دانلود مقاله و تحقیق درباره احتیاجات اساسی در تغذیه و رژیم غذایی کاراته کاها 12ص

اختصاصی از رزفایل دانلود مقاله و تحقیق درباره احتیاجات اساسی در تغذیه و رژیم غذایی کاراته کاها 12ص دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 12

احتیاجات اساسی در تغذیه و رژیم غذایی کاراته کاها

میلیون ها نفر از مردم،رژیم های غذایی دقیقی را مراعات می کنند.پژوهشهایی که در زمینه تغذیه صورت گرفته،به ما می آموزد که بدن ما نمایانگر نحوه تغذیه است.بنیه جسمانی،مقاومت در برابر بیماری،قد و حتی طول عمر ما ارتباط نزدیکی با غذاهای مصرفی مان دارد.

توجه به اهمیت تغذیه در ورزش،موضوع جدیدی نیست و سابقه طولانی دارد.در اولین دوره المپیک،پزشکان توصیه های غذایی برای ورزشکاران ارائه می نمودند.

تلاش شما در جهت آگاهی دادن به کاراته کاها در مورد رژیم غذایی و اصول تغذیه صحیح به همان اندازه تربیت قوای جسمانی آنها اهمیت دارد.با این کار کاراته کاها نه تنها اعتماد به نفس بیشتری داشته و اجرای فنون و حرکات آنها بهتر خواهد شد بلکه در طول زندگی شاداب و تندرست بوده و بر طول عمر خود می افزایند.

بدن ما به بیش از صد نوع ماده مغذی نیاز دارد که همه آنها را باید از طریق غذاها و مواد خوراکی موجود تأمین کرد.وزن بدن از ترکیبات زیادی تشکیل شده است.بافت عصبی،استخوان،لیگامنت،تاندن،پوست،موادمعدنی و چربی،تمام این ها از ترکیبات تشکیل دهنده بدن انسان به شمار می آیند.

محققین ترکیبات بدن را به دو گروه عمده تقسیم کرده اند که عبارتند از بافت چربی موجود در بدن و بدن بدون چربی که بجز چربی،سایر قسمت های بدن از جمله عضلات را شامل می شود.به این معنی که وزن کل بدن،از وزن بدن بدون چربی و وزن چربی بدن تشکیل شده است.به عبارت دیگر :

وزن چربی بدن+وزن بدون چربی بدن=وزن کل بدن

وزن چربی و وزن بدون چربی بدن از نظر وزن مخصوص متفاوتند.بافت بدون چربی از بافت چربی متراکم تر است.در نتیجه این امکان وجود دارد که دو نفر از نظر قد و وزن مساوی باشند اما وزن قسمت های مختلف بدن آنها متفاوت باشد.

تمام اجزا و ترکیبات بدن به اندازه مساوی در اجرای فعالیت ها و تمرینات کاراته سهیم نیستند.انقباض عضلات مختلف منجر به حرکت انسان به سمت جلو یا عقب می شود و اجراهای موزون مانند رقص پا و حرکات موزون با کنترل سیستم عصبی صورت می گیرد.سیستم عصبی همچنین کار صربان قلب را تنظیم می کند تا خون به عضلات فعال،بیشتر پمپ شود.بدون داشتن استخوان های قوی،انقباض عضلات اسکلتی برای انجام فعالیت هایی مانند پرتاب،دویدن و پریدن به خوبی صورت نمی گیرد.بنابراین از آنجاییکه اعصاب،عضلات،قلب،خون و استخوان ها،جزء وزن بدون چربی بدن محسوب می شوند،به آسانی مشخص می شود که بافت های بدون چربی بدن در انجام فعالیت های جسمانی بسیار حیاتی هستند.از طرف دیگر،داشتن چربی به مقدار زیاد،به اجرای تحرکات کمک نکرده و مانع اجرای حرکات می شوند.

یک برنامه غذایی متناسب و متعادل ترکیبی از غذاهای مختلف است.کاراته کاها نیز همانند سایر مردم احتیاج به مقدار مشخصی از هیدرات های کربن،پروتئین ها،ویتامین ها،مواد معدنی و چربی ها دارند.مطالعات نشان می دهد که بیش از 90 درصد کاراته کاهای کشور انگلستان به مواد غذایی مورد نیاز بدنشان کاملاً دسترسی دارند.

هیدراتهای کربن

هیدراتهای کربن موادی هستند که از کربن،هیدروژن و اکسیژن تشکیل می شوند.مانند گلوکز،نشاسته،مالتوز و فروکتوز.کربوهیدرات ها اولین منبع تأمین انرژی برای تمام اعمال بدن و فعالیت های عضلانی هستند.نان،کلوچه،بیسکویت،شیرینی،ماکارونی،برنج،سیب زمینی،شکر،عسل،شکلات و مرباها دارای انواع کربوهیدرات ها هستند.در یک رژیم غذایی مناسب باید 70-60 درصد،کربوهیدرات وجود داشته باشد که بخش عمده آن باید قند مرکب مثل سیب زمینی،نان،برنج و ماکارونی باشد.برای تمرین کردن و مسابقه دادن در بالاترین سطح لازم است که از مغذی ترین کربوهیدرات ها در زمان مناسب مصرف شود.

پروتئین ها

به طور کلی دو نوع پروتئین وجود دارد:

1-پروتئین کامل که در گوشت،ماهی،غذاهای دریایی،شیر،پنیر و تخم مرغ یافت می شود.

2-پروتئین ناکامل که در حبوبات و غلات وجود دارد.اصولاً بایستی 15 درصد رژیم غذایی از پروتئین باشد.اما مصرف بسیار زیاد و بیش از حدّ لازم نه تنها اثر مفید ندارد بلکه می تواند مضر باشد.

ویتامین ها

ویتامین ها موادی هستند که خودشان انرژی زا نیستند اما در فرایند سوخت و ساز چربی ها،قندها و سایر اعمال حیاتی بدن نقش اساسی دارند و کمبود آنها موجب عوارض و بیماری های گوناگون می شود.منابغ غذایی ویتامین ها عبارتند از:

1-ویتامین A:کره،شیر،تخم مرغ،جگر،هویج،ضمناً پیش ساز این ویتامین در قسمت رنگی میوه و سبزی ها وجود دارد.

2-ویتامینB1:در سبوس غلات،گوشت،جگر،مغز،سبزی های سبز،شیر و تخم مرغ یافت می شود.

3-ویتامینB6:در زرده تخم مرغ،جگر،مغز،سویا،ماهی،شیر و گوشت یافت می شود.

3-ویتامینB12:در جگر،ماهی،تخم مرغ،پنیر،قلوه،گوشت و مرغ یافت می شود.

4-ویتامینC:منبع عمده این نوع ویتامین،سبزی های سبز و تازه و میو(مرکبات مانند پرتقال و لیمو)است.

5-ویتامینD:این ویتامین در اثر تابش نور خورشید،در پوست ساخته می شود و در جگر،روغن ماهی،شیر،کره،زرده تخم مرغ و گندم هم وجود دارد.

6-ویتامینE:در روغن بادام زمینی و زیتون،تخم مرغ،مارگارین،جوانه گندم،آجیل ها و غلات یافت می شود.

7-ویتامینK:در سبزی های سبز بویژه کاهو،جگر و مقدار کمی از آن در حبوبات و گوشت و میوه یافت

می شود.

همچنین اگر ویتامین ها،زیاد از حد مصرف شوند اثرات مضر دارند.

مواد معدنی

مواد معدنی ترکیبات غیر آلی هستند که به مقدار کم در بدن یافت می شوند و مانند ویتامین ها برای حفظ فعالیت طبیعی بدن ضروری هستند.

مواد معدنی از عناصر تشکیل دهنده آنزیم ها،هورمون ها و ویتامین ها هستند.از جمله مواد معدنی مورد نیاز بدن می توان کلسیم،فسفر،پتاسیم،سدیم،آهن و ید را نام برد.منابع غذایی برخی از مواد معدنی عبارتند از:

1-کلسیم:در شیر،پنیر،ماست و سبزی های سبز یافت می شود.

2-فسفر:در شیر،پنیر،ماست،گوشت،ماهی و حبوبات یافت می شود.

3-پتاسیم:در سبزیجات سبز،حبوبات،سیب زمینی،موز،شیر و گوشت یافت می شود.

4-سدیم:در نمک طعام وجود دارد.

5-آهن:در تخم مرغ،گوشت،جگر،حبوبات،مرغ سوخاری،کشمش،سیب زمینی،هویج پخته،سبزیجات و سبزی های سبز یافت می شود.

6-ید:در ماهی،سبزیجات و نمک یددار یافت می شود.

چربی ها

بر خلاف برخی از باورهای نادرست موجود در دنیای ورزش،چربی ها از منابع مهم انرژی محسوب می شوند.چربی ها از منابع خوب انرژی بوده و کالری بیشتری تولید می کنند.حدود 15 در صد یک رژیم غذایی مناسب باید دارای انواع چربی ها باشد.توجه شود که چربی ها 30-20 دقیقه بعد از شروع فعالیت و تمرینات ورزشی در تولید انرژی نقش اساسی پیدا می کنند.البته تمامی چربی ها از مقدار انرژی یکسان برخوردار نیستند.چربی هایی که از منابع حیوانی تهیه می شوند حاوی اسیدهای چرب اشباع شده بوده و تمام بندهای آنها از هیدروژن انباشته شده است.چربی هایی که از گیاهان تهیه می شوند از اسیدهای چرب اشباع نشده ساخته شده اند،به این معنی که برخی از بندهای آنان فاقد هیدروژن است.پس مصرف چربی های گیاهی به مراتب بهتر از چربی های حیوانی می باشند.

