دانلود رایگان رابطه ی بین ناهنجاریهای جسمی و آسیبهای حرکتی در دانشآموزان پسر مدارس راهنمایی و متوسطه 14 ص

اختصاصی از رزفایل دانلود رایگان رابطه ی بین ناهنجاریهای جسمی و آسیبهای حرکتی در دانشآموزان پسر مدارس راهنمایی و متوسطه 14 ص دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 14

رابطه‌ی بین ناهنجاری‌های جسمی و آسیب‌های حرکتی در دانش‌آموزان پسر مدارس راهنمایی و متوسطه

( چکیده:

هدف از این پژوهش، بررسی رابطه بین ناهنجاری‌های جسمی (پشت کج، پشت گود و پشت گرد، کف پای صاف، پای ضربدری، پای پرانتزی) و آسیب‌های حرکتی (شکستگی، در رفتگی، پیچ خوردگی، کشیدگی، زخم و جراحت و کمر درد) در دانش‌آموزان پسر مدارس راهنمایی و متوسطه می‌باشد. این تحقیق که از نوع علی و پس از وقوع است، به صورت میدانی به تجزیه و تحلیل نتایج می‌پردازد. جامعه آماری تحقیق شامل: کلیه دانش‌آموزان مقطع متوسطه و راهنمایی شهرستان نیشابور در سال تحصیلی 82 ـ 81 می‌باشد. نمونه تحقیق که با روش تصادفی خوشه‌ای انتخاب شده است، شامل: 400 نفر از دانش‌آموزان پسر (200 نفر راهنمایی و 200 نفر متوسطه) شهرستان نیشابور در سال 82ـ81 می‌باشد.

اطلاعات مورد نیاز توسط مصاحبه آسیب‌های حرکتی، شامل 7 سئوال و معاینه ناهنجاری جسمی توسط تست نیویورک جمع‌آوری گردیده است. پس از استخراج نتایج براساس نتایج آزمون مجذور خی رابطه معنی‌داری بین پای پرانتزی و شکستگی استخوان، پشت گود و مجموع آسیب‌های حرکتی، مجموع ناهنجاری‌های جسمی و شکستگی استخوان، پشت گرد و پیچ‌خوردگی مفصل، پای ضربدری و پیچ خوردگی مفصل مشاهده گردید.

5/80 درصد از دانش‌آموزان دارای ناهنجاری جسمی بودند که بیشترین ناهنجاری در اندام فوقانی مربوط به عارضه پشت گود با 3/33 درصد و در اندام تحتانی عارضه کف پای صاف با 30 درصد بوده است.

8/74 درصد از دانش‌آموزان تاکنون در فعالیت‌های حرکتی دچار آسیب‌دیدگی شده بودند که شایع‌ترین آسیب جراحت و زخم موضعی با 5/36 درصد و نادرترین آن کشیدگی و پارگی عضله با 8/5 درصد بوده است.

( واژه‌های کلیدی: آسیب‌های حرکتی، ناهنجاری‌های جسمی، غیرورزشکار.

مقدمه

امروزه با گسترش شهرنشینی و صنعتی شدن جوامع و استفاده از ماشین به عنوان نیروی عضلانی، منجر به کاهش حرکات طبیعی انسان شده است. در اثر فقر حرکتی و کاهش فعالیت‌های جسمانی از میزان دامنه حرکتی مفاصل بخش‌های مختلف بدن کاسته شده است و به مرور فرد با کاهش انعطاف‌پذیری و ضعف عضلانی، کاهش قدرت و استقامت عضلانی مواجه شده است. از نتایج دیگر عدم تحرک، وجود عارضه‌های وضعیتی و عملکردی می‌باشد که شایع‌ترین آنها پشت کج، پشت گرد، پشت گود، پای پرانتزی، پای ضربدری و کف پای صاف می‌باشد.

