اقدام پژوهی راهکارهای جذب دانش آموزان به نماز و فرائض دینی .

اختصاصی از رزفایل اقدام پژوهی راهکارهای جذب دانش آموزان به نماز و فرائض دینی . دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

اقدام پژوهی راهکارهای جذب دانش آموزان به نماز  و فرائض دینی

اقدام پژوهی حاضر شامل کلیه موارد مورد نیاز و فاکتورهای لازم در چارت مورد قبول آموزش و پرورش میباشد. این اقدام پژوهی کامل و شامل کلیه بخش های مورد نیاز در بخشنامه شیوه نامه معلم پژوهنده میباشد.

فرمت فایل: ورد قابل ویرایش

تعداد صفحات:38

فهرست مطالب

چکیده.................................. 1

مقدمه ................................. 2

بیان مسئله.......................... ...5

روشهای جمع آوری اطلاعات................ 10

تجزیه و تحلیل شواهد 1............... 18

انتخاب راه حل ها...................... 22

گردآوری اطلاعات ( شواهد 2 ) ........... 26

ارزشیابی و نتیجه گیری............... 28

اعتبار بخشی.......................... 31

موانع و محدودیت ها ................... 32

پیشنهادات............................ 33

فهرست منابع .......................... 35

چکیده

پژوهش حاضر مربوط به دانش آموزان مدرسه راهنمایی ……………می باشد . در این پژوهش نشان دادم که چگونه با راهکارها و تجربیات دیگران و همکاری کادر مدرسه می توان هر اقدام مثبتی را در مدرسه به انجام رساند . یکی از این اقدامات مثبت برگزاری نماز جماعت در مدرسه با حضور حد اکثری دانش آموزان است . حضور دانش آموزان در نماز جماعت در ابتدای سال تحصیلی بسیار ناچیز بود اما با راهکارهایی که توسط اولیاء و همکاران در مدرسه اجرا کردیم توانستیم پس از 4 ماه حضور حد اکثری دانش آموزان را در نماز جماعت داشته باشیم .

کلمات کلیدی : نماز جماعت ،  راهکار ، حضور حد اکثری

فایل اقدام پژوهی راهکارهای جذب دانش آموزان به نماز و فرائض دینی

اختصاصی از رزفایل فایل اقدام پژوهی راهکارهای جذب دانش آموزان به نماز و فرائض دینی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

اقدام پژوهی راهکارهای جذب دانش آموزان به نماز  و فرائض دینی

اقدام پژوهی حاضر شامل کلیه موارد مورد نیاز و فاکتورهای لازم در چارت مورد قبول آموزش و پرورش میباشد. این اقدام پژوهی کامل و شامل کلیه بخش های مورد نیاز در بخشنامه شیوه نامه معلم پژوهنده میباشد.

فرمت فایل: ورد قابل ویرایش

تعداد صفحات:38

فهرست مطالب

چکیده.................................. 1

مقدمه ................................. 2

بیان مسئله.......................... ...5

روشهای جمع آوری اطلاعات................ 10

تجزیه و تحلیل شواهد 1............... 18

انتخاب راه حل ها...................... 22

گردآوری اطلاعات ( شواهد 2 ) ........... 26

ارزشیابی و نتیجه گیری............... 28

اعتبار بخشی.......................... 31

موانع و محدودیت ها ................... 32

پیشنهادات............................ 33

فهرست منابع .......................... 35

چکیده

پژوهش حاضر مربوط به دانش آموزان مدرسه راهنمایی ……………می باشد . در این پژوهش نشان دادم که چگونه با راهکارها و تجربیات دیگران و همکاری کادر مدرسه می توان هر اقدام مثبتی را در مدرسه به انجام رساند . یکی از این اقدامات مثبت برگزاری نماز جماعت در مدرسه با حضور حد اکثری دانش آموزان است . حضور دانش آموزان در نماز جماعت در ابتدای سال تحصیلی بسیار ناچیز بود اما با راهکارهایی که توسط اولیاء و همکاران در مدرسه اجرا کردیم توانستیم پس از 4 ماه حضور حد اکثری دانش آموزان را در نماز جماعت داشته باشیم .