به خاطر داشته باشید که رژیم غذایی که حاوی چربی و پروتئین زیاد و کربوهیدرات کم باشد،منجر به ضعف عمومی کاراته کا شده و توانایی او را در کنترل خود کاهش می دهد.ادامه این روند ممکن است موجب بی علاقگی و ترک فعالیت از سوی کاراته کا گردد.همچنین یک رژیم غنی از کربوهیدرات،ترشح زیاد انسولین را باعث می شود که این روند،آزاد سازی اسیدهای چرب آزاد در بدن را کاهش داده و آزاد سازی هورمون رشد را مهار کرده و موجب افزایش کالری اضافه به صورت چربی میگردد.

نکات مهم در برنامه غذایی کاراته کاها

در برنامه ریزی غذایی،نکات زیر را باید رعایت نمود:

غذاها باید آب پز،بخار پز،یاکبابی باشند.غذاهای سرخ کرده تا جای ممکن مصرف نشود.

غذاها باید حاوی کربوهیدرات های دیر جذب مثل ماکارونی،برنج و نان باشد.

مصرف هفته ای یکبار جگر توصیه می شود.

بهترین گوشت برای کاراته کاها،گوشت گاو است که بهتر از گوشت بره،گوسفند و گوساله است.

مصرف نوشابه های گازدار توصیه نمی شود؛زیرا سبب اختلال در گوارش و نیز تورم شکم میشود.

مصرف آب میوه مانند آب سیب و انگور قبل از مسابقه مناسب است.

استفاده از ماءالشعیر بعد از تمرین یا مسابقه مفید است.

در مدت زمان 30 دقیقه قبل از تمرین،قند ساده(شکر)ممنوع است زیرا کارایی ورزشی را کاهش می دهد اما مصرف مایعات قندی در طی مسابقه مفید است.

روزانه 5 وعده یا بیشتر،میوه و سبزی مصرف کنید.

رژیم غذایی پرانرژی مخصوص مسابقات

رژیم های غذایی پر انرژی که گاهی رژیم های پرکربوهیدرات یا ذخیره گلیکوژن نیز نامیده می شوند به گونه ای برنامه ریزی می گردند که به هنگام انجام فعالیت،حداکثر انرژی مورد نیاز فراهم گردد.رژیم های غذایی پر انرژی برای کاهش یا افزایش وزن بکار گرفته نمی شوند؛برنامه غذایی ارائه شده در این قسمت،منحصر به روزهای قبل از مسابقه می باشد که در اجرای مطلوب حرکات به هنگام مسابقه تأثیر مثبت دارد.

توصیه می شود که کاراته کاها برای رقابت های مهم مانند مسابقات قهرمانی(کشوری،قاره ای و جهانی)،در روزهای 6-5-4 قبل از مسابقه از رژیم غذایی با کربوهیدرات کم استفاده کنند البته تمرینات آنها باید سنگین باشد و در روزهای 3-2-1 قبل از مسابقه از رژیم غذایی با کربو هیدرات زیاد استفاده کنند البته فعالیت و تمرینات آنها باید سبک باشد.

نمونه رژیم غذایی در روزهای قبل از مسابقه

چهار تا شش روز قبل از مسابقه

یک تا سه روز قبل از مسابقه

رژیم کم کربوهیدرات

رژیم پر کربوهیدرات

صبحانه

نصف فنجان آب میوه

1 فنجان آب پرتقال

2عدد تخم مرغ

تخم مرغ یا کیک گرم

کره به مقدار دلخواه

کره به مقدار دلخواه

1 تکه نان

4-2 تکه نان

یک لیوان شیر

یک لیوان شیر

غلات گرم به مقدار دلخواه

نهار و شام

خوراک ماهی،مرغ یا گوشت 180 گرم

خوراک ماهی،مرغ یا گوشت 180 گرم

سالاد سبز مخلوط یا یک فنجان سبزی

مقداری لوبیا

چاشنی سالاد

چاشنی سالاد

یک فنجان ماست

یک فنجان ماست

سوپ سبزی

تحقیق در مورد تغذیه دامها و چراگاها

اختصاصی از رزفایل تحقیق در مورد تغذیه دامها و چراگاها دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

فورمت فایل:word(قابل ویرایش) تعداد31 صحفه

مقدمه :

برنامه ریزی تغذیه به مرتع داران کمک می کند تا از طریق استفاده بهتر منابع غذایی میزان بازدهی را افزایش دهند . برنامه تغذیه دامها ، میزان جیره غذایی را با مقدار علوفه چراهگاه می سنجند . مقیاس زمانی برای برنامه تغذیه می تواند از یک دورة طولانی مدت یک سال تا درورة کوتاه یک روزه تغییر کند . به طور کلی سه نوع از طرحهای تغذیه برای اهداف خاص و زمانهای مخصوص استفاده می شود    (نمودار 1 ) که عبارتند از :

• تغذیه : طرح بلند مدت یک ساله یا بیشتر ، که برای تعیین خط مشی سیاست گذاری نظیر تعیین تعداد دام در واحد سطح و تاریخ بره زایی یا گوساله زایی ، زمان از شیر گرفتن ، زمان آغاز شیر دوشی ، نیاز احتمالی به مکمل غذایی یا استفاده از تغذیه دستی ، به کار می رود . طرح تغذیه بر اساس میانگین یا احتمالاً الگوی عرضه و تقاضای غذا استوار است .
• بودجه بندی تغذیه : طرح متوسط مدت تا حد شش ماه است . در این طرح میزان تقاضا برای غذا با میزان علوفه موجود ، بر اساس یک وضعیت واقعی تنظیم می شود . این طرحها غالباً شامل اهداف بیشترین بهره برداری اقتصادی تر از مازاد علوفه یا استفاده ازکم هزینه ترین روش برای فائق آمدن بر کمبود علوفه چراگاه هستند.
• برنامه چرا : طرح کوتاه مدت شامل مدتی که با یستی دامها در یک قطعه چراگاه بخصوص چرا کنند. این تصمیمات به تعیین مدت دوره تناوب کمک می کنند . همه طرح ها با مساله برآورد میزان عرضه و تقاضای علوفه مواجه هستند . در عمل ، برای هر طرح ، مطالعه طولانی مدت پیوسته تولیدات چراگاه و دام ضروری است و تعادل ها بایستی با توجه به تغییرات میزان برآورد شده و پیشگویی شده ٍ،بعمل آید . طراحی تغذیه در چراگاه ممکن به خاطر وجود نوسانات زیاد در مقادیر برآورد شده برای سرعت رشد علوفه ، پوشش تاجی چراگاه، ارزش غذایی علوفه چراگاه و مکمل ها ، یا وزن زنده دامها و میزان تولیدات آنها ، زیاد دقیق نباشند اما ، طرح های تغذیه چارچوبی را که با آن علوفه چراگاه با دامها سازماندهی شوند ، ایجاد می کند و از این رو باعث افزایش بازدهی گله داری در چراگاه می شود .

روشهای محاسبه تامین و تقاضای غذا به تفصیل بیان شده و کاربرد آنها در طرح های  تغذیه ، بودجه بندی تغذیه یا برنامه های چرا با یک سری مثالها بیان شده است .

عرضه و تقاضای علوفه:

معمولا نیاز غذا بر اساس نیاز روزانه یا سالانه و به صورت کیلو گرم ماده خشک در هکتار(KgDm/ha) جهت مقایسه مستقیم با عرضه علوفه بیان می شود .

میزان تقاضای علوفه بر اساس انرژی مورد نیاز برای دستیابی به تولیدات مورد نظر محاسبه می شود . در مورد گوسفند ها ،در گاوهای در حال رشد و گاوهای گوشتی ، هدف تولیدات بر اساس وزن زنده و افزایش وزن و در مورد گاوهای شیری هدف تولید شیر و وضعیت بدن آنها می باشد میزان تقاضای غذای برای افراد یک دسته از حیوانات و غیره با توجه به تفاوت قابل ملاحظه ای بین دامها ، میانگین وزن زنده ، افزایش وزن زنده ، تولید شیر یا تاریخ گوساله زائی و تقاضای غذا برای میانگین گله اختلاف فاحشی دارد . جیره انرژی متابولیسمی برای میانگین دامها گله (My ME / d) جهت دستیابی به تولید مطلوب مورد نظر جداول مربوط در فصل 4 اتقباس می شود . در بیشتر طرحهای تغذیه ، می توان به راحتی میزان انرژی متابولیسمی مورد نیاز در روز (Mj ME / d) را به مقدار مادر خشک علوفه در روز (Kg DM / d) تبدیل کرد و اینکار را می توان از طریق مستقیم انرژی متابولیسمی بر نسبت M/D (تراکم انرژی) علوفه بر اساس MjME در هر کیلوگرم ماده خشک علوفه خورده شده ، انجام داد . برای مثال ، اگر یک میش 57 کیلوگرمی به MjME/d 5/10 برای نگهداری نیاز داشته باشد و میزان M/D علوفه مصرف شده MjME/KgDM 5/10 باشد ، این میش به مصرف یک کیلو گرم ماده خشک در روز نیاز  دارد .

