دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 15
بررسی اسامی جمع و مفرد
1)آیه 26 سوره محمد
ذَالِکَ بِأَنَّهُمْ قَالُواْ لِلَّذِینَ کَرِهُواْ مَا نَزَّلَ اللَّهُ سَنُطِیعُکُمْ فىِ بَعْضِ الْأَمْرِ وَ اللَّهُ یَعْلَمُ إِسْرَارَهُمْ(26)
التبیان فی تفسیر القرآن، ج9، ص: 304
قرأ اهل الکوفة إلا أبا بکر «إسرارهم» بکسر الهمزة على انه مصدر. الباقون بفتحها على انه جمع سر.
حمزه، کسائی و حفص واژه «اسرار» را به کسر الف قرائت کرده اند. قرّاء دیگر، این واژه را به فتح«أَسرار» خوانده اند که جمع «سرّ» می باشد . گویا که در مورد گونه های سرّ اختلاف کرده اند استنادشان آیه 78 سوه توبه(أَ لَمْ یَعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ یَعْلَمُ سِرَّهُمْ وَ نَجْواهُمْ وَ أَنَّ اللَّهَ عَلاَّمُ الْغُیُوب.)مکّی بن ابی طالب،1401ق،278)(ابوزرعه،1402ق،218)
ترجمه:
و این بدان سبب است که به آن گروه که آیات خدا را ناخوش مىداشتند، مىگفتند: ما در پارهاى از کارها فرمانبردار شما هستیم. و خدا از رازشان آگاه است. (26)(آیتی،1374،1،509)
26 این حالت براى آن است که آنها به کسانى که از نازل شدن وحى ناراحت بودند گفتند: ما در بعضى امور از شما پیروى مىکنیم. که البته خداوند از اسرارشان آگاه است.(ارفع،1381،1،509)
این به سبب آن است که آنان به کسانى [چون مشرکان و کافران] که نازل شدن وحى را خوش نداشتند، گفتند: [ما] در بعضى از امور [که بر ضد مؤمنان است] از شما اطاعت خواهیم کرد. در حالى که خدا اسرارشان را مىداند. (26)( انصاریان،1383،1،509)
این برگشتن از دین براى آن بود که بدشمنان قرآن پنهانى گفتند ما البته با شما بر مخالفت پیغمبر تا بتوانیم موافقت میکنیم و خدا بر اسرار نهانى آنها آگاهست (26)( بروجردی،1366،1،919)
ارتداد آنها این بود که به کسانى که نسبت به آیات خدا کراهت داشتند گفتند: «ما در پارهاى از کارها از شما پیروى مىکنیم.» خداوند اسرار آنها را مىداند. (26)( پور جوادی،1414ق،1،508)
و این را بدان جهت گفتیم که این بیماردلان به کفارى که از آیات خدا کراهت دارند گفتند: ما در پارهاى امور شما را اطاعت خواهیم کرد و خدا بر اسرار نهانشان آگاه است (26).(موسوی همدانی،1374،18،355)
این به خاطر آن است که آنها به کسانى که نزول وحى الهى را نمىپسندیدند گفتند: ما در بعضى از امور از شما پیروى مىکنیم، در حالى که خداوند اسرار آنها را مىداند. (26)( ترجمه جوامع الجامع،1377،6،46)
این، بدان سبب است که آنان به کسانى که نمىپسندیدند آنچه را که خدا فرستاد، گفتند: در برخى از کار [ها] شما را فرمان بریم، و خدا رازهاى آنان را مىداند. (حلبی،1380،1،509)