کلمات کلیدی : نماز جماعت ،  راهکار ، حضور حد اکثری

عدالت در اندیشه دینی

اختصاصی از رزفایل عدالت در اندیشه دینی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 29

عدالت در اندیشه دینی

اسلام، تنها نسخه مکتوب نیست. تنها در وجود لفظی و وجود کتبی خلاصه نشده است. رهبران معصوم ما تجسّم واقعی حقیقت اسلام در زمان خود بوده اند. امیرمؤمنان که خود امکان اداره حکومت در سالیان محدود به دست آورد، زیباترین چهره عدالت اجتماعی را به نمایش گذاشت؛ به گونه ای که گفتند به خاطر شدت عدالت در محراب عبادت کشته شد. در زندگی شخصی، زندگی فرزندان و نزدیکان، در عرصه قضایی، در عرصه سیاسی و اقتصادی جامعه، به بهترین وجه چهره عدالت را مجسم ساخت. او پوشاکی تن آزار و خوراکی دشوارخوار داشت و به همین جهت مورد اعتراض اصحاب قرار گرفت (94) ولی هرگز از این سیره کناره گیری نکرد. وی در معرفی خود، در مصدر حکومت تمام کشور پهناور اسلامی فریاد برآورد که: امام شما از دنیا به دو جامه فرسوده و دو قرص نان بسنده کرده است، (05) با اینکه خود می گفت: می دانستم چگونه عسل پالوده و مغز)درروز( گندم و بافته ابریشم به کار برم. ولی همراهی با محرومانی که احتمالاً در اقصی نقاط کشور اسلامی حسرت گرده نانی را ببرند و سیر نخوابند را بر هوای نفس ترجیح می داد و به صراحت می فرمود: آیا راضی شوم که به من امیرالمؤمنین بگویند ولی با آنان در مشکلات روزگار شریک نشوم و در سختی زندگی نمونه ای برای آنان نباشم؟! (15)

حضرتش در مسأله عدالت اجتماعی و مساوات با دیگران، تنها به زندگی شخصی خویش

نمی نگریست، بلکه فرزند و برادر و... را نیز مراقبت می کرد و بر طبق آیه شریفه ...قوا أنفسکم و أهلیکم ناراً... (25) پس از خود از اهل مراقبت می کرد.

در نامه ای به یکی از کارگزاران خود از سأ استفاده و اسراف کاری وی نسبت به بیت المال انتقاد کرد و نوشت: به خدا سوگند اگر حسن و حسین مثل عمل تو را انجام داده بودند، از من روی خوش نمی دیدند و از سوی من به آرزوی خویش نمی رسیدند تا آنکه حق از آنان بازستانم و اثر ظلم پدید آمده را باطل کنم. (35) شیوه برخورد ایشان با عقیل که در اثر نداری و گرسنگی فرزندانش به تیرگی گراییده بودند، مشهور است. (45) یاران و همراهان خلیفه قبل نیز از این عمومیت و شمول در عرصه عدالت ناخرسند بودند و تقسیم مساوی بیت المال را برنتافتند و به حضرت امیر (ع) ش کوه بردند. آنان را نظر آن بود که براساس سبقت در جهاد و اسلام و نژاد عربی، سهم بیت المال متفاوت باشد و امکانات دولت همچنانکه در دوره عثمان و عمر تقسیم می شد، تقسیم شود. حضرت امیر (ع ) فرمود: اگر این بیت المال مال و حال )اینگونه رفتار نکنم (شخصی خودم بود نیز به تساوی تقسیم می کردم، پس چگونه آنکه مال، مال خداست. (55)

وی بر تساوی همه در برابر قانون تأکید می کرد. به فرزندانش توصیه کرد که در قصاص قاتل وی فقط به او بسنده کنند و آنهم فقط یک ضربه در برابر یک ضربه ای که وی وارد ساخته است. (65)

به اجرای عدالت توسط کارگزاران حساس بود و از ظلم آنان به کمترین مردم، از جهت حمایت و موقعیت اجتماعی، بر می آشفت و با شدت برخورد و سخت تهدید می کرد. (75)

در حقیقت چهره مجسم عدالت اسلامی روشن تر از آثار مکتوب و ملفوظ اسلامی برارزش والای این محور اساسی اداره جامعه دلالت دارد و جایگاه رفیع و بی بدیل آن رامی نماید.

