قیامهای علویان

اختصاصی از رزفایل قیامهای علویان دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 77

فهرست مطالب

عنوان صفحه

مقدمه 1

امام حسن بن علی (ع) 4

قیام امام حسین (ع) 6

حادثه حره 9

محاصره مکه (60ه ) 10

قیام توابین ( 65ه ) 10

قیام مختار ( 67ه) 12

قیام زید بن علی بن الحسین 14

قیام یحیی بن زید ( 125 ه ) 16

قیام محمد نفس زکیه ( 145ه ) 18

قیام ابراهیم قتیل با خمری ( 145ه) 22

قیام فخ 24

قیام یحیی بن عبدالله محض ( 176ه) 30

ادریس بن عبدالله ( 172ه ) 36

قیام محمد بن اسماعیل ( 175ه ) 41

انقلاب ابوالسرایا ( 199 ه ) 43

قیام محمد بن جعفر ( 205ه ) 46

قیام محمد بن قاسم ( 219ه ) 47

قیام عبدالله بن معاویه و ابومسلم خراسانی ( 131ه ) 49

منابع و مآخذ 51

مقدمه

برخی ظهور شیعه را به دوران کوتاه خلافت علی (ع)و رخدادها و جنگها و مشکلاتی که تقریبا"درسرتاسر مدت کوتاه خلافت آن حضرت ادامه داشت نسبت می دهند و به منزلة پاسخ به روش ناکثین ( آتش افروزان جنگ جمل) و قاسطین ( جنگ افروزان صفین ) و مارقین ( خوارج) می شمارند .

دسته ای نیز پدیدة تشیع را به شهادت حسین بن علی (ع) در کربلا ارتباط می دهند اینان ادعا می کنند که شهادت آن بزرگوار نقطة تحولی عظیم در تاریخ فکری و اعتقادی تشیع است زیراآثار کشتارکربلا به این که آتش تشیع را در دلها برافروزد وصفوف آنان را متحد سازد محدود نشدچه بیش ازاین شیعیان دچار اختلاف کلمه و عقیده بودند تشیع قبل از این فاجعه جز نظریه ای سیاسی به شمار نمی آمد و خون درپای ریخته نشده بود بلکه پس از شهادت حسین بن علی (ع ) تشیع باخون شیعیان بیآمیخت و دراعماق جان ودل آنها جا گرفت و به صورت عقیده ای پایدار و ریشه دار درآمد که آنان را به فداکاری و جهاد درراه آن برمی انگیخت .

خون مطهرحسین بن علی (ع) زمینه رابرای شیعه مهیا کردو آنان رابرای قیام برضد ستم و ستمگران آماده ساخت و با این که دردوران اموی و عباسی فشارهای فکری و سیاسی برشیعیان به منتهای شدت رسید آنان شهادت مظلومانه آن بزرگوار را درمیدان شکیبایی کربلاوشهادت درراه حق و ستمدیدگان و مستضعفان نمونه و سرمشق عالی خودقراردادند و درعین این که تمام جنبشهای شیعی مشروعیت و نیروی خود را خلاف قرون پس از جامعه کربلا ازمبادی اسلام و پیام آن دربارة شهادت و فداکاری برای نجات مستضفعان و رنجدیدگان ازسلطة ستمگران اخذ کرده است رفتارحسین بن علی (ع) در کربلا پیوسته سرمشق اعلای همه انقلابیان ومبارزان راه آزادی انسان وکرامت او بوده و خواهدبود.

لیکن آنچه را ماانکار می کنیم سخنان آنان و دیگرکسانی است که معتقدند تشیع رویدادی است نوظهورو وارداتی که مانند دیگر فرقه هایی که دردورانهای پس از رحلت پیامبراکرم (ص) پدیدآمده اند درپرتواوضاع وشرایط معینی به وجود آمده است شرایطی که

خلاصه و تکات کلیدی کتاب تاریخ تحولات صفاریان و علویان ترکمنی آذر و صالح پرگاری

اختصاصی از رزفایل خلاصه و تکات کلیدی کتاب تاریخ تحولات صفاریان و علویان ترکمنی آذر و صالح پرگاری دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

سلام.