رژیم غذایی تعیین شده برای دامهای پراکنده با توجه به جسته های رفتاری دامها محاسبه می شود .و بخاطر ارجهیت دادن دامها به انتخاب برگهای سبز نسبت به مواد مرده یا ساقه های گیاه ، معمولاً هضم پذیری ( یا M/D ) علوفه خورده شده بالاتر از علوفه موجود در چراگاه است . میزان مصرف یا شدت چرا ، تاثیر قابل ملاحظه ای بر M/D چراگاه چرا شده دارد .

هنگامی که شایستگی چراگاه پایین باشد ، دامها علوفه را تا وقتی که مقدار آن به حد پایینی برسد چرا می کنند و در نتیجه درصد بالایی از مواد مرده و ساقه های گیاه را چرا می کنند ، بنابراین میزان M/D رژیم غذایی آنها پایین تر است . مقادیر M/D رژیم های غذایی مختلف در فصلهای 1،3 و 4 این کتاب آورده شده اند  .

توصیه ما اینست که میزان غذای مورد نیاز بصورت کیلو گرم ماده خشک در روز برای هر رأس   ( روز / رأس / کیلوگرم ماده خشک ) تعیین شود برای محاسبه تقاضا به هکتار ، بایستی مقدار مورد نیاز هر دام را در نرخ دامگذاری ( تعداد دام بر مساحت در دسترس آنها ) ضرب شود . تمام این مراحل در مثالهایی که نیاز غذایی را بصورت قسمتی از یک طرح تغذیه یا بودجه بندی تغذیه محاسبه کرده اند ، نشان داده     شده اند . تقاضای غذا را می توان در مقیاسهای زمانی مختلف بیان کرد . میانگین نیاز سالانه مختلف دام را می توان از طریق جمع کردن مقادیر مورد تقاضا برای دوره های تولیدی مختلف در طول سال بدست آورد . برخی از اشکال بسیار معمول تقاضای سالانه عبارتند از :

میشها 55 کیلوگرمی که بره هایشان کاملاً از شیر گرفته شده اند = 500 کیلوگرم ماده  خشک میشهای جوان « در سن یک تا یک ونیم ساالگی » با وزن 50 – 25 کیلوگرمی = 400 کیلوگرم ماده خشک گاوهای در حال رشد ‹ 400 – 200 کیلوگرمی› =  1500 کیلوگرم ماده خشک ضمناً گاوهای شیرده بطور تقریبی به 25 کیلوگرم ماده خشک به ازای هر کیلوگرم چربی شیری که تولید می کنند ‹ نه خود شیر › نیاز دارند . این شامل دورة غیر شیردهی نیز می شود . این مقدار برای گاوهای اصلاح شده کمتر از گاوهای اصلاح نشده می باشد .

عرضه غذا :

میزان رشد علوفه به میزان پوشش چراگاه و غذاهای مکمل ، عرضه غذا را تشکیل می دهند . سهم هر کدام از اینها بسته به نوع برنامه ریزی  تفاوت می کند .

میزان رشد و تولید سالانه علوفه :

برای تهیه یک طرح آگاهی از میزان رشد علوفه در طول دوره طرح لازم است . میانگین میزان رشد علوفه برای مناطق در فصل 1 کتاب آمده است و می توان اطلاعات محلی را از ادارات کشاورزی ، انیستیتو های تحقیقاتی و یا مزارع  ترویجی بدست آورد . داده های میانگین میزان رشد علوفه ، نقطه شروع خوبی برای طرح است اما بنظر می رسد که در شرایط مختلف نیاز به تغییر ، بازنگری و هماهنگی دارد تا بتوان عوامل مختلفی را که بر میزان رشد اثر می گذراند ، نظیر اقلیم ، حاصلخیزی خاک به نوع گیاهان علوفه ای و وضعیت چراگاه ، مورد محاسبه قرار داد .

علاوه براینها ، مدیریت چرا نیز روی تولید علوفه اثر می گذارد ، برای مثال چرا شدید می تواند رشد دوباره علوفه را کند نماید ، در حالیکه چرای سبک ممکن است باعث بالا رفتن حجم علوفه با قیمانده و افزایش اتلاف آن را طریق مردن و پوسیدن ، تجزیه شدن شود . در طول دوره گل دهی می تواند به وقوع  بپیوندد اما بیشتر این مقدار ، اگر توسط دامها مصرف نشود متعاقباً لاشبرگ تجزیه می گردد . مشخص است که پس از یک دورة رشد سریع علوفه در بهار و اوایل تابستان ، دورة کندی رشد پاییزه فرا می رسد که این زمان مصادف با دوره تجزیه علوفه مازاد فصلهای پیش است . تولید سالانه علوفه را می توان از جمع میانگین رشد ماهانه علوفه بدست آورد .

میزان رشد علوفه را بطور خیلی تقریبی می توان از روی تغییر پوشش چراگاه و برآورد مقدار علوفه شده تعیین نمود . جمع آوری چنین داده هایی در طول سالهای متمادی ، احتمالاً گستره و دامنه تغییرات فصلی تولید علوفه در یک چراگاه بخصوص را مشخص خواهد کرد . میزان رشد علوفه ( میزان رشد در طول زمان ) متغییر ترین بخش طراحهای میان مدت و بلند مدت تغذیه است و احتمالاً طرحها در طول اجرا احتیاج به تغییراتی خواهند داشت . در برنامه های کوتاه مدت ( 7 – 1 روز ) ، معمولاً مقدار رشد علوفه را در نظر نمی گیرند . ( بعبارتی حجم علوفه را در طول این مدت ثابت فرض می کنند ) .

پوشش چراگاه :

پوشش چراگاه اندازه گیری علوفه یک مزرعه در زمان بخصوص است و میانگین مقدار علوفه موجود در مزرعه به ( Kg DM/ha ) نامیده می شود . پوشش چراگاه از طریق ضرب کردن مقدار علوفه در مساحت هر قطعه چراگاه محاسبه شده و با جمع کردن علوفه قطعات ، کل علوفه در چراگاه بدست می آید . از تقسیم مقدار کل علوفه به مساحت کل ، میانگین پوشش چراگاه بدست می آید . ( جدول 1) .

اندازه گیری مستقیم مقدار علوفه از طریق قطع علوفه موجود در پلاتهای نمونه        ( معمولاً به مساحت 25/0 متر مربع ) از سطح زمین و سپس توزین علوفه خشک شده آنها ، انجام می شود (2) . این عمل زمان زیادی می طلبد و بنابراین پوشش علوفه اغلب از روش تخمینی   ( برآورد چشمی ) استفاده می شود ، یا با استفاده از روشهایی مانند صفحه گذاری یا ظرفیت سنج برآورد می شود . چنین روشهای غیر مستقیمی لازم است که با نمونه هایی از روش مستقیم ( یعنی روش قطع و توزین ) مطابقت شود ، برآورد چشمی تخمینی بین 300 – 100 کیلو متر علوفه خشک در هکتار بدست آمده از روش قطع و توزین بیان می کند (6) . تجربه نشان می دهد هنگامی ، که هنگامی که پوشش در یک قطعه چراگاه یکنواخت است ، تخمین چشمی آسانتر است . با این وجود ، بین قطعات مختلف تفاوتهایی وجود دارد علوفه کوتاه دقیقتر برآورد می شود و علوفه بلند ( بیش از 15 سانتیمتر ) کمتر از حد واقعی تخمین زده می شود . با این حال ، میزان خطای برآورد مقدار علوفه نسبت به خطای مربوط به پیش بینی میزان رشد یا سطوح مؤثر چراگاه ، ناچیز است . مقدار علوفه و و بنابراین پوشش چراگاه از سطح زمین اندازه گیری می شوند . چنانچه مقدار قابل توجهی مواد مرده ( بیش از 25 درصد ) در چراه گاه موجود باشد ، بایستی بصورت مقدار ماده خشک در هکتار در محاسبه منظور شود .

متوسط پوشش چراگاه نتیجه خالص تفاوت بین میزان رشد علوفه چراگاه و مقدار علوفه مصرف شده می باشد . هنگامی که علوفه چراگاه پیشاپیش طراحی می شود .

یک مقدار بیشتری از متوسط پوشش علوفه مورد نیاز است و این عموماً با جیره بندی دقیق علوفه تناقض دارد . برای طراحهای تغذیه موثرتر و مفید ، آگاهی از پوشش مناسب چراگاه در شرایط بحرانی سال ضروری است ( 1 و 3 ) .

برخی از موارد پوشش  علوفه ای عبارتند از :

برای گله گاو های شیری ـ هنگام گوساله زایی : Kg Dm/ha 2200 – 1600

برای گله میش های ـ هنگام بره زایی : Kg Dm/ha 1100 – 900

ـ در شروع خزان گراسها Kg Dm/ha 1700 – 1400

یک پوشش گیاهی مناسب در هر چراگاه یا مزرعه بخصوص ، بستگی به عواملی مانند میزان رشد مورد انتظار علوفه ، زمان بره زایی یا گوساله زایی و نرخ دامگذاری دارد .  عموماً ، سعی براینست که میزان پوشش را بیش از 1000 و کمتر از 2500 کیلو گرم ماده خشک در هکتار حفظ نمایند . پوشش چراگاه در یک طرح تغذیه بشرطی تعیین خواهد شد که شایستگی مرتع یا توده باقیمانده بعد از چرای چراگاه . نظارت و در ارتباط با مصرف طرحهای چراگاه بتواند پیشگویی شود .

