بیان مسئله:
اگزمای دست، یک بیماری بسیار شایع در کلینیک های پوست می باشد. بطوریکه شیوع حدود 4/5% را برای آن در نظر می گیرند (1). اگزمای دست را به دو گروه تماسی و آتوپیک تقسیم کرده و گروه تماسی نیز به دو زیر گروه تحریکی و آلرژیک تقسیم می شود (1). علل متعددی باعث بروز این بیماری می شوند. درست است که شرح حال و معاینه فیزیکی در تشخیص عامل اتیولوژیک این بیماری بسیار کمک کننده می باشد ولی به علت گستردگی عوامل و مواد موجود در محیط زیست انسانها این عوامل معمولاً به آسانی شناسایی نشده و افراد بیمار مدتهای مدیدی از مشکل مزبور رنج می برند. این موضوع بخصوص در نوع آلرژیک تماسی قابل اهمیت می‌باشد. هر تغییر در شیوه زندگی و کار افراد معمولاً مسئله ای بغرنج است لیکن این امر بسیار قابل قبول تر از تحمل درد و عذاب بیماری پوستی مذکور می باشد (2).
در Patch Test از مواد آلرژن مختلف استفاده می شود. این مواد مختلف توسط نوار پلی‌اتیلن که کمتر آلرژن است به پوست قسمت فوقانی پشت چسبانده می‌شود(3).
بعد از معلوم شدن نوع آلرژن در Patch Test، بیمار می تواند از آن ماده خاص دوری کند که معمولاً باعث بهبودی درماتیت در فرد مزبور می گردد. البته بعضی از انواع درماتیت مزمن کاملاً بهبود نمی یابد ولی بدنبال اجتناب از ماده آلرژن از شدت بیماری کاسته می شود (2).
در ایران کلیه توصیه های پزشکی برای این بیماران از اطلاعات مطالعات خارجی بدست آمده، واضح است که طرز زندگی ایرانیان و مواد موجود در محیط و عادات فردی ایرانیان با افراد ساکن در کشورهای دیگر می تواند متفاوت باشد. برای مثال: درمانهای طبی گیاهی در ایران مانند حنا، رنگهای طبیعی و مواد دیگر… می توانند از عوامل اتیولوژیک فرضی این بیماری مطرح گردند (4). لذا برای کمک به شناسایی عوامل مذکور و بهبود کیفی سطح زندگی این بیماران در ایران مطالعه توصیفی بررسی نتایج Patch Test در بیماران اگزمای دست طراحی شد. امید است که تحقیق مزبور راهگشای بهبود زندگی و تسکین آلام این بیماران شده باشد.
بازنگری منابع و اطلاعات موجود:
اگزمای دست بیماری چند فاکتوری است که در پاتوژنز آن عوامل موثر اندوژن و اگزوژن موثر می باشد. تشخیص عامل ایجاد کننده این درماتوز معمولاً مشکل بوده و هزینه‌های گزافی را به کلینیک پوست و بیمار متحمل می سازد(2). زنان بخصوص زنان خانه دار بیشتر به این بیماری مبتلا می شوند(5).
یکی از فاکتورهای موثر در ایجاد این بیماری کارکردن با دست در محیطهای مرطوب و با مایعات می باشد. نواحی گرفتاری پوست دست در افراد مختلف بسیار گوناگون بوده ولی گرفتاری قسمت Dorsal دست بسیار شایع تر است. این مسئله خصوصاً در انواع درماتیت تماسی آلرژیک بیشتر مشهود است. به نظر برخی محققین انجام Patch Test باید یکی از بررسی های روتین اگزمای دست قرارداده شود(2و6).
چرا که وجود حساسیت به فلزات در فرد مبتلا به اگزمای دست بسیار شایع بوده و 89% افراد مبتلا به اگزمای دست Patch Test مثبت به نیکل داشته اند. حساسیت به مشتقات رزین نیز در بیماران مبتلا به اگزمای دست بسیار شایع بوده و در صورتی که بدنبال پوشیدن دستکشهای لاستیکی علایم اگزمای دست در بیمار تشدید یابد احتمال حساسیت به مشتقات رزین خصوصاً در بیماران مبتلا به درماتیت آتوپیکی بیشتر می‌باشد(2).
برای انجام Patch Test از مواد آلرژن مختلف استفاده می شود. این مواد مختلف توسط نوار پلی اتیلن که کمتر آلرژن می باشد بر روی پوست بدن قرار داده می شود. هر ماده آلرژن در محفظه ای مدور بر روی نوار قرار داده می شود که شکل محفظه اثر مواد آلرژن را از اثر مواد محرک متفاوت می سازد.
نوار پلی اتیلن علاوه بر آلرژن نبودن، باعث تغییر ماهیت مواد آلرژن بکار رفته نیز نگشته و مواد آلرژن را نیز به خود جذب نمی نماید. معمولاً در هر خانه نوار پلی اتیلن یک قطره (25 میکرولیتر) ماده آلرژن ریخته می شود و هرگز مواد آلرژن نباید در داخل خانه‌های نوار از پیش آماده و ذخیره گردند چرا که احتمال تغییر ماهیت این مواد در هنگام تماس با هوای آزاد و نور وجود دارد. معمولاً بهترین محل برای انجام
Patch Test قسمت فوقانی پشت بیمار بوده و در هنگام چسباندن نوارها نباید به مناطق خط وسط و یا اسکاپولا، چسبانده شوند.
فایل ورد 31 ص
دانلود مقاله بررسی وضعیت مبتلایان به اگزمای دست از نظر Patch Test در مراجعین به درمانگاههای پوست لقمان و بوعلی