با توجه به افزایش روزافزون ناهنجاری‌های جسمی و اهمیت آن تاکنون تحقیقات زیادی در این رابطه انجام گرفته است. اما موضوع جدیدی نظر محقق را به خود جلب کرده است و آن رابطه بین ناهنجاری‌های جسمی و آسیب‌های حرکتی می‌باشد. آسیب‌های حرکتی شامل کلیه صدماتی است که در فعالیت‌های روزمره دانش‌آموزان ساعات ورزش، زنگ‌های تفریح، در مسیر رفت و آمد دانش‌آموزان و به طور کلی، آسیب‌هایی که در فعالیت‌های بدنی و در حین حرکت اتفاق می‌افتد، می‌باشد. با توجه به جدید بودن موضوع، اطلاعات کمی در ارتباط با آسیب‌های حرکتی و رابطه آن با ناهنجاری‌های جسمی وجود دارد. در این پژوهش برآنیم تا، با مشخص کردن میزان شیوع آسیب‌های حرکتی و ناهنجاری‌های جسمی در دانش‌آموزان پسر راهنمایی و متوسطه، به بررسی رابطه بین این دو مهم بپردازیم.

تحقیق درمورد شایعترین آسیبهای ورزشی در رشته فوتبال 11 ص

اختصاصی از رزفایل تحقیق درمورد شایعترین آسیبهای ورزشی در رشته فوتبال 11 ص دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 12

شایعترین آسیبهای ورزشی در رشته فوتبال :

هر رشته ورزشی نمای ویژه ای از آسیبها را نشان می دهد . اکثریت آسیبهای فوتبالیستها شامل آسیبهای نسج نرم ( تاندون و عضله ) و مفصلی هستند. کوفتگیها، پیچ خوردگیها (بویژه درمچ پا) و کشیدگی های عضلانی 75% کل آسیبها را شامل می شوند . این آسیبها غالبا در اندام تحتانی رخ می دهند، که تقریبا 60% یا بیشتر از کل آسیبهای فوتبال را شامل میشوند. مفاصلی که اغلب اوقات درگیر می شوند زانو و مچ پا هستند. البته ورزش فوتبال مصون از آسیبهای تنه،  سر و اندام فوقانی نیست. آسیب کمر ممکن است در مقایسه با آسیب عضلانی اندام تحتانی بیشتر به دور ماندن ورزشکار از صحنه رقابتها منتهی شود. آسیب صورت می تواند در اثر برخورد آرنج یا سر بازیکن حریف در نبردهای هوایی عارض شود. ضربه مغزی در مورد آخر یک خطر محسوب می شود. برخی آسیبها باعث بروز تغییراتی در قوانین بازی اجرای آنها توسط داور شده اند. از آن جمله استفاده از آرنجها در لیگ فوتبال انگلیسی ( فصل 1994) و تکل از پشت در جام جهانی 1994) ممنوع اعلام گردیدند.

آسیبهای فوتبال از نظر علت پدید آورنده به چند دسته تقسیم می شوند:

آسیبهای مستقیم : از آنجا که فوتبال یک ورزش پر برخورد است، غالب اوقات ضربه مستقیم به فوتبالیستها اصابت می کند. مثلا در طی تکل بازیکن حریف یا در اثر تصادم با یک بازیکن دیگر. این ضربات به آسیبهای کوفتگی (پارگی عروق خونی داخل نسوج نرم که به تشکیل هماتوم می انجامد) یا شکستگیهای استخوان منتهی می شوند.

آسیبهای غیرمستقیم : این آسیبها از نیروهایی که در یک ساختار عضلانی اسکلتی در طی فعالیت ایجاد می شوند، ناشی می گردند. آسیب ممکن است در عضلات تاندونها، رباطها ، مفاصل و استخوانها مشاهده شود. این نوع از آسیب غالبا در ابتدا یا انتهای بازی و به خاطر گرم نکردن به میزان کافی ، انعطاف پذیری ضعیف یا خستگی عارض می گردد.

آسیبهای ناشی از استعمال مفرط : در اثر حرکات مستمر یا مکرر یا در نتیجه قرار گرفتن عضو در معرض فشارهایی زیاد پدید می آیند. این آسیبها در اثر خطاهای تمرینی شامل گرم کردن ناکافی ، برنامه های تمرینی بسیار شدید، افزایش ناگهانی در مدت تناوب یا شدت تمرین و بازپروری ناکافی آسیب قبلی هستند. ناهنجاری های بیومکانیکی شامل یکسان نبودن طول پاها، عدم انعطاف پذیری نسج نرم ، قرار گیری اندام در وضعیت بیومکانیکی نامناسب و سفتی مفصل میباشند.

مشکلات کفش عبارت از عدم قابلیت مناسب در استهلاک نیروی وارده ، محافظت ناکافی یا سایز نامناسب آن هستند.