فابینی منظم پوشش چراگاه لازم است ، چراکه نشان می دهد طرح درست و مناسب بوده یا نیاز به تغییر دارد .

غذاهای مکمل  :

غذاهای مکمل نظیر علوفه خشک شده ، علوفه سیلو شده ، مکملها بخشی از مجموعه تامین غذا را تشکیل می دهند . مواد مکمل براساس ارزش تغذیه ای خود   (M / D ) می توانند جایگزین علوفه گردند . برای نمونه ، 4 کیلوگرم علف خشک شده با M / D معادل Mj ME / Kg DM 5/8 می تواند جایگزین 2/3 کیلو گرم علوفه چراگاه با M / D معادل Mj ME / Kg DM 5/10 شود . برای ساده کردن محاسبات ، اغلب مواد غذایی مکمل را به « علوفه معادل » تبدیل می کنند یعنی مقداری از ماده مکمل که معادل علوفه تولید انرژی می نماید . هنگامی که میزان رشد علوفه بیش از مقدار مورد نیاز است ، نگهداری و ذخیره علوفه بصورت خشک شده یا سیلو شده ، هدر رفت و اتلاف علوفه مازاد را کاهش می دهد . البته اقدام به ذخیره و نگهداری علوفه ، حداقل در کوتاه مدت ، پوشش چراگاه و میزان رشد علوفه را کاهش خواهد داد ( 8 ) . اما در عین حال اینکار مسأله کمبود علوفه را نیز از بین می رود . چنانچه استفاده از کودهای ازته باعث افزایش رشد علوفه شود ، می توان آنرا به نوعی یک مکمل به حساب آورد .

واکنش گیاهان نسبت به نیتروژن برحسب زمان استفاده از کود بستگی به دمای  خاک ، رطوبت و غیره دارد ( 7 ) . مقدار مناسب کود برای هر نوع خاک و اقلیم خاص را می توان از موسسات مشاورة محلی بدست آورده و در طرحهای تغذیه مورد استفاده قرار داد .

برای تبیین واضح تقاضا و عرضه غذا با مثالها و استفاده از برنامه غذایی بعداً ارائه   می شود .

طرحهای تغذیه ، بودجه بندی تغذیه و طرحهای چرایی :

تغذیه :

برای استقرار بالقوه تعداد دام در واحد سطح و تعادل فصلی تقاضا علوفه با الگوی مورد انتظار تامین علوفه بکار می رود . لازم است زمان بره زایی یا گوساله زایی به نحوی تنظیم شود که افزایش تقاضای علوفه در زمان شیردهی با رشد زیاد علوفه در بهار هماهنگی داشته باشد . همچنین سیاست فروش دامها اغلب تحت تاثیر کاهش رشد علوفه در دورة تابستان و پاییز است . هنگامی که کل تولید علوفه سالانه و الگوی رشد علوفه با میزان تقاضای مجموعه مقایسه شود ، وضعیت تغذیه بصورت نمودار و بر اساس « میانگین » عنوان می شود .

تعداد بالقوه دام در واحد سطح در یک سیستم خودکفا از طریق تقسیم کردن میانگین رشد سالانه علوفه برمیزان تقاضای سالانه هر دام محاسبه کرد . برای مثال ، چنانچه تولید سالانه علوفه 1200 کیلوگرم ماده خشک در هکتار بوده و نیاز سالانه یک گاو شیری 4000 کیلوگرم ماده خشک باشد ،پس تعداد بالقوه دام در واحد سطح معادل 3 گاو در هکتار خواهد بود . تنظیم وقایعی که بر میزان تقاضای غذا تاثیر می گذارد    می تواند بگونه ای سازماندهی شود . بالگوی تامین علوفه مطابقت نماید . توضیحات بیشتر در مورد محاسبات نمودار تغذیه برای گله گاوهای شیری در ضمیمه شماره 1 آورده شده و نمودار بصورت گرافیکی در شکل 2 آمده است . در برخی ماهها میزان رشد علوفه بیش از میزان تقاضا و در برخی ماهها کمتر است .

 یک طرح تغذیه می تواند نشان دهد که چه زمان ، چه مقدار ، لازم است که علوفه نگهداری یا منتقل شود و نیز می تواند تا حدودی میزان نیاز به مواد غذایی مکمل را روشن نماید . زیادی پوشش چرگاه ، می تواند مشخص کند که چه زمان اعمال مدیریت ضرورت دارد . هنگامی که پوشش چراگاه کم است ، علوفه کافی برای تغذیه مطلوب وجود ندارد . می توان از طریق زمان وقایع ( مثل گوساله زایی یا بره زایی ) یا استفاده از علوفه خشک شده و سیلو شده ، بین عرضه و تقاضای علوفه تعادل برقرار نموده و پوشش چراگاه را افزایش داده در مقابل هنگام بالا بودن میانگین پوشش چراگاه ( بیش از 2500 کیلوگرم ماده خشک در هکتار ) نشان  می دهد که لازم است علوفه ـ مازاد ( بصورت خشک شده یا سیلو ) ذخیره و نگهداری شود یا از طریق خرید دام یا تغییر زمان وقایع ، میزان تقاضای علوفه بالا رود . بعنوان مثال ، علوفه سیلو شده در ماه نوامبر ، میزان پوشش چراگاه در فصل بهار کم می کند و وقتی که این علوفه سیلو شود در ماههای مه ، ژوئن و اوایل جولای مصرف        می شود . اثر ایکار بر روی پوشش چراگاه در شکل 2 آورده شده است .

در بسیاری از موارد پیچیده  برای گوسفند و گاو و طبقات مختلف دامها ( ضمیمه 2) ، میانگین نیاز روزانه هر طبقه از دامه در هر ماه در نرخ دامگذاری آن طبقه ضرب    می شود ( تعداد دام هر طبقه تقسیم بر مساحت چراگاه ) . سپس میزان تقاضای کلاسهای مختلف با هم جمع می شوند تا میانگین نیاز روزانه بر حسب کیلو گرم ماده خشک در هکتار Kg Dm/ha بدست آید . اکنون می توان این مقدار را با میزان رشد علوفه مورد انتظار در هر ماه مقایسه نمود . شکل 3 یک نمونه از نمودار را برای مزرعه گوسفند  و گاو گوشتی نشان می دهد ( توضیحات بیشتر در ضمیمه 2 آمده است ) . افزایش تقاضای علوفه در فصل بهار با افزایش میزان رشد علوفه توأم است . اما در عین حال میزان پایین رشد علوفه در زمستان باعث می شود که میزان پوشش چراگاه در هنگام بره زایی در ماه آگوست  فقط Kg Dm/ha 770باشد . در چنین شرایطی میزان مصرف علوفه میشها محدود شده و در نتیجه میزان رشد بره های شیرخوار احتمالاً کمتر از حد بهینه خود خواهد بود ( 1 – 5 ) . یک راه ممکن برای اجتناب از پوشش کم چراگاه ، به تاخیر انداختن زمان بره زایی تا ماه سپتامبر است . نتیجه این کار ، بهتر زیادتر بودن پوشش چراگاه در طول پاییز و زمستان و زمان    بره زایی و افزایش سریع آن پس از این دوره هاست ( شکل 3 ) . در این حالت ، نسبت نسبت به ماه آگوست میشها و بره های با میزان افزایش وزن بیشتر فراهم خواهد شد . سایر موارد مدیریتی شامل تغییر در سیاست خرید و فروش دامها ، زمان پشم چینی یا تاریخ زایمان می باشند . بهمراه کاهش میزان رشد علوفه در تابستان و پاییز ، میزان پوشش چراگاه نیز تنزل یافته و استفاده مکمل جهت تغذیه میشهای شیرده ضروری می شود .

معمولا چنین محاسباتی خسته کننده اند بخصوص هنگامی که طبقات مختلف دامها وجود داشته باشند یا وقتی که لازم باشد تغییرات مختلف میزان رشد علوفه مورد توجه قرار گیرد . استفاده از کامپیوتر ،این امکان را فراهم کرده که تغییرات مختلف را سرعت محاسبه نماییمو در نتیجه در حال حاضر نمودارهای تغذیه مرتباً موارد استفاده گسترده تری می یابند . در تمام موارد طرحهای تغذیه ، محاسبات تنها می توانند شمایی از سیاستهایی که بایستی اعمال شوند تا نتیجه مورد نظر حاصل آید را نشان دهند . البته هنوز لازماست که در یک فصل یا دوره بخصوص ، نظارت دائمی و پایدار بر پوشش چراگاه و عملکرد دامها صورت گیرد ، به نحوی که مدیریتها و   تطابق های لازم بتواند انجام شود . این کار به نحو مناسب تری توسط مفهوم بودجه بندی تغذیه عنوان می شود .