امام خمینی و مباحث مفهومی در حوزه عدالت اجتماعی

امام خمینی در تعریف عدالت به مفهوم لغوی و ریشه آن بسنده کرده اند و می نویسند:

«بدان که عدالت عبارت است از حد وسط بین افراط و تفریط و آن از امّهات فضایل اخلاقیه است. (85)

و در کلامی دیگر به فطری بودن عدالت در سرشت انسان پرداخته اند:

فطرتاً در مقابل قسمت عادلانه خاضع است و از جور و اعتساف فطرتا انسان گریزان و متنفّر است. از فطرتهای الهیه که در کمون ذات بشر مخمّر است حب عدل و خضوع در مقابل آن است و بغض ظلم و عدم انقیاد در پیش آن است اگر خلاف آن را دید بداند در مقدمات نقصی است. (95)

چون عدالت خواهی و عدالت گستری امری فطری است، مرور زمان آن را کهنه نمی کند و اصلی دایمی و مستمر محسوب می شود:

«اجرای قوانین بر معیار قسط و جلوگیری از ستمگری و حکومت جائرانه و بسط عدالت فردی و اجتماعی ومنع از فساد و فحشا و کجروی ها و آزادی بر معیار عقل و عدل و استقلال و خودکفایی و جلوگیری از استعمار، استثمار و استعباد، و حدود و قصاص و تعزیرات بر میزان عدل... و صدها از این قبیل چیزهایی نیست که با مرور زمان در طول تاریخ بشر و زندگی اجتماعی کهنه شود. (06)

جدای از فطری و دایمی بودن عدالت اجتماعی توجه به عمومی بودن عدالت، به طوری که گستره آن همه افراد جامعه را بگیرد.

اجرای آن برای همه علی السویه باشد و توجه به فایده مندی آن برای اقشار محروم مورد توجه ویژه ایشان بوده است:

«در جمهوری اسلامی برای فقرا فکر رفاه خواهد شد. مستمندان به حقوق خودشان می رسند. عدالت الهی سایه می افکند. (16)

«عدالت اسلامی را می خواهیم در این مملکت برقرار کنیم. یک همچو اسلامی که در آن عدالت باشد. اسلامی که در آن هیچ ظلم نباشد. اسلامی که آن شخص اوّل با آن فرد آخر همه علی السوأ در مقابل قانون باشد. (26)

تربیت دینی کودکان

اختصاصی از رزفایل تربیت دینی کودکان دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 52

