعد باز می شوند و از آنها پوره نارنجی رنگی خارج می شود بر اثر حمله آفت مرتبا از درختان مبتلا شیره گیاهی همراه با ترشحات حشره ها میریزد و از طرفی میوه ها نیز ریز می شوند و برگها نیز خندان می شوند. همچنین افزایش درصد پوکی کاهش کیفیت محصول و اختلال در تنفس و فتوسنتز در اثر بسته شدن روزنه ها توسط
روش مبارزه: برای مبارزه شیمیایی علیه این آفت باید زمانی اقدام به سمپاشی کرد که تعداد تخمها در جمعیت آفت کم باشد و در عوض تعداد حشره کامل و پوره زیاد باشد. معمولا اواخر اردیبهشت و اوایل خرداد ماه برای مبارزه مناسب می باشد و برای سمپاشی می توان از سمومی مانند زولون به نسبت 5/1 در هزار استفاده نمود.
7- زنبورهای مغز خوار پسته: این دسته از آفات دو تا سه نوع می باشند. به انواع درختان پسته اهلی و وحشی حمله می کنند. طرز خسارت افت به این صورت می باشد که حشره ماده تخم خود را زیر پوست و داخل میوه قرار می دهد سپس لارو از آن خارج می شود که از میوه تغذیه می نماید و تمام سال در آنجا باقی می ماند. پسته های آلوده معمولا کوچک و ضعیف و پوست انها چروکیده و تیره رنگ می شود. میزان خسارت گاهی به 50% نیز می رسد. حشره ماده بالغ 4-5/4 میلیمتر طول دارد و نرها کمی کوچکتر در حدود 4 میلیمتر می باشد.
روش مبارزه: بهترین راه مبارزه با این آفت جمع آوری و سوزاندن پسته های آفت زده در پاییز و اوایل بهار است مبارزه شیمیایی علیه زنبور مغزخوار پسته چندان موثر نیست. زیرا در تمام دوره فعالیت لارو داخل میوه است و از دسترس سم بدور است.
8- سوسک سرشاخه خوار پسته: این افت در بسیاری از مناطق پسته کاری جهان شیوع دارد. طرز خسارت آفت به این صورت است که حشره کامل برای تغذیه به جوانه هایی که در محل اتصال دمبرگ به شاخه قرار گرفته اند حمله می کند و آنرا سوراخ می کند و دالانهای کوتاهی در وسط چوب ایجاد می کند و در نتیجه جوانه هایی را که باید در سال بعد شاخه و میوه بدهد از بین می رود. معمولا لاروهای این سوسک زیر پوست شاخه های ضعیف و نیمه خشک پسته زندگی می کنند. طول بدن حشره کامل 5/3-3 میلیمتر و رنگ آن زرد مایل به خرمایی می باشد.
9- سنهای پسته: این حشرات زمستان را در زیر بوته ها و در پناهگاهها می گذرانند و در بهار روی علفهای هرز تخمگذاری می کنند. بسته به شرایط آب و هوایی منطقه از اواسط بهار به بعد بسوی باغهای پسته حمله می کنند و با خرطوم خود از مغز دانه پسته تغذیه می کنند و چون خرطوم این حشرات اغلب به قارچهای عمل بیماری ماسوی پسته آلوده می باشد. بنابراین مغز میوه به قارچ الوده شده و به تدریج فاسد و به تودهای سفید رنگ و نرم تبدیل می شود.
بیماریهای مهم پسته و روشهای مبارزه با آن:

افلااتوکسین در پسته:
زهرا به افلاتوکسین که در نتیجه فعالیت قارچ آسپرژیلوس فلاووس ایجاد می شود مسایلی را در نگهداری قبل و بعد از برداشت و صادرات پسته از نظر بهداشتی ایجاد می کند و این امر اثر منفی در صادرات پسته بدنبال خواهد داشت. قارچ آسپرژیلوس فلاووس ضمن رشد و نمو و تفغذیه از مواد غذایی پسته موجب ترشح افلاتوکسین می گردد.