جزوه خلاصه و نکته های کلیدی کتاب تاریخ تحولات سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی ایران در دوره صفاریان و علویان تألیف دکتر پروین ترکمنی آذر و دکتر صالح پرگاری، انتشارات سمت.

فهرست مطالب

بخش اول: تاریخ ایران در دوره صفاریان

فصل اول- وضع جغرافیایی سیستان

فصل دوم- سابقه تاریخی سیستان قبل از صفاریان

فصل سوم- ظهور و شکل گیری قدرت نظامی و سیاسی یعقوب

فصل چهارم- توسعه قدرت نظامی و سیاسی یعقوب

فصل پنجم- روابط یعقوب با خلفای عباسی

فصل ششم- ایران در دوران حاکمیت یعقوب

فصل هفتم- حکومت صفاریان بعد از یعقوب لیث

فصل هشتم- نقش صفاریان در فرهنگ و آبادانی ایران

بخش دوم: تاریخ ایران در دوره علویان

فصل اول- کلیات

فصل دوم- نهضت علویان طبرستان

نوع فایل: پی دی اف    تعداد صفحات: 27

شورش علویان در زمان مامون عباسی

اختصاصی از رزفایل شورش علویان در زمان مامون عباسی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

فرمت فایل: word(قابل ویرایش)تعداد صفحات60

شورش علویان در زمان مامون عباسی
نویسنده : مریم علوی
کلمات کلیدی : تاریخ، قیام، شورشهای شیعیان، عباسیان، الرضا من آل محمد، نفس زکیه، ابن طباطبا، شهید فخ، حسن بن زید
"عباسیان" با ادعای انتساب به خاندان پیامبر و شعار جلب رضایت و احقاق حقوق از دست رفته آنان قدرت را به دست گرفتند. گروهی از شیعیان پس از دوران سختی که در زمان امویان پشت سرگذاشته بودند به عباسیان که با شعار "الرضا من آل محمد" بر سرکار آمده بودند، امید بستند.
بعدها رویگردانی عباسیان از این شعار و تحت فشار و شکنجه قرار گرفتن علویان موجب جدایی این دو جریان شد و قیامها و شورشهای مختلفی در نواحی مختلف در دوران خلفای عباسی به رهبری علویان سازماندهی شد.
انگیزۀ قیامها
انگیزۀ اصلی این قیامها در دست گرفتن حکومت و احقاق حقوق از دست رفته علویان و امر به معروف و نهی از منکر در مقابل حکومت ظلم و جور عباسی بوده است. هر چند انگیزه‌های غیرالهی نیز در مواردی دیده می‌شد، اما هدف بیشتر این قیامها و افرادی که آن را همراهی می‌کردند اهداف اصلاحی بود، به هر حال درگیری بین دو حزب علوی و عباسی در قالب بحثهای کلامی و ادبی آغاز شده و سرانجام به مرحلۀ عمل و میدان جنگ کشیده شد.[1]
نخستین قیام علویان
نخستین قیام علوی در روزگار عباسیان در زمان خلافت منصور، قیام "محمد بن عبدالله بن حسن" در سال 145 هـ ق بود که شیعیانش او را "نفس زکیه" و "المهدی" می‌نامیدند. محمد خلافت را حق خود می‌دانست از این رو با گروهی از یارانش از بیعت با سفاح امتناع کرد. محمد موفق شد حمایت گروه زیادی از مردم مکه و مدینه از جمله فقیهانی چون مالک بن انس را به خود جلب کند.
محمد برادرش ابراهیم را نیز برای نشر دعوت خود به بصره فرستاد. منصور از در مدارا نامه‌ای به محمد نوشت اما محمد که خلافت را حق خود می‌دانست در نامه‌ای تند، منصور را به عنوان غاصب خلافت ملامت کرد. منصور عیسی بن موسی ولیعهد خویش را برای جنگ با محمد فرستاد و با فرستادن نامه‌هایی به مردم مدینه و وعده‌های دروغین، آنان را از اطراف محمد پراکنده کرد و موفق به قتل محمد و پیروزی در جنگ با او شد. پس از مدتی سپاه خلیفه به جنگ با ابراهیم رفتند و موفق شدند سپاه ابراهیم را در سال 145 هـ. ق شکست دهند.[2]