تربیت دینی کودکان

اُنس دینی:نخستین مرحله‌ی تربیت دینی، اُنس دینی است. کودکی که در سال‌های نخست زندگی با قرآن و نماز خواندن پدر و مادر آشنا می‌شود و در سه یا چهار سالگی در کنار آنان جانمازی پهن می‌کند و به تقلید از آنان، قیام، رکوع و سجده‌ برپا می‌کند، کم‌کم زمینه‌ای به نام اُنس و الفت دینی در او ایجاد می‌شود. وقتی فرزند شما در کنارتان سجده و رکوع کرد و سلام نماز را داد و شما دستش را به گرمی فشردید، پیشانی‌اش را بوسیدید و لب‌خند رضایت‌بخشی در صورت او شکوفا شد، به یادش می‌ماند که هر موقع این حرکات را انجام داده، از شما یک پاداش درونی و رضایت‌بخش دریافت کرده است. هر زمان با شما به مسجد آمد و شما مراعات کردید که به او سخت نگذرد و راحت و خوش‌حال باشد و ماندن خارج از حوصله‌ی او نباشد، این مراعات‌ها و ظرافت‌ها او را کم کم به نوعی وابستگی دینی گرایش خواهد داد که پایه‌ی آن اُنس والفت با دین است. ما در روان‌شناسی به این پدیده «conditioning» یا شرطی کردن می‌گوییم؛ به این صورت که اگر دو امر در مجاورت یک‌دیگر قرار بگیرد و با حضور یکی، دیگری هم حضور پیدا کند، کودک کم کم بین این‌ها پیوندی برقرار می‌کند که به آن «پیوند شرطی» گفته می‌شود. کودک در سال‌های بعد که زندگی مستقلی را دنبال می‌کند، هر وقت به یاد می‌آورد که وقتی نماز می‌خواند سیمای شما شاد می‌شد و او را تشویق می‌کردید، در او شوق و علاقه به دین ایجاد می‌شود.2- عادت دینی:وقتی کاری را بارها و بارها تکرار کردیم، این عمل در شخصیت ما نفوذ می‌کند و استوار و پایدار می‌شود، مثل عادت به نظم، سحرخیزی، مسؤولیت پذیری یا هر عادت دیگر. از خصوصیات مهم دوره‌ی کودکی و دبستان، عادت‌پذیری است. اگر شما در این سال‌ها همّت کنید و عادت ارزشمندی را در فرزند یا شاگردتان پدید بیاورید، در سال‌های بعد نیاری به صرف آن همه نیرو و هزینه نخواهد بود. در سنّ دبستانی عادت دینی بهتر جایگزین می‌شود. مثلاً با همت و مساعدت شما به کودکان اجازه‌ی نماز خواندن در مسجد می‌دهند؛ در حالی که هنوز نماز بر آنان واجب نیست، به آن‌جا می‌آیند و نماز می‌خوانند و به این ترتیب نوعی عادت و استمرار بر عمل در آنان پدید می‌آید.ما باید بچه‌ها را به خواندن نماز اول وقت عادت دهیم و به آنان بیاموزیم که صبح‌ها قدری زودتر بیدار و آماده‌ی نماز شوند. هم‌چنین باید تلاش کنیم قرآن را در حدّ ظرفیت خود و بر اساس جاذبه‌هایی که ما برایشان ایجاد می‌کنیم حفظ کنند. حفظ آیات قرآن و سوره‌های کوتاه آن در سال‌های بعد در زندگی او تأثیر مثبتی دارد.وقتی فرزندانمان به سن تکلیف رسیدند، باید مسائل شرعی و تکلیفی را برایشان بیان کنیم.3- معرفت دینی:مرحله‌ی سوم، معرفت و تفکر دینی است. کودکی که در سال‌های پیش‌دبستانی و دبستانی با آداب دینی اُنس پیدا می‌کند و عادت دینی در او پدید می‌آید. باید در سال‌های راهنمایی معرفت دینی پیدا کند. در این مرحله شما باید از طریق دلیل و استدلال و نیز تعقل و تحلیل مسائل دینی با ذهن آماده و مستعد او ارتباط برقرار سازید وبا او صحبت کنید. از نظر ساختارِ ذهنی، سن 13 سالگی دوره‌ی رشد مفاهیم ذهنی و غیر ملموس است. یعنی تفکر می‌تواند به درجه‌ای برسد که انسان در غیاب اشیا هم درباره‌ی آن‌ها فکر کند، در حالی‌که در سال‌های قبل از دوره‌ی راهنمایی، رشد و تفکر انتزاعی حاصل نشده است. پس ما می‌توانیم در دوره‌ی راهنمایی با آمادگی بیشتری از معرفت دینی و اندیشه‌ی دینی صحبت کنیم و به پرسش‌هایی که نوجوانان راجع به دین دارند، پاسخ بگوییم و استنباط، فهم، آگاهی و ادراک آنان را در این مرحله بالا ببریم.از مسؤولیت‌هایی که باید در سال‌های قبل از دوره‌ی راهنمایی به آن بیندیشیم، این است که وظایف سنّ بلوغ و تکلیف دختران نوجوان را به آنان بیاموزیم. در سال‌های راهنمایی به بعد، بچه‌ها کم کم از چرایی مسائل سؤال می‌کنند و می‌خواهند علّت و حکمت مسائل را بدانند. کودک تا به‌حال نماز خوانده است و اکنون هم می‌خواند، اما حالا می‌خواهد بداند که این نماز چه اثری بر شخصیت او دارد و در نزد خداوند چه پاداشی دارد و اصولاً چرا باید نماز بخواند؟ او می‌خواهد راجع به صفات خداوند درک درستی داشته باشد. شما شاید اندیشه‌ی او را در این جهت هدایت کنید و از نمونه‌ها و شواهدی مستدل و روشن در بحث‌تان بهره بگیرید. اگر مربیان به ادبیات غنی دینی و ملّی‌مان مانند: سخنان پیامبر «صلی الله علیه وسلم»، اصحاب بزرگوار و بزرگان دین ، اشعار ارزشمند شاعران نیز به داستان‌هایی که در فرهنگ ملّی و اسلامی وجود دارد مسلط باشند، می‌توانند در معرفت دینی جذابیت ایجاد کنند. وقتی شما مناسب و بجا از اشعار خوب و زنده و با روح، از حکایت‌ها، ضرب‌المثل‌ها، داستان‌ها ، خاطرات و موضوع‌های تاریخی یاد می‌کنید، بحث‌تان شیرین‌تر می‌شود و جذابیت و گیرایی آن بالا می‌رود.4- عمل به آموخته‌های دینی:مرحله‌ی‌ چهارم، عمل به آموزه‌های دینی است. اگر در گام سوم معرفت دینی ایجاد شد، گام چهارم، اجرایی است؛ یعنی تمام تار و پود وجود او، نگاه او،