زمین مسابقه ممکن است مسئول بروز آسیبها باشد. به عنوان مثال درصورتی که زمین ناصاف و یا چمن و کف پوش آن از کیفیت مناسب برخوردار نباشد، شکستگیهای تنشی،  شکستگیهای ظریف در استخوان قشری، از فشارهای شدید ناشی می شود و ممکن است در رده آسیبهای استعمال مفرط قرار بگیرد. این شکستگیها در استخوانهای کف پا ، نازک نی و درشت نی شایعند.

آسیبهای نسج نرم در فوتبال عبارتند از :

کشش بیش از حد یک رباط به پیچ خوردگی یا رگ به رگ شدن (Sprain) و کشش مفرط یک عضله به کشیدگی عضلانی (Strain) منجر می گردند.

سه رده پیچ خوردگی رباطی و چهار رده کشیدگی عضلانی وجود دارد . در پیچ خوردگی درجه یک تنها تعدادی از رشته های رباط آسیب دیده اند. در پیچ خوردگی درجه یک تنها تعدادی از رشته های رباط آسیب دیده اند. در پیچ خوردگی درجه 2 بیشتر رشته ها صدمه دیده اند و رباط دچار پارگی نسبی شده است. در پیچ خوردگی درجه 3 رباط به طور کامل پاره شده و یکپارچگی مفصل از بین رفته و عمل جراحی موردنیاز میباشد.

کشیدگی های درجه 1: آسیبهای خفیفی هستند که در آنها تنها تعداد کمی از رشته ها آسیب دیده اند و غلاف عضله سالم است. در کشیدگی درجه 2 غلاف عضله کماکان سالم است ولی آسیب قابل ملاحظه ای به عروق خونی وارد شده است . در کشیدگی درجه 3 غلاف عضله به طور ناکامل پاره شده است، خونریزی وسیع است و قسمت بزرگی از عضله درگیر می باشد. کشیدگی درجه 4 پارگی کامل بطن عضله است و یک فاصله قابل لمس بین دو قسمت پاره شده وجود دارد و ترمیم جراحی

تحقیق درمورد تعیین و توصیف صدمات و آسیبهای ورزشی در رشته فوتبال

اختصاصی از رزفایل تحقیق درمورد تعیین و توصیف صدمات و آسیبهای ورزشی در رشته فوتبال دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 9

تعیین و توصیف صدمات و آسیبهای ورزشی در رشته فوتبال

چکیده

ورزش و بخصوص ورزشهای قهرمانی ، با خطر و آسیبهای گوناگون توام است و فوتبال بعنوان رشته ورزشی گروهی و پربرخورد از این امر مستثنی نمی‏باشد شناخت انوع صدمات ورزشی در ورزشکاران از اهمیت خاصی برخوردار است . داشتن اطلاعات و آمار دقیق در ارتباط با میزان شیوع و انواع صدمات ، می‏تواند مربیان و ورزشکاران را در انجام اقدامات لازم به منظور جلوگیری و یا کاهش وقوع آسیب یاری نماید.

در کشور ما فقدان اطلاعات دقیق و مبتنی بر واقعیات درباره آسیبها بخصوص در سطح قهرمانی و حرفه‏ای به چشم می‏خورد .‌بر همین اساس محقق در تحقیق حاضر سعی نموده تا با هدف بررسی و توصیف صدمات و آسیبهای ورزشی در رشته فوتبال بین بازیکنان سه تیم برتر شهرستان تبریز اطلاعات آماری دقیق و واقعی ارائه نماید . نمونه آماری شامل 90 نفر ( 30 نفر از هر تیم ) و ملاک انتخاب داشتن حداقل دو سال سابقه شرکت در لیگ بوده است . در این راستا محقق ،‌انواع آسیبهای کلی ( آسیبهای مفصلی ،‌عضلانی ، تاندونی ، پوستی و استخوانی) و جزئی و همچنین میزان آسیب پذیری اندامهای مختلف را با توجه به ویژگیهای فردی و تمرینی مؤثر در آسیب پذیری افراد مورد بررسی قرار داده است . اهم نتایج بدست آمده عبارتند از:

-آسیبهای عضلانی ـ تاندونی با 54/39 درصد شایع‏ترین و آسیبهای استخوانی با 63/4 درصد کم شیوع ترین آسیب دیدگی شناخته شده‏اند.

