لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه:16
فرمانده محترم مرکز مبارزه با مواد مخدر ناجا
با نهایت احترام به عرض می رساند، اینجانب پیرو ارسال نامه ی قبلی به موضوعیت- پژوهشی درباره شیوه ای جدید برای مبارزه با مواد مخدر به شماره، الف-۱/۱۰۰۱ در مورخه ۱۳/۲/۸۴- و پیگیریهای انجام گرفته، کلیات و جزئیات این طرح را (در برگ) بیان می نمایم. امید است که این تحقیق منشاء تحولات پر خیری برای جامعه باشد.
قبلاً ذکر شده بود که باید سرچشمه های تولید مواد مخدر را در آن سوی مرزها بخشکانیم و این امر با تمرکز بخش اعظم قوای ما بر روی مبارزه با تولید این ماده در افغانستان میسر می شود. در واقع بایستی شیوه جدید مبارزه با مواد مخدر، همانا نابود کردن گیاه خشخاش در سطح منطقه کشت آن باشد. آن هم مبتنی بر روش ها و رفتارهای کاملاً علمی که مستلزم توجه و اعتماد تصمیم گیران به آگاهی و دانش متخصصین امر می باشد.
در این زمان که علم و دانش، سرفصل توسعه هر جامعه ای است، غفلت و نادیده گرفتن این مسئله، برای هر مجموعه ای، جز عقب ماندگی و در نهایت پشیمانی سودی نخواهد داشت.
در تحقیق صورت گرفته که جزئیات آن را به تفصیل ارائه خواهیم کرد، مشخصه مهم این است که برای به اجرا درآوردن روشهای زیر باید دارای یک نگاه و بینش علمی بود و سپس با کمک نهادهای دخیل در امر مبارزه با مواد مخدر، از جمله این مرکز و یاری مراکز تحقیقاتی که عمدتاً در حوزه های تخصصی علوم زیستی فعالیت می کنند، این پروژه را عملیاتی نمود.
محوریت علمی روش ها این موضوع است؛ خشخاش به عنوان یک گیاه، در بحث زیست شناسی، دارای یک سری فرصتها و تهدیدات برای بقاء و زندگی است که در ارائه راهکارها سعی بر این شده با شناسایی این مشخصات، آنها را بررسی و در جهت به چالش کشیدن فرصتهای زیستی این گیاه و تبدیل آنها به تهدیدات و در انتها نابودی آن بکوشیم.
۱- روش جایگزین کردن: در این روش از گیاهان مناسب، برای جایگزینی با خشخاش استفاده می گردد. در این روش سعی می گردد گیاهی را جایگزین کنیم، متناسب با جغرافیا و تنوع آب و هوایی آن مناطق، که دارای مؤلفه هایی برتر نیز باشد نظیر؛ هزینه و زحمت کمتر در فرآیند داشت، کاشت و برداشت، سود افزونتر، نگهداری و پرورش آسان، مقاوم در برابر عوامل محیطی، طبیعی و آفتها، قابل کشت در مناطق کم آب، قابل کشت و دسترسی در مناطق فاقد راههای ارتباطی و بسترهای حمل و نقل و در نهایت برآوردن رضایت مندی زارعان برای اجرا و کشاورزان دو راهکار پیشنهاد می گردد؛
الف- جایگزینی مستقیم: که با جستجو در طبیعت، گیاه یا گیاهانی را متناسب با مؤلفه های فوق می یابیم.
ب- جایگزینی همراه با تغییرات زیستی: در این راهکار با توسل به فن آوری زیستی (بیوتکنولوژی) و مهندسی ژنتیک (که علم شناسایی، انتقال و جابجایی ماده ژنتیکی موجود زنده است)، تغییرات مورد نظر را در گیاه جایگزین به وجود می آوریم تا قابلیتهایی را که مدنظر ماست، به دست آورد. دستاورد این عمل، محصول ژنتیک یا تراریخته نام دارد.
قابل ذکر است، پیدا کردن گیاه یا گیاهان جایگزین که تناسب خوبی با موقعیت جغرافیایی، اقتصادی و اجتماعی منطقه دارد از آن جهت بسیار ارزشمند و قابل تأمل است، که بسیاری از مردم مناطق گوناگون افغانستان، خود نیز از کشت خشخاش ناراضیند و تنها به خاطر اجبار، فقر و شرایط اقتصادی خاص آن جامعه، دست به این عمل می زنند. که اگر بتوانیم جایگزین مناسبی برای خشخاش بیابیم، نه تنها مخالفت و مقاومت مردم را نخواهیم داشت، بلکه آنان با رضایت خود به اجرای سریع و فراگیر این طرح نیز کمک می کنند.