کسانی که تاملات دینی خود را بر تجربه دینی

اختصاصی از رزفایل کسانی که تاملات دینی خود را بر تجربه دینی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 6

مکتب تجربه گرایی

کسانی که تاملات دینی خود را بر تجربه دینی، متمرکز ساختند. بجای ارایه دلیل برای خدا، دعوت می کنند که باید، خدا را تجربه کرد و از این طریق، باور به خدا را توجیه نمود. برخی از تجربه گراها - مانند الهیون طبیعی - خدا را به طور استنتاجی از تجربه دینی استنباط کردند و برخی دیگر با توسل به تجربه دینی، به طور غیر استنتاجی و با تجربه مستقیم، در پی توجیه باور به خدا بودند. ماجرای تجربه دینی و از آن مهم تر تجربه گرایی دینی، که به عنوان یک مکتب، مطرح شده، ماجرایی بلند است. این مقال در پی آن است تا نسبت میان تجربه گرایی دینی و قرائت پذیری دین را بررسی کند.

1. پیشینة تجربه گرایی دینیاین جریان فکری، حیات رسمی خود را در غرب، با شلایر ماخر آغاز کرد. تقریبا یک قرن پس از مرگ وی و ترجمه کتاب معروف او به نام «ایمان مسیحی» به زبان انگلیسی، اهمیت برنامه شلایرماخر آشکار گشت. به گفته کارل بارت «او مکتبی تاسیس نکرد، اما عصری را بوجود آورد.»(1)البته روش برخی از مصلحان کلیسا با شیوه شلایرماخر شباهت تام داشت و این نیز زمینه لازم را برای نظریه شلایرماخر فراهم کرد. از نهضت های پر دامنه اصلاحات کلیسا- که از قرن شانزدهم آغاز شد- کشف مجدد خدا بود. در آن زمان، خدا موضوعی نبود که درباره او تفکرات پیچیده و تاملات سخت و دشوار عقلانی انجام دهند؛ خدا وجودی بود که همه با او سر و کار داشتند و در همه کارهای بشر نقش داشت. او از ورای کتاب مقدس با تک تک افراد بشر سخن می گفت.مارتین لوتر (1546-1483 م.)، ضد عقل گرا بود و ارسطو را با القابی تند از قبیل «مخترع افسانه ها»، «بت پرست کور» و «نابود کننده تعالیم پاک» مورد حمله قرار می داد.(2)لوترمعتقد بود که انسان با لطف الهی از طریق مکاشفه، به معرفت خدا می رسد؛ نباید به عقل اجازه داد تا جای مکاشفه را بگیرد غیر از لوتر، ذوین گیلی (1531-1484م.) در سوییس و پس از او کالوین (1564-1509 م.) در ژنو حرکت لوتر را ادامه دادند.گفتنی است که از نظر مصلحان کلیسا- در حقیقت - ادامه نظر آنسلم (S.Anselm) قدیس می باشد. آنسلم معتقد بود که «من ایمان می آورم تا بفهمم.» انسان اگر از طریق تسلیم، مسیحی نشود، ممکن نیست به ماهیت واقعی مسیحیت، دست پیدا کند و شناخت دین، حاصل تجربه است.پیداست که این نظریه به تقدم «ایمان» بر «فهم و معرفت» می انجامد.(3)به هر تقدیر، شلایرماخر با ارایه « الهیات ثبوتی» برآن شد تا تجربیات دینی را تجزیه و تحلیل نماید و ذات دین را از تجارب دینی به دست آورد. او بر همین اساس، مساله گناه، نجات و خداپرستی را توجیه و توصیف نمود.سالیان متمادی گذشت تا رودلف اتو (R. Otto)، شلایرماخر را کشف کرد سپس ویلیام جیمز با تالیف کتاب سرنوشت ساز «تنو ع تجارب دینی» در سال 1902، گامی دیگر در این مسیر برداشت و این جریان به دست متفکرانی همچون پراودفوت( W. Proudfoot)، استیفن کاتس، سوئین برن، اُبلینگ (Obling)، کالینگ وود (Caling Wood)، پل تیلیش (P.Tiliich) و کرکگارد (S.Kierkegaard) ادامه یافت و بدین سان، جنبش «تجربه گرایی دینی»، که به شکل «پدیدارشناسی تجربه دینی» آغاز شده بود، در قرن حاضر با توسعه و گسترش فزاینده ای دنبال گردید. البته عواملی چند، زمینه ساز این جریان فکری شدند که مناسب است به آن ها نیز اشاره ای اجمالی شود.2. عوامل زمینه ساز تجربه گرایی دینی .