لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 8
چالشها و استراتژیهای مدیریت طیور ، تحت شرایط استرس زای محیط
مقدمه :
پیشرفتهای ژنتیکی در پرندگان صنعتی برای ما پرندگانی را با بیشترین رشد و پتانسیل بالای تولیدی فراهم کرده است . این تولیدات حساس ، بدون غذای مناسب و کافی و همچنین بدون شرایط زندگی ایده آل توانایی بروز پتانسیلشان را ندارند . فاکتورهای فیزیکی زیادی مانند :
هوا ، اجتماع ، دما ، رطوبت ، نور ، آب ، ذرات معلق در هوا ، صداها ، فضولات و... میتوانند باری محیط زندگی طیور نگران کننده بوده و حتی شرایط زندگی برای طیور را لحظه به لحظه سخت و سخت تر نماید . این شرایط استرس زا بصورت تک به تک و یا حتی گروهی اثرات خود را بر روی عملکرد فیزیولوژیکی طیور نشان میدهد .
این اثرات میتوانند بر روی : پذیرش غذا ، رشد ، بازده تولید و توانایی زنده ماندن پرندگان تاثیر بسزایی داشته باشند . این چالشها میتوانند با راه ها و فاکتورهایی که توسط مدیران فارمها ویا تولید کنندگان اعمال میشوند بهبود یابند . کاربرد این فاکتورها و راه ها در این مقاله مورد بحث و بررسی قرار خواهد گرفت .
معرفی تاثیرات مشترک تمامی وضعیت ها
تاثیرات مشترک تمامی وضعیتهای محیطی و خارجی بر روی رشد ، تولید محصولات ، رفتار و واکنشهای فیزیولوژیکی حیوانات به تاثیرات محیطی باز می گردند . با گذشت زمان ، پیشرفتهای ژنتیکی این امکان را فراهم آورده است تا رشد و پتانسیل تولید در طیور برای رسیدن به بالاترین سطح مورد بررسی قرار بگیرند . برای رشد و پیشرفتهای ژنتیکی فرصت کمی وجود دارد .
با تلاش متخصصان تغذیه ، نیازهای تغذیه ایی این دامهای از لحاظ ژنتیکی بی نظیر با دقت کامل برای حفظ بیشترین میزان رشد و تولید مشخص گردیده است . بهرحال ، در تعادل و تعامل ژنتیک ، محیط و تغذیه تنها تدارک و تهیه محیط ایده آل برای این پرندگان حساس توسط تولید کنندگان این امکان را به آنها میدهد که از امکانات ژنتیکی بهره مند شده و بهترین بهره را از غذایی که به طیور میدهند ببرند .
ولی متاسفانه محیط توسط اکثر تولید کنندگان ( همان کسانی که بطور جدی به توصیه متخصصان گوش فرا نداده و جامه عمل نمی پوشانند ) نادیده گرفته میشود .
در صنعت طیور محیط ، نزدیکترین محلی است که میتوان در اطراف طیور یافت . این محیط شامل فاکتورهایی نظیر اجتماع ، هوا ، دما ، رطوبت ، نور ، آب ، غذا ، ذرات معلق در هوا ، صدا و فضولات میباشد . تمامی این فاکتورها دقیقا مورد تحقیقات قرار گرفته اند ، به بحث و مناظره گذاشته شده اند و پیشنهادهایی برای بهترین ترکیب ممکن بمنظور فراهم نمودن یک محیط زندگی ایده آل داده شده است .
در کشورهای گرمسیری مشکل فارم هایی که از اطراف باز میباشند ، عموما تغییرات و نوسانات دائمی میباشد . در محیطهایی که بخوبی محصور نشده باشند ، مدیریت ایده آل فاکتورهای یک گانه یا چندگانه نمی توانند راه حلی برای برخی از مشکلات بوجود آمده باشد زیرا ، در اینگونه محیطها مدیریت بصورت ایده آل امکانپذیر نیست . بعبارت دیگر این شرایط استرس زا ، شرایط زندگی پرندگان را سخت و طاقت فرسا کرده و برای رشد ، ضریب تبدیل غذایی ، بازده تولید و توانایی بقای آنها زیان بخش میباشد .
برخی از این فاکتورها مانند جامعه ، نور ، صدا ، میزان ذرات گرد و غبار در هوا ، فضولات و میزان هوا در درجه پائین تری از اهمیت قرار داشته و با تنظیمات جزئی قابل اصلاح میباشند .
بهرحال ، دما و رطوبت در درجات بالایی از اهمیت قرار دارند که برای جلوگیری از وارد کردن خسارتهای عظیم اقتصادی از جانب آنها بایستی بصورت مناسبی مدیریت شوند . شناسایی این فاکتورها و اتخاذ یک استراتژی مناسب برای حداقل کردن ضررهای اقتصادی تحت این استرسها همیشه کار پرچالشی برای تولید کنندگان و مدیران بوده است .
استرس مربوط به جمعیت
استرس جمعیت در نتیجه جمعیت بیش از حد و عدم رشد همگانی گله میباشد که سبب کمبود غذا و آب به میزان مورد نیاز میشود . این استرس ، یکی از استرسهایی است که اغلب نادیده گرفته میشوند و برای همین سبب تاثیر
زیادی بر روی بازده تولید و پاسخ فیزیولوژیکی میشود . این استرس ممکن است در لایرهایی که در قفسهای چندگانه پرندگان مسکن داده شده اند و یا در برویلرهایی که در آغلهای محدود و کوچک بصورت فشرده جاداده شده اند دیده شود .
با کاهش فضا به ازای هر پرنده و یا افزایش جمعیت به ازای فضای مشخص ، قدرت و میزان بهره وری تولید پائین می آید . مهمترین پاسخ پرندگان نسبت به استرس جمعیت ، جریان یافتن یک مکانیسم دفاعی است که طی آن ترشح کورتیکوسترون از غده آدرنال افزایش می یابد . کوئلبک و کین در سال 1984 دریافتند که تولید تخم مرغ ، توانایی بقا و میزان وزن بدن پرندگانی که در طبقات نگهداری میشوند در مقایسه با پرندگانی که در قفس نگهداری میشوند کاهش می یابد .
کوآباسیلار و آکسای نیز در سال2004 میلادی دریافتند که نگهداری پنج پرنده در هر قفس میزان تولید را کاهش میدهد ، ولی تفاوتی در پارامترهای استرس میان شرایطی که سه مرغ در هر قفس قرار می گیرند ، یا شرایطی که یک مرغ در یک قفس قرار می گیرد وجود ندارد .
بدین ترتیب تعداد مرغهایی که در هر قفس نگهداری میشوند و نوع محیط پرورش ( استفاده از قفس یا طبقه ) بر میزان تولید و پاسخ فیزیولوژیکی به عامل استرس تاثیر گذار میباشد . در نتیجه در فعالیتهای تجاری نبایستی جمعیت داخل قفسها زیاد باشد و همچنین بایستی با توجه به جمعیت ، آب و غذای کافی در اختیار طیور قرار گیرد .
دانلود چالشها و استراتژیهای مدیریت طیور
