لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه57
فهرست مطالب
1-2-7-1- زیر گروه گروس میشل
2-7-1- گروه AAA
1-2-2-7-1 - نوع دووارف کاوندیش
2-2-2-7-1- نوع جاینت ماوندیش
3-2-2-7-1- نوع ربوستا
3-7-1- گروه AAAA
3-2-7-1- زیر گروه ردوگرین رد
2-3-7-1- FHIASH3436
1-3-7-1-Bodles Altafort
4-2-2-7-1- نوع لاکتانا
1-1-5-7-1-نوع پلانتین «فرنچ»
1-5-7-1-زیر گروه پلانتین
5-2-5-7-1- مایاما اولی:
4-2-5-7-1- پیسانگ راجا :
7-7-1- گروه BBB
1-6-7-1- بلوگو :
6-7-1- گروه ABB
ئیدAAA 23-15
تتراپلوئید خیلی نادر هستند . گسترش مناطق تحت کشت موز تریپلوئید بیش از 100 برابر مناطق زیر کشت موز دیپلوئید است . تریپلوئیدها محکم تر و بسیار قوی تر بوده و آسانتر رشد می نمایند . قبل از اینکه یک کلن رده بندی شود لازم است از نظر پلوئیدی شناسایی گردد که این عمل می تواند بطور سیتولوژیکی از طریق شمارش تعداد کروموزوم انجام گیرد . از نظر مورفولوژی ، تریپلوئیدها و تتراپلوئیدها بزرگتر و خیلی قوی تر از دیپلوئیدها بوده و ضخامت و اندازه سلول هر دو با افزایش پلوئید افزایش می یابد . فن امتیاز دهی ، بر اساس 15 خصوصیت گیاه ، امکان امتیاز دهی از دامنه 15 (آکومیناتای خالص) تا 75 (بالبیزیانای خالص) را مهیا می سازد . امتیازهای حد واسط بر اساس رابطه نسبی گونه ها بعلاوه سطوح پلوئیدی دو رگه های واقع در این دو واحد هستند . سیموندز و شفرد (1955) و استوور و سیموندز (1988) گروهها و امتیازهای نشان داده شده در جدول 5 را برای رده بندی دامنه ای از موزهای خوراکی مورد استفاده قرار داده اند . سیلایوی و کاموکالو (1987) بر همین اساس 137 رده بندی را به بانک ژنتیکی تای اضافه کردند. آنها بعضی کمبودها را در طبقه بندی اولیه تشخیص داده و آنرا اصلاح نمودند (جدول 6).
جدول 5 - رده بندی موزهای خوراکی توسط سیموندز و شفرد
تحقیق در مورد کشت موز