در چه شرایطی افلاتوکسین تولید می شود:
مناسبترین شرایط برای فعالیت قارچهایی نظیر اسپرژیلوس پسته حرارت 25-35 درجه سانتیگراد و برای تولید آفلاتوکسین دمای 25 درجه می باشد. ابتدا قارچهای مذکور در دامنه دمایی 6-46 درجه سانتیگراد می تواند فعالیت نماید رطوبت نسبی مطلوب برای فعالیت قارچ 85 درصد به بالا می باشد. زیرا قارچهایی که تولید آفلاتوکسین می کنند همانند سایر قارچها به رطوبت کافی نیاز دارند. چنانچه حداقل مورد نیاز فراهم نباشد قادر به فعالیت نخواهند بود. یا اینکه تولید آفلاتوکسین نخواهند کرد. که در بیشتر مناطق کشت پسته ایران جزء مناطق خشک می باشند و رطوبت هوا نیز در زمانی که محصول روی درخت است برای فعالیت قارچ مساعد نمی باشد مگر بطور استثنایی که به علتی محصول پسته با رطوبت تماس داشته باشد. در این صورت شرایط برای رشد قارچ مناسب می گردد. و آفلاتوکسین تولید می گردد.
از عوامل دیگر تولید آفلاتوکسین آسیبهایی است که بوسیله حشرات (پروانه های مغزخوار) به دانه های پسته وارد می شود. همچنین فضولات کرم ترک و شکاف برداشتن پیش از زمان رسیدن محصول شرایط را تا اندازه ای برای رشد قارچ مساعد می نماید. اسپور قارچ در لابلای شکافها بوجود می آیند و جوانه می زنند و فعالیت خود را شروع می کنند.
راههای پیشگیری از بوجود آمدن آفلاتوکسین روی پسته:
1- استفاده از سموم حفاظتی گیاهان در جهت کنترل پاتوژن قارچی
2- استفاده از ارقام مقاوم قارچ آسپرژیلوس فلاووس
3- تا حد امکان برداشت محصول در شرایط خنک
4- جلوگیری از آب دیدن مکانیکی محصول برداشت شده
5- خشک کردن سریع محصول بعد از برداشت
6- استفاده از انبار خشک و بهداشتی، استریل با بخار آب جوش
7- مبارزه به موقع با آفات پسته بخصوص پروانه مغز خوار پسته
8- خودداری از مخلوط شدن پسته به زمین ریخته و همچنین محصول شاخه هایی که با زمین تماس با محصول مرغوب و پاکچین شده از درخت
9- برداشت محصول متناسب با توانایی پوست گیری در هر روز باشد و از انباشتن پسته های پوستگیری نشده روی هم خود داری شود.
10- برای ضد عفونی پسته ها از محلول اسید پروپیونیک به نسبت 35-40 میلیمتر در یک لیتر آب استفاده می شود این محلول بیشتر زمانی بکار می رود که پسته کور را در آب می خیسانند تا بعد بوسیله غلطک خندان شوند بعد از خیساندن پسته ها حدود نیم ساعت در محلول قرار گیرند و سپس خشک شوند.
بیماری پوسیدگی طوقه یا گموز درختان پسته:
علایم بیماری: نشانه های بیماری روی قسمتهای هوایی درخت پسته متاسفانه موقعی ظاهر می شود که بیماری طوقه و تنه درخت را پوشانده باشد و در واقع درخت تا سر حد مرگ پیش رفته است. روی شاخه های اصلی و قسمتهای هوایی تنه حبابهای شفاف و کوچک صمغ ترشح می شود و شاخه های کوچک نیز از انتها شروع به پژمردگی نموده و بطور ناگهانی یک قسمت یا تمام درخت می میرد.
در هوای گرم بعلت پیشرفت بیماری پوست تنه درخت حلقه وار آلوده شده و چنانچه که رطوبت خاک هم به حد کافی باشد علائم پژمردگی روی برگها بروز می کند. اولین آثار آلودگی قسمتهای زیر درخت بصورت لکه های نرم مشخص در سطح پوست طوقه و قسمتی از تنه که زیر خاک درخت به صورت لکه های نرم مشخص در سطح پوست طوقه و قسمتی از تنه که زیر خاک رفته ظاهر می شود. این لکه ها بیشتر تیره و گاهی قهوه ای یا سیاه می باشند. و چون پوست درخت خاکستری است لکه ها کاملا مشخص می باشد. اگر محل آلودگی را با چاقو خراش دهیم بافت تغییر رنگ یافته ای را مشاهده خواهیم کرد این بافت مبتلا ابتدا سطحی ولی بتدریج گسترش یافته و عمیق تر می شود. تا جایی که منطقه کامبیوم و تمام نسوج پوست را فرا گیرد.