-اندام تحتانی با 25/64 درصد بیشترین و تنه و ستون فقرات با 52/5 درصد کمترین میزان آسیب دیدگی را داشته‏اند.

-مج پا با 61/21 درصد بیشتری میزان آسیب‏دیدگی را به خود اختصاص داده است و به دنبال آن زانو با 56/11 درصد و ساق پا با 04/11 درصد و انگشتان پا با 09/8 درصد در رده‏های بعدی قرار دارند.

-ضربدیدگی و کوفتگی با 70/25 درصد شایع‏ترین و شکستگی باز با 15% درصد کم شیوع‏ترین نوع آسیب دیدگی گزارش شده است.

-پیچ خوردگی با 90/59 درصد ، ضرب دیدگی و کوفتگی با 52/66 درصد ، زخم پوستی با 29/82 درصد و ترک خوردگی و موبرداشتگی با 43/71 درصد به ترتیب شایع‏ترین نوع آسیب مفصلی ، عضلانی ـ تاندونی ، پوستی و استخوانی شناخته شده‏اند.

-عدم آمادگی جسمانی ،‌گرم نکردن بدن ،‌تکل و برخورد بین بازیکنان ،‌کیفیت نامناسب زمینها و امکانات ورزشی و عدم استفاده از وسایل ایمنی مهمترین علل ایجاد آسیــب دیدگی قلمداد شده‏اند.

-نتایج حاصله از آزمون فرضیه‏ها نشان داد که بین سابقه ورزشی و میزان صدمات کل بدن بازیکنان رابطه معنی‏داری وجود دارد

شکستگی استخوان کتف زائده آخرومی:

تعریف:  شکستگی کامل یا ناقص در زائده آخرومی استخوان کتف ( زائده آخرومی قسمتی از استخوان کتف است که در بالای مفصل شانه بیرون زده و بالا ترین نقطه شانه را تشکیل می دهد)

علل: ضربه مستقیم که به وسیله ضربه به طرف بالا موجب در رفتگی شانه در همان موقع می گردد، این حالت می تواند یک صدمه جدی بوجود آورد که نیاز به جراحی داشته باشد. در ورزشهای پر برخورد مانند هاکی  یا فوتبال

علائم: درد شدید در محل شکستگی ، تورم بافت نرم اطراف محل شکستگی ، حساسیت به لمس وبی حسی ، کرختی و سردی در بازو اگر خون رسانی به خطر افتاده باشد.

نحوه پیشگیری: از برنامه های بدنسازی مناسب جهت افزایش قدرت عضلانی قبل از شروع منظم به تمرین یا مسابقات ورزش استفاده کنید چون افزایش توده عضلانی به محافظت استخوان و بافت زیرین کمک می کند. از تجهیزات محافظتی مناسب نظیر حفاظهای شانه برای شرکت در ورزشهای پر برخورد استفاده کنید.

عوارض: در هنگام صدمه شوک وفشار یا صدمه به اعصاب مجاور ربلط ها ، زردپی ها وعضلات عروق خونی یا بافت هم بند.

از برنامه های بدنسازی مناسب جهت افزایش قدرت عضلانی قبل از شروع منظم به تمرین یا مسابقات ورزش استفاده کنید چون افزایش توده عضلانی به محافظت استخوان و بافت زیرین کمک می کند

میانگین زمان بهبود: برای این شکستگی 6 لغایت 8 هفته می باشد. بهبود وقتی حاصل می شود که هیچ حرکتی در محل شکستگی نباشد و پرتونگاری جوش خوردگی را نشان دهد.

شکستگی استخوان کتف زائده منقاری استخوان کتف:

تعریف:  شکستگی کامل یا ناقص زائده منقاری استخوان کتف

علل: ضربه مستقیم یا فشار غیر مستقیم به استخوان(فشار غیر مستقیم ممکن است به علت پیچیدن یا انقباض عضلانی شدید به وجود آید) ورزشهای پر برخورد نظیر فوتبال یا هاکی

علائم: درد شدید در محل شکستگی ، تورم بافت نرم اطراف شکستگی وحساسیت به لمس

نحوه پیشگیری: از برنامه های بدنسازی مناسب جهت افزایش قدرت عضلانی قبل از شروع منظم به تمرین یا مسابقات ورزش استفاده کنید چون افزایش توده عضلانی به محافظت استخوان و بافت زیرین کمک می کند. از تجهیزات محافظتی مناسب نظیر حفاظهای شانه برای شرکت در ورزشهای پر برخورد استفاده کنید.