در آغاز خلافت هادی، علویان منطقه حجاز به رهبری "حسین بن علی بن حسن بن حسین بن علی" (شهید فخ) قیام کردند. وی خلافت را حق خاندان علوی می‌دانست و قیام او اعتراضی به ظلم و تعدی‌های هادی بر علویان و قطع مستمری آنان بود.[3] حسین در سال 169 هـ. ق به مدت یازده روز مدینه را به تصرف درآورد، زندانیان را رها کرد و عاملان عباسی را به زندان افکند، سپس بسوی مکه رفت و در محلی بنام فخ با سپاه عظیم عباسی روبرو شد و علی رغم پایداری زیاد، سپاه وی درهم شکست و حسین و پیروانش به قتل رسیدند و او به "شهید فخ" معروف شد. علویان این فاجعه را پس از حادثه هولناک کربلا غمبارترین حادثه تاریخ به شمار می‌آورند و در سوگ شهیدان آن قیام، مرثیه‌ها سرودند.
"یحیی بن عبدالله " برادر "نفس زکیه" و از داعیان و مبلغان او بود و پس از شکست محمد در ری و طبرستان بکار دعوت مشغول شد و مردم را به امامت خویش خواند. هارون برای از بین بردن یحیی امارت خراسان را به فضل بن یحیی برمکی داد و او را در سال 175 هـ. ق با سپاهی به جنگ یحیی فرستاد. فضل یحیی را به صلح متمایل کرد بدین شرط که هارون امان نامه‌ای برای او بفرستد. هارون چنین کرد ولی هنگامی که یحیی نزد او آمد پیمان شکست و وی را به قتل رساند. البته قتل یحیی نه تنها از نفوذ علویان در دیلم گیلان و طبرستان نکاست بلکه زمینه مناسبی برای اولین دولت مستقل شیعی در قلمرو خلافت عباسی یعنی علویان طبرستان فراهم آورد.[4]
"ادریس بن عبدالله" برادر دیگر محمد نفس زکیه و یکی از داعیان او بود. او در قیام فخ نیز شرکت کرد و چون این قیام به شدت سرکوب شد به مصر و از آنجا به مراکش رفت و در آنجا اولین دولت مستقل شیعی را بنیان گذاشت. هارون از خطر دولت نوپای او هراسان بود ولی به جهت دوری راه و اشتغال به جنگ‌های داخلی از جنگ با او منصرف شد. وی به پیشنهاد "یحیی برمکی" فردی را بنام "شماخ" مأمور قتل وی کرد. شماخ نزد ادریس رفت و ادعا کرد که پزشک و از علویان است و به این خدعه، ادریس را به قتل رساند. یاران ادریس نام نوزاد متولد نشدۀ او را ادریس گذاشتند و او را به رهبری خود برگزیدند و ادریس دوم بنیان گذار واقعی دولت ادریسیان است.
گرچه حکومت ادریسیان بدون جنگ و قیام و شورشِ قابل توجهی قدرت گرفت، لیکن از حیث سرپیچی از حکومت مرکزی و تشکیل دولت مستقل پس از امویان اندلس دومین دولت مستقل و معارض است که از پیکره عظیم خلافت عباسی جدا شد.[5]
در زمان مامون گروهی از اعراب و علویان که از تمایلات ایرانی مأمون و کارگزاران ایرانی‌اش ناراضی بودند به محمد بن ابراهیم علوی معروف به "ابن طباطبا" پیوستند. وی با شعار «الرضا من آل محمد» در کوفه قیام کرد و رهبری نظامی را به سری بن منصور شیبانی مشهور به "ابوالسرایا" که سابقاً از طرفداران مأمون بود سپرد. ابوالسرایا با مسموم کردن ابن طباطبا منحصراً وارد میدان شد ولی از هرثمة بن اعین فرماندۀ سپاه خلیفه شکست خورد. حرکت ابوالسرایا با دیگر حرکتهای علویان تا آن زمان تفاوت داشت، زیرا مردی غیر از خاندان اهل بیت هدایت آن را در دست داشت و برای اولین بار کوفه شاهد حرکتی علوی بود.[6]
قیام محمد بن قاسم بن علی بن عمر بن حسین بارزترین انقلاب علویان پس از شهادت امام رضا(ع) است. وی قیام خود را از کوفه آغاز کرد وهمراه گروهی از زیدیان به شهرهای خراسان رفت.
عبدالله بن طاهر از طرف معتصم مأمور جنگ با محمد لیث شد و سرانجام او را دستگیر کرد و نزد خلیفه فرستاد. خلیفه او را به دام انداخت ولی محمد بن قاسم مخفیانه گریخت و تا پایان عمر همواره محرک شورشها و انقلاب‌هایی بر علیه حکومت آل عباس بود