در پوست نوعی صمغ ترشح میشود که مربوط به حالت پیشرفته بیماری می باشد. و به همین دلیل است که بیماری را گموز گویند. هنگامی که بیماری اطراف تنه و طوقه را فرا گرفت درخت خشک می شود. نشانه های بیماری حداقل پس از سه سال روی درختان پسته که عمق کاشته شده و بیش از حد آبیاری می شوند. ظاهر می گردد. این بیماری توسط گونه هایی از جنس فیتومترا ایجاد می شود. قارچ عامل بیماری گموز انگلی است که در خاک فعالیت دارد و مهمترین عاملی که در رشد و نمو آن دخالت دارد، رطوبت خاک می باشد. قارچ در محیط مرطوب خاک و به ویژه در خاکهای سنگین که قدرت نگهداری آب آنها زیاد است، رشد زیادی داراست.
انتشار بیماری از محلی به محل دیگر و از درختی به درخت دیگر توسط زئوسپرها صورت می گیرد. و وجود رطوبت زیاد نیز عامل مهمی برای حرکت زئوسپرها بحساب می آید.
پس از رطوبت عامل درجه حرارت نیز در فعالیت قارچ موثر است بدین شکل که فعالیت قارچ در درجه حرارتهای پایین تر از 8 درجه سانتیگراد بسیار کم می باشد.
و هر چه درجه حرارت بالاتر رود رشد آن نیز بیشتر می شود. چنانچه سایر شرایط فراهم باشد. در حالیکه32 درجه سانتیگراد قارچ بهترین و سریعترین رشد را خواهد داشت. در حالیکه در درجه حرارت 20 درجه سانتیگراد درست نصف سرعت رشد فوق میسر است. در حرارت 40 درجه قارچ در عرض چند ساعت و در درجه حرارت 46 درجه در عرض یک دقیقه می میرد به همین علت است که رشد قارچ در هوای گرم تابستان کم میشود و اگر در مواقع گرم سال خاک پای درخت را کنار بزنیم به طوریکه قسمت الوده در معرض حرارت زیاد قرار گیرد رشد قارچ کم و حتی ممکن است نابود شود اسیدیته خاک نیز در فعالیت قارچ موثر می باشد. در خاکهایی که مقدار Ph آنها بین 4/5 تا 5/7 باشد حمله و رشد قارچ به شدیدترین وجه صورت می پذیرد. و بر عکس در اسیدته 8/4 تا 5 بشدت حمله کاهش می یابد. با توجه به اینکه PH خاک بیشتر مناطق پسته کاری ایران بیش از 7 می باشد، و تغییر PH نیز اسیدی شکل است بنابراین امکان مبارزه با بیماری بوسیله دخالت در این امر مقدور نمی باشد.
کاشت عمیق و آبیاری غلط درختان پسته در ایجاد و گسترش بیماری حائز اهمیت است. برای نجات درختانی که تازه مبتلا شده اند باید خاک اطراف طوقه را بتدریج عقب زد و توجه نمود که به ریشه های درخت صدمه وارد نشود. خاکهای اضافی را می توان دور از تنه بصورت پشته در آورد تا در موقع آبیاری از انتقال آب پای طوقه جلوگیری بعمل آید اگر در موقع کنار زدن خاک علائم بیماری و پوسیدگی روی طوقه و تنه دیده شد بهتر است قسمتهای الوده را با چاقو برید و محل آنرا با محلول برد و در هر سال 2 یا 3 بار ضد عفونی نمود مقدار آب مصرفی و فواصل آبیاری نیز باید با توجه به نوع خاک، سن درخت و عوامل محیطی انجام گیرد.
بیماریهای ماسوی پسته:
این بیماری در بسیاری از مناطق پسته کاری ایران دیده می شود. خسارت این بیماری بیشتر متوجه میوه پسته است. مغز میوه های آلوده رشد نمی کند. در صد الودگی میوه ها گاهی به بیش از 50% هم می رسد در پسته های وحشی هم این بیماری وجود دارد.
علائم بیماری: بر اثر حمله بیماری میوه های پسته ظاهرا سالم می باشند ولی مغز ندارند و یا اینکه مغز کمی رشد می کند و به رنگ قهوه ای در می آید. مغز ممکن است تغییر شکل بدهد و خشک شود و روی آن لکه های کلروتیکی تشکیل شود. گاهی نیز میوه کاملا سالم است. ولی در میوه نارس الوده ماده ای چسبناک و بی رنگ مایل به سفید بین پوست و دانه و لبه های مغز وجود دارد این ماده در مرحله ای که میوه از نظر رشد کامل شده است سفید و نسبتا سخت می باشد، و بعلت همین ماده چسبناک سفید است که بیماری را ماسو مینامند. بروز این بیماری روی درختان پسته ارتباط مستقیمی با وجود برخی از حشرات ناقل عامل بیماری دارد که بیشتر مربوط به نوعی سن می باشد.