نازل مىکند دوست ندارند (و بقرآن و احکام امر و نهیى که در آن است مایل نیستند یعنى بیهودان و بمروىّ از حضرت أبا جعفر و أبا عبد اللّه علیهما السّلام یعنى به بنی امیّه که آنچه در باره ولایت علی علیه السّلام نازل شده خوش ندارند) گویند که ما پارهاى از امور را که شما بآن مایلید و میخواهید با شما موافقیم و بدلخواه شما عمل میکنیم و خدا هم مکنونات خاطر آنها و مطالبى را که در خفا و پنهانى با یکدیگر در میان گذاشته و میگذراند میداند و باسرار قلبى و گفتگوهاى پنهانى آنها آگاه و عالم است.(خسروی،1390ق،8،19)
این بدان سبب است که اینان بکسانى که آنچه را خداوند فرو فرستاده بود ناخوش داشتند گفتند: بزودى در بعض کارها شما را فرمان خواهیم برد، در حالیکه خداوند رازهایشان را مىداند (26)( خواجوی،1410ق،200)
این موضوع بخاطر آنکه آنها گفتند براى کسانیکه کراهت داشتند آنچه را که خداوند نازل کرده است، بزودى ما اطاعت میکنیم از شما در بعضى از امور، و خداوند آگاه است از نیّات قلوبشان- 26(روشن،1380،16،9)
این به آن است که ایشان گفتند آنان را که نخواستند آنچه فرستاد خداى، ما طاعت داریم در بهرى کار و خداى داند سرهاى ایشان.(ابو الفتوح رازی،ق1408،17،308)
این بجهت آنست که گفتند به آنانى که کراهت داشتند آنچه را که فرو فرستاده خدا بزودى فرمانبریم شما را در پارهاى از کارها و خدا مىداند پنهانیهاى ایشان را (26)(سراج،،1،509)
26- زیرا به کسانى که آنچه را خدا نازل کرده خوش نداشتند گفتند: در پارهاى از امور از شما اطاعت مىکنیم و خدا اسرارشان را مىداند(طاهری،1380،1،509)
26 چونکه این منافقین بکافران که فرو فرستادهى خدا را نمىپسندیدند گفتند: بپارهاى کارها فرمانبریم شما را [که اوصاف پیغمبر را پوشیده بداریم] با اینکه از رازشان خدا خبر دار است(عاملی،1360،7،542)
این بخاطر آنست که منافقان به مخالفان قرآن گفتند: ما با شما در بعضى امور موافقیم و خدا به اسرار نهانى آنها کاملا آگاه است. (26)(کاویانپور،1378،1،509)
این به خاطر آن است که آنها به کسانى که نزول وحى الهى را کراهت داشتند گفتند: ما در بعضى از امور از شما پیروى مىکنیم در حالى که خداوند اسرار آنها را مىداند.(حجتی،1384،509)
سهل و آسان نمودن شیطان ارتکاب معاصى بزرگ را براى منافقین از آن سبب است که منافقین به یهودیانى که نزول قرآن خوشایند آنها نبود گفتند در بعضى از امور (دشمنى و حسد و کمک نکردن به او) به شما اطاعت مىکنیم. خداوند تعالى به اسرار منافقین عالم است هیچ چیز بر او مخفى نمىماند.(نوبری،1396،1،451)
چون که اینها به آنان که کراهت داشتند از وحى خدا بر پیغمبر گفتند: ما با شما هستیم در بعضى کارها که آن محاربه با پیغمبر است. و خدا مىداند امور پنهانى ایشان را.(یاسری،1415ق،1،509)...
