امام خمینی که فرهنگ عاشورا را گنجینه عظیم سیاسی ـ دینی و پشتوانه فرهنگ غنی و انسان ساز اسلام می دانست با بهره گیری از آموزه هی عاشوریی، حماسه حسینی را اساس قیام و مبارزه خویش قرار داده و به احیی دین پرداخت.
رمز و راز جاودانگی حادثه عظیم و حماسی عاشورا در گستره تاریخ بشریت، الهی بودن ین رویداد مهم تاریخی است.در طول تاریخ شیعه و پس از غیبت کبری، بسیاری از عالمان دینی و متعهد، با قیام و مبارزه، احیای دین اسلام را وجهه همت خویش قرار دادند که موفق ترین و شگفت انگیزترین آن ها، انقلاب اسلامی یران به رهبری امام خمینی(ره)است. امام با شناخت دقیق از سیاست هی استکبار جهانی در تحمیل و حمیت رژیم پهلوی در یران و مشابهت هی فراوان ین رژیم باحاکمان اموی، با الهام از فرهنگ احیاگر عاشورا و بهره گیری از دو عنصر تحرک آفرین دینی، یعنی: «امر به معروف و نهی از منکر» و «تکلیف الهی» که شالوده و اساس شکل گیری حماسه عاشوری حسینی را پیه ریزی کردند؛ رژیم دو هزار و پانصد ساله شاهنشاهی را فرو ریخت و مکتب انسان ساز اسلام را حیات مجدّد بخشید و غبار تحریف و بدعت را از چهره دین زدود. از مهم ترین دلیل موفقیت امام در پیروزی انقلاب و تشکیل حکومت جمهوری اسلامی، احیی نگرش سیاسی یشان به آموزه هی دینی و آمیختگی دین با سیاست بود.
درباره سیاست و تعریف آن، دیدگاه هی متفاوتی ارائه شده است؛ برخی از متفکران مغرب زمین سیاست را معادل با «علم قدرت»، «علم به زیر سلطه درآوردن»، یا «علم به اطاعت وا داشتن» می دانند. متفکران و اندیشمندان اسلامی هم تعریف هی مختلفی در مفهوم سیاست بیان نموده اند:
فارابی، رابطه فرماندهی و فرمان بری و خدمات حکومت را سیاست می داند. غزالی،سیاست را به معنی اصلاح جامعه و مردم، بری نجات دنیا و آخرت آنان بیان می کند. امام خمینی(ره) در تعریف سیاست می فرمید:
«سیاست ین است که جامعه را هدیت کند و راه ببرد، تمام مصالح جامعه را در نظر بگیرد و تمام ابعاد انسان و جامعه را در نظر بگیرد و ین ها را هدیت کند به طرف آن چیزی که صلاحشان هست، صلاح ملت است و صلاح افراد است.» و در ادامه مطلب، مجریان صالح و شیسته ین «سیاست» را معرفی می نمید:
«این مختص به انبیاست، دیگران ین سیاست را نمی توانند اداره کنند، ین مختص به انبیا و اولیاست و به تبع آن ها به علمی بیدار اسلام».
مطلب دیگر پیوند دین و سیاست است که یکی از مباحث مهم در حوزه اندیشه سیاسی-اجتماعی امروز به شمار می رود. برخی با انکار هرگونه پیوند میان ین دو مقوله، تداخل یکی از آن ها را در امور دیگری موجب ناکارآمدی طرف مقابل می دانند و به جدیی کامل و پرهیز از تداخل آن ها بری حفظ حرمت هر یک توصیه می نمیند. اندیشه سکولار مروّج چنین نظریه ی می باشد. نقطه مقابل ین تفکر؛ نظریه رابطه میان دین و سیاست است، اما در نوع رابطه و قلمرو تداخل دین و سیاست در میان برخی از اندیشمندان اسلامی اختلاف نظر وجود دارد.
در اندیشه سیاسی امام آمیختگی دین و سیاست مطرح است، نه رابطه میان ین دو. یشان ضمن نقد نظریه تفکیک، معتقد بودند که دین و سیاست از یکدیگر منفک و مجزا نیستند تا با استدلال یا بررسی نوع رابطه به چگونگی پیوند یا تعامل بین ین دو بپردازند. یشان درین باره می فرمید: «دیانت اسلام یک دیانت عادی تنها نیست و فقط وظیفه عبد و خدی تبارک و تعالی، وظیفه روحانی تنها نیست؛ و همین طور یک مذهب و دیانت، سیاسی تنها نیست؛ عبادی است و سیاسی، سیاستش در عبادت مدغم است و عبادتش در سیاست مُدغَم؛ یعنی همان جنبه عبادی یک جنبه سیاسی دارد».
در اندیشه امام«دین» خاستگاه و منشأ نظام سیاسی اسلام است و کلیه برنامه ها و مباحث سیاسی اسلام بر مبنی قوانین و احکام دینی پیه ریزی شده است و دلیل توسعه یافتن و فراگیر شدن حکومت اسلامی درنیمه اول قرن ظهور اسلام را آمیختگی دین و سیاست می داند و می فرمید:«رسول الله(ص) پیه سیاست را در دیانت گذاشته است».
با توجه به آن چه که بیان گردید روشن شد که در اندیشه سیاسی امام، آموزه هی دینی داری صبغه سیاسی می باشند، از ین رو یکی از ابعاد احیاگری امام(ره) احیی روح سیاسی نهضت عاشوری حسینی با توجه به اهداف آن در میان اندیشمندان و شیعیان جهان است که اثرات بسیاری را در پیشبرد نهضت اسلامی به دنبال داشت، هر چند ین مسأله در طول تاریخ تحولات جامعه مسلمانان به فراموشی سپرده شده بود.
شامل 8 صفحه فایل word قابل ویرایش
دانلود مقاله امام خمینی و احیای نگرش سیاسی به عاشورا