میانگین زمان بهبود: پیش بینی دقیق مدت زمان لازم برای بهبود این شکستگی میسر نیست .عوامل مختلف شامل سن ، جنس و وضعیت سلامت قبل از صدمه در این مورد دخالت دارد اما میانگین زمان بهبود 6لغایت 8 هفته می باشد.

/

شکستگی استخوان کتف حفره دوری کتف:

تعریف: شکستگی کامل یا ناقص در حفره دوری استخوان کتف (نقش حفره دوری کتف به عنوان جایگاهی برای انتهای فوقانی استخوان بازو می باشد) حفره دوری کتف به همراه استخوانهای زردپی ، پوشینه های مفصلی و سایر بافتهای نرم تشکیل مفصل شانه را می دهد.

علل: ضربه مستقیم (یک ضربه مستقیم به طرفین شانه می تواند یک شکستگی کوچک ستاره ای شکل در حفره دوری کتف ایجاد کند) و صدمه غیر مستقیم (افتادن بر روی آرنج خم می تواند سبب شکستن حفره دوری کتف شود) شرکت در ورزشهای پر برخورد نظیر فوتبال یا هاکی

علائم: درد شدید در محل شکستگی ، تورم بافت نرم اطراف محل شکستگی، حساسیت به لمس و بی حسی ، کرختی و سردی در بازو اگر خون رسانی به خطر افتاده باشد.

از تجهیزات محافظتی مناسب نظیر حفاظهای شانه برای شرکت در ورزشهای پر برخورد استفاده کنید

نحوه پیشگیری: از برنامه های بدنسازی مناسب جهت افزایش قدرت عضلانی قبل از شروع منظم به تمرین یا مسابقات ورزش استفاده کنید چون افزایش توده عضلانی به محافظت استخوان و بافت زیرین کمک می کند.از تجهیزات محافظتی مناسب نظیر حفاظهای شانه برای شرکت در ورزشهای پر برخورد استفاده کنید.

نکته: سعی کنید از افتادن بر روی آرنج خم شده جلو گیری کنید

شکستگی گردن استخوان کتف:

تعریف: شکستگی کامل یا ناقص در گردن استخوان کتف (این صدمه منجر به جابجایی استخوان شکسته می گردد)

علل: در ورزشهای پر برخورد مانند فوتبال

علائم: درد شدید در محل شکستگی (اگر شکستگی کامل باشد و قطعات استخوان به اندازه ای از هم جدا شده باشد که شکل طبیعی بدن به هم بخورد بد شکلی یا تغیر شکل قابل رویت

تحقیق و بررسی در مورد شایعترین آسیبهای ورزشی در رشته فوتبال کدامند 9 ص

اختصاصی از رزفایل تحقیق و بررسی در مورد شایعترین آسیبهای ورزشی در رشته فوتبال کدامند 9 ص دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 10

شایعترین آسیبهای ورزشی در رشته فوتبال کدامند؟

هر رشته ورزشی نمای ویژه ای از آسیبها را نشان می دهد . اکثریت آسیبهای فوتبالیستها شامل آسیبهای نسج نرم ( تاندون و عضله ) و مفصلی هستند. کوفتگیها، پیچ خوردگیها( بویژه درمچ پا) و کشیدگی های عضلانی 75% کل آسیبها را شامل می شوند . این آسیبها غالبا در اندام تحتانی رخ می دهند، که تقریبا 60% یا بیشتر از کل آسیبهای فوتبال را شامل میشوند . مفاصلی که اغلب اوقات درگیر می شوند زانو و مچ پا هستند . البته ورزش فوتبال مصون از آسیبهای تنه سر و اندام فوقانی نیست. آسیب کمر ممکن است در مقایسه با آسیب عضلانی اندام تحتانی بیشتر به دور ماندن ورزشکار از صحنه رقابتها منتهی شود آسیب صورت می تواند در اثر برخورد آرنج یا سر بازیکن حریف در نبردهای هوایی عارض شود. ضربه مغزی در مورد آخر یک خطر محسوب می شود. برخی آسیبها باعث بروز تغییراتی در قوانین بازی اجرای آنها توسط داور شده اند. از آن جمله استفاده از آرنجها در لیگ فوتبال انگلیسی ( فصل 1994) و تکل از پشت در جام جهانی 1994) ممنوع اعلام گردیدند.