2)سوره فتح آیه 15
سَیَقُولُ الْمُخَلَّفُونَ إِذَا انطَلَقْتُمْ إِلىَ مَغَانِمَ لِتَأْخُذُوهَا ذَرُونَا نَتَّبِعْکُمْ یُرِیدُونَ أَن یُبَدِّلُواْ کلََامَ اللَّهِ قُل لَّن تَتَّبِعُونَا کَذَالِکُمْ قَالَ اللَّهُ مِن قَبْلُ فَسَیَقُولُونَ بَلْ تحَْسُدُونَنَا بَلْ کاَنُواْ لَا یَفْقَهُونَ إِلَّا قَلِیلًا(15)
التبیان فی تفسیر القرآن، ج9، ص: 320
قرأ اهل الکوفة إلا عاصماً «کلم اللَّه» على الجمع. الباقون «کَلامَ اللَّهِ» على التوحید، لأنه یدل على الکثیر من حیث هو اسم جنس، قال ابو علی «کلام اللَّه» یقع على ما یفید، و الکلم یقع أیضاً على الکلام، و على ما لا یفید و الکلم جمع کلمة
حمزه و کسائی واژه «کلام»را به صورت جمع «کَلِم» قرائت کرده اند. شاهد آنها در مورد این قرائت،سوره انعام آیه 34 (وَ لَقَدْ کُذِّبَتْ رُسُلٌ مِنْ قَبْلِکَ فَصَبَرُوا عَلى ما کُذِّبُوا وَ أُوذُوا حَتَّى أَتاهُمْ نَصْرُنا وَ لا مُبَدِّلَ لِکَلِماتِ اللَّهِ وَ لَقَدْ جاءَکَ مِنْ نَبَإِ الْمُرْسَلین) و آیه 64 سوره یونس (لَهُمُ الْبُشْرى فِی الْحَیاةِ الدُّنْیا وَ فِی الْآخِرَةِ لا تَبْدیلَ لِکَلِماتِ اللَّهِ ذلِکَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظیم)که در این دو آیه واژه «کلمات» استعمال شده است. امّا قرائی که آن را به صورت مفرد قرائت کرده اند، که در این صورت به خاطر مصدر بودن آن دلالت بر کثرت کلام نیز دارد.شاهد شان آیه 75 سوره بقره(أَ فَتَطْمَعُونَ أَنْ یُؤْمِنُوا لَکُمْ وَ قَدْ کانَ فَریقٌ مِنْهُمْ یَسْمَعُونَ کَلامَ اللَّهِ ثُمَّ یُحَرِّفُونَهُ مِنْ بَعْدِ ما عَقَلُوهُ وَ هُمْ یَعْلَمُون) و آیه 6 سوره توبه(وَ إِنْ أَحَدٌ مِنَ الْمُشْرِکینَ اسْتَجارَکَ فَأَجِرْهُ حَتَّى یَسْمَعَ کَلامَ اللَّهِ ثُمَّ أَبْلِغْهُ مَأْمَنَهُ ذلِکَ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لا یَعْلَمُونَ )(ابوزرعه،1402ق،220)
3)آیه 21 سوره طور
وَ الَّذِینَ ءَامَنُواْ وَ اتَّبَعَتهُْمْ ذُرِّیَّتهُُم بِإِیمَانٍ أَلحَْقْنَا بهِِمْ ذُرِّیَّتهَُمْ وَ مَا أَلَتْنَاهُم مِّنْ عَمَلِهِم مِّن شىَْءٍ کلُُّ امْرِى بمَِا کَسَبَ رَهِینٌ(21)
التبیان فی تفسیر القرآن، ج9، ص: 407
قرأ ابن کثیر و أهل الکوفة (و اتبعتهم) بالتاء (ذریتهم) على واحدة (بهم ذریتهم) على واحدة أیضاً. و قرأ نافع (و اتبعتهم) بالتاء (ذریتهم
) على واحدة (بهم ذریاتهم) على الجمع. و قرأ ابن عامر (و اتبعتهم ذریاتهم) بالتاء على الجمع (بهم ذریاتهم) جماعة ایضاً. و قرأ ابو عمرو (أتبعناهم) بالنون (ذریاتهم) جماعة (ألحقنا بهم ذریاتهم) جماعة ایضاً. و قرأ ابن کثیر وحده (وَ ما أَلَتْناهُمْ) بفتح الالف و کسر اللام. الباقون- بفتح الألف و اللام.
ابوعمرو« اتبعتهم» را به صورت متکلم مع الغیر«اتبعناهم»قرائت کرده و همچنین واژه«ذریتهم» را به صورت جمع«ذریاتهم» خوانده است. در این صورت، واژه «ذریات» مفعول به دوم برای فعل«اتبعناهم»
.jpg)