مبارزه با بیماری ماسوی پسته:
با توجه به اینکه این بیماری بیشتر بر اثر فعالیت سنهای آلوده ایجاد می شود بنظر می رسد که مبارزه علیه این حشرات در جلوگیری از بروز بیماری موثر باشد در باغهایی که توجه کافی در امر داشت درختان از قبیل ابیاری و تغذیه و مبارزه با افات شده باشد بیماری کاهش می یابد. عوامل آب و هوایی نیز در شدت و ضعف بیماری تاثیر بسزایی دارند.
سفیدک سطحی پسته:
قارچ مولد این بیماری روی گونه های زیادی از درختان مثمر و غیر مثمر خسارت زیادی دارد.
علائم بیماری: این بیماری معمولا از اواسط تابستان شیوع می یابد. و اولین علائم آن ایجاد لکه های سفید و خاکستری در سطح تحتانی برگهاست. بعد این لکه ها به هم می پیوندند و قشر سفید رنگی در سطح زیرین برگ بوجود می آورند. در سطح بالایی برک لکه های قرمز یا قهوهای رنگی ایجاد می شود. که در مقابل لکه های سفید سطح زیرین قرار دارد.
عامل بیماری: قارچی است بنام فیلاکتینیا گوتاتا که میسیلیوم آن در سطح زیرین برگ رشد می کند و گاهی در عمق پهنک نفوذ می کند و در پارانشیم میانی پیشروی کرده و بعضی از میسیلیومها نیز سطحی است و دائما در سطح زیرین برگ لکه هایی تولید می کنند.
مبارزه با سفیدک سطحی پسته: با توجه به اینکه بیماری بیشتر در اواسط تابستان شروع به فعالیت می نماید. بنابراین خسارت چندان زیاد نیست. و در صورتیکه سفیدک در برخی نواحی شدت داشته باشد می توان درختان را به محض مشاهده اولین علائم بیماری سفیدک در پشت برگها بوسیله سم کاراتان یا سموم گوگردی سمپاشی کرد.
نماتدها:
پس از بیماری خاکزاد گموز می توان گفت مهمترین بیماری پسته مربوط به نماتدهای مولد غده می باشد. گزارشهای زیادی از وجود این نماتدها در باغهای کشور و خسارت ناشی از آن وجود دارد. علائم مشخصه این بیماری تولید غده و گره هایی می باشد که روی ریشه و در قسمتهای هوایی شامل ضعف و کم رشدی عمومی درخت می باشد. این بیماری در شرایطی که به خزانه راه یابد بسیار خطرناک است. و در مواردی باعث مرگ و میر کل نهالهای خزانه می گردد. با توجه به بیولوژی و اپیدمیولوژی خاص عامل بیماری می توان گفت بهترین راه مبارزه و مقابله با آن استفاده از پایه های مقاوم درختان پسته به نماتدها و استفاده از نهالهای سالم و رعایت اصول بهداشتی نظیر جلوگیری از ورود عوامل بیماری زا به باغ یا خزانه می باشد. اگر چه مواد شیمیایی نماتدکش نیز موثر می باشد اما آلودگی محیط زیست را بدنبال دارند. تا کنون از بین پایه های مطالعه شده پسته و را حساسترین و بنه مقاومترین آنها نسبت به نماتدهای مولد غده معرفی شده است.
میزان محصول سالیانه و تاریخ برداشت پسته:
در بیشتر نقاط کشور درخت پسته بین 7 تا 9 سالگی به ثمر میرسد. سن درخت برای بهره دهی مربوط به تاریخ پیوند می باشد. یعنی اگر درخت در سن 3 تا 4 سالگی پیوند شود معمولا در سن 7 تا 8 سالگی شروع به باردهی می کند ولی اگر طبق اصول فنی در سال اول یا دوم نهال در خزانه پیوند شود پس از انتقال نهال به زمین اصلی درخت در سن 5 تا 6 سالگی به بار می نشیند.