کارتحقیقی:روابط سببی علویان با خلافت (خلفای سه‌گانه، آل زبیر و بنی‌امیه)

اختصاصی از رزفایل کارتحقیقی:روابط سببی علویان با خلافت (خلفای سه‌گانه، آل زبیر و بنی‌امیه) دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

روابط سببی علویان با خلافت (خلفای سه‌گانه، آل زبیر و بنی‌امیه)

بصورت ورد ودر212صفحه

چکیده:

موضوع ازدواجهای اهل بیت وفرزندان آنان یکی از مباحث بحث بر انگیز در طول تاریخ بوده است که امروزه مورد توجه خاص شیعیان و اهل سنت قرار گرفته است . این موضوع نه تنها در محافل علمی مانند دانشگاهها از سوی شیعه و اهل سنت مطرح می شود بلکه اهل سنت با انشار کتابهایی در این حوزه و پخش آن در بین حجاج این سوال را در بین توده ی مردم ایجاد کرده اند که آیا اساسأ بین اهل بیت و خاندان آنان با خلفا وصلتی می توانسته صورت گرفته باشد و اگر بوده چگونه انجام شده است؟ افراد زیادی در پاسخ به این پرسش در جهت تقریب دو فرقه اسلامی (اهل سنت و شیعه) گامهایی برداشته اند و عده ای دیگر اصل این ازدواجها را مردود دانسته و آنان را نفی می کنند لذا در این پایان نامه سعی شد تا روابط سببی، یعنی ازدواج زنان و مردانی از خاندان اهل‌بیت با زنان و مردانی از خاندان سه خلیفه نخست، خلفای اموی از هر دو شاخه سفیانی و مروانی و خاندان آل زبیر مشتمل بر شخص خلیفه، فرزندان و نوادگان آنان از هر دو طرف را مطالعه، بررسی، توصیف و نقد کند. نیز با ارایه جدول‌ها و نمودارهایی میزان این گونه روابط را با روابط سببی اهل‌بیت با دیگر خاندان‌ها اندازه‌گیری و نسبت سنجی کند. سوال اصلی که در این پایان نامه دنبال شد، این است که روابط دو سویه اهل بیت (ائمه اثنی اشری و فرزندان و نوادگان آنان )با خاندان خلفا،خلفای سه گانه،آل زبیر،بنی امیه (سفیانی و مروانی) چگونه بوده است؟ همچنین تبین شد که از بین چند ازدواج انجام شده گزارش ازدواج با خلفا و نسل آنان ثبت شده است.ودرمرحله بعد که از حوصله این پایان نامه خارج است باید صحت و سقم این ازدواجها بررسی شود . نتیجه ای که بدست آمدحاکی از این است که بیشترین گزارش مربوط به نوادگان امام سجاد است که با خاندان آل زبیر وصلت کرده اند و این گزارشات توسط راویان زبیری وارد تاریخ شده است که جای تأمل دارد.بعد از آن گزارش ازدواجهای متعدد حضرت سکینه دختر امام حسین آمده که به جهت اضطراب در روایات تشخیص حق امری مشکل شده است . برای ازدواجهای امام محمد باقر یک ازدواج و برای امام جعفر صادق گزارشی به دست نیامد و گزارش ازدواج دو امام اول امام علی و امام حسن با خلفا و نسل آنان در مقایسه با امامان دیگر و ازدواجهای اهل بیت با غیر از نسل خلفا بسیار ناچیز و کم است.