بودجه تغذیه :

بودجه بندی تغذیه اطلاعات لازم را در مورد اینکه چگونه بهترین روش تغذیه بکار گرفته شود تا بطور مطمئن سطح تولیدات دامها در حد بهینه حفظ شود را مهیا      می سازد و در نتیجه امکان تصمیم گیری مناسب تر در مورد علوفه را فراهم        می کند . در بیشتر موارد ، در اولین محاسبات ، میزان عرضه و تقاضای علوفه با هم متعادل نیستند و ارزیابی ها بدین منظور انجام می شود تا کم هزینه ترین روش برای فائق آمدن برکمبود علوفه یا منایب ترین راه استفاده از علوفه مازاد مشخص گردد . یک مرتبه که توازن بودجه بر قرار شد یک برنامه چرائی می تواند جهت تخصیص چراگاه مهیا شود تا مطمئن شد که مصرف های علوفه طراحی شده و پیش گویی  می شود . بودجه بندی تغذیه ، بسته به نوع مسأله ، می تواند از روشهای مختلفی مورد محاسبه واقع شود . در ساده ترین حالت ، یک بودجه بندی تغذیه بصورت زیر است :

محاسبه تأمین ( عرضه ) علوفه :

پوشش فعلی چراگاه          Kg Dm/ha

بعلاوه میزان رشد علوفه          Kg Dm/ha   

( کیلوگرم ماده خشک در هکتار در روز ضربدر تعداد روزها )

منهای پوشش چراگاه در انتها         Kg Dm/ha

تأمین علوفه :

تعداد روزها × میزان مصرف روزانه × تعداد دام در واحد سطح =میزان تقاضا غذا بر حسب Kg Dm/ha

میزان عرضه و تقاضای غذا با هم مقایسه شده و زیادی یا کمبود علوفه یا تعادل این دو محاسبه می گردد . هنگامی که کمبود علوفه رخ می دهد ، توصیه می شود که میزان رشد علوفه و پوشش نهایی چراگاه مورد بازنگری قرار گرفته و مقدار مناسب و متعادلی انتخاب شود . چنانچه هنوز هم کمبود باقی بود ، بایستی هزینه استفاده از مواد غذایی مکمل بعلت کاهش تولیدات بخاطر پایین بودن مصرف غذا ، مقایسه  شود . به همین شکل ، چنانچه پس از کنترل و بازنگری محاسبات میزان رشد علوفه و پوشش چراگاه ، هنوز علوفه مازاد وجود داشته باشد ، بایستی تاثیر افزایش مصرف غذا یا استفاده از مازاد علوفه در سایر موارد مثل ذخیره و نگهداری علوفه یا خرید دام مورد توجه قرار گیرد .

روشهای متفاوت استفاده استفاده از بودجه بندی غذا در مثالی برای گاو نر پرواری     ( ضمیمه 3 ) و گاوهای شیری زمستانی ( ضمیمه 4 ) توضیح داده شده اند . در مورد گاونر ، مقدار علوفه حدود Kg Dm/ha 500 مازاد وجود دارد که نتیجه آن بالاتر رفتن میزان پوشش چراگاه و مصرف علوفه از میزان پیش بینی شده در طرح است . لذا لازم است که میزان مساحت چراگاه که به گاو های نر اختصاص یافته کاهش یابد و علوفه مازاد در سایر موارد مورد استفاده قرار گیرد . در مورد مثال گاوهای شیری لازم است تا از علوفه خشک شده استفاده شود تا کمبود زمستانه علوفه چراگاه جبران شود. یکی از موارد ضروری در این طرح ، وجود پوشش علوفه ای معادل Kg Dm/ha 1700 در ابتدای فصل بهار است . سطح تقاضای محل را تا هنگام افزایش رشد فصلی در چراگاه مطمئن می کند .

نظارت واقعی بر میزان پوشش چراگاه می تواند به سرعت هر نوع انحراف از میزان پوشش چراگاه ، می تواند به سرعت هر نوع انحراف از میزان پوشش پیش بینی شده در بودجه تغذیه را نشان دهد . تغییرات مناسب در مدیریت نظیر استفاده از علوفه خشک شده یا سیلو شده یا فروش دام ، می تواند اعمال شود .

طرهای چرایی :

هنگامی که چراگاه تناوب بندی ( جیره بندی و قطعه بندی ) شده و دامها بطور تناوبی مشغول چرا شوند .

تصمیمات مدونی نظیر اینکه بایستی گله دامها چه مدت در هر قطعه چراگاه باقی بماند تا با توجه به میزان پیش بینی شده تولید در طرح تغذیه شوند نیاز است .    پیش از تهیه یک طرح چرایی ، یک بودجه بندی اولیه تغذیه می تواند این اطمینان را حاصل کند که آیا میزان علوفه کافی است و یا احیاناً استفاده از غذاهای مکمل ضروری است . دو روش اصلی را برای طراحی و برقراری طرحهای چرایی وجود دارد. در روش « باقیمانده » از ارتباط بین تولیدات دامها با دو عامل مصرف علوفه و مقدار علئفه با قیمانده از چرا استفاده می شود و در روش « جیره غذایی » از رابطه تولیدات دامی با جیره غذایی داده شده به دامها استفاده می شود . هر دو روش در اینجا توضیح داده می شود . علیرغم محدودیت و تغییر پذیری در برخی روابط ، روش باقیمانده بوسیله مزرعه داران قابل قبول بوده است (به فصلهای 7 تا 11 مراجعه شود)

چون مدیران چرا می توانند میزان علوفه باقیمانده از چرا را ببینند و احتمالاً براحتی بتوانند روابط بین اینها را مشخص کنند تخصیص چراگاه در واقع نوعی جیره بندی است و برخی از کاربران در استفاده از آن مشکل دارند . هر دو روش در جای خود ، مفید و مناسب بوده و جایگاه خود را دارند و مدیران بایستی روشی را که تشخیص می دهند در یک سیستم مناسب تر است پیاده کنند .

مراحل محاسبه تعداد روزهایی که گله دام در یک قسمت یا قطعه چراگاه باید چراکند، بصورت زیر است :

 روش باقیمانده :

( مقدار مصرف هر دام × تعداد دامها )

 

( مساحت قطعه ) × ( مقدار علوفه پیش از اجرای علوفه باقیمانده از اجرا ) = تعداد روزها

روش جیره غذایی ( اختصاصی دادن علوفه ) :

جیره روزانه غذا × تعداد دام

 

مساحت قطعه × مقدار علوفه پیش از اجرا  = تعداد روزها

برای مثال ، قطعه ای از چراگاه با مساحت 5/1 هکتار و مقدار علوفه Kg Dm/ha 2400 وجود دارد در آن 1000 میش با وزن متوسط 63 کیلوگرم و در شرایط بدنی خوب ، در اواسط آبستنی و در حد نگهداری تغذیه می شوند . تعداد روزهایی را که بایستی در این قطعه باقی بمانند ، در هر دو روش به صورت زیر محاسبه می نمایند .

 در روش باقیمانده :

میزان تغذیه از علوفه چراگاه برای این سطح تولیدات ( یعنی حالت نگهداری ) بدین صورت است که مقدار علوفه باقیمانده از چرا Kg Dm/ha 450 و میزان مصرف سرانه میشها Kg Dm/ha 95/0 در روز است . در نتیجه :

2/1 × 1000

 

روز 3 =  5/1 × (450 – 2400 )  = تعداد روزها

در روش جیره غذایی :

در این حالت میزان جیره ای معادل Kg Dm 2/1 برای هر میش در روز جهت این سطح تولیدات در نظر گرفته شده است در نتیجه :

2/1 × 1000

 

3 روز =  5/1 × 2400  = تعداد روزها

در هر دو روش پاسخ یکسانی بدست می آید . در ضمیمه 5 ، نشان داده شده که چگونه از این دو روش می توان برای برنامه ریزی تناوب زمستانه یک گله میش استفاده کرد . در مورد هر قطعه چرگاه آگاهی از میزان علوفه و مساحت آن قطعه لازم است . قطعات چراگاه به ترتیبی که باید چرا کنند ، لیست معمولاً از بیشترین مقدار علوفه به کمترین میزان علوفه مرتب شده اند و نیز موقعیت هر قطعه در مزرعه یا چراگاه و همچنین آسانی متحرک و جابجایی دام در قسمت نیز مورد توجه قرار  می گیرند . برای هر قطعه ، تعداد روزهایی که دام بایستی در آن باقی بماند ، محاسبه می شود . برای طرحهای طولانی مدت ، میزان رشد علوفه در طول دورة چرا نیز بایستی برآورد شود .

موفقیت هر دو روش بستگی به رابطه بین مصرف علوفه و جیره غذایی ( مقدار علوفه اختصاص داده شده ) یا مقدار علوفه باقیمانده از اجرا دارد که اینها خود تحت تاثیر مقدار علوفه پیش از چرا و ترکیب علوفه ای چراگاه دارد ( فصل 4 ) . در چراگاههای چمنی که علفهای کوتاه دارند ، میزان مصرف علوفه بدلیل مشکلی امر رداشت و قطع علوفه محدود می شود و رابطه بین تولیدات دامی و جیره غذایی ؟ تحت تأثیر قرار می گیرد . در محدوده مقدار علوفة Kg Dm/ha 5000 – 2000 ، در روش جیره بندی غذایی میزان مصرف علوفه مشابه است اما با افزایش میزان مصرف علوفه پیش از   چرا ، مقدار علوفه پس از چرا افزایش می باید . هنگام برنامه ریزی تغذیه اثرات مدیریت برروی عملکرد باید مورد توجه قرار گیرد . از یک سو کوتاه نگه داشتن علوفه و پایین بودن حجم علوفه در چراگاه بدین معنی است که میزان در صد برگ سبز در علوفه بیشتر است (بعبارتی کیفیت علوفه بالاتر است ) اما میزان رشد علوفه پایین  می آید ، در حالیکه بالا بودن میزان علوفه با قیمانده از چرا که توجه : مصرف بالای علوفه باشد می تواند به انباشتگی علوفه در چراگاه و در نتیجه کاهش ارزش غذایی علوفه و عملکرد دام گردد (4) . در یک سیستم دامپروری ،چنانچه در مقدار علوفه پیش از چرا و نیز ترکیب علوفه تغییر چندانی بعمل نیاید ، روابط مناسب برای طراحی برنامه های چرایی را می توان از فصلهای 7 تا 11 کتاب اقتباس نمود ، با اصمینان از اینکه تولیدات دامی مورد انتظار در یک سیستم جیره بندی حاصل خواهد شد همانند سایر برنامه ها ، برای اطمینان از اینکه اعمال انجام شده در چار چوب طراحی قرار گیرد ، نظارت و کنترل منظم ضروری است .