الف)ظهور مکتب رمانتیک:در قرن هجده و نوزده، تفکر فلسفی غرب به بن بست رسید، استدلال های خشک به شدت، تضعیف شده و اساس خود را از دست داده بود. در چنین شرایطی، نهضت «احساس گرایی رمانتیک» ظهور کرد.(4) این نهضت با تاکید بر احساسات، عواطف و امور ذوقی، مطلق انگاری عقل را مورد انتقاد قرار داد. احساس گرایان علی رغم تاکید کانت برناشناختنی بودن «بودها»، اظهار داشتند که به مدد عواطف و احساسات، می توان به ناگفتن ها و ناشناختن ها دست یافت. در این عصر، به امور احساسی مانند شعر، نقاشی و موسیقی توجه فراوان شد.ظهور این جنبش، زمینه ای مناسب برای تاکیدبر عنصر احساسی و عاطفی دین نیز شد. شلایر ماخر، روح این مکتب را به دین تعمیم داد و بر این اساس، قلب دین را «تجربه دینی» معرفی کرد.ب) نقد کتاب مقدس مسیحی:در دو قرن اخیر، کتاب مقدس مسیحیان مورد انتقادهای شدیدی قرار گرفت. (5)این انتقادها، که متنوع و روزافزون بود، فلاسفه ای نظیر شلایرماخر را بر آن داشت که مرکز ثقل «ایمان» را از کتاب مقدس به درون قلب مومن، انتقال دهد تا بتواند به گمان خویش، اصل دین را از آسیب برهاند. آنان معتقد بودند که پیام اصلی کتاب مقدس، احیای تجربه دینی در انسان است.ج) فلسفة کانت:کانت در فلسفة نقدی خود، ضمن مخالفت با الهیات طبیعی و رد امکان اثبات مسایل دینی از طریق استدلال عقلی و فلسفی، دین را از محدوده عقل نظری خارج ساخت و آن را در حوزه عقل عملی قرار داد.(6)وی آموزه های دینی راتابعی از قوانین اخلاقی خواند و بر این اساس، دین برآمده از اخلاق، دین اخلاقی خواهد شد و دین اخلاقی نیز عاطفی، تجربی و شهودی خواهد بود. همچنین دین در این تلقی به «اخلاق» تحویل می شود. به عبارت دیگر، نظریه «تحویل گروی دین» از دیدگاه کانت، اصالتی برای دین قایل نیست. شلایرماخر ضمن مخالفت با تحویل گروی کانتی، اصالت و استقلالی برای دین دست و پا کرد. او و دیگر تجربه گرایان دینی، دین را در محدوده تجربه دینی جا داده، حوزه ای مستقل برای آن در نظر گرفتند.د) تعارض علم و مسیحیت:با ظهور علم جدید و پیشرفت های فزاینده صنعت و علوم تجربی، ناشناخته ها و مجهولات بشر یک به یک آشکار گشت. این موضوع تعارضاتی را میان علم و دین در غرب ایجاد کرد. شلایرماخر که به دنبال راه حلی برای این معضل بود، نجات مسیحیت را در این دید که حوزه دین را از حوزه علم، مجزا کند تا اساس نزاع را برچیند. از آن رو، به دو نوع تجربه معتقد شد؛ «تجربه دینی» و «تجربه علمی». بنابراین گوهر دین، تجربه دینی است و اگر تعارضی میان دین و علم دست دهد، در محدوده باورها و اعتقادات دینی است، نه تجربه دینی که اساس و مرکز دین است.(7)ه- مخالفت با الهیات طبیعی:الهیات طبیعی که ریشه در افکار و نظریات افلاطون و ارسطو داشت، نوعی تحلیل و بررسی فلسفی دین بود. توماس آکویناس، الهیات وحیانی را از الهیات طبیعی جدا کرد.(8)مکتب «تجربه گرایی» انگلیسی و در راس آن، هیوم با الهیات طبیعی، مخالفت گسترده ای داشته است. در این اوضاع و احوال - که الهیات طبیعی، آسیب پذیر شده بود - شلایر ماخر برای مصون سازی کیان دین، مسایل مربوط به اثبات وجودخدا، روح رستاخیز و امثال آن را از قلب دین، بیرون راند و گوهر دین را نوعی «تجربه» دانست. وی با ارایه الهیات ثبوتی، زنده بودن دین را به حیات تجربه درونی و بُعد احساسی آن دانست تا از این راه، ادامه حیات مسیحیت را تضمین کند.