آسیبهای فوتبال از نظر علت پدید آورنده به چند دسته تقسیم می شوند؟

آسیبهای مستقیم : از آنجا که فوتبال یک ورزش پر برخورد است ، غالب اوقات ضربة مستقیم به فوتبالیستها اصابت می کند . مثلا در طی تکل بازیکن حریف یا در اثر تصادم با یک بازیکن دیگر. این ضربات به آسیبهای کوفتگی ( پارگی عروق خونی داخل نسوج نرم که به تشکیل هماتوم می انجامد) یا شکستگیهای استخوان منتهی می شوند.

آسیبهای غیر مستقیم : این آسیبها از نیروهایی که در یک ساختار عضلانی اسکلتی در طی فعالیت ایجاد می شوند،  ناشی می گردند. آسیب ممکن است در عضلات تاندونها، رباطها ، مفاصل و استخوانها مشاهده شود. این نوع از آسیب غالبا در ابتدا یا انتهای بازی و به خاطر گرم نکردن به میزان کافی ، انعطاف پذیری ضعیف یا خستگی عارض می گردد.

آسیبهای ناشی از استعمال مفرط (Overuse  Injuries) : در اثر حرکات مستمر یا مکرر یا در نتیجه قرار گرفتن عضو در معرض فشارهایی زیاد پدید می آیند . این آسیبها در اثر خطاهای تمرینی شامل گرم کردن ناکافی ، برنامه های تمرینی بسیار شدید ، افزایش ناگهانی در مدت تناوب یا شدت تمرین وباز پروری ناکافی آسیب قبلی هستند. ناهنجاری های بیومکانیکی شامل یکسان نبودن طول پاها، عدم انعطاف پذیری نسج نرم ، قرار گیری اندام در وضعیت بیومکانیکی نامناسب و سفتی مفصل میباشند . مشکلات کفش عبارت از عدم قابلیت مناسب در استهلاک نیروی وارده ، محافظت ناکافی یا سایز نامناسب آن هستند. زمین مسابقه ممکن است مسئول بروز آسیبها باشد. به عنوان مثال درصورتی که زمین ناصاف و یا چمن و کف پوش آن از کیفیت مناسب برخوردار نباشد، شکستگیهای تنشی( Stress fractures) ( شکستگیهای ظریف در استخوان قشری ) از فشارهای شدید ناشی می شود و ممکن است در رده آسیبهای استعمال مفرط قرار بگیرد. این شکستگیها در استخوانهای کف پا ( متاتارس) . نازک نی ( فیبولا) و درشت نی ( تیبیا) شایعند.

آسیبهای نسج نرم در فوتبال  نام ببرید:

کشش بیش از حد یک رباط به پیچ خوردگی یا رگ به رگ شدن (Sprain) و کشش مفرط یک عضله به کشیدگی عضلانی (Strain) منجر می گردند. سه رده پیچ خوردگی رباطی و چهار رده کشیدگی عضلانی وجود دارد . در پیچ خوردگی درجه یک تنها تعداد ی از رشته های رباط آسیب دیده اند. در پیچ خوردگی درجه یک تنها تعدادی از رشته ها ی رباط آسیب دیده اند. در پیچ خوردگی درجه 2 بیشتر رشته ها صدمه دیده اند و رباط دچار پارگی نسبی شده است. در پیچ خوردگی درجه 3 رباط به طور کامل پاره شده و یکپارچگی مفصل از بین رفته و عمل جراحی مورد نیاز می باشد.

کشیدگیهای درجه 1 آسیبهای خفیفی هستند که در آنها تنها تعداد کمی از رشته ها آسیب دیده اند و غلاف عضله سالم است. در کشیدگی درجه 2 غلاف عضله کماکان سالم است ولی آسیب قابل ملاحظه ای به عروق خونی وارد شده است . در کشیدگی درجه 3 غلاف عضله به طور ناکامل پاره شده است، خونریزی وسیع است و قسمت بزرگی از عضله درگیر می باشد. کشیدگی درجه 4 پارگی کامل بطن عضله است و یک فاصله قابل لمس بین دو قسمت پاره شده وجود دارد و ترمیم جراحی ضرورت دارد . پیچ خوردگیها و کشیدگی ها می توانند مزمن یا حاد باشند .