تخصیص سطهای چرایی :

غالباً توده های مشتمل از طبقات مختلف دامها در یک مزرعه و چراگاه باید به هر گروه اختصاص یابد . مساحت چراگاه را می توان به تناسب و بر اساس تعداد دامهای هر طبقه تقسیم بندی کرد . سومین حالت مناسب اینست که اختصاص دادن مساحت چرگاه بر اساس تغذیه مورد نیاز برای دستیابی به سطح مشخص تولید باشد . یک مثال تشریحی (ضمیمه 6 ) نشان می دهد که در مورد دامهای یک تا یک و نیم ساله که  اگر تصمیم بر اساس تعداد واحد دامی در نظر گرفته شود بایستی مساحت کوچکی (24-18 در صد) از چراگاه به آنها اختصاص داده شود ، ولی اگر تخصیص چراگه برای اساس ME مورد نیاز باشد  مقدار30درصد از چراگاه برای آنها در نظر گرفته خواهد شد . با بکار بردن روش تعداد دام یا روش واحد دامی برای اختصاص  دادن مساحت چراگاه ، میشها در نوشت 4/3 یا 1/2 کیلو گرم افزایش وزن زنده و دامهای یک تا یک و نیم ساله ، 3/3 یا 9/0 کیلوگرم و افزایش وزن خواهند داشت  ، برعکس وقتی تخصیص سطح چراگاه برای اساس نیاز غذایی  باشد . میشها (اضافه وزن صفر ) و اضافه وزنی معادل 5 کیلو گرم برای دامهای یک تا یک و نیم ساله حاصل می شود . این بیانگر اینست که اگر اختصاص مساحت چراگاه برا اساس نیاز غذایی می باشد میزان خاصی از عملکرد مشخص نخواهد شد این تا حد زیادی به این دلیل است که میشهای یک تا یک و نیم ساله نیاز به مصرف روزانه Kg 2/1 علوفه در روز دارند و مقدار علوفه باقیمانده از چرا حداقل بایستی Kg Dm / ha 800 باشد تا بتواند رشدی معادل 50 گرم در روز  در طول زمستان را داشته باشند در حالیکه  میشهای بالغ نیاز به Kg Dm 95/0 در روز مصرف غذا و علوفه باقیمانده از چرایی معادل Kg Dm / ha 500 دارند تا در حالت نگهداری باقی بمانند با اختصاص دادن چراگاه براساس نیاز غذایی این منظور حاصل می شود .

برنامه ریزی در عمل :

طرحهای تغذیه بر اساس پیش بینی تغییرات آتی تقاضا و عرضه غذا استوار است . نظارت منظم بر تولیدات به همراه تغییرات و تطبیق طرح و مدیریت چرا ، ضروری است . یکی از متغییر ترین اجزای هر طرح تغذیه ، میزان رشد علوفه است .فرابینی و مانیتورینگ عواملی نظیر دمای خاک ورطوبت می توانددر پیش بینی رشد آتی علوفه مفید باشد. مدلهای کامپیوتری که می تواند میزان رشد علوفه را از روی دما و رطوبت خاک پیش بینی کند در دسترس می باشد . طرحهای تغذیه را می توان بر اساس حداقل ، حداکثر یا میانگین میزان رشد علوفه ، فرمول بندی نمود و مدیریت ها را نیز می توان بر مبنای هر حالت و هر احتمال ممکن تغییر داد . چنین اعمالی به تعیین زمان اتخاذ تصمیمات بحرانی نظیر فروش دام یا استفاده از غذاهای مکمل کمک  می کند تا کار های لازم پیش از وقوع شرایط بحرانی انجام شود .

تخمین پوشش چراگاه ، حداقل به صورت ماهانه ، و مقایسه آن با مقدار پیش بینی شده در طرح ، یکی از روشهای مؤثر نظارت بر طرح تغذیه است . چنانچه جزئیات بیشتری مورد نیاز باشند ، بازبینی میزان رشد علوفه ، تعداد روزهای چرا در هر قطعه و میزان علوفه قبل و بعد از چرا از مواردی هستند که می توانند زمان تغییر تناوب و خروج دامها از هر قطعه را مشخص کنند . توزین منظم دامها و آزمایش شیر می تواند نشان دهد که آیا به حد مطلوب بازدهی رسیده اند یا خیر .

ضمیمه ها :

ضمیمه 1-جزئیات نمودار تغذیهبرای یک گله گاو شیری

موضوع:تهیه یک برنامه تغذیهبرای یک گله گاو شیری

تامین غذا:میانگین تولید سالانه علوفه Kg Dm/ha 11500 بوده و الگوی رشد روزانه آن در ماه های مختلف بصورت زیر است ( بر حسب Kg Dm/ha در روز ) :

ماه : آگوست ـ سپتامبر ـ اکتبر ـ نوامبر ـ دسامبر ـ ژانویه ـ فوریه ـ مارس ـ اوریل ـ مه ـ ژوئن ـ جولای

رشد : 25    40     53    60    45     30    25    30    25   17  14    14

فرض بر این است که میزان پوشش چراگاه اول ماه آگوست Kg Dm/ha 1600 است . سیستم پیشنهاد شده : تامین فصلی گله گاوهای شیری اصلاح نژاد شده که هر گاو معادل 170 کیلوگرم چربی شیر ( نه خود شیر ) در سال تولید می کند . جایگزینی گوساله ها انجام نمی شود .

محاسبات : محاسبه تعداد دام در واحد سطح : گاوهای اصلاح نژاد شده با تولید بالا ، به ازای هر کیلوگرم چربی شیر سالانه Kg Dm 23 مصرف می کنند .

عمل محاسبه نرخ دامگذاری :

171 × 23

 

تعداد دام پیشنهادی در واحد سطح :   (گاو در هکتار ) 9/2 = 11500

تنظیم وقایع بر اساس تطابق و هماهنگی الگوهای تولید علوفه و تقاضای غذا صورت می گیرد .

متوسط تاریخ گوساله زایی : 10 آگوست ، پایان شیردهی : آخر آوریل ، اولین زایمان گوساله هایی که تازه به گله پیوسته اند در ماه جولای ، انتخاب و جدا سازی گاوها در انتهای ماه فوریه و یا در زمانی که شیردهی ندارند صورت می گیرد .

محاسبه نمودار : مراحل لازم در جدول  A نشان داده شده است .

سطر 2 ـ انرژی متابولیسمی لازم برای تولیدات ( اقتباس از فصل 4 )

سطر 4 ـ میزان DM ( بر حسب Kg Dm برای هر گاو در روز ) که از طریق تقسیم اعداد سطر 2 بر سطر 3 محاسبه شده است .

سطر 5 ـ تعداد دام در واحد سطح ( بر حسب گاو در هکتار ) . که در طول سال بدلیل مرگ و میر حذف دامهای پیر و وارد کردن دامهای جوان تغییر می کند .

سطر 6 ـ میزان تقاضای علوفه (Kg Dm/ha ) که از حاصلضرب سطر 4 ( میانگین مصرف روزانه هر گاو ) در سطر 5 ( تعداد دام در واحد سطح ) بدست آمده است .

سطر 9 ـ پوشش علوفه ای چراگاه در پایان هر ماه که بر اساس تفریق میزان تقاضا (سطر6) از میزان عرضه (سطر 7 ) و ضرب عدد حاصل در تعداد روزهای ماه برای بدست آوردن میزان تغییر در پوشش چراگاه برای آن ماه ( سطر 8) . میزان خالص تغییر به مقدار پوشش انتها ماه قبل اضافه شده ( یا کم می شود ، بسته به مقدار آن ) تا میزان پوشش چراگاه در انتهای ماه مورد نظر را مشخص نماید . نقطه شروع این محاسبات در اول آگوست با پوشش معادل Kg Dm/ha 1600 است .

ضمیمه 2 :

جزئیات نمودار تغذیه برای یک مزرعه پرورش گوسفند و گاو گوشتی

موضوع : جزئیات برنامه غذایی یک مزرعه پرورش گوسفند و گاو گوشتی

عرضه غذا ( تامین علوفه ) Kg Dm/ha 000/10 در سال براساس الگوی ارائه شده در سطر 8 جدول . فرض بر اینست که میزان پوشش چراگاه در اول ژانویه               Kg Dm/ha 2000 است .