3. تعریف «تجربه دینی»واژه «تجربه» در این جا دارای معنای مخصوصی است که از سوی برخی از فلاسفه دین تبیین شده است. هرد(G.C.Heard) معتقد است که معنای اساسی این مفهوم، نوعی «آگاهی بی واسطه از مقام اولوهیت» است. (9) در چنین تجربه ای، فرد با یک سلسله شرایط مادی مواجه می باشد که زمینه «مواجهه» فرد با خداوند را فراهم آورده است.خداوند فعالانه برای انسان شرایطی فراهم می کند تا فرصت مواجهه با او را در اختیار انسان عارف قرار دهد.پیداست که هرد، ضمن تعریف واژه «تجربه» به تدریج، «تجربه عرفانی» را نیز مطرح می کند. نتیجه ای که از بحث هرد بدست می آید، این است که تجربه - در واقع - نوعی «مواجهه» با «آگاهی بی واسطه» است.«تجربه در این جا نوعی رهیافت روحی، درونی، وضعیت روانی و گونه ای درگیری مستقیم و آگاهی درونی از یک موضوع و وضعیت است. تجربه در این بحث، قضیه ای ذهنی نیست. فرض کنید کسی در مسابقات جهانی فوتبال به عنوان بازیکن شهرت داشته باشد، یا به عنوان تماشاگر در ورزشگاه حاضر باشد، یا از طریق تلویزیون صحنه های آن را ببیند و یا به گفته های گزارش گر رادیو گوش فرا دهد. اگر این چهار مورد را با یکدیگر مقایسه کنیم، خواهیم دید که فرد نخست چون در بازی مشارکت دارد، واجد تجربه حضور در این واقعه است اما دیگر افراد هر چند فهم و بصیرتی از بازی به دست آورده اند، اما فاقد تجربه حضور مستقیم هستند. تجربه «مواجهه مستقیم»، «حضوری زنده» و «بودن در متن واقعه» است.تجربه - بدین معنا- دارای ویژگی هایی است:یک) آن واقعه همیشه برای او زنده و پویاست و متن حادثه هرگز برای او خاموش، ساکت، مرده و سرد نمی شود. او احساس فعال و موثری نسبت به آن یافته است.دو) تجربه به انسان احساس «همدلی» می دهد؛ آن که در متن واقعه حاضر بوده است فرد مشابه خود را به خوبی درک می کند و می تواند به او بگوید: «من تو را درک می کنم».سه) تجربه، آزمایشی شخصی است ؛ انسان به طور انفرادی حالات تجربی را در درون خود می آزماید. بنابراین، تجربه امری خصوصی و شخصی است و در این