۲- روش خرید محصول جایگزین: یکی از دلایل عمده کشت خشخاش در افغانستان به اذعان خود کشاورزان، نبود بازار فروش برای محصولاتی نظیر گندم، برنج و غلات آنان است. در عین حالی که کشت این گیاهان در سابق رونق خوبی داشته اما با ورود محصول مشابه و ارزان خارجی (به ویژه آمریکایی)، عملاً کشت آنها نیز متوقف شد و زارعان برای گذران امور خود از روی اجبار به کشت خشخاش روی آورده اند. همچنین دولت افغانستان به دلیل ناتوانی و فساد در درون ساختار خود و نیز نیروهای بیگانه موجود در منطقه، رغبتی برای رشد بازار محصولات کشت جایگزین ندارند.
اما در این روش –با یک نظر اقتصادی- دولت ایران به عنوان خریدار، محصول کشت جایگزین را، به صورت مستقیم و با شرایط حمایتی و تضمینی از کشاورزان خریداری می نماید.
در این حالت مسیر طولانی فروش محصول کشاورزان و عرضه آن به بازار، کاملاً کوتاه می گردد و کشاورز بدون نگرانی از فروش محصول خود، به خوبی می داند که خرید محصولش توسط دولت ایران تضمین شده و بدون کمترین دردسر به حق الزحمه خود می رسد. که این خود عامل تشویق کشاورزان و اشتیاق مضاعف آنان برای این نوع کشت می شود. در اینجا به غیر از ایران، می توان بخشهای خصوصی ایرانی و خارجی کشورهای دیگر را هم به خرید تضمینی از کشاورزان افغانی ترغیب نمود که نتیجه این کار، رقابت کشورها با یکدیگر بر سر خرید مستقیم از زارعان خواهد بود و سود این عمل باعث رونق بخشیدن به کشت جایگزین و ایجاد یک جریان منفی برای کشت خشخاش می گردد.
در این روش تجاری که می توان آن را (برد-برد) نامید، برخلاف گذشته هم افغانستان و هم ایران سود خواهند برد.
مطلب دیگر آنکه در روش خرید تضمینی محصول، مسئله بسیار مهم پایبند بودن خریدار به تعهدات خود از جمله خوش قولی در زمان پرداخت وجه به کشاورز است و نباید تجربه تلخ بدقولی به کشاورزان ایرانی از سوی دولت ما، در آن سوی مرزها نیز تکرار شود که به وجود آمدن حس بی اعتمادی نزد مردم، تمام زحمات اجرای برنامه ها را بر باد خواهد داد.
و نکته دیگر توجه ویژه به رقبای احتمالی محصول مورد نظر ما در سطح منطقه و بازارهای جهانی در زمان حال و اینده است، همچنین گیاه مورد نظر نباید به شیوه ای انتخاب گردد که در صورت کشت در داخل افغانستان، تهدیدی برای کشاورزان و صنعت خودمان باشد.
قابل ذکر است قبل از توجه به روش خرید محصول جایگزین، ابتدا باید در روش شماره یک این تحقیق (جایگزین کردن) دقیق شد و آن را بررسی نمود. همچنین باید به مسائل اقتصادی طرح توجه ویژه گردد. از جمله اینکه، پس از خرید محصول کشاورزان، به بهترین نحو از آن استفاده ببریم تا زمینه موفقیت پروژه تضمین گردد، که برای این مورد به چند روش می توان عمل کرد:
الف- خرید محصول و سپس تغذیه بازار داخلی افغانستان
ب- خرید محصول و به مصرف رساندن در بازار داخلی ایران
ج- خرید و آن و صدور به کشورهای ثالث
د- خرید محصول، فرآوری آن در یک فرایند صنعتی و سپس مصرف یا صدور آن، که این روش دارای مزیت های ویژه از جمله ارزش افزوده بالا و کمک به صنعت و اقتصاد داخلی کشورمان است. به عنوان مثال می توان در جهت گسترش کشت یک نوع گل لهستانی (که توضیحات آن در ادامه ذکر می شود) تلاش نمود و پس از خریداری آن و تبدیل به نوعی عطر، در جهت صادرات آن اقدام کرد.
ی- احداث مجتمع های فراوری در افغانستان برای کمک به صنعت و امر اشتغال در آنجا مواردی از محصول گیاهان جایگزین که قابل خرید است:
الف- محصولات تولید شده با روش شماره یک و بند (ب) آن
ب- گندم و برنج، که پتانسل بالایی برای کشت، همانند سالیان گذشته دارند. اما فعلاً به دلیل وجود محصول مشابه خارجی که ارزان تر است، کشت نمی شوند.
ج- جو، که وزارت جهاد کشاورزی در زمینه گسترش کاشت آن در مزارع تلاش هایی را انجام داده است.
د- زعفران، که خود شخص حامد کرزای، برای کشت آن تبلیغ می کند.
ن- نوعی گل لهستانی، که برای تولید عطر از آن استفاده می شود و گویا یک شرکت فرانسوی خریدار آن می باشد. کاشت آن به صورت آزمایشی صورت گرفته که نتایج خوبی را در پی داشته است. محل احتمالی کشت آن، در منطقه جنوب و شرق افغانستان و جلال آباد است.
و- قارچ های خوراکی، که در یک مکان سربسته نیز قابل کشت است و درآمد زایی خوبی دارد.
ی- دیگر گیاهان متناسب با اهداف ما ….