گوساله های نر و ماده 19/0 راس در هکتار

نیاز غذائی ماهانه برای هر طبقه از دامها ، بر اساس میزان ME مورد نیاز در هر ماه که بصورت ماده خشک تبدیل شده است و ضرب آن در تعداد دامهای موجود در واحد سطح در آن ماه مقدار ماده خشک به کیلو گرم در هکتار بدست می آید ( ضمیمه 1 را ببنید ) . این مراحل در سطرهای 6 – 1 جدول زیر آمده و سطر 7 نیز مجموع آنها آورده شده است .

 ضمیمه 3 :

جزئیات توازن غذائی برای گاوهای نر در حال رشد

تعداد دام ‍: 90 راس گاو نر با متوسط وزن زنده 335 کیلو گرم در 21 اکتبر .

مساحت چراگاه : 25 هکتار با متوسط علوفه Kg Dm/ha 1500 .

هدف اینست که گاوهای نر تا آخر نوامبر به وزن 395 کیلوگرم برسند یعنی افزایش وزنی برابر 60 کیلو گرم در طول 40 روز و بعبارتی 5/1 کیلوگرم افزایش وزن در هر روز .

محاسبات : میزان انرژی متابولیسمی مورد نیاز در ابتدا Mj ME/Kg DM 11 است و میزان DM مورد نیاز دامها Kg Dm/d 5/10 برای هر گاو نر خواهد بود که به Kg Dm/d 8/11 افزایش می یابد و بطور متوسط مقدار Kg Dm/d 2/11 را برای هر گاومیش در نظر می گیرند . برای دستیابی به هدف مورد نظر به مقدار علوفه باقیمانده از چرایی معادل Kg Dm/ha 1400 نیاز است ( فصل 10 ) .

فرض : متوسط میزان رشد علوفه چراگاه :

ماه اکتبر : Kg Dm/ha/d                                                                    45

ماه نو امبر :                                              K    g Dm/ha/d 55

توازن غذائی : میزان علوفه در دسترس براساس علوفه روییده شده محاسبه شده    است :

Kg Dm/ha 450 = Kg Dm/ha/d 45 × 10 روز : ماه اکتبر

Kg Dm/ha 1650 = Kg Dm/ha/d 55 × 30 روز : ماه نوامبر

Kg Dm/ha 2100 میزان در دسترس عرضه یا تامین غذا یا علوفه موجود

میزان نیاز غذائی :

زمان    ×       میزان مصرف DM      ×        تعداد دام در واحد سطح

    ( تعداد روزها )    (Kg Dm /d برای هر راس گاو نر )                     ( گاونر در هکتار )

  Kg Dm/ha  1613 = 60       ×    2/11     ×       6/3  

در نتیجه : نیاز غذائی = Kg Dm/ha 1600

توازن :

Kg Dm/ha 2100 = علوفه در دسترس

Kg Dm/ha 1600 = منهای نیاز غذائی

Kg Dm/ha 500 = ما

دانلود پاورپوینت منابع تغذیه بدون وقفه

اختصاصی از رزفایل دانلود پاورپوینت منابع تغذیه بدون وقفه دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

مشکلات موجود در برق شهر

1-قطع برق:

عبارتست از قطع کامل جریان برق  برای مدت بیشتر از نیم سیکل ، این مشکل می تواند باعث از دست رفتن اطلاعات و صدمه دیدن سخت افزار گردد.

2-افت ولتاژ لحظه ای:

کم شدن دامنه ولتاژ برق شهر برای چند سیکل متوالی ، که ناشی از شروع به کار یک بار بزرگ می باشد.

3-کاهش دائم ولتاژ:

کاهش دامنه ولتاژ برق شهر برای مدت طولانی که معمولا مربوط به شبکه توزیع برق بوده و می تواند مشکلاتی را برای دستگاه ها بوجود آورد.

4-نویز الکتریکی:

غالبا توسط منابع تغذیه کامپیوترها ، تجهــــــــــــــزات الکترونیکی و یا امواج رادیویی و مغناطیسی ایجاد می شود. نویز باعث اختلال در انتقال داده های دیجیتال و ایجاد مشکل در عملکرد دستگاه ها می گردد.

5-تغییرات فرکانس:

تغییرات در فرکانس برق شهر ، این مورد یکی از مشکلات منابع پشتیبانی مانند ژنراتورها می باشد و می تواند در عملکرد دستگاه ها ایجاد مشکل نماید

6-هارمونیکها:

یک موج اضافی با دامنه کوچک که فرکانس آن مضربی از فرکانس موج اصلی می باشد. این هارمونیکها باعث بروز خطا در شبکه و افزایش حرارت دستگاه ها می شوند.

7-افزایش ولتاژ لحظه ای:

افزایش دامنه ولتاژ معمولا بیش از 110 درصد برق شهر برای چند سیکل متوالی که دلیل آن معمولا کم شدن سریع بار یا خاموش شدن یک بار بزرگ می باشد.

8-افزایش طولانی ولتاژ:

افزایش دامنه ولتاژ برق شهر برای مدت طولانی

9-نوسانات شدید لحظه ای:

نوسانات سریع و ناگهانی ولتاژ که معمولا در حد یک یا دو سیکل دوام دارند و بر عملکرد پردازشگرها و انتقال داده ها اثر می گذارند.

تعریف منبع تغذیه بدون وقفه(UPS):
دستگاهی است جهت تامین دائمی انرژی الکتریکی ابزارهای متصل به آن از طریق یک منبع مجزا در صورت قطع برق.

این دستگاه علاوه بر Uninterruptible Power Supply   با نامهای دیگری نیز شناخته می شود:

Uninterruptible Power Source

Continuous Power Supply (CPS)

Battery Backup¨

موارد کاربرد:
این دستگاه بطور نمونه جهت پشتیبانی کامپیوترها ، تجهیزات مخابراتی ، دستگاه های الکتریکی و ... مورد استفاده قرار می گیرد. بطور کلی در هر جا که  قطع برق یا برق نامناسب باعث ایجاد آسیب ، خرابی ، خسارات اقتصادی و یا از دست رفتن داده ها شود.

گروه بندی انواع UPS

تقسیم بندی بر اساس توپولوژی ساخت دستگاه:

Off-line UPS (Standby)

Line-interactive UPS

Double conversion (On-line)

nPower conditioner

nLine conditioner

تقسیم بندی بر اساس توان خروجی:

Low end(350-1200 VA)

Mid range(2-10 KVA)

High end(10-200 KVA)

سایر موارد:

شکل موج خروجی(سینوسی ، شبه سینوسی)

زمان پشتیبانی(Long Backup UPS)

تعداد فازهای ورودی – خروجی

امکان اتصال موازی(N+1 UPS)

قابلیت اتصال به  مولد های نیرو(Generator Set)

سازگاری با محیطهای خارجی(Outdoor UPS)

Multiple, Redundant UPS

Internal UPS

شامل 15 اسلاید powerpoint

دانلود مقاله کامل درباره عوامل ضد تغذیه ای و بیماری زا در لگوم ها 27 ص

اختصاصی از رزفایل دانلود مقاله کامل درباره عوامل ضد تغذیه ای و بیماری زا در لگوم ها 27 ص دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 27

عوامل ضد تغذیه ای و بیماری زا در لگوم ها

لگوم ها محتوی دامنه وسیعی از ترکیبات سمی هستند : مانند مواد بازدارنده تریپسین لکتین یا هماگلوتین ها سیانوژن ها ساپونین ها و اسیدهای آمینه سمی.

مقدار این مواد در گونه ها و واریته های مختلف متفاوت است ولی به طور کلی لگوم ها مواد سمی بیشتری نسبت به غلات دارند . در این مبحث وازه سمی به معنی " هر گونه عکس العمل وخیم فیزیولوژکی تولید شده در انسان یاحیوان توسط یک ماده غذایی به خصوص یا ماده استخراج شده از آن ها " به کار برده شده است و به معنی صریح سم یا مواد کشنده نمی باشد .

برای مثال سموم طبیعی ممکن است ترکیباتی باشند که کیفیت پروتئین را تحت تاثیر قرار دهند (مثل مواد بازدارنده تریپسین ) یا موجب نفح (باد) شکم شوند (مثل قند رافینوز).

وجود موادی که ضد تغذیه ای هستند ممکن است فقط به طور اتفاقی در تغذیه انسان موجود در بذور از جذب مواد (phytate)وارد شده باشند مثلا فیتیت

معدنی دانه های مصرفی توسط انسان جلوگیری کرده ولی باعث نگهداری فسفر لازم برای توسعه دانه در هنگام جوانه زدن می باشد.

یا بعضی مواد سمی ممکن است به طور عارضی (نابجا) در لگوم ها وجود داشته باشند : مثل وقتی که بادام زمینی به طور نامناسب انبار شده باشد نتیجتا توسعه می یابد و مقدار (Aspergillus flavus)قارچ آسپر جیلوس فلاووس

زیادی آفلا تو کسین (یک مولد سرطان ) در محصول انبار شده تولید می نماید.

به طور وسیعی مصداق یافته که وجود مواد سمی در لگوم ها مربوط به مقاومت این نباتات در مزرعه یا در انبار است زمانی که مورد هجوم حشرات یا سایر عوامل بیماری زا قرار می گیرند .

