جایگاه مدیران و کارشناسان در فرآیند تصمیمگیری
7صفحه
1- تصمیمگیری (Decision Making) از جمله اصول مهم مدیریت بشمار میرود. تصمیمگیری و یا تصمیمسازی به معنای انتخاب بهترین گزینه برای حل یک مسئله معادل فارسی آن است. اهمیت تصمیمگیری در مباحث مدیریتی به حدی است که برخی آنرا در فرآیند مدیریت همانند یک روح ارتباطی به تمام گامها تعمیم میدهند. برخی نیز تصمیمگیری را در حوزه برنامهریزی جای میدهند. با فرض پذیرش هر یک از دیدگاههای مذکور جایگاه تصمیمگیری در مدیریت در مرتبه بلندی قرار میگیرد. اندیشمندان رشته مدیریت مهمترین نوع تصمیمگیری را تصمیمگیری عقلائی و یا تصمیمگیری بر مبنای منطق و عقل دانستهاند. منظور آنان تصمیمی است که هیچ اقدام و حرکتی در فرآیند آن بدون دلیل و برهان پذیرفته نشود. بر این اساس فرآیند تصمیمگیری عقلانی را شامل مراحل زیر میدانند:
شناسایی و یا تعیین مسئله
شناسایی گزینههای حل مسئله و ارزیابی و مقایسه آنان
انتخاب بهترین گزینه
اجرای گزینه مورد نظر و ارزیابی مستمر
بطوریکه در این فرآیند مشاهده میشود. تصمیمگیری در هر سازمان و جامعه با هر ماهیت و نوع کار امری نیست که به تنهایی از عهده شخص مدیر برآید. اگر چه ممکن است تصمیمگیری در سطوح بالای سازمانی با سطوح پائینتر در این زمینه تفاوتهایی داشته باشد و امکان ایفای نقش مدیر در سطوح عالی بیشتر از سطوح پائین در تصمیمگیری باشد. لکن بطور حتم در هر سازمان و جامعه روزانه موارد متعددی مسئله، اعم از مشکلات، نواقص، ضعفها و یا فرصتها وجود خواهد داشت که مستلزم تصمیمگیری است.
دانلود تحقیق و بررسی جایگاه مدیران و کارشناسان در فرآیند تصمیمگیری