مقاله درباره آندو

اختصاصی از رزفایل مقاله درباره آندو دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

 فرمت فایل:word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

  تعداد صفحات:10

آندو ، خود معمایی است . هیچ کس اطلاع دقیقی از زندگی شخصی او ندارد . حتی جای تردید است که از دانشگاهی فارغ التحصیل شده باشد . آنچه از او می دانیم آن که ، متولد اوزاکا در سال 1941 است و کارگاه شخصی خود را در سال 1970 دایر نموده و تاکنون ، بیش از یکصد و پنجاه پروژه ی معماری را طراحی کرده است .

آندوی خودآموخته ، از بانفوذترین معماران پست مدرن نسل دوم ژاپن محسوب می شود . اگرچه برچسب کمینه گرایی بر او خورده است ؛ اما توجه عمده ی او ، بر تلفیق فرم های مدرن با مفاهیم و شیوه های سنتی ژاپن استوار است . به بیان دقیق تر ، هدف او تغییر معنای طبیعت از گذرگاه معماری است . مصالح معماری آندو ، بتن خام ، خورشید ، آسمان ، سایه و آب است ؛ یا به عبارت بهتر ، فضا ، تأکید او بر این نکته است که استفاده کنندگان از بنا باید طبیعت را تجربه و احساس کنند . و اینها ، همه ریشه در سنت منطقه ای زیست گاه او – یعنی کانزایی – دارد ؛ کانزایی ، که در تمامی آثار او جای پایی دارد .

عناصر اصلی و متناقض معماری آندو ، نظم ، مردم و احساسات انسانی است . در معماری آندو ، عناصر به گونه ای متضاد با هم ارتباط می یابند . فرم در برابر فرم و فضا ، داخل در برابر خارج و طبیعت در برابر هندسه قرار می گیرد . به عبارت دیگر ، معماری او ، حاصل ارتباط متقابل این عناصر است . آندو از جذابیت فرم صرف نظر کرده ، بر جذابیت فضا تأکید می ورزد . بی علاقگی و بی توجهی او به انزوای تأثیرگذار فرم و شخصیت کنایی آن، او را بر آن داشته است . شخصیت آندو نیز ، از دو جنبه ی متضاد شکل گرفته که در یک وجود تفاهم یافته اند ؛ قدرت و منطق مردانه از یک سو ، و مهربانی و احساسات زنانه از سوی دیگر .

آندو بر این باور است که فرم ، از تأثیر فضایی می کاهد و در نتیجه ، جذابیت معماری را محدود می کند . در واقع ، از دید آندو ، ارجحیت دادن به فرم به معنای ارجحیت بخشیدن به حس بینایی در میان پنج حس و عدم توجه به عمق فضایی است . تأثیر معماری با فرم کاسته می شود ؛ نفی فرم ، توجیه کننده ی به کارگیری فرم های ساده و انکار فرم های پیچیده است . نفی فرم ، به معنای نفی تصویرِ صرفاً بصری درفضاست .

معماری آندو ، معماری ٍ « نفی و انکار » است . فضاهای یگانه انگار او نیز حاصل همین نفی است . در حقیقت ، او جامعه ی مدرن و جهانی بودن را نفی می کند . از نظر اجتماعی ، نفی به معنای حمایت از استقلال شخصی و رهایی از یکنواختی مدرن می باشد . اولین چیزی که آندو نفی کرده ، مفاسد جامعه ی مدرن و ارزش های مدرن است ( برای مثال ، مقوله ی راحتی ) . آندو راحتی مدرن را نفی کرده ، تلاش می کند ارتباط پویایی با جهان برقرار سازد . او راحتی را از معماری خویش دور کرده ، به جای آن ، امکان حضور انسان و طبیعت را در کالبد معماری اش فراهم می سازد .

و اما نزد معماران ایرانی ، اگرچه آندو جهره ی شناخته شده ای است ، لیکن تأثیرگذار نبوده و کمتر به او ، نگرشش و مجموعه ی گسترده ی آثاری که ارائه کرده پرداخته شده است .

طبقه بندی و تحلیل

تادائو آندو در طول بیست سال گذشته ، یکصد و پنجاه پروژه ی معماری انجام داده است . با تجزیه و تحلیل و بررسی آنها ، به مبانی و شاخص هایی دست می یابیم که با کمک آنها می توان کارهای او را درسه دسته طبقه بندی کرد .

ویژگی های شاخص معماری آندو ، نظم ، مردم و احساسات انسانی است . بنابراین براساس الهاماتی که او از این سه عنصر گرفته ، پروژه های او را می توان دسته بندی کرد . در معماری آندو ، عناصر به شکلی متضاد با هم مرتبط می شوند . بنابراین ، فرم در مقابل فرم و فضا ، داخل در برابر خارج و طبیعت در برابر هندسه قرار می گیرد . به عبارت دیگر ، معماری او حاصل ارتباطی است که بین این عناصر وجود دارد . برای آشنایی و شناخت بیشتر ، کارهای آندو را براساس ساختار و کالبد به سه بخش معماری یگانه انگاری ، دوگانه انگاری و کثرت گرایی تقسیم بندی می کنیم .