۳- روش حمله با آفات: در این روش با شناسایی دشمنان طبیعی گیاه، آنها را به صورت هدفدار به کار می گیریم تا زمینه نابودی گیاه را فراهم آوریم.
در ابتدا با شناخت نقاط ضعف قسمتهای ساختاری گیاه، نظیر ریشه، ساقه، غنچه و گل و … آفات آنها را شناسایی کرده و از میان انواع جانداران نظیر جوندگان، خزنده ها، پرندگان، حشرات، کرمها، علفهای هرز، قارچها (کپک)، میکروارگانیسم ها و بیماریها هوامل تهدیدکنندگی زندگی گیاه را می یابیم. که این مرحله اول است و در صورت عدم کسب نتیجه لازم، باز با اتکاء به فن آوری زیستی و مهندسی ژنتیک، این گیاه را با ذائقه آفت منطبق کرده و یا با روش های دقیق تر، حتی می توان برای آن آفتی را به وجود آورد. در روشهای بکارگیری آفت، می توان از شیوه ترکیبی نیز سود برد و از چند آفت گوناگون برای هدف خود استفاده نمود.
نکته: در این روش به عنوان مثال می توان از یک حشره به عنوان عامل نابودکننده استفاده کرد یا از حشره ای دیگر (مانند زنبور) برای انتقال عامل نابود کننده به گیاه استفاده نمود.
قابل ذکر است، در اینجا باید به نحوه قرارگیری خشخاش و آفات آن، در چرخه و هرم زیستی موجود در طبیعت، توجه ویژه ای شود. همچنین آفات یاد شده باید دارای یک سری مشخصه هایی باشند نظیر:
– قابلیت پراکنده و فراگیر شدن خودجوش به صورت یک اپیدمی و در عین حال قابل هدایت از طرف ما.
– مقاوم در برابر سموم، آفت کشها، مواد شیمیایی، عوامل طبیعی، شرایط جوی، محیطی، جغرافیایی منطقه و به طور کلی هر عامل تهدید کننده، که حتی می توان بااتخاذ شیوه هایی، این عوامل را برای اثربخشی بیشتر، کم اثر یا بی اثر نمود.
۴- روش مبارزه بیوشیمیایی: در این روش با شناخت دقیق و انتخاب مناسب مواد شیمیایی، به مبارزه علیه گیاه خشخاش می پردازیم. شیوه های آن استفاده از مواد بیولوژیک، سموم مهلک رایج یا ساخت مواد شیمیایی اثربخش است. که می توان این نتایج را به دلخواه انتخاب و برآورده کرد:
الف- از بین بردن کامل گیاه
ب- معیوب ساختن گیاه
ج- عدم حصول دهی آن
د- حساس کردن گیاه به شرایط اقلیمی، جوی و نوسانات دما و …
و- ایجاد جاذبه و جلب آفات و جانوران برای از بین بردن کل مزرعه
در اینجا باید به نکته ای توجه کرد؛ آلوده کردن زیستگاه گیاه باید به صورتی باشد که مواد، اثربخشی طولانی مدتی را در محل داشته باشند و گذشت زمان، تغییرات جوی، آبیاری، به هم زدن سطح زمین و دیگر پیشامدها باعث کاهش مقدار یا از بین رفتن تأثیر آن نشود تا در فصول دیگر کشت هم سد راه محصول دهی گیاه خشخاش باشد و این چرخه دائماً تکرار گردد.
در عین حال نباید تجربه تلخ یکی از NGO های خارجی، در زمینه سمپاشی مناطقی از ولایت ننگرها و کنرها، که موجب از بین رفتن هر نوع گیاه، آلوده ساختن منابع آب و تهدید سلامت انسان ها شد را تکرار کرد، که نارضایتی مردم، والیان، فرماندهان و مخالفت دولت، نتیجه این عمل ناشیانه بود.
۵- روش بکارگیری بذر معیوب: با کمک این روش ابتدا بذر گیاه خشخاش را با تکنیکهای علمی، تغییرات زیستی و ژنتیک می دهیم، به نحوی که با کاشت آن، یکی یا همه مواد زیر حاصل گردد:
الف- تولید گیاه معیوب و بدون محصول (پوچ)
ب- آلوده کردن دیگر گیاهان خشخاش سالم به بیماری یا آفت
ج- ایجاد جاذبه برای آفات، جلب آنان و از بین رفتن گیاهان مزرعه
د- به وجود آمدن گیاهی که برای کشاورز ایجاد مشکلات خاصی کند تا او مجبور به انهدام کردن مزرعه شود و یا کشت را در فصل زراعی بعد انجام ندهد.
و- پایین آوردن آستانه تحمل پذیری گیاه نسبت به عوامل محیطی
سپس بذ رمورد نظر را با بذر موجود در مناطق، جایگزین کرده یا با آنها آمیخته می کنیم تا در هنگام استفاده برای کشت، به اهدافمان برسیم.
این فقط قسمتی از متن مقاله است . جهت دریافت کل متن مقاله ، لطفا آن را خریداری نمایید
