دانلود تحقیق کامل درباره زندانی سیاسی

اختصاصی از رزفایل دانلود تحقیق کامل درباره زندانی سیاسی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 7

زندانی سیاسی

در نظامهای قانونی ، کسی است که به سبب زیر پا نهادن حدود قانونی نهاده شده برای آزادیهای سیاسی که در ((قانون اساسی)) تعریف و معین شده است- و زیر پا نهادن حوزه حاکمیت دولت ، بازداشت یا محکوم به زندان شده است. شدیدترین جرم سیاسی ، که در قوانین کیفری ((جنایت)) شناخته می شود، توطئه علیه تمامیت ارضی کشور و قیام مسلحانه برای برافکندن رژیم سیاسی کشور است. در قوانین کیفری معمولاً جرمهای سیاسی از جرمهای عادی جدا شده و برای متهمان و محکومان ((سیاسی))حقوق و امتیازهای خاصی نسبت به مجرمان عادی در نظر گرفته شده است (از جمله شرط حضور ((هیئت منصفه)) در دادرسیهای سیاسی ، و حق جدا بودن زندانیان سیاسی از زندانیان عادی و امتیازهای خاصی در زندان). اما از آنجا که در رژیم های دیکتاتوری این حدود قانونی رعایت نمی شود و کیفرهای سیاسی معمولاً بسیار شدید تر از آنست که در قانون پیش بینی شده و یا بکل خلاف قانون است ، ازینرو قوانین بین المللی به حمایت از اینگونه زندانیان برخاسته و بویژه در ((اعلامیه ی جهانی حقوق بشر)) توجهی خاص به وضع کسانی که در خطر بازداشت و محکومیت سیاسی غیر قانونی هستند ، شده است. همچنین کمیسیون حقوق بشر ملل متحد مأموریت خاص برای رسیدگی به وضع داخلی دولتها از این جهت دارد.

واژگان سیاسی

در اکثر گفتارهای سیاسی، مکاتب و واژه ها و اصطلاحات فلسفی و سیاسی بسیاری را شنیده ایم که گاه بی توجه از آن واژه و درک مفهوم آن، از کنارش گذشته ایم. این اصطلاحات و واژه ها که در حقیقت اسلوب و سیاق یک مکتب و اندیشه را شامل میشود بسیار پراهمیت و قابل تامل است. در میان این واژه ها گاه هستند تعدادی که معانی و مفهومشان در خود وی پدیدار است. از آنجایی که این واژه ها امروزه با توجه به گسترش اندیشه و نگرش عموم مردم به سیاست همچنین ارتقای شعور سیاسی نخبگان و صاحب نظران بیشتر از پیش مورد استفاده است، تا حد امکان و با کمک منابع موجود و اندک داشته خود تعدادی از این واژگان و اصطلاحات را مختصر و در چند کلمه، گردآوری کردم، که به عنوان واژگان سیاسی ارائه میگردد. بدون شک کمبودها و کاستی های فراوانی موجود است که یاری دوستان را می طلبد.

ابسولوتیسم – Absolutism : ابسولو به معنی مطلق و مقصود از ابولوتیسم حکومت مطلقه و ریاست یک نفر شخص مطلق العنان است بر جامعه. با توجه به این که در این آئین حقوق و قدرت زمامدار نامحدود است.

آپتی میسم – Optimism : عقیده به خوش بینی و حسن ظن است.

اپورتونیسم – Opportunism : مسلکی است که طرفدارانش به سرعت بر حسب تغییر وضع سیاسی یا تغییر رژیم یا زمامدار بنا به نفع شخصی تغییر عقیده میدهند.

اتوریتاریانیسم – Authoritarianism : مسلک و سیستم حکومتی که در آن آزادی فردی تحت الشعاع قدرت و دولت قرار میگیرد.

اتوکراسی – Autocracy : سیستم حکومتی را گویند که در آن تمام قدرتها در دست زمامدار باشد.

اریستوکراسی – Aristocracy : حکومتی اشرافی که در آن قدرت و نظارت در دست کمی از اشراف باشد.

امپرالیسم – Imperialism : عقیده و نظری است که هدفش بسط امپراطوری و توسعه قلمرو و حکومت بر دیگران است.

آنارشیسم – Anarchism : هرج و مرج خواهی. مسلک آنارشیسم حکومت را تنها موجب بدبختی و مصیبت های اجتماعی میدانند.

انترناسیونالیسم – Internationalism : در مقابل ناسیونالیسم است و عبارت است از اعتقاد به این که همکاری و معاونت ما بین ملتهای جهان موجب سعادت و برقراری صلح و آرامش حکومت جهانی است.

اندوستریالیسم – Industrialism : یعنی صنعتی شدن زندگی انسان و رواج صنعت و کارخانه و ماشین و اهمیت دادن به صنعت.

اندیویدوالیسم – Individualism : یعنی اصالت فرد. طبق این فلسفه باید اجازه داده شود که هر کس با اختیار آزاد برای خود فکر و کار کند.

اولترا اندیویدوالیسم – Ultra Individualism : عقیده به فردیت افراطی است.

ایزولاسیونیسم – Isolationism : اعتقاد به لزوم تبعیت از یک خط مشی و سیاست و کناره گیری علنی یک ملت از همکاری سیاسی و اقتصادی.

بالشویسم – Bolshevism : شیوه ایی خاص از مکتب مارکسیسم که طبق آن طبقه کارگر باید بوسیله گروه های محلی که پیرو انضباطی شدید از طرف دولت مرکزی باشند، هر چه زودتر قدرت سیاسی را به دست آورند.

بربریسم – Barbarism : وحشی گری. توحش و حالت بدوی زندگانی جوامع اولیه و اقوام دور از تمدن.

بورژواسی – Bourgeoisie : سرمایه داری. طبقه ثروتمند و سوداگر.

پاتریولیسم – Patriotism : به معنی میهن پرستی است.

پارلمانتریسم –Parlementairism : روشی است که در آن قوه مجریه خود مسئول قوه مقننه یعنی پارلمان می باشد.

پراگماتیسم – Pragmatism : اصالت عمل و نقطه مقابل متا فیزیک است. پیشوای این مکتب ویلیام جیمز بود.

پروونسیالیسم – Provinclism : عقیده و عدم تمرکز امور کشور در پایتخت و تقسیم مسئولیتهای هر بخش به متصدیان آن بخش.

پلوتوکراسی – Plutocracy : نام سیستم حکومتی است که توسط ثروتمند ترین افراد یک جامعه اداره میشود.

پلورالیسم – Pluralism : به معنی کثرت است. به فلسفه ای سیاسی اطلاق میشود که علاقه فرد نباید منحصر به پیوستگی سیاسی وی با دولت باشد، بلکه علاقه های دیگر نیز دارد مثل علاقه های مذهبی و اجتماعی.

تئوکراسی – Theocracy : حکومتی را گویند که روسا و فرماندهان درجه اول آن پیشوایان روحانی و ارباب دین باشند. بعبارت دیگر حکومت مذهبی است.

ترادیسیونالیسم – Traditionalism : اعتقاد به اصالت. سنت پرستی.

توتالیتاریونیسم – Totalitarianism : به معنی حکومت جمعی است و حکومتی است که در کلیه شؤون زندگی فرد دخالت میکند و آنرا تنظیم و برای آن مقررات وضع میکند.

تیموکراسی – Timocracy : این اصطلاح در مورد حکومتی بکار برده میشود که زمامدارانش تنها بخاطر شرف و بدست آوردن افتخار کار میکنند.