لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 35
دین و علم
علم به معناى دانستن است و یکى از مراتب آن عبارت است از : درک واقعیات و حقایق .
آن کسى که از معلومات و حقایق استفاده کند ، و آن را در راه به ثمر رساندن انسانیت به کار اندازد ، هم خود به سعادت نزدیک شده و هم دیگران را به خوشبختى سوق داده است .
انسان از ابتدا دانشى ندارد ; ولى چون قوه درک علم و دانش در او هست در جستجوى حقایق و کسب معلومات مى کوشد .
انسان براى به دست آوردن و هماهنگ شدن با محیط ، محتاج به علم و دانش است ، علمى که با استمداد آن ، انسان را به مسائل خلقت و نوع زندگى با برکت آشنا کند ، علمى که ضامن سلامت جسم و روح او گردد ، و وى را بسوى هدف عالى خلقت رهنمون شود ، دانشى که بر محور فضایل اخلاقى استوار باشد و در تمام برترى ها مانند نوع دوستى یارى نماید ; نه دانشى که راه بهتر کوبیدن و غارت کردن را به او بیاموزد !
شما نیز قبول دارید که تعلیم یافتگان فرهنگ امروز و مهدهاى علمى ، دچار بلاها و خطاهاى خانمان سوزى هستند ; زیرا علم در جهان امروز ، از مهمترین عامل بهتر زیستن غافل است و در صورت توجه ، راه درستى را نمى تواند پیشنهاد کند تا در پرتو آن به گوهر ارزشمند حیات حقیقى دست یابد .
بنابراین در میان تمام مکتب هاى عالم ، تنها مکتبى که بشر را به وسیله دانش در راه بهتر زیستن تربیت مى کند اسلام است .
در قرآن مجید کتاب آسمانى اسلام و اخبار و روایات رسیده از رهبران عالى مقام اسلام ، تأکید فراوانى بر فراگیرى و کسب علم و دانش شده است ، آن هم نه دانش محدود و محصور ; بلکه مطلق علمى که خدمتگذار راه انسانیت است .
اسلام آیین دانش ، عقل ، فطرت ، وجدان و فضیلت است . قرآن براى علم و عالم مقامى بس ارجمند قائل است ، تا جایى که « دین » در کتاب آسمانى اسلام به محور عقل و دانش استوار است .
قرآن مجید و روایات ، جمود بر عقاید و اندیشه هاى غلط گذشتگان را ، جنایت بر فطرت بشر و سلب مزیت عقلانى از انسان دانسته و مى گوید :
« متابعت از گمان و آراء و افکار و معلومات بسیارى از گذشتگان منحرف ، تمسک به چیزى است که نزد خدا ارزش ندارد »(1) .
هماهنگى دین و علم
کسانى که میان دین و دانش جدایى فرض مى کنند ، از نوع استدلالاتشان پیداست که ، دین را درک نکرده و از مفهوم عالى آن بى خبرند .
مراجعه به آثار مهم اسلامى ، یعنى قرآن و کتب معتبر روایى از قبیل اصول کافى ، من لایحضره الفقیه ، الشافى ، الوافى ، محجة البیضاء ،بحارالانوار و . . . که هر کدام ابواب مفصلى درباره علم و دانش ، از دیدگاه آیات و روایات دارند و همچنین مراجعه به تألیفات گرانبهاى دانشمندان اسلامى در طول 14 قرن گذشته ، اجازه چنین قضاوت غیر منصفانه اى را به انسان نمى دهد .
1 ـ ( وَإِن تُطِعْ أَکْثَرَ مَن فِى الاَْرْضِ یُضِلُّوکَ عَن سَبِیلِ اللهِ إِن یَتَّبِعُونَ إِلاَّ الظَّنَّ وَإِنْ هُمْ إِلاَّ یَخْرُصُونَ )] انعام (6) : 116 [ .
قضاوت بیگانگان
اگر بى خبران در دامن استعمار نبودند ، و اگر تقلید کورکورانه کوتاه نظران از مفاسد و شهوات غرب به ویژه اروپا و آمریکا در میان نبود ، و اگر صنایع چشم گیر آنان عده اى را از خود بى خود نمى کرد ، در حق اسلام نسبت به علم و دانش آنگونه رأى و نظر نمى دادند .
آنان در عالم مستى و بى خبرى و در دامن آلودگى ها بدون این که به اسلام مراجعه کرده باشند و از سرچشمه پاک آن جرعه اى نوشیده باشند ، با یک دنیا غرور و تکبر ، به نام تمدن و تجدد و به نام فیلسوف و دانشمند ، احمقانه در حق آیین پاک اسلام قضاوت مى کنند !
اى کاش این از خود بى خبران و هرزه هاى ناتوان و هرزه علف هاى سبز شده در لجن زار تقلید از غرب ، و قضاوت کننده گان و فرزندان بى سواد تقلید از حیوانات آدم نماى اروپا و آمریکا ، آراء و نظرات خود مخالفان غربى و غرب زدگان مخالف را درباره رابطه اسلام با علم جویا مى شدند .
اى کاش مى فهمیدند که منبع تمام علوم امروزى و تمدن جهانى ، اسلام است .
اى کاش پیشرو بودن اسلام را در نهضت هاى حیاتى و علمى از زبان آنان بشنوند ; باشد که از این خواب خرگوشى که منشأش کپسول خواب آور هواى نفس و شهوت آنان است ، بیدار شده و به خود بیایند و بیش از این در راه سقوط جوامع و ممالک اسلامى نکوشند .
او چه مى گوید ؟
« گوستاولبون » فرانسوى مى گوید :
«تمام جهان باید رهین منّت اسلام باشد ; زیرا ملت اسلام خدمات ارزنده و شایان تقدیرى به معارف دنیا نمودند . مراکز علمىِ اروپایى ها عبارت بود از جایى که در آنجا پاپ ها و سردمداران کلیساها به حالت نیمه وحشى زندگى کرده و به بى خطى و بى سوادى خود افتخار مى کردند . مدار علوم ما فقط مسلمانان بودند » .
و خلاصه در کتاب پربهاى « تمدن اسلام و عرب » مى نویسد :
« از نظر خصایص اخلاقى نیز همین اندازه بس که آنها اروپا را تربیت کرده به شاهراه تمدن و ترقى راهنمایى نمودند . حالت بربریّت اروپاییان تا مدت طولانى ، در واقع بیش از اینها بود که خود بتوانند آن را حس کنند . البته در قرن یازدهم و بیشتر در قرن دوازدهم احساسات مختصرى در مردم پیدا شده ; ولى از همان وقت فقط چند نفر از اشخاص حساس و روشن فکر ، ضرورت این را حس کردند که باید کفن جهالت را درید و بدون فاصله به طرف مسلمین که از هر جهت برتر و استادترند متوجه شد و به آنها مراجعه نمود » .
ترجمه متون اسلامى
پس از این مى نویسد :
« همانطور که بارها در کتاب تذکر داده شده است علوم مسلمانان در اروپا به وسیله جنگ صلیبى نبوده ; بلکه از «اندلس» و جزیره «صقلیه» و ایتالیا بوده است ، چنان که در سال 1130 میلادى دارالترجمه اى در طلیطله تحت ریاست اسقف اعظم « رایمون » تأسیس شده و تمام کتب مشهور مسلمانان را به لاتینى ترجمه نمود » .
از این ترجمه ها ، موفقیت کاملى حاصل گردید ; یعنى چشم هاى اروپاییان از این کتب باز شده و دنیاى تازه اى به روى خود گشودند .
دانلود مقاله کامل درمورد دین و علم