فرمت فایل: 
قسمتی از محتوای متن Word
تعداد صفحات : 20 صفحه
فارسی فارسی، پارسی، (نام قدیمی: دری) زبانی است که در کشورهای ایران، افغانستان، تاجیکستان، وازبکستان به آن تکلم می‌شود.
برخی زبان فارسی تاجیکستان و ازبکستان و چین را تاجیکی نام گذارده‌اند و آن را از زبان فارسی متفاوت می‌دانند.
پارسی زبان رسمی کشور ایران است و پس از فروپاشی ساسانیان مهمترین عامل پیوند ایرانیان با یکدیگر بوده است.
شاید بتوان گفت در دورهٔ ساسانیان مهمترین عامل انسجام ملی ایران دین زرتشتی بوده است، ولی پس از دورهٔ ساسانی زبان و ادب پارسی بطور روزافزون عمده‌ترین و بزرگترین وجه مشترک ایرانیان بوده است.
فارسی زبانی هندواروپائی از شاخه هندوایرانی و زیرشاخه زبان‌های ایرانی‌تبار غربی است.
در ایران نزدیک به ۷۰ میلیون، در افغانستان ۲۰ میلیون، در تاجیکستان ۵ میلیون و در ازبکستان پیرامون ۷ میلیون نفر با زبان فارسی آشنایی دارند و یا به این زبان تکلم می‌کنند.
رویهمرفته می‌توان شمار فارسی‌دانان جهان را پیرامون ۱۰۲ میلیون نفر برآورد کرد.
زبان فارسی دنبالهٔ پارسی میانه و آن دنبالهٔ پارسی باستان است.
نفوذ و تسلط سیاسی اعراب در ایران، برخلاف انتظار و برخلاف بسیاری از دیگر سرزمین ها، باعث وحدت زبانی در ایران و شکوفایی فارسی گردید(مراجع 5(صفحه437) و 6).
کشورگشایی مسلمانان-که در نواحی شرقی اغلب به دست لشکر‌های ایرانی صورت می‌گرفت-سبب شد که گستره زبان دری یا همان فارسی نو به شدت گسترش یابد و به نواحی ماوراءالنهر و افغانستان نیز برسد(مرجع5 صفحه 437).
زبان فارسی در دورهٔ غزنویان به هند راه یافت و با تاسیس دولت مغولی هند به اوج ترقی خود رسید.
از ایرانی باستان بنا به مدارکی که در دست است چهار زبان مستقیما منشعب شده‌اند که عبارتند از: ۱-زبان آراخوسیایی(مرجع 2) ۲-زبان مادی ۳-زبان سکایی ۴-پارسی باستان ۵-اوستایی در زبان فارسی البته در حوزه ایران ۳۲ حرف وجود دارد که به مجموع آنها الفبا گفته می‌شود.
(توضیحات کامل در داخل فایل)
متن کامل را می توانید دانلود نمائید چون فقط تکه هایی از متن در این صفحه درج شده به صورت نمونه
ولی در فایل دانلودی بعد پرداخت، آنی فایل را دانلود نمایید
دانلود فارسی