میزان محصول پسته به موارد زیر بستگی دارد:
الف) میوه پسته اصولا روی جوانه های دو ساله بوجود می آیند و از طرفی در سالی که محصول درخت زیاد می باشد شیره نباتی بیشتر به مصرف تولید محصول می رسد و مقدار کمتری برای ایجاد جوانه های تازه باقی می ماند. بنابراین تولید جوانه تازه در سالی که درخت محصول زیادی دارد احتمالا کمتر است.
در درختان پسته غالبا کاهش محصول مربوط به ریزش زیاد جوانه های گل در سال باردهی می باشد. در نتیجه در سال بعد تعداد جوانه تازه کم می شود. در اینصورت به علت کم شدن تعداد جوانه های دو ساله محصول درخت کاهش می یابد و چون در این سال محصول کم می باشد درخت فرصت بهتری برای تولید جوانه ها خواهد داشت و محصول سال بعد هم افزایش می یابد.
ب) میزان محصول درخت پسته نسبت غیر مستقیم با مرغوبیت آن دارد به همین درختان پیوندی که از کشت بذر بوجود آمده اند محصول آنها از درختان پیوندی که از کشت بذر بوجود آمده اند محصول آنها از درختان پیوندی بیشتر و نامرغوبتر است.
ج) میزان محصول یک درخت پسته در سالهای اول بهره برداری بسیار کم است و بسته به منطقه یک تا سه کیلوگرم پسته تر 300-900 گرم پسته خشک دارا است و بتدریج که درخت بزرگ و مسن میشود میزان محصول آن نیز زیاد می گردد.
بطوریکه از یک هکتار باغ پسته خوب میتوان تا بیش از دو تن محصول در هر سال برداشت کرد. درخت مرغوب و پیوندی دارای عمر کمتری نسبت به درختان نامرغوب و غیر پیوندی دارد به همین دلیل میزان محصول پسته در طول زندگی انواع درختان متفاوت است.
د) میزان محصول رابطه مستقیم با مراقبتهایی نظیر شخم، آبیاری منظم، کود کافی، دفع آفات و غیره دارد. بنابراین اگر باغهای پسته در فصل بهار و تابستان آبیاری کافی نشوند محصول کمی خواهند داشت.
و) میزان محصول پسته رابطه مستقیم با گرده و گرده افشانی درخت پسته دارد بنابراین همانگونه که گفته شد باید در باغ 10 درصد درختان نر باشند. و هم زمان گرده افشانی و آماده شدن گلهای درختانی ماده نیز از نکته هایی است که باید به آن توجه کرد.
تاریخ برداشت در مناطق مختلف متفاوت است که معمولا اویل شهریور تا اواسط مهر ماه ادامه دارد که زمان رسیدن محصول به نوع محصول بستگی دارد به عنوان مثال ارقام فندقی، غفوری، و کریم ابادی زودرس و ارقام اوحدی ممتاز و کله قوچی متوسط رس و ارقام جندقی و هراتی دیررس می باشند.
برداشت و آماده سازی پسته:
با توجه به اینکه میوه پسته روی جوانه های سال دوم تولید می شود باید موقع برداشت پسته مواظبت نمود که جوانه هایی که باید سال بعد محصول بدهند معمولا روی شاخه های ظریف و کوچک و شکننده واقع شده اند آسیب نبینند. زیرا آسیب وارده سبب می گردد که هنگام زمستان جوانه ها خشک شوند و از بین بروند.
میوه پسته دارای دو پوست خارجی می باشد. یک پوست رویی که سلولزی است و به رنگ کرم تا قرمز میباشد. که زمان برداشت 70 تا 80 درصد پوسته های رویی به راحتی از پوسته سخت جدا می شوند، مراحل برداشت شروع میشود و دیگری پوسته کرم رنگی است که به مغز چسبیده است دو لبه انتهایی این پوست اگر بهم چسبیده باشد به اصطلاح پسته را کور (دهان بسته) می گویند و اگر از هم باز باشد پسته را خندان گویند. بمنظور جدا سازی پوست رویی با استفاده از غلظت پوست را جدا می کنند و برای خندان کردن پسته های دهان بسته یا کور ابتدا چند ساعتی آنها را در آب خیسانده سپس با فشار غلطک آنها را خندان می نمایند. و با دستگاه خشک کن آنها را خشک می کنند. 

فرمت این مقاله به صورت Word و با قابلیت ویرایش میباشد

تعداد صفحات این مقاله 30   صفحه

پس از پرداخت ، میتوانید مقاله را به صورت انلاین دانلود کنید