مرده درد یا درد مبهم در فوتبال به چه دلیلی ایجاد می شود؟

اگر چه آسیب عضلانی ممکن است شامل پارگی رشته های عضلانی باشد که به  جلوگیری از شرکت فرد به مدت چندین روز یا هفته در تمرینات می انجامد ، ولی آسیب میکروسکوپی و ظریف به عضله احتمالا باعث درد فوریی نمی گردد. مرده درد یا درد مبهم (Soreness) ممکن است تا 72-48 ساعت پس از پایان تمرین به تعویق بیافتد.

کرامپ یا گرفتگی عضلانی چیست .؟

در کرامپ ( گرفتگی) عضلانی ، عضله دچار اسپاسم می گردد و شل نمی شود . این مورد اکثرا در حوالی انتهای بازی یا در وقت اضافه بازی مشاهده می گردد . عضلاتی که معمولا درگیر میشوند شامل عضلات پشت ساق پا ( گاستروکنمیوس ) و چهار سر هستند . این مشکل با کشش عضله مبتلا تسکین می یابد . این عارضه به خاطر کاهش ذخایر انرژی و وضعیت هیدراسیون نامناسب در عضله رخ می دهد.

Shin Splint به چه معناست ؟

Shin Splint  یک آسیب ناشی از استعمال مفرط است و اغلب در بازیکنانی دیده می شود که روی زمین های سخت یا با کفش های نامناسب تمرین می کنند. هر چند این واژه به صورت عمومی برای توصیف درد در قسمت قدامی ساق پا بکار می رود ، ولی اساسا مترادف قدامی استخوان درشت نی می باشد.

تفاوت بروز آسیبها در فوتبال با دو و میدانی در چیست؟

اکثر آسیبهای فوتبال به هنگام مسابقه رخ می دهند. بر عکس 4/3 آسیبهای دوندگاه به زمان تمرین آنها بر میگردد. به هنگام تمرین فوتبال به بازیکنان توصیه میشود که از تصادم و برخورد شدید اجتناب کنند. به علاوه بازیکنان اگر از ثابت بودن خود در ترکیب تیم اطمینان داشته باشند. ممکن است از شدت تلاش خود در تمرین بکاهند. دوندگان چنین کاری را نمی کنند؟ چرا که احساس می کنند کارآیی آنها در مسابقه در اثر اختلال برنامه تمرین کاهش می یابد .

 براساس تحقیقات ، آسیبها درمسابقات حدودا سه برابر شایعتر از مشکلات زمان تمرین می باشند که این مساله چه در مردان و چه در زنان صدق می کند

تحقیق و بررسی در مورد درمان دردهای ناشی از آسیبهای نخاعی

اختصاصی از رزفایل تحقیق و بررسی در مورد درمان دردهای ناشی از آسیبهای نخاعی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 20

درمان دردهای ناشی از آسیبهای نخاعی

درد ناشی از آسیبهای نخاعی (SCI) یکی از مشکلاتی است که هیچ درمان مشخصی و واحدی در طولانی مدت روی آن کارساز نمی باشد. این درد بطور گسترده ای به انواع دردهای حسی (عضلانی اسکلتی و احشایی) و لرزوپاتیک (بالای سطح، هم سطح و زیرسطح) تقسیم یم شود. مکانیزم های مختلفی برای هر یک از این انواع مطرح می باشد. احتمال اینکه بتوان با بررسی های موشکافانه این مکانیزم ها به راه حل های درمانی بهتری دست یافت وجود دارد. درمان های متعدد دارویی و غیردارویی در این رابطه اعمال شده اند لیکن فقط تعداد اندکی از آنها در بررسی های کنترلة اتفاقی قرار داشته اند. در این مقاله به بررسی درمان درد ناشی از اکلپ های نخاع می پردازیم.

درمان های دارویی

مطالعات کنترلة تلفاتی (RCT) امروزه به عنوان استاندارد طلایی مطالعات بالینی و روش های کنترل درد شناخته می شوند. از 8 مطالعة کنترله اتفاقی لوسوکور در رابطه با درمان درد پس از آسیب های نخاعی، چهار مورد منفی بوده اند. تعداد کم نمونه های هر مطالعه (7 تا 21) احتمال بروز اشتباه نوع II (آزمایش به اندازه ای نیست که یک تاثیر مثبت واقعی را کشف کند) در آنها را قوت می بخشد. بهمین دلیل در حال حاضر بهترین منابع موجود گزارشهای مروری و مطالعات غیرکنترله می باشند.