به وجود ساپونین (calosobruchus chinensis)مقاومت سویا به سوسک انبار

هانسبت داده شده است (اپل بوام و همکاران 1965) و مقاومت خیلی بالای بعضی از ارقام لوبیا چشم بلبلی مربوط به حضور مواد بازدارنده تریپسین می باشد (گیت هاوس وهمکاران 1979) . لکتین ها نیز یک درجه محافظت در برابر عوامل بیماری زا اعطاء می نمایند ( کالو 1977).

با وجود حضور مواد سمی لگوم ها با اطمینان می توانند مورد مصرف خوراک انسان قرار بگیرند به شرطی که کاملا پخته یا مهیا شوند .

افلاتو کسین

افلا تو کسین ها در بین یک گروه مواد طبیعی که در غذاها یافت می شود وجود دارند که به عنوان میکوتو کسین ها شناخته شده اند و فعالیت های سرطان زائی قوی در بین حیوانات را به وجود می آورند.

در سال 1960 یک بیماری در بین بو قلمون ها در انگلستان ظاهر شد و گفته می شود بیش از 160000 بوقلمون تلف شده اند . در ابتدا این بیماری " ناخوشی مجهول بوقلمون " نامیده شد .

زخم اصلی به صورت لکه های زرد در جگر پرنده مرده یافت شد . به خاطر اهمیت اقتصادی این بیماری که ماکیان را نیز تهدید می کرد بررسی های فوری و شدید برای پی بردن به علت آن به عهده گرفته شد و پی بردند که این بیماری با محموله خوراک طیور بادام زمینی که از برزیل آورده شده بود ارتباط داشته تجربیات نشان داد که این خوراک وارداتی برای بوقلمون ها و مرغابی ها سمی بوده است.

خوراک طیور یاد شده توسط قارچی به نام آسپرجیلوس فلاووس آلوده شده بود و ماده ای به نام افلاتو کسین در شرایط معین توسط بعضی از نژادهای آسپرچیلوس فلاووس شناخته شده است. a.parasiticusو

غیر از بادام زمینی بذور سایر نباتات زراعی نیز تحت تاثیر این آلودگی ممکن است قرار گیرند مخصوصا بذوری که در شرایط مرطوب و درجه حرارت های بالا نگهداری شوند از این نظر مستعدتر هستند .

تولید سم افلاتو کسین به وسیله قارچ در درجه حرارت های بالا رطوبت و شرایط نامناسب نگهداری بذور در خیلی از کشورهای در حال توسعه یافت شده و جذب افلاتو کسین و رابطه آن با سرطان جگر در انسان از 2 تا 35 در 100000 نفر جمعیت توسط و گان و بازبی در سال 1980 گزارش شده است .

آلرژن ها

آلرژن ترکیبی از یک غذای مصرف شده است که به صورت مصونیت غیر طبیعی ظاهر می گردد و عموما بیشتر پوست و دستگاه تنفسی را تحت تاثیر قرار می دهد. سایر اعضاء مثل دستگاه گوارشی یا سیستم عصبی مرکزی کمتر تحت تاثیر قرار می گیرند .

به طور قطع آلرژن ها مواد سمی نیستند زیرا تمام افراد را تحت تاثیر قرار نمی دهند عکس العملی آلرژیک به غذای مصرف یا مواد تنفس شده می باشد و اغلب ارثی هستند . شدت عکس العمل بستگی به حساسیت اشخاص دارد و لزوما به مقدار غذای مصرف شده ندارد.

دانلود تحقیق کامل درباره ارتقاء فرهنگ و سواد تغذیه ای جامعه 10ص

اختصاصی از رزفایل دانلود تحقیق کامل درباره ارتقاء فرهنگ و سواد تغذیه ای جامعه 10ص دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 14

بسمه تعالی

بـرنــامــه

ارتقاء فرهنگ و سواد تغذیه ای جامعه

موضوع بند «ب» ماده 84 قانون برنامه چهارم توسعه

تهیه و تنظیم: کمیته فرابخشی متشکل از نمایندگان وزارتخانه های بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، آموزش و پرورش و سازمان های مدیریت و برنامه ریزی کشور و صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران

بهمن ماه 1383

پیشگفتار:

به استناد بند ب ماده 84 قانون برنامه چهارم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران، تدوین برنامه ارتقاء فرهنگ و سواد تغذیه ای جامعه با همکاری دستگاه های ذیربط، به وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی محول گردید که با تشکیل کمیته فرابخشی برنامه مذکور را تدوین نماید. سند پیوست حاصل این همکاری و مشارکت صمیمانه است.

جــای دارد از آقـــای دکتر علی اکبر سیاری معاون محترم هماهنگی و دبیر مجامع، خانم ها دکتر ربابه شیخ الاسلام مدیر کل و زهرا عبداللهی معاون محترم دفتر بهبود تغذیه جامعه وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، آقایان حسین محمد علیزاده هنجنی و مجید مزید آبادی فراهانی از سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور، دکتر حمید صاحب و دکتر امید زمانی از سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران که در تهیه این سند مشارکت داشته اند تشکر و قدردانی نمایم. امید است با همکاری بخش های مختلف در جهت ارتقاء فرهنگ و سواد تغذیه ای جامعه گام های اساسی و موثر برداشته شود.

دکتر مسعود پزشکیان

وزیر

مقدمه:

یکی از مهمترین عوامل شکل دهنده الگوی غذایی جامعه، مجموعه عادات و فرهنگ غذا و تغذیه ای افراد آن جامعه است این عادات از بدو تولد در درون خانواده شکل می گیرد که خود وابسته به بستری است که جامعه فراهم می آورد. اما مجموعه عواملی که این بستر را می سازد از فرهنگ و آداب و سنن هر جامعه گرفته شده است که خود تحت تأثیر وضعیت جغرافیای، فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و آگاهیهای تغذیه ای در افراد جامعه است.

اطلاعات موجود حاکی از آن است که در حال حاضر در کشور ما روند بیماری های مزمن هشدار دهنده است. چاقی و اضافه وزن در درصد بالایی از جمعیت کشور وجود دارد که خود زمینه ساز بیماری های قلبی و عروقی، دیابت و انواع سرطان هاست و از دلایل عمده آن تغییر الگوی مصرف و رفتارهای نامطلوب غذایی است. از سوی دیگر در زمینه بروز سوء تغذیه در کودکان و کمبود ریزمغذی ها (کمبود آهن، روی، ویتامین های A و D، B2 و کلسیم) در گروه های مختلف جامعه، باورها و رفتارهای غذایی مردم و ناآگاهی های تغذیه ای جامعه یکی از عوامل اساسی است.

تحقـیـقات نشــان داده است که خانوارها از مواد غذایی و مغذی محدود موجود در خانواده نیز استفاده بهینه نمی کنند. بنابراین می توانیم دریابیم که تنها دسترسی اقتصادی به منابع غذایی، لزوما" استفاده مناسب و بهینه از منابع موجود در خانوار را تأمین نمی کند بلکه نکته اصلی، سازگار نمودن شیوه و فرهنگ غذا خوردن با سلامتی است و قطعا" مراقبت و تأمین سلامت کودکان، نوجوانان و زنان که افراد در معرض خطر هستند از اولویت به سزایی برخوردار می باشد.

در سطح کشور سازمانهای مختلفی در امر فرهنگ و سواد غذا و تغذیه ای جامعه نقش آفرین هستند. ذیلا" به وضعیت موجود فعالیتهای هر یک پرداخته می شود.

در وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، زیرمجموعه های مختلفی از جمله معاونت سلامت دست اندرکار آموزش هستند. در این مجموعه با بکارگیری توان موجود در بخش بهداشت، شامل حدود 25000 واحد بهداشتی ـ درمانی و حدود 60 تا 70 هزار نفر از افراد شامل بهورز، کاردان، کارشناس و پزشک آموزشهای مرتبط با غذا و تغذیه در سطح کشور به افراد، بویژه گروههای آسیب پذیر ارائه می گردد. بعلاوه با در نظر گرفته شدن دفتر بهبود تغذیه جامعه در چارت تشکیلاتی این وزارتخانه، اهمیت موضوع پذیرفته شده است.

دفتر بهبود تغذیه جامعه در سال های اخیر برنامه های فراگیر و متعددی را با همکاری بخش های مختلف، از جمله برنامه مشارکتی و حمایتی کاهش سوء تغذیه کودکان، پیشگیری و کنترل اختلالات ناشی از کمبود ید، اجرای طرح آهن یاری دختران دبیرستان ها، غنی سازی مواد غذایی با ریزمغذی ها از جمله غنی سازی آرد با آهن و اسید فولیک، برگزاری کارگاه های آموزشی تغذیه و رشد کودکان ویژه پزشکان و آموزش کارکنان بهداشتی درمانی و کارکنان سایر بخش ها در زمینه های مختلف تغذیه را طراحی و اجرا نموده است.

آموزش و پرورش نیز که بعنوان یکی از مهمترین عوامل مؤثر در توسعه کشورها شناخته می شود. از آنجایی که دانش آموزان و اولیای آنها و کارکنان مدارس، بخش قابل توجهی از جمعیت کشور را در برمی گیرند، از این رو آموزش اطلاعات صحیح غذا و تغذیه ای به حدود 18 میلیون دانش آموز و یک میلیون معلم، تأثیر چشمگیری بر سلامت جامعه خواهد داشت. آموزشهای