به توانایی یک عضو یا مقطع سازه در تغییر شکل های بعد از تسلیم فولاد تحت بارهای رفت و برگشتی گویند.
برای سازه ها و اعضای بتن مسلح، شکل پذیری به معنای توانایی حمل تغییر شکل های غیر ارتجاعی قابل توجه قبل از تخریب عضو می باشد.
یک عضو شکل پذیر باید اولاً قادر باشد به قدر کافی تغییرشکل های غیر ارتجاعی زیادی را تحمل کند بدون اینکه مقاومتش به طور چشمگیری کاسته شود و ثانیاً قادر باشد مقدار قابل توجهی از انرژی زلزله را از طریق چرخه های رفتاری پایدار، جذب و مستهلک نماید.
در ساختمانهای بتنی برای اینکه اعضا بتوانند بارهای متناوب ناشی از زلزله را در چندین سیکل متوالی تحمل نمایند، آنها را به صورتی طراحی می کنند که رفتار اعضا از حد ارتجاعی فراتر رود و تغییر شکل هایی در اعضا بوجود آید، در این حالت اگر اعضا و اتصالاتی بتوانند در برابر این تغییر شکلها مقاومت کنند، در این صورت خود قاب به عنوان میرا کنندة بارهای متناوب عمل نموده و مقدار زیادی انرژی زلزله را جذب خواهد کرد.
پارامتر های موثر بر شکل پذیری سازه بتن آرمه و دیوار برشی -153 اسلاید