ضدافسردگی ها

مطالعات بیشماری تاثیر مثبت داروهای ضدافسردگی را در شرایط درد مزمن لوزوپاتیک محیطی نشان داده اند. در تنها مطالعة کنترله اثر دارویی ضدافسردگی بر درد ناشی از آسیب های نخاعی Daridoff و همکارانش کشف کردند ترازودون، یک مهارکنندة برداشت دوبارة ئروتونین در غشاء پیش سیناپسی، هیچ ترجیحی بر دارونما در درمان لرزش قشر و احساس سوزن سوزن شدن نداشته است. عوارض ترازومون عبارت بوده اند از گیجی، دهان خشک، سرگیجه، افزایش اسپاتیسیتی، و احتباس ادرار. Heilporn در مطالعه ای غیر کنترله به این یاخته دست پیدا کرد که 8 نفر از 11 نفر مبتلا به درد ناشی از آسیب های نخاعی که دردهای بیشتر داشتند به خوبی به درمان روزانة ملیتراسن (150 میلی گرم خوراکی) و فلوپنتیکسول (3 میلی گرم خوراکی) پاسخ دادند. و همکارانش نیز نشان دادند که 25 نفر از 33 نفر بیمار مبتلا به درد آسیب های نخاعی که انواع مختلفی از درد را تجربه می کرده اند به تسکین رضایت دهنده ای با رژیم دارویی آمی تریپتلین و کلونازپام بهمراه یکی از روش های استفاده از داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی هیدروکسی تریپتوفان بهمراه TENS و یا تحریک نخاع دست یافته اند. دو گزارش موردی نیر تاثیر مخلوط داروهای ضدافسردگی و ضد تشنج را روی دردهای نوروپاتیک ناشی از آسیب های نخاعی نشان داده اند.

ضدتشنج ها

داروهای ضد تشنج از سال 1960 در درمان درد استافده شده و در مواردی مثل نوراثری تری ژمینال، نوروپاتی دیابتی، و پروفیلاکسی میگرن کاربرد دارند. در تنها مطالعة کنترله ای که روی موضوع درد ناشی از صدمات نخاعی انجام گرفته است، Drewes و همکارانش به تاثیر مثبت غیر ارزش مندی در رابطه با کنترل درد و امرویت دست پیدا کرده اند. این تاثیر باعث ارتقاء امتیازبندی بیمار در پرسش نامة درد مک گیل شده است. GibsonWhite نیز کاهش درد توسط کاربامازین را در دو بیمار با پاراپلژی کامل در اثر تروما گزارش کرده اند.

Zachariah و همکارانش نیز آثار بهبود دهندة والروات در دو بیمار از سه بیمار خود را در رابطه با اسپاسم عضلانی و درد گزارش کرده اند. در یک مورد درد ناشی از صدمات نخاعی آثار مفید گابانپتین روی درد یکطرفة اپیزوریک نشان داده شده است.

مسدود کننده های کانال های سدیم

به نظر می رسد داروهای بی حس کنندة موضعی و داروهای ضد تشنج با بلوک کردن کانالهای سدیمی وابسته به ولتاژ، تخلیه های نابجای فیبرهای آوران محیطی آسیب دیده را کاهش می دهند. با این حال مکانیزم دقیق که لیدوکائین توسط آن درد مرکزی را کاهش می دهد شناخته شده است. لیدوکائین از راه خوراکی تاثیری نداشته و آنالوگ خوراکی آن یعنی مگزیلتین معمولاً به خوبی تحمل نمی شود چون آثار غیرانتخابی آن در بلوک کانال سدیم باعث بروز عوارضی مانند اسهال خواهد شد. برای این منظور مسدود کننده های اختصاصی تر کانال سدیم در حال ساخت هستند.

سه مطالعة کنترله اتفاقی در رابطه با لیدوکائین و یا مگزیلیتین منتشر شده اند. در یک مطالعة ضربدری دوسویه کور Attal و همکارانش روی تاثیر لیدوکائین داخل وریدی بر اجزاء مختلف درد لوزوپاتیک در 16 بیمار مبتلا به درد مزمن پس از سکته (6=n) یا درد ناشی از صدمات